Begrip en respect eisen?

Algemeen Discussieforum
Plaats reactie
Thijs
Berichten: 24
Lid geworden op: 11 juli 2014, 8:34

Begrip en respect eisen?

Bericht door Thijs » 19 augustus 2014, 10:24

Hoi iedereen,

zowel met mijn vrouw op het werk, als onder mijn collega's is zowat iedereen op de hoogte van onze moeilijke zwangerschap. Niet alleen dat het maar niet wil lukken, maar ook dat het emotioneel zwaar op ons weegt. Nochtans, dat dacht ik toch.

Maar gisteren vertelde mijn vrouw, dat twee collega's van haar, voor de zoveelste keer, begonnen over zwanger zijn, kinderen hebben, willen of niet willen, enz. . Sommige uitspraken zelfs zwaar over de schreef voor mensen die op de hoogte zijn en eigenlijk dus beter zouden moeten weten. En dus vlucht ze naar het toilet om daar uit te huilen.

En ook op mijn werk, sinds het "prachtige" nieuws van één van mijn collega's, dat ze zwanger is, nu een dikke week geleden. Gaat het er zowat elke dag wel over. En mijn God, dat doet verschrikkelijk pijn. Het dagelijks zien van de collega kost me al moeite om zonder tranen de dag door te komen. Maar als mijn collega's er dan ook nog eens over beginnen... dan moet ook ik ontsnappen omdat ik dan op uitbarsten sta.

Mag ik dat allemaal respectloos vinden? Mag ik eisen om hun gesprekken te houden op de momenten dat ik er niet ben?
Ik wil de situaties niet ontlopen, ik wil er leren mee omgaan. Maar elke dag opnieuw meermaals geconfronteerd worden met het vrolijke feit van iemand anders zwangerschap? Dat is toch teveel van het "goede"? Niet?

Als ik begrip en respect eis, ontneem ik hun het recht dan om erover te praten? Mag ik dat wel doen? Dat is toch ook niet eerlijk naar de zwangere collega toe?

Ik weet niet hoe ik me hier de volgende maanden door moet worstelen...

Lientjuh86
Berichten: 52
Lid geworden op: 7 oktober 2013, 12:41

Re: Begrip en respect eisen?

Bericht door Lientjuh86 » 19 augustus 2014, 11:27

Goh Thijs, waar moet ik beginnen?
Ik herken je gevoelen zo fel! Ik heb hetzelfde en ik merk dat ik deze situaties uit de weg ga. Ik ga niet meer naar de winkel op woensdag namiddag, ik ga niet naar babyborrels etc MAAR het is heel moeilijk om dit vol te houden omdat ook dot pijn doet. Of je omgeving het weet of niet, mensen houden daar geen rekening mee. Deze mensen staan daar niet bij stil en ik vind ook dat als ze op de hoogte zijn ze respect moeten tonen en proberen normale gesprekken te voeren die niet over kinderen gaan. Maar ik vrees dat dit gewoon zo niet is.
Ikzelf heb ruzie met mijn echtgenoot zijn broer en diens partner omdat ik me uitgeschreven heb van de watsapp groep waar dagelijks babyfotos van hun kinderen in geplaatst werden. Ik heb een hoop verwijten naar men hoofd gekregen dus voel ik me nog steeds slecht.
Mensen zijn gewoon egoistisch, dat is mijn conclusie en zullen pas respect tonen als ze het zelf meemaken.

Ik ga nu naar een psychologe gaan om daar over te praten want ik wordt er gek van.

Dit weekend hebben wij feest met mijn man zijn nichten en neven met dus ook die broer, er gaan 14 volwassenen zijn met 3 zwangeren en 6 kleine kinderen. Slechts wij en nog een koppel zonder dus ik wil eigenlijk niet gaan maar daar kan je niet onderuit.

Heel veel sterkte en succes gewenst!
28 jaar, verwijdering beide ovaria na Borderline tumor op 18 jarige leeftijd, sterke kinderwens maar niet mogelijk met eigen ingevroren materiaal, start eiceldonatie juni '14, eerste Tp 18/10/14 negatief, tp2 1/12/14 negatief, tp3 03/01/15....

Margot_80
Berichten: 258
Lid geworden op: 23 mei 2013, 13:32

Re: Begrip en respect eisen?

Bericht door Margot_80 » 19 augustus 2014, 13:14

Thijs en Lientjuh,

Het hele forum leeft met jullie mee denk ik.

Ik ben zo blij dat ik zelfstandige ben en geen collegas heb in deze periode. Mijn beste vriendin heeft me haar 2e zwangerschap aangekondigd op oudejaarsavond... Ik was kwaad en blij tegelijkertijd... Zij vond het ook zo rot voor mij. Maar toen ze een week later aangekondigd heeft zwanger te zijn van een tweeling heb ik contactverbod gevraagd tot na de bevalling. Ik wou dat ze genoot van haar zwangerschap en niet moest inzitten met mij, en dat ik niet haar hele evolutie moest volgen. ze heeft gedaan wat ik gevraagd heb. We zien en horen mekaar nu terug, ze is pas bevallen, het is dus heel respectvol verlopen.

Of je datzelfde begrip van collegas kan vragen... Ik denk dat hun blijdschap in hun ogen even groot is als jullie verdriet...
Is er ruimte om er open over te zijn met de zwangere dame(s) in kwestie? De hele pijn wegnemen zal niet lukken maar een kleine portie begrip kan wel helpen?
Ik vind steun in het feit dat ik niet alleen ben. Telkens ik in ivf kliniek kom, zie ik die vele mensen in de wachtkamer... Daar worden mijnman en ik altijd zo stil van..

Wat familiefeesten betreft, als je je niet goed voelt, waarom zou je dan gaan?
Je wil zelf geen onnodige extra pijn lijden en de familie is er niet op uit je die pijn aan te doen. Als jij voor de familie overweegt om t egaan, waarom overwegen zij dan niet om je niet te verplichten?
3 zwangeren bijeen is wel veel gevraagd van jou he...als je toch gaat, dan kan je zorgen dat je niet naast hen zit?
Of zorgen dat het gesprek ook eens mag gaan over jullie situatie?
T zijn maar hersenkronkels... Ik herken de tweestrijd hoor...

En verdomd niet leuk om zo een probleem te delen met iemand die dat niet meemaakt....
Mijn vrienden weten het wel en begrijpen dan ook mijn reacties of als ik weer even niet deelneem aan het sociale leven.
Voor mij werkt het zo het beste...

Ik heb t gevoel dat ik eigenlijk niet veel nuttigs verteld heb hier... Wou gewoon laten weten dat ik meelees en met jullie meeleef. Veel moed komende tijd... Dikke knuffel van een lotgenoot..
zwanger na icsi 5 (jette) .. Twins bevallen mei 15. Nu zwanger van brusje = 2e cryo tp van icsi 5.

Lientjuh86
Berichten: 52
Lid geworden op: 7 oktober 2013, 12:41

Re: Begrip en respect eisen?

Bericht door Lientjuh86 » 19 augustus 2014, 13:48

Lieve lotgenoten,

Bedankt voor jullie ervaringen te delen. thijs, ik denk dat het enige wat jij kan doen is open zijn en vertellen dat het bij jullie moeilijk gaat de tip van jezelf af te sluiten lijkt mij ideaal. Ik vrees inderdaad dat wij niet meer dan begrip en respect kunnen vragen maar dat we ons er ook van bewust moeten zijn dat we dat niet altijd gaan krijgen.

Onszelf beschermen is dus de boodschap!

Spijtig is dat in mijn geval de volledige familie van mij man op die babywolk zit en het iedereen kwalijk neemt die dat niet doet ookal weten ze van onze situatie af. Respectloos is dat.
Dus wegblijven zal ook niet in dank afgenomen worden. Dus ik zoek me een hoekje uit met veel hapjes en cava en hoop snel terug naar huis te kunnen. Ik doe mezelf pijn op deze manier maar zie geen andere oplossing.

Lieve Thijs, ik vind het moedig dat je je verhaal kan neerschrijven, dat helpt! Ik hoop dat het voor jou ook helpt dat je niet alleen bent hierin en dat er echt wel mensen zijn die je begrijpen. Ik kan alleen je pijn niet wegnemen en ik vrees dat als wij ons zelf niet beschermen, het niemand zal doen.

Ik wou dat ik je beter kon helpen!
28 jaar, verwijdering beide ovaria na Borderline tumor op 18 jarige leeftijd, sterke kinderwens maar niet mogelijk met eigen ingevroren materiaal, start eiceldonatie juni '14, eerste Tp 18/10/14 negatief, tp2 1/12/14 negatief, tp3 03/01/15....

Thijs
Berichten: 24
Lid geworden op: 11 juli 2014, 8:34

Re: Begrip en respect eisen?

Bericht door Thijs » 19 augustus 2014, 14:44

Ik wil niet wegkruipen in een hoekje. Het is ons toch toegestaan om ook af en toe eens gelukkig te zijn?
Wat ik probeer is tijdens familiefeestjes, babyborrels,... te leren omgaan met de situaties, het ergens te plaatsen.

Want nu zit ik hier, vlakbij een collega die steeds duidelijker zwanger zal zijn. En ik kan haar niet ontwijken. Wat moet ik doen, de volgende 4 maanden me ziek melden?

Dus ik probeer er mee om te gaan, te leren ook dit weer ergens een plaats te geven. Maar het zou zoveel makkelijker gaan als de andere collega's die me (volgens hun) zo goed begrijpen, niet beginnen te praten over de zwangere collega en baby's met alles er rond terwijl ik er bij zit?

Of is dat teveel gevraagd misschien?

Lientjuh86
Berichten: 52
Lid geworden op: 7 oktober 2013, 12:41

Re: Begrip en respect eisen?

Bericht door Lientjuh86 » 19 augustus 2014, 19:12

Je hebt groot gelijk hoor, absoluut. Mijn ervaring is gewoon dat mensen geen rekening houden in zo gevallen. Je kan hen daarop wijzen en vragen er rekening mee te houden maar ofwel val je dan hewoon uit de groep, ofwel gaan ze je zo met medelijden bekijken. Heb beide meegemaakt maar dat is ook niets, dan bijna nog liever de babyverhalen.
Het is gewoon moeilijk en er zijn geen pasklare antwoorden maar JA wij hebb recht om gelukkig te zijn.

Ik weet gewoon niet hoe omgaan met zo situaties en soms is thuisblijven het gemakkelijkst maar ik kan niet meespreken over collega's , daar heb ik veel geluk mee. Thuisblijven is inderdaad geen optie.

Ik heb dikwijls nog minder problemen met de zwangere persoon dan met de omgeving. Toen mijn schoonzus zwanger was kon ik wel overweg met haar verhalen maar als mijn schoonmoeder het daar hele tijd over had ging dat dan weer niet. Het is allemaal zo moeilijk.
28 jaar, verwijdering beide ovaria na Borderline tumor op 18 jarige leeftijd, sterke kinderwens maar niet mogelijk met eigen ingevroren materiaal, start eiceldonatie juni '14, eerste Tp 18/10/14 negatief, tp2 1/12/14 negatief, tp3 03/01/15....

stefanie
Berichten: 674
Lid geworden op: 21 februari 2007, 17:35

Re: Begrip en respect eisen?

Bericht door stefanie » 19 augustus 2014, 20:56

ik weet niet of het kan helpen maar mss kan je deze eens afprinten en aan familie/collega s/vrienden geven
en mss,heel mss kunnen ze je op deze manier beter begrijpen,inleven in onze situatie s.

http://www.deverdwaaldeooievaar.be/lotg ... -dierbaren

grtjs stefanie
na 5 jaar mmm,7pu,waarbij de 8ste met eiceldonatie , trotse mama geworden van een zoontje(2009)
ondertussen al 3,5jaar bezig voor een brusje,6pogingen waarvan 1 zwanger en 1 bbz
nu nog steeds op zoek naar een eiceldonor die ons kan helpen.

Jana F
Berichten: 43
Lid geworden op: 17 januari 2014, 16:55

Re: Begrip en respect eisen?

Bericht door Jana F » 20 augustus 2014, 10:12

Dag Thijs,

Mijn schoonzus en schoonbroer kwamen ons enkele maanden geleden vertellen dat ze een kindje verwachten. Ze wilden dat wij het als eerste wisten omdat ze ons traject kennen (wij hebben een dochtertje die er niet 'vanzelf' is gekomen, zijn nu 1.5 jaar bezig voor een tweede en heb 2 miskramen gehad). Ik vond dat wel lief, maar ook een beetje moeilijk, want ze onderdrukten hun vreugde voor ons en dat wens ik ze nou ook weer niet toe.

Wat Lientjuh schrijft, heb ik ook: ik heb er niet echt problemen mee om er met mijn schoonzus over te praten, maar als de hele familie het erover heeft, doet dat meer pijn.

Ik werk in een omgeving met veel vrouwen in de 30 en elk jaar bevallen er wel een stuk of 4. Ja, dat pikt, maar dat is echt hun situatie en na een tijdje pikt dat minder, vind ik.
Ik heb 2 vriendinnen met elk 2 kinderen en ze waren allebei steeds van de eerste poging zwanger. Bij de ene vriendin was het zelfs per ongeluk op een moment dat haar relatie echt absoluut niet goed zat en zij deed dan nog uitspraken naar mij, als: "ik vind het echt jammer dat het zo'n verrassing is, ik had graag bewuste pogingen gedaan zodat je er als koppel naar kan uitkijken." Toen heb ik er slapeloze nachten door gehad...nu kan ik alleen maar denken: hoe dom. Ik benijd haar niet: ze zit in een slechte relatie en de zorg voor haar twee kinderen ligt bijna volledig bij haar.
De andere vriendin heeft doodsangsten uitgestaan toen haar tweede kind met een bacteriële infectie was opgenomen in het ziekenhuis. Dat wens ik ook niemand toe.
Ik heb toen echt bij mij bewust de gedachte gecreëerd: "het is overal wel iets, iedereen heeft zijn lasten, zijn problemen, zijn zorgen - ook al zie je ze niet" en dat heeft mij wel geholpen. Misschien kan jij ook zoiets voor jezelf creëren? Ik hoop in elk geval dat je een manier vindt om er mee om te gaan.
PCO, mk 10 w, dochter °2012 - IVF1 (2014): neg, 1.1 mk 5wk, 1.2 en IVF2: neg, 2.1 mk 7 w, 2.2, IVF3 en 3.1:neg, - Van Middelheim naar Jette IVF 4: neg (voor t eerst geen cryo's) - pauze - spontaan zwanger °25/6/16 zoon

Plaats reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 21 gasten