mijn ivf/pgd verhaal

Algemeen Discussieforum
Plaats reactie
dreams
Berichten: 2
Lid geworden op: 27 februari 2017, 13:31

mijn ivf/pgd verhaal

Bericht door dreams » 27 februari 2017, 13:45

Hallo allemaal..
Ik ben zelf als meer als een jaar bezig met mijn proces.. en ik ben nu op een punt gekomen dat ik er nood aan heb om mijn verhaal te delen om erover te praten met lotgenoten..
Ongeveer 2 jaar geleden, ben ik te weten gekomen dat ik draagster ben van het erfelijke BRCA2 gen (mutatie), wat wilt zeggen dat ik een sterk verhoogd risico heb op borst, eierstokkanker..
net toen ik en mijn man op het punt waren om aan kinderen te beginnen was dit een slag in ons gezicht aangezien er 50% kans is dat je het doorgeeft...

Lang hebben we er niet over nagedacht om dit niet te willen doorgeven dus was de keuze naar pgd/ivf snel gemaakt.. ondertussen 2 jaar geleden begon ik aan mijn vooronderzoeken (controle van mijn partner, innestelingstest,...)
mijn eerste pick-up dateert van vorig jaar februari waar er maar 1 gezond embryotje het haalde van 8 uitgenomen eicellen..
deze terugplaatsing zonder succes..
Mijn tweede pick-up heb ik in september 2016 gehad waar uit 8 eicellen toch 2 goede embryotjes uitkwamen, waarvan 1 terugplaatsing gehad in oktober zonder succes, ondertussen heb ik het tweede embryotje teruggeplaatst gekregen vorige week en ik zit dus weer in spanning af te wachten.. ondertussen dus mijn derde terugplaatsing...

van heel het proces kan ik jullie vertellen dat het wachten het ergste is.. want spuitjes zetten oke.. best wel vervelend maar je hebt het gevoel dat je actief bezig bent met je behandeling en je zelf je steentje kan bijdragen naar een goed eind..
maar na de terugplaatsing is er niets wat je nog kan doen buiten wachten wachten wachten...

de eerste keer na mijn terugplaatsing voelde ik mijn misselijk, waarschijnlijk door de utrogestan.. dit was ook voor mijn lichaam vreemd maar ik denk dat de zenuwen ook praten speelde..
de tweede keer voelde ik niets na de terugplaatsing al was de klap eens zo groot na het negatieve nieuws

nu voel ik al enkele dagen zo een kleine krampjes in mijn buik, en ik haal me van alles in mijn hoofd zou het de innesteling zijn... zou het mijn baarmoeder zijn die wat gewoon samentrekt.. het is erg frustrerend en het duurt zo lang het wachten..
elke keer neem ik me voor niet te blij te zijn en al tegen mezelf te zeggen het zal wel niet lukken.. maar toch Na e bloedname, en nadat het fertiliteitscentrum belt met negatief nieuws stort mijn wereld in..

ik moet nu nog een dikke week wachten voor de bloedname het is erg spannend
hopen doen we altijd op een gunstig resultaat
ik wil jullie gewoon meegeven.. het leven is niet gelijk je het plant..
ondertussen vliegen de jaren voorbij zeker als je niet veel goede embryotjes hebt... deze keer was het een blastocyst dag 5 (de eerste keer dat de vroedvrouw me wat meer informatie gaf) en als ik het opzoek dan staat er dat het al wat meer overlevingkans heeft
toitoi dus

blij mijn verhaal te mogen delen :oops:

secondwish85
Berichten: 91
Lid geworden op: 7 februari 2017, 9:36

Re: mijn ivf/pgd verhaal

Bericht door secondwish85 » 6 maart 2017, 17:26

Hallo dreams,

Ik herken mij goed in jou verhaal, en als je de behoefte hebt om ervaringen te delen en elkaar wat steun te geven tijdens dit toch wel zware proces, wil ik dit zeker met jou doen :)

Ook wij zijn al een tijdje bezig met pgd, en dit om een zeldzame genetische ziekte bij mijn man uit te sluiten. Ook bij ons was de keuze snel gemaakt om voor pgd te gaan, eens de diagnose van mijn man bekend was. de ziekte is ook 50% overdraagbaar en (kan) ernstige complicaties hebben.

laat ik alvast beginnen met een positieve ervaring om je een hart onder de riem te steken: het kan wel zeker lukken, en het grootste bewijs is onze 2jarige dochter. Vroeg of laat zullen ook jullie dit geluk kunnen ervaren, daar ben ik zeker van! Ik duim alvast mee dat je bloedtest positief is (misschien heb je deze intussen reeds gehad?)

Intussen zijn wij opnieuw reeds een jaar aan het proberen voor een broertje/zusje en het loopt wat minder vlot dan de eerste keer. Ik had nog 2 ingevroren embryo's van 2014 over, deze zijn teruggeplaatst maar telkens zonder resultaat. Bij mijn dochter had ik nog geen problemen met mijn baarmoederslijmvlies, maar nu is het blijbaar heel dun (waarom weten ze niet), daardoor heb ik ook enkele cycli gehad waarbij de terugplaatsing niet is kunnen doorgaan.

In januari opnieuw begonnen bij het begin, en na een pick-up van 16 eitjes, waarvan er 9 goeie bevruchtingingen waren, is er niet één goed embryo uitgekomen. 8 van de 9 embryo's hadden het slechte gen. Dit was een hele zware klap voor mij, had dit echt niet zien aankomen. zo een goed resultaat na de pick-up en niet één goed embryootje... ik had ook best veel pijn gehad na de pick-up, ik ben heel gevoelig aan overstimulatie. Ik hielt de moed er goed in, maar dan dat telefoontje van jette dat het allemaal voor niets geweest was... het heeft mij toch een serieuze mentale uppercut gegeven. Sindsdien heb ik ook de nood om ervaringen te delen met lotgenoten, want in mijn omgeving begrijpen ze toch niet echt wat we doormaken.

Intussen ben ik volop mijn moed bijeen aan het rapen, want mijn ms zitten eraan te komen en dit betekent dus een nieuwe start (ICSI 3). Misschien kunnen we ervaringen delen, maar eigenlijk hoop ik heel erg mee voor jou dat dit niet nodig is en je intussen aan het begin staat van een mooie zwangerschap!!

Good luck en misschien tot hoors :)

Secondwish85 xxx

Dezdemona
Berichten: 22
Lid geworden op: 30 januari 2017, 18:41

Re: mijn ivf/pgd verhaal

Bericht door Dezdemona » 7 maart 2017, 12:32

Dag @secondwish85 en @dreams,

Ik sluit mij bij jullie aan.
Namelijk wordt mijn vriendin momenteel getest op het overdraagbare gen (darmkanker), waarop ze 50% kans heeft. Haar broer heeft net het nieuws gekregen dat hij het gen bezit, dus vandaar dat we nu in spanning afwachten op haar resultaten.

Wij beginnen dit jaar aan ons IVF avontuur, waarbij het plan was om haar eitjes te bevruchten met donorsperma en ik de drager zou zijn.
Stel dat zij dit gen bezit, wordt dit uiteraard veel moeilijker.
Ik zocht op dit forum om enkele verhalen te vinden. Want ookal zijn we nog niet zeker dat ze het gen draagt, is de kans toch groot. Stil zitten kon ik niet, vandaar dat ik jullie heb gevonden.

@secondwish85, ik verschiet van je verhaal. Zo veel eitjes en geen enkel die het gen niet draagt...
Ik hoop dat voor jullie beiden alles vlot verloopt!!
Start UIU-D Augustus 2017
1e IUI: November 2017 - neg
2e IUI: December 2017 - positief! Due augustus 2018

secondwish85
Berichten: 91
Lid geworden op: 7 februari 2017, 9:36

Re: mijn ivf/pgd verhaal

Bericht door secondwish85 » 8 maart 2017, 16:07

Hey Dezdemona,

Best een onzekere periode hé, het wachten tot je weet of jou of jou partner drager zijn van een bepaald gen... maar super toch dat we het kunnen uitsluiten voor onze kinderen he?

Ik hoop natuurlijk voor jullie dat pgd niet nodig zal blijken, maar laat je vooral niet afschrikken door ons verhaal of andere verhalen op het forum. het hele proces is best zwaar, maar zoals ik hierboven reeds zei, kan het ook echt een heel positief verhaal worden, zo hebben wij het de eerste keer mogen ervaren! Echt super als het lukt en je weet dat je een gezond boeleke zult krijgen! Onze dochter is elke dag het zonnetje in ons huis en dat maakt dat alles het meer dan waard is!
Als er geen vruchtbaarheidsproblemen zijn heb je natuurlijk ook een streepje voor, en dan is de kans op slagen ook best groot hoor!

Ik duim alvast ook mee voor jullie!!

Plaats reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Google [Bot] en 15 gasten