Zwanger op latere leeftijd (40+)

[Silkie]

Hallo iedereen,

Ik zal me even voorstellen. In 2017 gestopt met de pil en de natuur zijn gang laten gaan. In 2019 dan toch beslist de natuur een handje te helpen en 3 x IUI gedaan (negatief). In 2020 1x IVF, 3 eicellen, 2 bevrucht. 02/2020 verse tp (negatief), 03/2020 tp cryo. En in oktober, na een droom-zwangerschap die jammer genoeg vroegtijdig eindigde door een zwangerschapsvergiftiging, een dochter. .
Nu bevalt het moederen me zo goed en voel ik dat mijn hart groot genoeg is om nog een mini-mensje enorm graag te zien, maar....
Sowieso moet ik een jaartje wachten om zwanger te worden. Dat wil zeggen dat ik ten vroegste op mijn 41 jaar terug een kleintje op de wereld kan zetten. Mijn leeftijd en de voorgaande zwangerschapsvergiftiging baren me zorgen.
Graag had ik willen weten hoe jullie het zwanger zijn en moederen (vaderen) ervaren op latere leeftijd.
Gaan jullie onmiddellijk terug voor een IVF-traject?
Kan een eerdere zwangerschapsvergiftiging een verhoogd risico vormen?

Dikke knuffel.

Syl

[mich75]

Wij zijn begonnen toen we 35 waren, op 38j de mmm ingestapt en het werd ineens icsi.
Na heel wat teleurstellingen en beproevingen uiteindelijk op mijn 41 mama geworden van een dochter.
Op mijn 43 bevallen van een tweeling en eind vorig jaar opnieuw gestart in de hoop nog op mijn 45e te kunnen bevallen, maar 3 weken geleden werd een MA vastgesteld, dus het gaat hopelijk op mijn 46 zijn.

Het positieve van op latere leeftijd ouder te worden is dat je meer levenservaring hebt en wat meer relativeert. Nadeel is dat de maatschappij dit nog veel als anders of onverantwoord beschouwt.

Risicofactoren voor zwangerschapsvergiftiging zijn oa:
- +40j
- tweelingzwangerschap
- bestaande aandoeningen zoals suikerziekte, hoge bloeddruk, migraine,...
- obesitas
- gehad bij vorige zwangerschap

Dus jij hebt sowieso een verhoogde kand, maar het is daarom geen zekerheid.

[Silkie]

Hallo,

Bedankt voor je antwoord. Als enige nadeel ondervind je dus het stigma dat de maatschappij je geeft. Dat lijkt me dan nog mee te vallen. Ik had meer fysische klachten/ kwaaltjes verwacht.
Nu, zelf ben ik ook beter in vorm dan toen ik 25 was, hoor.

Jij bent dan waarschijnlijk onmiddellijk het icsi-traject ingestapt. Ik dacht ook dat terugbetalingen slechts gebeurden tot 43 jaar.

Bij mij is er geen duidelijke reden voor de onvruchtbaarheid. Zou ik dan, gezien mijn leeftijd, ook onmiddellijk terug kiezen voor IVF of het toch nog even op de natuurlijke wijze proberen?

Door de zwangerschapsvergiftiging is mijn kleine meid prematuur geboren. Ik weet niet of ik dat ons eventuele toekomstig engeltje wil/ kan aandoen. Ik heb schrik dat een volgende vergiftiging nog erger zou zijn. Mentaal heb ik het hier nu nog zwaar mee.

Dikke knuffel

Syl

[mich75]

Wij zijn inderdaad begonnen met icsi vanwege mijn man (te weinig en heel slechte kwaliteit van het zaad). Uiteindelijk zijn we overgeschakeld op donorzaad.

De terugbetalingen zijn normaal tot 43, maar worden wegens corona (in sommige gevallen) verlengd met 6 maanden of een jaar.

Wij zijn sneller dan we wilden begonnen voor een brusje omdat de 43 dichterbij kwam en mijn 6de poging net op tijd kunnen doen, maar helaas geen brusje.

De mogelijkheden waren stoppen of verder doen en zelf betalen. Na overleg met mijn arts hebben we beslist om over te stappen naar eiceldonatie, dit gaf 85% kans to 5-10% met eigen eicellen.

Hoe ouder je wordt hoe kleiner de kansen, dus als je het fysiek en mentaal aankunt is het misschien best om terug met ivf te starten, wat niet wegneemt dat je tussendoor nog wel natuurlijk kan proberen.

Asaflow of Aspirine nemen kan het risico op zwangerschapsvergiftiging wel verlagen en een goede opvolging kan ook wel helpen.
Ik had ook een verhoogd risico door ecd, mijn leeftijd, een tweeling,... Ik heb me toen een horloge met bloeddrukmeter aangeschaft om zo mijn bloeddruk goed op te volgen omdat dit toch 1 van de eerste alarmsignalen is, niet dat dit het voorkomt, maar zo kan je wel veel sneller ingrijpen
Ik nam ook Asaflow vanaf enkele dagen voor tp tot normaal 36w in overleg met mijn gyn.

Als 25-jarige had ik een super druk leven, amper thuis, dus daar had ik dan veel van moeten opgeven als ik toen mama was geworden of misschien was ik net zoveel weg omdat ik geen kids had?
Mijn schoonzus is op haar 33 mama geworden en vond dit fysiek echt de limiet en daarom is er geen 2de meer gekomen, iedereen is anders en soms heb je geen keuze.

Ik heb nog 1 voordeel, de meeste mensen schatten mij 10-15 jaar jonger

[Teens]

Ik ben 42 en nu na 5 jaar een positieve test dus alles is nog onzeker.
Het is nog heel pril dus nog niet bekend gemaakt maar ik heb wel schrik voor sommige reacties

[Silkie]

Teens,

Proficiat alvast.
Ik hoop dat alles goed verloopt en dat je kan genieten van elk moment!

Dikke knuffel.

Syl

[Kerensa]

Dag dames,
ik ben ook 42 en zit in de wachtweken na de 1ste icsi tp.
Ik had ook een veel te druk leven en als het dat niet was, dan was er geen partner die ik geschikt vond.
Dus nu heb ik eindelijk een goeie relatie en ben ik er klaar voor.
Net als jij, Mich75, schatten mensen me meestal 10 jaar jonger
Ik heb lak aan wat andere mensen ervan denken. Het belangrijkste is hoe je je er zelf bij voelt.
En inderdaad, je kan dingen beter relativeren net omdat je al wat ouder bent.

Dus veel succes gewenst!!

[zonnetje75]

Hey dames,
Hier ook ruim in de 40 en na een pauze van 2 jaar nu bijna 29 weken zwanger.
Alleen aan het begin van de zwangerschap wat negatieve reacties gehad (vanuit de medische wereld dan nog), maar achteraf gezien wel blij mee, want voel me nu wel goed omringd. Verder eigenlijk alleen positieve...
Zowiezo is er extra opvolging omwille van de leeftijd maar vind het niet erg om een keertje extra langs te gaan.
Voorlopig blijven ook alle gevreesde leeftijdsgebonden kwaaltjes uit.
Weet ook al dat ik ingeleid zal worden als ik overtijd zou gaan, maar ook dat neem ik er graag bij.
Succes alvast en volg jullie hart!

[Silkie]

Ooh, Kerensa, ik duim voor een positieve bloedname.

Wat anderen zeggen boeit me niet zo hard, wel de medische risico's, zeker na die zwangerschapsvergiftiging. En of ik het fysiek (en mentaal) nog wel aankan. Het is wel leuk om te weten dat ik niet de enige "oudere" moeder ben.

Dikke knuffel.

Syl

[mich75]

Silkie, ik "ontdek" nu pas dat jij de Silkie bent van in het topic "Uitgerekend oktober/november 2020", ik lees hier gewoon teveel dat ik op de duur niet meer mee ben

Ik wou even zeggen, nu ik je verhaal ken, dat ik denk dat ze de zwangerschapsvergiftiging bij jou te laat hebben opgemerkt, ik herinner me nog dat jij symptomen had, maar dat dit "normaal" was.

Ik zou bij een volgende zwangerschap gewoon heel aandachtig zijn voor de alarmsignalen en eventueel vragen om Asaflow of Aspirine te nemen.

Succes nog.

[Silkie]

Hihihi,

Ik kom jouw naam hier ook vaak tegen op de diverse fora.
Ik vind je echt een vat vol kennis en goede raad voor iedereen, zonder te veroordelen. Ik denk echt dat je hier voor veel mensen een toegevoegde waarde bent. (Of toch alleszins voor mij)
Alleszins al bedankt daarvoor...

Dat gezegd zijnde, heeft die zwangerschapsvergiftiging me echt bang gemaakt, ja. En dat, samen met een "oudere" leeftijd geeft een verhoogde kans op opnieuw een zwangerschapsvergiftiging. Ik heb bang dat het kindje er dan minder goed vanaf zal komen of nog vroeger zal komen...Want we kunnen wel oog hebben voor de symptomen, maar de enige effectieve behandeling is bevallen, dacht ik. Nu, mijn gynae heeft al gezegd dat ik dan opgenomen zal worden in een studie van de ene of de andere professor. Dus op gebied van opvolging zal dit wel meer dan voldoende zijn.


Dikke knuffel.

Syl

[mich75]

Bedankt voor de mooie woorden.

De enige echte remedie is inderdaad bevallen, maar met een goede opvolging kan je wel wat tijd rekken, zo kan men proberen de bloeddruk onder controle te krijgen met medicatie, maar het is dan ook belangrijk dat dit zo vlug mogelijk gebeurt en daarom is het handig van die eventueel zelf op te volgen.

De oorzaak zou deels liggen in een minder doorbloede placenta, Asaflow en Aspirine werkend bloedverdunnend waardoor de placenta makkelijker doorbloed geraakt en de bloeddruk ook wat verlaagt.

Dus er zijn nog wel wat dingen die je kan doen, maar ik begrijp dat je angst natuurlijk ook wel.

Het positieve nieuws is dat je nu nog niet moet beslissen en dat je nu ook beschouwd wordt als risicopatiënt, wat blijkbaar de vorige keer zo niet was.

Ik heb ook een verhoogd risico, door mijn leeftijd en ecd en de laatste keer een tweeling, maar ook het voordeel dat het zich de 2 vorige keren niet heeft voorgedaan.
Ik nam wel elke keer Asaflow, ik zeg niet dat het dé oplossing is, maar misschien kan het wel helpen.

[Kerensa]

Ooh, Kerensa, ik duim voor een positieve bloedname.

Wat anderen zeggen boeit me niet zo hard, wel de medische risico's, zeker na die zwangerschapsvergiftiging. En of ik het fysiek (en mentaal) nog wel aankan. Het is wel leuk om te weten dat ik niet de enige "oudere" moeder ben.

Dikke knuffel.

Syl

Dankjewel Silkie!
Ik vind het ook wel beangstigend al die risico's, ik probeer daar echt niet de hele tijd aan te denken, maar ik kan me voorstellen als je al eens een zwangerschapsvergiftiging gehad hebt dat het wel door je hoofd blijft spoken.
Ik wil niet geloven dat ik zwanger ben van zolang er geen positieve test is en dan wordt het heel afwachtend de eerste 3 maanden doorgaan. Wat ik ondertussen wel weet is dat ik geen curretage meer wil tenzij strikt noodzakelijk in geval van een miskraam.
Mijn vriend wil er zelfs niet aan denken dat het mis kan gaan. Die houdt zijn vingers keihard gekruist van zodra ik daar nog maar over begin Maar ik heb het soms nodig om realistisch te zijn. Tenslotte is zwangerschap een klein mirakel en al helemaal als je al 40+ bent. Denk ik.
Net zoals jij vind ik het de max dat ik niet de enige "oudere" moeder ben.
liefs
Kerensa

[vvt]

Hoi,

Wij zijn net op afspraak geweest bij de fertiliteitsarts omdat ik een tweede kind niet uit mijn hoofd kan zetten... Ze zag adenomyose en een endometriosecyste. Mijn man zijn zaadkwaliteit is ook niet tiptop. Ze zei dat onze kansen heel klein zijn. Ik zou eerst mijn adenomyose moeten laten bevestigen via MRI (vroegste afspraak 11juli) dan drie maanden in menopauze worden gebracht, daarna een operatie voor de cyste te verwijderen. En dan IVF. De moed zakte mij even in mijn schoenen. Iemand een gelijkaardig traject? Vooral dat in de menopauze brengen schrikt mij af.

[VeresBenedek]

Ik geloof dat na 40 jaar de risico's zeker toenemen. Maar dit betekent niet dat u geen gezonde baby kunt baren. Het hangt allemaal af van je genetica, en ook van je gezondheid.