IVF op latere leeftijd

[hoopvol72]

Hey Maritu,
Ja, nog twee dagen en de zenuwen zijn alweer van de partij... Ik probeer positief te blijven denken en me op te trekken aan hetgeen ze me in Jette hebben gezegd, namelijk dat de bloedwaarden heel goed zijn en dat ik me geen zorgen moet maken. En toch blijft er dat stemmetje dat zegt "ja maar, wat als ze het mis hebben"

Enfin, ik kan niet veel meer doen dan afwachten hé. Afgezien van de gewone kwaaltjes (pijnlijke borsten, heel vermoeid en steeds meer "vreetbuien" ) heb ik nergens last van. Dus geen krampen, bloedverlies of andere alarmerende signalen.

Op hoop van zegen dus!

Wanneer mag jij ook weer testen?

[maritu]

Ik mag pas de 22ste (volgende week woensdag) voor zwangerschapstest. Dankzij die verdomde Pregnyl, dus. Ik hoop dat ik me deze keer nie ga laten verleiden om dinsdag ofzo al een urinetestje te doen.

Hihi, die 'vreetbuien' is dat omdat je honger hebt of omdat je zo misselijkheid probeert te verhelpen?
Ik ben nu ook misselijk van die Pregnyl/utro en weet soms nie goe of ik dan beter iets eet of nie.

Jouw kwaaltjes geven je iig een zwanger-gevoel en dat bèn je ook!!! En donderdag een mooi kloppend hartje! Daar gaan we van uit, hoor! Toitoi

[D&M]

Hoi dames,

Ja da wachten is nog het ergste vind ik.
Ik duim hier voor jullie mee.
Ik moet toch nog wachten tot 5/9 om naar de dr te mogen gaan en meer te weten te komen.
Hoop echt dat alles goed gaat en dat je de goede verwachte resultaten krijgt.
Iemand die dit niet moet doorstaan heeft echt geen idee hoe het is. Zij tellen misschien wel af tot de eisprong en het uitblijven van de MS maar weten echt niet hoe het is om uw lichaam nog eens vol te spuiten met al die hormonen en dan dat wachten. Ze wachten 1 maand en hebben zo'n 12 kansen per jaar en wij krijgen er maar 4 en dan na 6 pogingen die ook al duur genoeg zijn krijgen we nog een domper, gedaan met de terug betalingen.
Wat kan het leven oneerlijk zijn. Ja ik weet het is een klaagzang van mij maar mijn zwangere-vrouwen-radar, zoals ik dat noem, gaat weer op volle toeren.
Ik hoop echt dat jullie droom uit komt. Als iemand het verdient zijn het de mensen wel die hier op dit forum zitten.

Groetjes

[maritu]

D&M, tja, gelukkig is het voor de meeste koppels niet zo'n lang en moeizaam proces. En als je dit niet moet doormaken dan besef je natuurlijk ook niet zo snel dat je een kindje niet 'neemt' maar 'krijgt'!!!!

En dat eeuwige in wacht-modus zijn is idd. slopend. Ik heb het gevoel dat alles in mijn leven al jàààren stil staat! Behalve die biologische klok dan, natuurlijk!!

[hoopvol72]

En ja, de eerste echo is een feit...

Blijkbaar heeft slechts één van de twee cryootjes zich ingenesteld, is intussen al iets meer dan 1 cm groot (ben vandaag op de kop af 7weken ver) en het hartje klopt stevig!

Wat een fantastische ervaring...

[maritu]

Oh Hoopvol72!!!!
Hèhè, wat een opluchting toch weer, hè! En wat moet dat ontroerend zijn om dat kloppende hartje te zien!
Nogmaals van harte proficiat en genieten is nu de boodschap!

Ik heb nog steeds een misselijk gevoel en vind dit niet leuk!
Gisteren nog op BN geweest en in overleg besloten om de laatste ondersteunende Pregnyl niet meer te zetten. Mijn bloedwaarden stonden vrij hoog; wat niet abnormaal is en dus nog zeker niet noodzakelijk op een zwangerschap hoeven te wijzen, maar wèl mijn ongemakken verklaren. Ik blijf wel de utro en Progynova nemen en daarnaast moet mijn lichaam het zelf doen.
Maar als ik me dan zo duizelig, misselijk en moe voel dan ga ik me toch weer allerlei dingen in mijn hoofd halen en dat wil ik niet!!
Kan iemand me voor een weekje KO slaan?!?






En me dan met goed nieuws wakker maken?

[D&M]

Hoi Hoopvol72,
Wat een fijn nieuws. Ik hoop dat je nu al wat meer kan genieten. Want dat hoort er toch ook bij he.

Maritu, We blijven duimn he. Voor jou is het nog bang afwachten. En we weten hier allemaal wat het is te wachten he. Ivm da weekje KO slaan, ik denk niet dat dat is uw situatie zo goed zou zijn he En naar hetschijn doet da ook pijn he, da slaan. Maar op da goed nieuws blijven we samen met jou hopen.

[maritu]

Hey D&M!
Nog ff en je mag je ferti-arts gaan KO slaan met je vragenlijst(je)! Ben je'r klaar voor?

Hier heeft de misselijkheid sinds vrijdag plaatst gemaakt voor pijnlijke boobs. Ik ben een buikslaper en dat vinden mijn boobies nu dus nie fijn!
Verder lig ik al sinds gisteren KO door de warmte. Normaal kan ik daar wel vrij goed tegen, maar nu lig ik echt voor pampus op mijn bed. Kwestie van zo min mogelijk te bewegen!!!!

Nog een fijne zondag!!

[D&M]

Hoi Maritu,

Da ff lijkt nog enorm lang. Da wachten he. De ene moment kan ik ni wachten om hem met zijn vragen te bestoken en de andere moment kan het me ni schelen. Da zullen wel de hormonen zijn he.

Hopelijk lukt het nog met al je kwaaltjes. Deze warmte zal er ook geen goed aan doen. Morgen uw bloedafname. We blijven duimen op een goed resultaat. Laat het ons zeker weten he.


Maxari, hoe is het met jou en met je consultatie?


En Hoopvol72, Hoe gaat het met uw 2tjes. En al gewend om zwanger te zijn? Geniet er maar van je hebt er lang genoeg op moeten wachten.

[hoopvol72]

Hey D&M,
Met "ons" gaat het goed. Al kan ik het precies nog altijd niet goed geloven dat we met zijn tweetjes zijn... Het is nu bijna een week geleden sinds de eerste echo en ik zou willen dat ik een venstertje op mijn buik had zodat ik af en toe eens kon gaan kijken of alles nog ok is!

Het is raar ook hoe je van de ene naar de andere termijn begint te leven : eerst was het de wachtweken doorkomen en de eerste bloedtest afwachten, dan wachten op de tweede bloedtest om te zien of het HCG goed is verdubbeld, dan de eerste echo en nu zit ik al volop met mijn gedachten bij de 12-weken echo, op 26 september.... Op die manier zal er van genieten natuurlijk niet veel in huis komen!

Maritu, ik tel mee af naar je bloedafname morgen en duim alvast voor een positief resultaat! Heb je nog geen thuistestje gedaan? Qua pijnlijke boobs kan ik alvast meespreken. Ik denk dat ze intussen al een cupmaat zijn gegroeid (maar dat kan misschien ook door de Utrogestan zijn die ik nog altijd neem), tot grote tevredenheid van mijn man . Maar voorlopig blijft het bij kijken want de minste aanraking doet behoorlijk wat pijn!

Maar na alles wat we al hebben moeten doorstaan, nemen we dat er met veel plezier bij hé!

[maritu]

Hey dames,

Het wordt hier nu heel spannend.
Ik heb nog geen testje gedaan deze keer! Ben ik véél te bang voor!!!!
Morgenochtend fille richting Jette voor BN. Pas daarna ga ik een thuistestje doen, want anders besterf ik het als ik op een telefoontje moet wachten.
Ik kan ook geen prognose doen. De pijnlijke borsten en misselijkheid zijn zo goed als verdwenen, dus dat is op zich geen goed teken, denk ik. Verder voel ik af en toe wat steekjes en krampjes, maar kan niet echt zeggen dat het voelt als ongesteld worden. Ook geen rood of bruin te bespeuren, dus da's weer wèl geruststellend.

Lief dat jullie meeduimen en zal jullie morgen hopelijk mooi nieuws mogen brengen. Fingers crossed!!!!

[maritu]

Maxari,

Had jij vandaag geen bespreking?
Ik ben benieuwd welk aktieplan jullie bekokstoven!

[zeester]

Hallo allemaal

Heb even jullie topic gelezen en moet bekennen om ook tot het groepje "oudere dames" hoor met mijn 38 jaar en 10 maanden
Wij zijn sinds 2009 gestopt met de pil. Heb wel een dochter uit een vorig huwelijk (natuurlijke weg).
Bij mn echtgenoot nu sterk verminderde zaadkwaliteit. Na heel wat onderzoeken, deze maand gestart met ICSI. Op 14/08/2012 eerste PU gehad, 3 eitjes, na bevruchting nog 2 goed en op 16/08/2012 terugplaatsing gehad van 2 embryo's. Heb menopur en orgalutran moeten spuiten. Voor PU 1x pregnyl en nu vaginale ustrogan. Volgende week dinsdag moet ik bloed laten prikken. Weet eigenlijk niet wat ik moet voelen nu. 's morgens heb ik een beetje pijn in mn borsten, soms voel ik me een beetje duizelig, heb geen bruin of bloed verlies. Weet niet of dit goede of slechte tekenen zijn.
Wens voor iedereen heel veel succes en geluk

[maxari]

Ey Maritu,
Ik heb je een PB gestuurd. Indruk in Gent was heel goed en wij gaan ervoor

[maritu]

In 6 pogingen, 12 emmies teruggeplaatst en geen enkel is bij me willen blijven.

Hoe moet ik verder?????