Eisprong

[Stephaniec]

Hallo iedereen,

Het heeft mij een tijdje gekost om iets op deze site te posten.

Enkele maanden geleden werd ik door een dokter stevig met men voeten op de grond gezet, nadat ik dacht eventueel zwanger te zijn na het uitblijven van mijn regels. Niet dus! Kort daarna hebben we een afspraak gemaakt bij het ziekenhuis om toch eens goed na te gaan waarom het bij ons niet lukt. Ik moet wel eerlijk zijn, we zijn nog niet zolang bezig als sommige anderen hier. Slechts een jaartje, maar toch voelt het voor mij al heel lang aan.

Bovendien is de zaadproductie bij hem goed en hoor ik niet anders dan dat alles perfect is bij mij. Ik kan dat woord bijna niet meer horen! Nu had ik op aanraden van iemand begonnen met de temperatuur methode, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik geen enkele dag zie waarop ik mijn eisprong kan waarnemen... Ik zit nu aan dag 17 en eerlijk gezegd ben ik ook het proberen moe. Ik zou dolgraag eens gewoon gaan slapen en wakker worden op de dag dat we eindelijk naar het ziekenhuis mogen. (23 oktober) Ook alle andere tips & tricks (van mensen met kindjes) uitgetest en niets als resultaat. Zelfs met die ovulatiestrips kan ik mijn eisprong nog niet vinden. En ik ben altijd heel regelmatig! Frustrerend...

Nu voel ik me sinds kort ook ontzettend jaloers als mensen in mijn directe omgeving zwanger worden. Niet dat ik dit tegenover hen laat werken, maar toch ben ik inwendig dan echt zo ontzettend ongelukkig. Normaal gun ik iedereen alles, maar nu gun ik het vooral alleen mezelf toe Ik hoop dat alles binnenkort in orde komt, zodat we na 10 jaar samen eindelijk ons eerste kindje kunnen omarmen.

Iedereen zegt wel dat ze je begrijpen, maar ik heb toch steeds het gevoel dat als het er op aan komt, je er steeds alleen voor staat. De stomme uitspraken blijven komen en het onbegrip als je maar bezig blijft over die 'baby' ook.

Alvast bedankt voor het luisteren en de eventuele tips! Ik heb men oma alvast een kaarsje gekocht om de moed er nog in te houden. Ze heeft haar taak volbracht en het kaarsje is reeds op. Nu hopen op een wonder!

[Ketje]

Welkom Stephaniec, maar liefst van al zou iedereen van het forum je toewensen dat je je hier niet eens hoeft aan te melden. Maar zoals je leest, er zijn nog heel wat mensen bij wie het krijgen van een baby'tje niet van een leien dakje loopt.

Je probleem dat je beschrijft, komt me bekend voor: ik ben ook regelmatig, zelfs een temperatuurcurve waarop een eisprong zou te merken zijn, maar ovulatietesten die ook niet duidelijk zijn. Heb het al tweemaal voor gehad bij gyn dat er een echo wordt genomen en dat er een eisprong aankomt de volgende uren en twee à drie dagen later zijn mijn regels daar. Ja, zo blijft er natuurlijk niets plakken.
Hier waren zwemmertjes man niet denderend dus werd het bij ons ICSI (waarmee we inmiddels een kindje hebben gekregen).

De geneeskunde gaat je kunnen helpen, er zijn medicijnen voor. Houd gewoon je temperatuurcurves bij en doe die mee naar je consult. Vertel ook wat je merkt met die ovulatietesten. Je gaat direct naar een ziekenhuis met een eigen fertiliteitsafdeling?
Veel succes, het aftellen tot de eerste afspraak duurt lang, maar daarna zit je in de flow en drijf je mee op het schema van de behandelingen.

[Stephaniec]

Ik wil gewoon niet meer naar mijn gynaecoloog waar ik anders ga voorlopig, omdat hij enkele maanden geleden zei: wachten en geduld... Maar nu zoveel maand later ja... dan moet je toch iets doen. Op aanraden van iemand, hebben we ons aangemeld bij het UZ Gent. Ik hoop maar dat de behandeling snel op gang komt. Hoe lang duurt dat eigenlijk? Welke tijdspanne zit er tussen het intakegesprek & de 1ste behandeling? Doet het pijn of valt het best mee?
Bedankt voor de snelle reactie van men vorig bericht.

[Ketje]

Ik vind het goed dat je je direct bij een ziekenhuis met een gespecialiseerde afdeling hebt aangemeld. Niet dat je eigen gyn slecht is, maar niet iedereen heeft van fertiliteit veel kaas gegeten en zo kunnen ze je onbedoeld laten aanmodderen. Je kan nog altijd naar je eign gyn terug gaan als je zwanger bent hé.

Nu, ikzelf ben niet naar het UZ Gent geweest (was bij mij CRG Brugge), maar meestal gaat het als volgt: eerste consult leg jij je probleem uit, men doet dan al een gynaecologisch onderzoek en inwendige echo. Daarna krijg je voorschriften voor eventueel bijkomende onderzoeken en waarschijnlijk zal je vriend/man een nieuw staal moeten afleveren. Naar gelang de gevonden oorzaken kan je starten met ovulatie-inductie, IUI of direct IVF of ICSI. Daarna krijg je meestal nog een aparte afspraak bij een vroedvrouw die je je alles uitlegt over de medicatie die je moet nemen en van sommigen je ook uitlegt hoe je die moet toedienen.

Een goede raad: schrijf je vragen op en tracht met je beiden naar die gesprekken te gaan: met twee onthou je meer. Bij mij vielen de spuitjes heel goed mee, de pick-up dat was wat minder maar ik was snel terug op de been.

Het is goed dat je de koe bij de horens vat: lijdzaam moeten toezien hoe anderen kinderen krijgen- waarbij de meesten beweren dat het direct raak was - is inderdaad niet leuk. Ik denk dat de meesten daar wel kunnen over meespreken. Maar, laat het ook geen obsessie worden: vergeet ondertussen niet te leven ! (dat is een uitspraak van een tante van mij die na jaren behandelen geen kinderen heeft).