Herhaalde miskramen zonder oorzaak

[iva]

Ik had nooit gedacht me aan te melden op een forum, maar we zijn ten einde raad. Na vijf miskramen (op 2,5 jaar) en onderzoek door prof. Pexsters (uz Leuven) komt elk onderzoek positief terug. Er is dus geen oorzaak te vinden voor de miskraam. Hoe fout het ook klinkt, ik wilde dat die er was zodat ik wist waar het mis ging en we er iets aan zouden kunnen doen. Wat werd onderzocht? Genetica van mezelf en mijn man via bloed (prof. Legius), schildklier, suiker (dr. Van Rompaey) en genetisch onderzoek bij miskraamweefsel/embryo, een eventueel tussenschot in de baarmoeder en bloedstolling (prof. Pexsters).

Prof. Pexsters liet me verstaan dat nu alles onderzocht is wat gekend is als mogelijke oorzaak voor herhaalde miskramen. IVF zou ons ook niet helpen, zei ze. Vanaf de tweede zwangerschap neem ik telkens Utrogestan (1 pilletje om te slikken per dag) vanaf ik weet dat ik zwanger ben.

Daarnaast heb ik ook PCO waardoor ik een erg onregelmatige cyclus heb, maar desondanks geraak ik relatief snel zwanger.

We zitten met de handen in het haar. We willen zo graag een kindje, maar moeten telkens onze hoop weer laten varen tussen de vijf en zeven weken zwangerschap. Mijn man (30) en ik (26) zijn nog jong, maar ook dat blijkt enkel in de statistieken in ons voordeel te spelen.

Wie-oh-wie kan ons nog een onderzoek of dokter aanraden of kan ons overstelpen met succesverhalen die wat hoop kunnen bieden?

[Pimpajoentje]

Hier op 1 jaar tijd ook drie miskramen met alle nodige onderzoeken waarbij geen oorzaak naar boven kwam. Het werd geweten aan "brute pech" en we moesten "gewoon" blijven proberen. En hoera hoera, vierde keer goede keer! Januari 2013 was de derde miskraam en in mei 2013 was ik opnieuw zwanger. Na een heel onzekere zwangerschap zit hier nu een prinsesje van bijna 1jaar naast mij in de zetel. Vraag me geen tips hoe je moet blijven volhouden, das hier maar nipt gelukt, maar hopelijk steekt mijn dochtertje je een hart onder de riem!

[sterretjes]

Hoi Iva,

Om kort te zijn: hier ook drie miskramen na elkaar, steeds na eerst een kloppend hartje gezien te hebben dus tussen 6 à 9 weken. Allerlei onderzoeken gedaan en ook via Prof. P. gegaan maar om eerlijk te zijn daar geen goede ervaring. Zij gaf aan niet veel voor ons te kunnen doen en stuurde ons terug met de boodschap "blijven proberen, jullie zijn nog jong (toen 27)".
Ik ben toen naar het UZ Gent (Prof. De Sutter) gegaan en hier wel erg content van. Daar verdere stollingsonderzoeken gedaan, die ze in Leuven niet deden en hier kwam een lichte stollingsafwijking uit. Bij zwangerschap moet ik dus bloedverdunners spuiten. Omwille van de wachttijden had ik me ook tegelijk aangemeld bij Dr. Decleer in Aalter en deze heeft nog een onderzoek gedaan om te zien of ons genetisch materiaal toevallig niet teveel op elkaar leek, wat niet het geval was. Daarnaast heeft hij meteen een laparoscopie gedaan, waarbij hij een tussenschot in de baarmoeder verwijderd heeft. In Leuven hadden ze na de hysteroscopie echter gezegd dat er geen tussenschot was en ik enkel een hartvormige baarmoeder had en er geen operatie nodig was.

2 maanden na de operatie was ik zwanger...en bleef ik zwanger met een gezonde zoon als resultaat.

Dus... hoe moeilijk het ook is, ik zou niet vastpinnen op één advies en bv. eens in het UZ Gent of UZ Jette (daar hoor ik zoveel goeds van) gaan horen.

Hoe dit vol te houden? Net als Aria heb ik hier weinig tips, als ik aan die periode terugdenk staan de tranen opnieuw in mijn ogen en tegelijk lijkt het zo ver weg nu ons wonder er is. Hopelijk vormen onze verhalen wat hoop en moed in deze periode en ik duim met je mee dat je hier ooit op dezelfde manier naar terug kan kijken.