Omgaan met omgeving waar alles rond kinderen draait

Algemeen Discussieforum
Plaats reactie
SPA
Berichten: 4
Lid geworden op: 16 november 2021, 15:08

Omgaan met omgeving waar alles rond kinderen draait

Bericht door SPA » 28 november 2021, 9:48

Dag allemaal,

Net zoals de meesten hier, zijn wij al een tijdje bezig met IVF zonder resultaat. Miskraam 3 is nog maar een paar weken geleden.

Ik was steeds tegelijk zwanger met iemand die ik kon en zij hebben nu een gezond baby'tje. Dat doet enorm veel pijn. Ik gun hun het geluk maar tegelijk vind ik het zo oneerlijk voor ons.

Er zijn ook veel mensen in de omgeving die smakelijk vertellen hoe het van de eerste keer raak was of dat de tweede toch wel erg snel na de eerste was. Zo een verhalen doen mij altijd erg pijn, omdat wij zoveel moeite moeten doen en misschien zelfs nooit kinderen zullen hebben. Het gaat altijd over kinderen eigenlijk.

Om deze situaties te vermijden, ben ik mij sociaal beginnen isoleren. Alleen op het werk gaat dit uiteraard niet en krijg alsnog allerlei kwetsende opmerkingen over mij af.

Hoe pakken jullie dit aan? Wie weet raad?

Katoen
Berichten: 2
Lid geworden op: 28 november 2021, 9:40

Re: Omgaan met omgeving waar alles rond kinderen draait

Bericht door Katoen » 28 november 2021, 19:37

Hoi hoi lieve lotgenoot,

wij zijn ook in behandeling en beginnen (hopelijk) deze maand met de eerste ICSI na 2 IUI's. Wij zitten dus nog aan het begin van de behandelingen en alle intensievere stappen gaan nog volgen. En wat je schrijft vind ik persoonlijk - momenteel toch - één van de moeilijkste dingen om mee om te gaan. En dan hebben wij nog geen miskramen moeten meemaken, lijkt me heel heftig voor jullie. Zeker als je telkens samen met iemand zwanger bent en je telkens ziet waar jullie hadden kunnen staan... . Ik merk ook dat het een enorme oefening is om me niet te isoleren van al mijn vriendinnen (die overigens ook allemaal zwanger zijn geworden dit jaar, en dan overdrijf ik echt niet, zelfs de enige vriendin zonder partner - waarvan ik dacht "die zal me nu wel niet voorbij steken ;-) heb ik toch nog een vriendin zonder baby" - werd per ongeluk zwanger, oeps ongelukje).

Het deed me deugd je bericht te lezen want het is heel herkenbaar al die pijnlijke uitspraken ... "Oh, wij zijn nochtans na maand 2 zwanger geworden, en mijn broer al van de eerste keer!" ... Oh danku om me dit even te vertellen, nu voel ik me stukken beter! Je zegt toch ook niet tegen iemand die net een kanker-diagnose heeft gekregen: "Oh, ik heb nochtans geen kanker, en ja ... mijn broer .. die ook niet". Je zou er een boek over kunnen schrijven hé. Wat ik zelf lastig vind is dat je rationeel weet dat het vaak niet slecht bedoeld is en soms zelfs heel goed bedoeld. Maar ik ben het soms beu om daar dan nog eens rekening mee te moeten houden. Telkens je tranen inslikken "omdat ze het toch niet slecht bedoelen". Ik probeer me nu wel meer uit te spreken daarover en dat helpt wel min of meer. Maar dat lukt ook niet altijd omdat ik het soms ook pas laat besef ("waarom zat die uitspraak me nu zo dwars?").

Ik voel me ook best schuldig als ik mezelf dan betrap op jaloezie, maar ik kan me echt boos en jaloers voelen als collega's of anderen er op los zitten delen met hun echo's en goede nieuws, baby polls en gender reveals. Ik gun het hen ook heel erg maar het doet zo'n pijn telkens, en dat blijft pijn doen. De eerste zwangerschapsaankondiging en de tiende ... . Het went niet. Soms probeer ik dan te denken: "als je jaloers bent op een stukje van een ander zijn leven, dan moet je bereid zijn te ruilen met heel die persoon zijn leven, het is alles of niks" en dat helpt dan wel even om dankbaar te zijn voor wat ik wel heb (bv. een schat van een man, lieve mensen rondom me) en dan besef ik dat het bij anderen ook geen rozengeur en maneschijn is (zoals die single vriendin die nu alleenstaande moeder wordt). Maar dat trucje werkt echt niet altijd ;-).

Ik voel wel dat meer sensibiliseren in onze omgeving over wat helpend is en wat niet, dat daar nog aan gewerkt kan worden in onze samenleving. Want het is emotioneel al zo zwaar om door te gaan, dat die kwetsende opmerkingen erbij echt echt echt niet hoeven. Ik vergeet die ook niet, ik kan ze nog allemaal opnoemen, die goed bedoelde uitspraken die ik al over me heen heb gekregen. Ik worstel daar soms echt mee: "hoe kan ik vergevingsgezind blijven?" "Hoe kan ik me dit minder aantrekken?". En soms ben ik boos "moet ik me altijd aanpassen en inleven in anderen? Kunnen zij ook niet gewoon eens 2x nadenken voor ze iets zeggen?".

Ik denk dat ik ga proberen me meer uit te spreken hierover. En ik denk ook dat ik meer ga delen over ons proces in mijn omgeving. Waar collega's of vrienden trots pronken met hun echo's of baby-foto's, ga ik pronken met selfies van mij en mijn vriend op de fertiliteitsafdling na een behandeling, foto's van mezelf die binnenkort de zoveelste spuit in haar buik zet ... dit mag ook getoond worden. En wij mogen daar verdomd trots op zijn want deze mentale en fysieke beproeving verdiend verdorie veel meer applaus dan het nu krijgt ;-).

Ik lees dat jullie een power-koppel zijn, zo sterk hoe jullie hierdoor gaan! Wat er gebeurt is ook heel oneerlijk, vruchtbaarheid is iets super oneerlijk en random. Je ziet mensen zwanger worden waarvan je soms denkt 'oei, dat dat maar goed komt' en je ziet mensen niet zwanger worden waarvan je denkt 'dit zouden de beste ouders zijn die ik me kan inbeelden'.

Ik hoop dat je hier op het forum wat steun vindt onder lotgenoten want jullie pijn mag er zijn, jullie verhaal ook!
Veel succes aan ons allemaal!

Jeanneke
Berichten: 271
Lid geworden op: 7 december 2017, 21:21

Re: Omgaan met omgeving waar alles rond kinderen draait

Bericht door Jeanneke » 29 november 2021, 18:46

De pijn omtrent aankondigingen en nieuwe zwangerschappen is bij mij na 2.5 jaar verdwenen.
Ik ben overgeschakeld op het feit dat ik niemand dit traject toewens. Eerder een gelatenheid merk ik bij mezelf op.
Het sociale isolement herken ik heel hard. Ik ervaar dat het moeilijk is om nieuwe dingen te ondernemen en vast te pakken. Ik heb geen 'doel' in het leven. Het doel voor mij is dat kindje.
Als mensen vragen hoe gaat dan moet ik op zich gewoon goed zeggen, niets speciaal. En dat is ook gewoon zo, er gebeurd gewoon niets in mijn/ons leven.
Corona helpt hier natuurlijk ook niet mee.
Wij zijn een goed koppel maar de eenzaamheid door dit traject ervaar ik als heel zwaar.
04/19 ICSI 1: negatief
05/19 ICSI 1.1: negatief
06/19 ICSI 2: geen TP
10/19 ICSI 3: geen TP
07/20 ICSI 4: geen TP
07/21: ICSI 5: negatief. Geen cryo
10/21: ICSI 6: negatief. Geen cryo
09/22: IUI-D: negatief
11/22: IUI-D: negatief
03/23: IUI-D: ❤

SPA
Berichten: 4
Lid geworden op: 16 november 2021, 15:08

Re: Omgaan met omgeving waar alles rond kinderen draait

Bericht door SPA » 30 november 2021, 14:13

Heel erg bedankt voor jullie openhartigheid!

Ik ben dankbaar dat we het hier toch een beetje kunnen delen. Er zijn vele mensen die deze zware trajecten moeten dragen, maar toch lijkt het nooit iemand nabij te zijn. Ik weet dat er vele mensen in hetzelfde schuitje zitten en toch ervaar ik inderdaad ook eenzaamheid, omdat niemand in de omgeving het echt begrijpt of erkent.

Ik probeer ook te zoeken naar andere doelen in het leven, het carrière pad, adoptie, pleegzorg, pilates, mindfulness, sessies bij de psycholoog, noem maar op. Het is niet dat ik niet probeer om er iets van te maken, maar ik blijf mij doodongelukkig voelen zonder een kindje. Het is hard en andere mensen zijn hard.

Ik ga proberen wat meer haar op mijn tanden te kweken (zoals Katoen) want wij verdienen allemaal wat meer respect!

SPA
Berichten: 4
Lid geworden op: 16 november 2021, 15:08

Re: Omgaan met omgeving waar alles rond kinderen draait

Bericht door SPA » 30 november 2021, 14:14

Heel erg bedankt voor jullie openhartigheid!

Ik ben dankbaar dat we het hier toch een beetje kunnen delen. Er zijn vele mensen die deze zware trajecten moeten dragen, maar toch lijkt het nooit iemand nabij te zijn. Ik weet dat er vele mensen in hetzelfde schuitje zitten en toch ervaar ik inderdaad ook eenzaamheid, omdat niemand in de omgeving het echt begrijpt of erkent.

Ik probeer ook te zoeken naar andere doelen in het leven, het carrière pad, adoptie, pleegzorg, pilates, mindfulness, sessies bij de psycholoog, noem maar op. Het is niet dat ik niet probeer om er iets van te maken, maar ik blijf mij doodongelukkig voelen zonder een kindje. Het is hard en andere mensen zijn hard.

Ik ga proberen wat meer haar op mijn tanden te kweken (zoals Katoen) want wij verdienen allemaal wat meer respect!

Dodo
Berichten: 3
Lid geworden op: 21 december 2023, 18:54

Re: Omgaan met omgeving waar alles rond kinderen draait

Bericht door Dodo » 27 december 2023, 23:10

Ik begrijp het volledig en heb de angst dat dit me ook nog staat te wachten als ik ooit effectief aan kids begin (momenteel social freezing, al jaren geen partner en geen gevoel BAM te willen worden).

Op zich bedoelt de omgeving het niet slecht, fijn als het bij hen vanzelf gaat, maar bij jou is het een triggerpoint, een wonde die telkens aangeraakt wordt.

Ik herken het al jaren in mijn zoektocht naar een partner, waar telkens de opmerkingen 'dat komt wel als je het niet verwacht, je hebt nog tijd'. Telkens de vragen of ik nog aant daten ben en als je een keer iets over een man vertelt, gaan hun ogen al zo van 'wat, moeten we iets weten.' Alle vriendinnen die plots niet meer single waren, gingen trouwen of een kind kregen... Alles ging zo vanzelf, of mensen die net single zijn en binnen het jaar iemand nieuw ontmoeten... Erg confronterend om achter te blijven.

Ik begrijp het zeker, maar ik probeer me te sussen dat iedereen wel zo'n triggerpoints in z'n leven heeft. De basis is onzekerheid. In jouw geval onzekerheid wanneer je ook dat gezinnetje gaat krijgen. Sommigen hebben het met onzekerheid in hun job, het kopen van een huis, het slagen voor diploma, financieel rondkomen, het vinden van een relatie, ... Miss geeft het jou ook wat rust om zo te denken, mensen spreken enkel niet over de triggerpoints, maar enkel over hun succesjes.

Wat me enkel nog frustreert is dat er mensen zijn waarbij de 'triggerpoints' snel opgelost lijken, maar uiteindelijk weet ik niet hoe lang en zwaar de weg vooraf was.

Dodo
Berichten: 3
Lid geworden op: 21 december 2023, 18:54

Re: Omgaan met omgeving waar alles rond kinderen draait

Bericht door Dodo » 27 december 2023, 23:10

Ik begrijp het volledig en heb de angst dat dit me ook nog staat te wachten als ik ooit effectief aan kids begin (momenteel social freezing, al jaren geen partner en geen gevoel BAM te willen worden).

Op zich bedoelt de omgeving het niet slecht, fijn als het bij hen vanzelf gaat, maar bij jou is het een triggerpoint, een wonde die telkens aangeraakt wordt.

Ik herken het al jaren in mijn zoektocht naar een partner, waar telkens de opmerkingen 'dat komt wel als je het niet verwacht, je hebt nog tijd'. Telkens de vragen of ik nog aant daten ben en als je een keer iets over een man vertelt, gaan hun ogen al zo van 'wat, moeten we iets weten.' Alle vriendinnen die plots niet meer single waren, gingen trouwen of een kind kregen... Alles ging zo vanzelf, of mensen die net single zijn en binnen het jaar iemand nieuw ontmoeten... Erg confronterend om achter te blijven.

Ik begrijp het zeker, maar ik probeer me te sussen dat iedereen wel zo'n triggerpoints in z'n leven heeft. De basis is onzekerheid. In jouw geval onzekerheid wanneer je ook dat gezinnetje gaat krijgen. Sommigen hebben het met onzekerheid in hun job, het kopen van een huis, het slagen voor diploma, financieel rondkomen, het vinden van een relatie, ... Miss geeft het jou ook wat rust om zo te denken, mensen spreken enkel niet over de triggerpoints, maar enkel over hun succesjes.

Wat me enkel nog frustreert is dat er mensen zijn waarbij de 'triggerpoints' snel opgelost lijken, maar uiteindelijk weet ik niet hoe lang en zwaar de weg vooraf was.

mich75
Berichten: 2982
Lid geworden op: 8 juni 2014, 16:28

Re: Omgaan met omgeving waar alles rond kinderen draait

Bericht door mich75 » 28 december 2023, 23:18

Ik ben 10 jaar single geweest en heb het allemaal meegemaakt wat jij schrijft, maar in mijn geval verdwijnt dit in het niets met het gevoel opmerkingen die ik kreeg tijdens onze onvervulde kinderwens.
2010: start kinderwens
2014: start mmm​
03/15: overstap Jette ​ 08/15 start icsi-d
03/17: dochter (icsi-d 6)​ 12/17: start brusje
09/18: start ecd
06/19: twins
11/20: start brusje
01/22: dochter
01/23: start brusje --> onverwacht einde verhaal 😭😭😭

Plaats reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 12 gasten