De Verdwaalde Ooievaar

Hallo allemaal,

Ik heb een tijdje gegoogled op dit onderwerp, maar vind er niet echt iets over. Daarmee dat ik het hier eens probeer: Hebben jullie over je onvruchtbaarheid verteld aan je ouders (de potentiële grootouders dus)? Zo ja, wanneer en wat was hun reactie? Zo nee, om welke redenen niet?

Ikzelf twijfel nog een beetje. Wij gaan binnenkort na een jaar proberen naar fertiliteit, vanwege slechte morfologie van de zaadcellen. Mijn vriend praat er liever niet over, dus ik weet niet goed of ik het dan wel aan mijn ouders mag vertellen?

Voor mij is het emotioneel erg zwaar om het alleen te dragen. En dan weten ze ook dat ze voorzichtig moeten zijn met dit onderwerp, en kunnen ze bepaalde reacties begrijpen. Mijn broer gaat bijvoorbeeld zijn tweede kindje krijgen in december, ik heb schrik dat ik er moeilijk op ga reageren.

Langs de andere kant komt het voor hun misschien ook hard aan, en voelen ze zich misschien schuldig. Mijn schoonouders bijvoorbeeld hebben net een zoon verloren, en zitten nu heel erg te wachten op een kleinkind.

Ervaringen en/of tips?

Ik weet niet meer exact wanneer en hoe wij het verteld hebben, het is ondertussen al bijna 10 jaar geleden. Wij zaten denk ik al wel in het traject en konden het op den duur moeilijk verstoppen.

Als ik het opnieuw zou moeten doen zou ik het veel vlugger vertellen.

Er zijn voor- en nadelen aan het vertellen, maar je moet wel proberen om op dezelfde lijn te zitten met je vriend.

Ik weet niet of ze op de hoogte zijn dat jullie een actieve kinderwens hebben. Als dit niet het geval is, ga je dit ook ineens bekend maken. Door het te vertellen kunnen ze inderdaad rekening houden met jullie (gevoelens) en pijnlijke vragen achterwege laten.

Je hoeft niet alles in detail te vertellen. Je kan bv zeggen dat jullie na 1 jaar proberen nu hulp gaan zoeken, maar nog niet zeggen dat het probleem (voorlopig) bij je vriend ligt. Dat je er liever geen vragen over krijgt, of toch niet als je vriend erbij is, en je hoopt wel bij hen terecht te kunnen als je er nood aan hebt.
Je krijgt vaak veel meer begrip en medeleven dan je zelf zou denken.

Als je er heel erg open over bent dan volgen ze alles mee en weten ze dus wanneer wat gebeurt, waardoor ze ook gelijk weten wanneer je zwanger bent, terwijl je dat vaak toch liever nog even tussen jou en je vriend houdt.

Ik had niet altijd veel steun en begrip van mijn ouders en al zeker niet van mijn schoonouders, maar hier op het forum kreeg ik dat wel, je zit hier tenslotte tussen lotgenoten.