Wat NIET te zeggen bij vruchtbaarheidsproblemen

[Flower]

Leuk topic en wat kwamen vele mij bekend voor.

'je houdt je er teveel mee bezig, als je het loslaat, dan komt het vanzelf". Nu ben ik na 6,5 jaar ineens spontaan zwanger (na de MMM tevergeefs doorgegaan zijn) en nu is iedereen overtuigd dat ze gelijk hadden, want nu dat we het opgegeven waren was ik zwanger en dan krijg ik al die verhalen te horen over anderen die het opgegeven hadden en ook zwanger zijn geraakt. Dat ik naar acupunctuur, kruiden innam, voetreflexologie ging, hoorden ze niet. Ik was er gewoon al die jaren teveel mee bezig geweest, volgens hun. Wel, ik had het opgegeven maar losgelaten, echt niet. Ik kon niet accepteren dat ik kinderloos zou achterblijven.

Toen we nog bezig waren voor ons kindje:

vrouwen die een jaartje of minder aan het proberen waren en dan vol tranen bij mij, de onvruchtbare expert, kwamen uithuilen en ineens boos werden op mij, want ik, die al jaren bezig was, had geen benul wat zij meemaakten, ik wist dat ik zwanger zou worden. Tja, zij werden allemaal zwanger, ik toen niet

Al jaren bezig met IVF, "waarom laat je zo geen kindje terugplaatsen ipv het je zo moeilijk te makené

IVF: is dat wel goed voor je al die hormonen? Misschien moet je het gewoon maar accepteren dat je er niet voor gemaakt bent

"Kom mijn kinderen maar halen,dan zul je direct zwanger zijn of geen kinderen meer willen"

"Als ik nog eens zwanger ben, geef ik je het kind."

"goed dat je een miskraam hebt gehad, dat wil zeggen dat er iets mis mee was"

"Beter nu een miskraam dan later, je hebt geluk"

Tijdens IVF, ging ik de verantwoordelijke briefen dat ik er een week niet ging zijn omdat de pickup en transfer plaatszou vinden.Zij was op de hoogte van de behandelingen en zelf was zij al een paar maanden zwanger. "Kun je dat niet verplaatsen tot volgende maand, nu is het veel te druk?" Ja natuurlijk, ik heb mij volgestopt met hormonen om het allemaal af te blazen omdat het werk dit wilt


"Als ik kon kiezen zou ik nooit kinderen nemen", zeggen verschillenden tegen me, maar zij hadden dan wel 3 tot 4 kinderen

"Ge moet u tenminste nooit zorgen maken over de pil vergeten, het maakt toch nies uit"

"Waarom maak je je zo druk, er zijn kindjes genoeg die klaarstaan om geadopteerd te worden". Dat het een lange en onzekere weg is en een dure weg, wordt eventjes vergeten

Enzov enzov

[Wendel]

Wij weten nu al allemaal dat er een hele hoop mensen zijn die zo'n domme, irritante, onachtzame opmerkingen geven, maar toch ben ik nog altijd stomverbaasd als ik lees wat sommige mensen over hun lippen krijgen

Tegen de muur ermee!

Dikke knuffel, Flower. Wat heb jij al veel meegemaakt.. Ik ben heel blij voor jou dat het toch na al die jaren positief aan het uitdraaien is! Niet omdat je er niet meer aan gedacht hebt, wel omdat je er altijd voor bent blijven vechten! Warme gedachten naar jou en je beebje!

Liefs,
Wendy

[Cassyke]

Hey meisjes,

Net zoals jullie heb ik ook al deze opmerkingen moeten aanhoren. Ik vind het gewoon schandalig dat mensen dit durven zeggen, vooral als ze weten dat je met een behandeling bezig bent/dat je er moeilijkheden mee hebt. Een paar opmerkingen dat ik heb moeten horen:

- "je gaat zien, als je terug komt van je vakantie ben je zwanger"
- "fixeer je er toch niet zo op, geen wonder dat je nog niet zwanger bent!"
- "stop met er aan te denken, dat verhindert het hele proces"
- "bezint eer ge begint" jaja dit komt wel degelijk uit de mond van iemand die alles weet en die zelf IVF heeft gedaan (omwille van vasectomie), alsof ik nog geen tijd heb gehad om na te denken of ik wel echt kinderen wou...
- "trek het je niet aan, je bent toch nog te jong voor kinderen"
- "ben je nu nog steeds niet zwanger?!"
- "ik begrijp je niet hoor, het maakt toch niet uit hoe een kind gemaakt wordt?" n.a.v. onze ICSI-behandeling, uitspraak van mijn beste(!) vriendin terwijl ze heel de situatie kent.
- "Je hebt mij wel gekwetst hoor" omdat ik niet naar het eerste verjaardagsfeestje wou gaan van het kindje van mijn beste(!) vriendin, ik was juist te weten gekomen dat ICSI onze enige uitweg was en had haar uitgelegd dat ik het eventjes moeilijk had om met kinderen om te gaan.
- "Geloof mij, je wilt geen kinderen, wees blij"

Dat zijn er maar een paar he, maar ik vind ze wel de ergste!

Greetz
Cassyke

http://onvervuldewens.blogspot.com/

[Wendel]

Van een vriendin die al alles wist van het moment dat we met de pil gestopt waren.. Toen zij klaagde over het feit dat ze na ons oudejaarsavondfeest vroeg zou moeten opstaan voor de kinderen, en dat ik zei dat ze niet te klagen had..

Toen zei ze 'wacht maar tot jij kinderen hebt (tja, wat ben ik aan het doen??), dan zal je wel weten hoe vroeg de ochtend komt'

Waarop ik toch al het lef had om te zeggen 'ja, dan wel, maar nu nog niet hé, want wij hebben geen kinderen'

Waarop zij zei 'awel, maakt er dan eens werk van hé'




Pffff

[Cassyke]

tss amaai wat een **** zeg! (sorry dat ik dit zeg van je vriendin maar ik vind het echt schandalig!)

[logost]

Jé Wendel wat een dikke trut is dat seg. Maar misschien is ze minder begaafd ofzo? Ik kan me echt niet inbeelden dat een goede vriendin dit ooit tegen me zou durven zeggen? Zei ze het voor het lachen? Was ze zat? Kan je het op iets steken?

[Flower]

Ik vind dat er verwacht wordt van degene zonder kinderen (zelfs al gaat het moeilijk om zwanger te worden) dat je alles zomaar begrijpt. Er wordt gewoon geen rekening gehouden dat dit een zware weg is en je gewoon niet weet of je ooit wel een kindje in je armen zult houden

Van die vakantie dat heb ik ook tientallen keren gehoord. Tja, ben verschillende keren op vakantie geweest, maar het is er niet van gekomen maar toch bleven ze dit zeggen

Ik krijg er iets van als iemand tegen mij of anderen zei: je houdt je er teveel mee bezig, je moet het loslaten. Wel laat het eens los als je met hormonen, ivf bezig zijt. Dat kun je gewoon niet loslaten


Of dat is niet natuurlijk, dat kan toch allemaal niet goed zijn, tja, heb jij dan een andere mogelijkheid voor ons, want we hadden die met beide handen aangegrepen hoor, mocht die er zijn.

Het lijkt soms alsof we ivf of andere therapieen doen omdat het de gemakkelijkste weg is, terwijl het juist helemaal zo niet is, maar velen begrijpen dit niet en denken gewoon dat ze een embryootje inplanten, en dat het vanzelfsprekend ook lukt. De weg die ervoor is afgelegd, de pijn van de punctie, de gevolgen van de hormonen, de onzekerheid en emoties, die kennen ze niet.

Weet je wat grappig is, alhoewel grappig, wij zijn in juli op vakantie geweest voor 2 weken. Ik ben dus in augustus zwanger geraakt (dus was niet op vakantie) en toch zijn ook hier velen overtuigd dat dankzij de vakantie ik zwanger ben geworden, terwijl ik hier was en niet op vakantie, maar dat krijg je er niet in gepompt

Ik heb zoiets van als je neit weet wat zeggen, zeg dan niets

Nu dat ik zwanger ben zijn er nog velen die me niet durven te feliciteren, want mocht het nog misgaan, met mijn achtergrond is dat toch mogelijk he en ze zijn bang voor slecht nieuws. Dat durven ze tegen mij te zeggen, ben ondertussen al halfweg maar nog altijd durven ze me niet te feliciteren. Dat zijn zogezegde vriendinnen

[bieke01]

kreeg ik als mailtje van een zgn vriendin:

'k heb je al een tijdje niet meer gehoord of gezien ... sorry, wij kijken nooit meer op facebook, dus waren we niet meer mee met de afgelopen veranderingen in je leven ..."

--> net alsof ik alles op facebook ga zetten: zo van 'joepie 8 follikels te zien vandaag op de echo', of 'oh neen een buitenbaarmoederlijke zwangerschap ontdekt vandaag'
komaan ! de telefoon of gsm of mail bestond blijkbaar niet de laatste 3 maanden ?

[Flower]

Wat bij ons op een bepaald ogenblik vaak gebeurde was dat bepaalde vriendschappen verbroken werden. Ineens viel het contact weg, hoezeer wij ook probeerden, we kregen geen antwoord. Na een tijd, kregen we via mail te horen dat een kindje was geboren. Ik heb zelfs een paar vriendinnen gehad, die ver van me woonden, maar waar ik contact via mail mee had af en toe, die elke keer maar weer geen tijd hadden om af te spreken. Ik begreep het op dat moment omdat ze goede redenen hadden en dan ineens hoor ik dat ze bijv 9 maanden zwanger waren of hoorde ik niets meer van ze. Vaak kreeg ik van hun als reden: "we wisten niet hoe het je te vertellen, we vonden het zo raar". Dit deed echt pijnj dat kan ik je vertellen. Nudat ik zwanger ben, had ik het op facebook vermeld, toen ik bijna 3 maanden ver was. En ineens kwamen mensen met me in contact, die ik al jaren niet meer gezien en gehoord had, bleek dat ze het contact hadden verbroken toen ze zwanger waren omdat ze niet wisten hoe het me te zeggen, of omdat ze het raar vonden.
Sommigen zeidne me helemaal niets en heel toevallig zag ik dat ze een kind hadden op faceb ook, je kunt je wel voorstellen hoe verward ik was, omdat ik toch contact had via mail enzo en me niemand hier iets van verteld had.
Nu ineens komen ze me allemaal terug contacteren, maar eerlijk, ik ben nog altijd boos op ze, want ze hebben me behandeld als een marsmannetje, iemand met een besmettelijke ziekte, en dat terwijl ik van mijn echte gevoelens nooit iets liet blijken. Voor hun deed ik alsof ik blij voor ze was, thuis kwamen de tranen.

[Cassyke]

Flower, mensen kunnen echt laf zijn. In tijden van nood herken je je echte vrienden. Gewoon schandalig!

Bieke, ik begrijp wat je bedoelt. Sommige mensen willen ALLES weten, zo nieuwsgierig amaai. We hebben ook nog privacy he. Het is precies of "die mensen die ifv doen" alles zomaar aan jan en allemaal moeten vertellen, dat ze geen privacy meer hebben door wat ze meemaken. Het is precies of we een bezienswaardigheid zijn, een toeristische attractie! tssss

Greetz
Cassyke

http://onvervuldewens.blogspot.com/

[Anneleen]

Zucht, wat velen hier toch steeds opnieuw moeten incasseren... Hoe dom en onwetend kunnen sommige mensen toch zijn.

Flower,

Wat jij schrijft over die zogenaamde 'vrienden', heb ik ook al meermaals meegemaakt. Mensen kunnen gewoon niet met verdriet en tegenslagen om. Alles moet leuk en tof en positief zijn. En als jij net op dat moment in zak en as zit, 'tja, dan kijken ze liever de andere kant op'.
Zo kreeg ik op 't werk te horen dat 't toch wel schandalig was dat ik niet had verteld dat ik ging trouwen. Want 'ik moest mijn geluk met hen delen'. Heb toen geantwoord dat als ze mijn geluk willen delen, dat ze dan ook mijn miserie erbij moeten nemen en ook op die momenten moeten klaarstaan voor me ... ze hebben er niet meer over gerept toen. En ik heb ze ook niet uitgenodigd natuurlijk.

Na veeeeeel behandelingen, 2 miskramen en de doodgeboorte van onze tweeling, hebben wij beslist om te stoppen met behandelen.
Dit kreeg ik dit jaar te horen van mijn schoonbroer aan de kersttafel (het gesprek ging over reizen): "jullie kunnen dat nu nog doen hé, jullie hebben nog geen kinderen. Wacht tot ge kinderen hebt, dan kunt ge daar niet meer van profiteren hoor, dan is 't gedaan met de plezante reisjes".
Die opmerking heeft me enorm geraakt. Ten eerste omdat hij blijkbaar vergeten is dat wij wel degelijk kinderen hebben en die altijd in ons hart dragen (zowel onze tweeling als onze engeltjes). En hij weet daarbij ook hoe graag wij kinderen wilden, wat wij ervoor hebben moeten doorstaan, én wij geen kinderen meer zullen krijgen. Ik had zo'n zin om te antwoorden 'ik had hier veel liever met mijn 2 zoontjes gezeten en niet op reis kunnen gaan, ik wil gerust ruilen met uw situatie hoor !'(zelf hebben ze 3 gezonde kinderen). Maar heb me maar ingehouden om de sfeer niet te verpesten. Maar mijn hart deed zo'n pijn.

[Cassyke]

Anneleen,

Ik vind het zo erg voor jou meisje en dat van je schoonbroer is gewoon niet goed te praten! Vooral als hij weet wat jullie allemaal al hebben meegemaakt

dikke knuffel!

[Flower]

Anneleen, soms heb ik het gevoel dat ze miskramen of doodgeboren kindjes beschouwen als geen kindje, niets bijzonders. Ik heb een vriendin gehad die haar dochtertje doodgeboren was. Helemaal onverwachts want het kleintje was nog helemaal aan het trappen die dag ervoren en alles leek goed. Helaas was er een doodse stilte toen ze geboren werd die nooit meer opgevuld werd. Weet je wat er tegen haar gezegd werd: "volgende keer beter". Je moet toch echt niet superintelligent zijn om te weten dat zoiets pijn doet.
Ik vind het knap dat jullie toch de kracht hebben gevonden om door te gaan, want je kinderen verliezen, hoe klein ook, is het ergste wat iemand kan meemaken.
Vrienden kunnen je pijn doen, maar als je eigen familieleden je niet begrijpen en zoiets pijnlijks zeggen, is toch niet normaal meer.

Veel respect hoor, voor ieder van hier. Jammer dat er zoveel onbegrip is, niet

[Wendel]

Ik heb er ook nog eentje bij te voegen in het rijtje..

Ik volg samen met een collega van mij naailes. Die collega heeft zelf 2.5jaar moeten wachten op haar eerste, daarin had ze 1 keer geprobeerd met clomid, beslist dat medische behandelingen niets voor haar waren, en dan na een tijdje toch spontaan zwanger. Na haar 1e heeft ze nog een tweeling gekregen ook.

Gisteravond bleek dus dat er een meisje uit de naailes zwanger was..

Achteraf in de auto waren we aan het praten (allee, zij praten, ik luisteren, precies het omgekeerde van wat het zou moeten zijn dus) Wat ze allemaal tegen me zei:
'Ik weet hoe je je voelt'
> Nee, dat weet ze niet, want ik ga tot het uiterste van de mmm gaan om een kans te maken op een kindje, zij gaf op alvorens ze goed en wel gestart was. En nee, dat weet ze niet meer, want ze is al lang vergeten hoe het voelde om geen kindjes te krijgen als je er zo graag eentje wilt
'tja, bij mij waren er zelfs mensen die al voor de 2e keer zwanger werden'
> Dus ik mag het niet erg vinden dat er weer iemand vóór mij zwanger werd? Al is het voor de eerste keer! En trouwens, mijn nicht én schoonzus zijn én bevallen én weer zwanger geworden nadat wij gestopt zijn met de pil
'Als ik je 1 gouden raad mag geven, als je ooit zwanger bent en bevalt, begin aub niet opnieuw met de pil, da's zo'n brol, en weet je, een vrouw is op haar vruchtbaarst vlak na een bevalling'
> Ach zo, dus al dat ik moet doen om vruchtbaar te worden, is een keertje bevallen? Kzal het eens voorleggen aan onze arts..
En alsof ik voor mezelf al niet uitgemaakt had om nooit meer te pillen? Wat een raad! Daar voel ik me zó veel beter bij! En alsof je vlak na een bevalling direkt weer kan vrijen? En heb ik niet ergens gelezen dat je cyclus pas na borstvoeding weer op gang komt?
Dat komt dus van dezelfde die zei dat diëten ook goed was, 'want dan is je lichaam in een verzwakte positie en dus vatbaarder daarvoor'
'ik weet gewoon dat die behandelingen jou gaan helpen, want je bent zo regelmatig'
> goh, dat zij dit weet, dan moet het wel zo zijn hé! En dat ik regelmatig ben, big deal! In vruchtbaarheidsbehandelingen zijn het toch de hormonen die je inneemt die jouw cyclus regelen hé? Alsof regelmatig zijn of niet de slaagkansen van jouw behandelingen bepaalt!

Grr! En dat dan van iemand die ook in zo'n situatie gezeten heeft!
En telkens als ik haar wou weerleggen, wist ze weer een antwoord

Voila, alle negativiteit van mij afgeschreven nu beetje last van pms-bui, denk ik

[Cassyke]

Wendel,

Amaai ik kan dit haast niet geloven. Dan is het nog iemand dat dit heeft meegemaakt!
Dat zijn zo van die onwetende mensen he die heeft die onderzoeken en behandelingen, die jij moet doen, nooit moeten ondergaan dus hoe kan ze dit dan begrijpen?
Dat is weer zo iemand dat denkt dat ze alles beter weet en die de foute tips of raad geeft aan de mensen. Eer je een advies geeft moet je eerst nagaan of deze klopt. Het is niet omdat ze al 2 keer zwanger is geweest dat ze er alles over weet, tsss.
En dan nog zo het probleem minimaliseren... Dat vind ik nog het ergste!
Dikke knuffel meid!

Greetz
Cassyke

http://onvervuldewens.blogspot.com/