na een goeie 2 jaar gewoon proberen begon het bij ons toch te dagen dat er wat aan de hand was.
Dankzij al die 'goeie raad' van mensen die er niks vanaf weten hebben we zolang gewacht met stappen te zetten naar een dokter.
Ik kan zonder veel nadenken ook een hele lijst geven met van die straffe verkeerde opmerkingen, maar ik beperk me tot de ergste.
- "jullie zijn er veel te veel mee bezig, eens die vloer in jullie huis zal liggen zal het direct gaan. Je zit gewoon teveel met die vloer in je hoofd."
- korte anekdote. Mijn schoonzus (31 jr) is 4 jaar ouder dan ik. goed een jaar geleden vertelt ze dat ze gestopt is met de pil. We wisten van elkaar dat we aan het proberen waren, belden of smsten af en toe eens om te horen hoe het ging,... Ze woont in het buitenland, dus zien we haar niet vaak. Het weekend voor Pasen gaan we langs om wat te helpen in hun huis dat bijna volledig af is. dat weekend wordt er niet echt gepraat over onze verwoede pogingen omdat voor allebei het einde van de cyclus in de buurt was.
Op pasen zitten we met de hele familie samen, ineens wordt champagne bovengehaald en heeft mijn schoonzus een mededeling te doen. "er komt er binnenkort eentje bij!". iedereen euforisch! geknuffel, gefeliciteer, gezoen,... Op dat moment wou ik gewoon verdwijnen! Ik kon helemaal geen 'proficiat' over mijn lippen krijgen! ik was geblokkeerd.
het weekend dat we bij hen op bezoek waren wisten ze het dus al...
uitgerekend van hen had ik wat meer tact verwacht!
even later zei mijn schoonmoeder doodleuk "wel wel, je moet niet treuren, het volgende is voor jullie". Alsof zij God is en kan heersen en verdelen!
nog zoeen van die dag "ma ja, je bent nog zo jong! je hebt nog alle tijd! onze Els is toch al een flinke pak ouder dan jij!" Dat maakt dus wel mijn rekening niet! Ik wou altijd al een jonge mama zijn en kijk, ondertussen ben ik 27 en zijn we nog geen stap verder.
Op den duur ben ik beginnen een dagboek bijhouden om al die onnozeelheden van me af te schrijven.
Mijn bloedeigen moeder heeft zelfs nog nooit gevraagd of we aan kinderen denken, of we plannen hebben, of er problemen zijn!
zoveel mensen op de wereld die keihard sociaal gehandicapt zijn! Zeker diegene die maar per ongeluk tegen hun vent aanliepen en dat het direct prijs was.
Nog van die dooddoeners. "ah, ik ken een koppel die na 7 jaar proberen toch een gezond kindje heeft. niet panikeren dus. jullie tijd komt ook nog wel."
"Jullie gaan ne keer meer 'dichte' moeten kruipen hé" We hebben ons verdorie bijna alle energie uit ons lijf gesekst en dan nog durft men insinueren dat we niet genoeg ons best doen...
En dan moet een mens tegen iedereen de vrolijke trees blijven uithangen
Ga maar es kijken bij het moppertopic, wat daar allemaal afgemopperd wordt, phoew. 
. Ik moest dan ook nog les geven over zwangerschap. Mijn leerlingen vonden het heel simpel: met voorbehoedsmiddelen niet zwanger, zonder: zwanger. Hoop dat het voor hen later steeds zo eenvoudig zal zijn. Tijdens het geven van dat gevoelige onderwerp kwam een collega binnen, ze zag de prenten op het bord en zei toen heel subtiel "Zal ik juf *** gaan halen, want zij is de specialiste hier hé", verwijzend naar een zwangere collega! Daar stond ik dan voor mijn klas aan de grond genageld. Gelukkig dat mijn leerlingen niets merkten!