Contact

[wentje29]

Hallo Allemaal,

Ik hoop op deze manier in contact met andere vrouwen te komen, om zo met elkaar over onze dingen kunnen te praten.
Dit omdat ik merk dat de omgeving er graag voor je willen zijn maar niet begrijpen hoe je, je echt voelt.
Ik zal in het kort ons verhaal vertellen..

2 jaar geleden besloten wij voor kinderen te gaan, helaas bleef dat maar uit en kwamen we bij de dokter terecht. Daar doorgestuurd en allerlei testen gehad. Daar kwam niks uit dus werden wij weer naar huis gestuurd om eerst 6 maanden maar weer zelf te proberen. Helaas gebeurde er niks en zijn wij nu begonnen aan IUI. Wij hebben nu 2 IUI pogingen gehad en helaas beiden negatief. De onmacht en onduidelijkheid waar het nu aan ligt maken mij zo verdrietig. Ik hoop dat ik op deze manier met andere in contact kan komen en dat we wat steun aan elkaar kunnen hebben.

Groetjes,

[CantWaitToMeetYou]

Hoi Wentje,


Ik denk dat je berichtje een beetje verloren is gegaan in de rubriek Algemeen. Onder de rubriek IUI heb je de topic IUI clubje. Hier zal je zeker wat steun kunnen vinden want anderen bedoelen het goed, maar begrijpen het toch niet helemaal...


Groetjes,
Karen

[daisyken72]

[quote="wentje29"]Hallo Allemaal,

Ik hoop op deze manier in contact met andere vrouwen te komen, om zo met elkaar over onze dingen kunnen te praten.
Dit omdat ik merk dat de omgeving er graag voor je willen zijn maar niet begrijpen hoe je, je echt voelt.
Ik zal in het kort ons verhaal vertellen..

2 jaar geleden besloten wij voor kinderen te gaan, helaas bleef dat maar uit en kwamen we bij de dokter terecht. Daar doorgestuurd en allerlei testen gehad. Daar kwam niks uit dus werden wij weer naar huis gestuurd om eerst 6 maanden maar weer zelf te proberen. Helaas gebeurde er niks en zijn wij nu begonnen aan IUI. Wij hebben nu 2 IUI pogingen gehad en helaas beiden negatief. De onmacht en onduidelijkheid waar het nu aan ligt maken mij zo verdrietig. Ik hoop dat ik op deze manier met andere in contact kan komen en dat we wat steun aan elkaar kunnen

hallo allemaal
door een verzakking van mijn blaas heeft de gynecoloog mijne baarmoeder verwijderd
waar ik dikwijls mee zat moest dit wel echt gebeuren en ook nu heb ik de man gevonden waar ik kinderen mee wil
en ik kon het hem niet geven heb in mijn leven door 2 personen mijn kinderwens laten opzij schuiven de éné zijn ouders mij laten steriliseren en de andere aangedrongen voor die verzakking mijn baarmoeder weg laten halen
was hele zware operatie heb hem gene éné keer in de kleniek gezien alleen als ik naar huis mocht
wat moet ik doen voor mijn verdriet een beetje dragelijker te maken . adoptie daar moet ik niet meer aan beginnen ben 43 jaar en mijn echtgenoot wordt er 46
groetjes daisyken72

[CantWaitToMeetYou]

Hoi Daisy,

Wat verschrikkelijk voor jou . Verschrikkelijk dat andere mensen zo'n druk op jou hebben uitgeoefend en dat jij nu met dit verdriet achter blijft. Ik weet niet goed hoe je dit een plaats moet geven, maar praten met een rouw begeleider lijkt me wel een goed idee. Ongewild kinderloos zijn is namelijk echt een verlies dat je een plaats moet proberen geven. Blijf vooral praten met je man, samen staan jullie sterker.
Ik weet niet of draagmoederschap voor jullie een optie is of anders pleegouders?

Veel sterkte,
Karen