Wat NIET te zeggen bij vruchtbaarheidsproblemen

[K]

Verwijderd om mijn anonimiteit niet in gevaar te brengen...

[Sterretje]

Te gek voor woorden, totaal ongepast!

Deze persoon zou zijn mond met zeep moeten wassen

Nu ja, ik zou ook niet willen dat mijn beebje op schoonmama zou lijken

[Beesje]

Of dit ... Eventjes ter achtergrond, mijn man heeft Sertoli cell only en via een TESE zijn er dus geen zaadcellen gevonden. Wij kunnen enkel nog verder via KID.

Zegt een vriend tegen hem "Maar dan kan je tenminste toch zeggen dat je iets speciaal hebt he!"

Of ook "Och, met kinderen hebt ge toch alleen maar last! Ik zou er geen meer moeten hebben als ik kon kiezen."

En natuurlijk ook de typische "Als het niet lukt, dan kom ik wel helpen he! " Maar als dan puntje bij paaltje komt en je zoekt een donor om niet op de wachtlijst te moeten komen staan (dus niet als donor voor ons), dan hoor je er natuurlijk niks meer van!

Het EQ van de gemiddelde mens ligt blijkbaar niet echt hoog, zoals ik hier kan lezen

[pink]

Sinds vorige week weten we dat onze tweede icsi-poging niet gelukt is. Mijn man heeft een kindje uit een vorig huwelijk die om de veertien dagen het weekend bij ons is.

Mijn ma kwam langs om me te troosten: ze zei: ja je weet dat het misschien nooit lukt hé, je moet dan maar co-ouderschap aanvragen. Gelijk of daar alles mee opgelost is, dat daardoor mijn moedergevoel zal weggaan. Kwas aan de grond genageld om dat van mijn ma te horen. Ze was beter thuis gebleven. Dat zei ze ook nog: ik kom eens kijken naar u want anders gaat ge zeggen ze komt niet, ipv ik kom eens kijken want ik maak me zorgen in mijn dochter, hoe gaat het?

Och ja, je kan ze het niet kwalijk nemen zeker.

[bieke01]

en vandaag nog maar eens 3 mirakelverhalen gehoord:

"ja t ging ook niet van ... en ze waren al zelfs bezig met adoptie en nu is ze zo ongepland zwanger, allé zeg, ge ziet dat t toch allemaal gedachten zijn hé, van der teveel aan te denken"

"hey moet je eens wat weten, op t werk van min man is er een vrouw en die haar nichtje heeft kweetnie hoelang moeten proberen en ze waren gestopt en ze is nu zo zwanger geworden..."

pfffffffffffffffffffffft

[Wendel]

Ik heb een mooi antwoord gehoord op de infoavond van DVO:

'als je er niet aan denkt, zal het zeker niet lukken' Want dan vergeet je om op 'de goeie momenten' te vrijen, wanneer je naar de gyn moet, wanneer je medicatie moet innemen..

En door de stress kan het ook niet komen! Dan zou er in de derde wereld nooit nog een vrouw zwanger geraken en liepen daar al lang geen mensen meer rond!

Maar ja, als je zo zou antwoorden, lok je weer andere reacties uit hé..

[boterham]

Oh, Wendy, was je daar ook? Ik ook! Heeft me toch wel deugd gedaan, eventjes de bevestiging dat je niet alleen bent (ook al weet je dat wel aan de volle wachtzaal). Het is door die lezing dat ik op de site en het forum terecht gekomen ben.

"Ga eens op reis." "Je bent er te veel mee bezig" Yeah, right... tssss...
Denk niet dat dat na 20 maanden nog aan de orde is... Velen weten niet beter, maar ik zou sommigen een plets kunnen geven; dat zou opluchten

[mies]

Eventjes mijn verontwaardiging uiten over een artikel dat vandaag in een bijlage van de krant staat (Mediaplanet Intimiteit, "Deze bijlage valt niet onder de verantwoordelijkheid van de redactie van De Standaard"):

Er staat daar een artikel in over vruchtbaarheidsbehandelingen, waarin een prof van het UZA wordt geïnterviewd. Ongeveer één vierde tot één derde van het ganse artikel wordt besteed aan de psychische moeilijkheden die een koppel heeft, maar het wordt allemaal nogal negatief benaderd... de titel van het stuk is dan ook "Kinderwens mag geen obsessie worden". Er is een duidelijke toon van afkeuring van het feit dat een confrontatie met zwangere vrouwen of geboortekaartjes moeilijk is, van het feit dat het moeilijker is om van de mooie dingen des levens te genieten... met als klap op de vuurpijl het aloude voorbeeld dat regelmatig een koppel toch zwanger geraakt nadat ze de behandelingen zijn gestopt "precies omdat zij het probleem hebben kunnen loslaten". "Vruchtbaarheid zit dus ook voor een stuk tussen de oren".

Nu vraag ik me dus heel erg af of die prof dat echt allemaal op die manier heeft zitten zeggen tijdens dat interview, of dat de betreffende journaliste er een dergelijk vooringenomen sausje over gegoten heeft (indien dat laatste: shame on her!!)
Want ja, ook al ben ik nu zwanger, toch stuiten dergelijke uitspraken mij nog steeds zeer fel tegen de borst!!

[logost]

Wendel en boterham leuk om te lezen dat ik jullie eigenlijk al eens moet gezien hebben op die infoavond van DVO. Ik was daar dus ook en heb er ook veel aan gehad. Ik heb wel een aantal tranen moeten laten omdat het me toch soms wat veel werd, zeker omdat al die gevoelens zo herkenbaar zijn. Jammer dat ik toch geen gezicht op jullie kan plakken. In het vervolg dragen we naamkaartjes

Mies: tegenover deze prof in het UZA staat het artikel van Prof De Vos over IVM. Het staat hier ook ergens op het forum. Ik moet zeggen dat dat de eerste dokter was die echt probeerde om het verdriet te voelen bij ons. Ik was hier enorm tevreden over.
Er zullen altijd domme mensen zijn met EQ onder 50 maar als ze een IQ hebben van boven 130 worden hun domme opmerkingen vaak gepubliceerd. Stom stom stom. Tja, wij zijn aandachttrekkers he

[mies]

Welja, je kan best wel eens gelijk hebben, maar ik weet dus niet zo zeker of die prof dat werkelijk allemaal zo bedoeld heeft. Mijn kleine teen vertelt me namelijk dat het wel eens allemaal wat verdraaid zou kunnen zijn, uit de context gerukt (blijven doorvragen over iets tot er een halve bevestiging is van wat de journaliste denkt), of nog zo van die toeren. Ik ben namelijk zelf ook ooit geïnterviewd geweest, en wat er daarna in de krant stond was ook een hele andere samenstelling en uitvergroting van mijn uitspraken!

Ik ben altijd geneigd om te denken dat diegenen die in fertiliteitscentra werken weldegelijk weten waarover ze praten, en niet zo gauw die clichés zouden bovenhalen. Jazeker, in enkele gevallen van onverklaarbare onvruchtbaarheid zal zich wel een dergelijk fenomeen hebben voorgedaan, maar in het artikel werd het enorm uitvergroot. Vergeet alle technische defecten mensen, het zit tussen de oren, daar kwam het op neer...

En het tragische is dus dat een dergelijk artikel geschreven is met een lekenpubliek als doelpubliek, de lezers zullen dus enkel maar bevestigd zien wat zij al altijd hebben "geweten" en ons als "wijze raad" hebben meegegeven. Want ja, als de prof het zegt...

Als het waar is wat ik denk over die journaliste, dan.... grrrrr. Maar ja, het zullen wel weer mijn hormonen zijn die spreken zeker??

[liezeke]

heb het ook gelezen, mies,

en inderdaad, denk ook dat de journalist in kwestie heel de boel mooi verdraaid heeft naar zijn/haar eigen waarheid.
ik kan alleen zeggen dat mijn dichte omgeving wordt geïnformeerd uit DVO-bron (vaak één en dezelfde) en mijn waarheid (die van mijn verlangen en mijn verdriet die daarmee gepaard gaat) krijgt te horen. en ik eis een beetje dat die wordt gerespecteerd vanuit wederzijds respect voor hun waarheid (al ben ik het niet altijd eens).
krijg ook vaak van die rare reacties dat het 'tussen de oren zit'. laat ze maar zeggen, en zoals je ziet, het blijft een eigen leven lijden. maar niet mijn leven.

liesje

[logost]

Ik weet niet of ik het hierbij moet schrijven maar Mies je deed me aan iets denken toen je sprak over dat lekenpubliek.
Vorige week denk ik zat ik nog eens mee te kijken naar thuis (eerlijk waar ik kijk daar nooit naar alleen als mijn schoonmoeder al aan het kijken is) en wat gebeurt er: Een of andere vrouw (naam begon met een B denk ik brenda?) is zwanger. Heel plots, door de pil heen (die overigens 99% zekerheid biedt) en bovendien hebben ze het al aan heel de familie verteld op amper 5 weken en waren ze al bezig over de uitgerekende datum zonder echo genomen te hebben!!!! Pfff ik denk dat ik plaatsvervangend rood op mijn wangen had toen ik het zag. Ik ben al blij dat er blijkbaar toch één iemand in 'Thuis' niet op de gemakkelijkste manier aan kinderen is geraakt. Djeezes, oké soaps zijn fictie maar ik had het daar toch behoorlijk moeilijk mee toen ik dat fragment zag.

[Repelsteeltje]

Logost,
Ik heb dat fragmentje ook gezien in Thuis (ik beken, ik kijk af en toe).
Het was Bianca die inderdaad helemaal door haar pil zwanger is geworden. Verder heb ik het niet gezien, want toen hebben we toevallig de TV op een andere post gezet
Ik lag er nu wel mee, maar eignelijk vond ik het schandalig dat er weer maar eens een signaal de wereld wordt ingestuurd dat kinderen krijgen een peulschil is
Ik hoop dat ze een miskraam krijgt

Vandaag te horen gekregen dat een ex-studiegenootje zwanger is. Gelukkig heb ik het niet rechtstreeks moeten horen, want ze zei 'ik was van de eerste keer zwanger, allé ja, eigenlijk al na ne halve keer' Reactie van vriendin was wel grappig: ze zei dat ze het mens eigenlijk wou uitknijpen en haar kleintje aan mij wou geven Wat heb ik toch supervriendinnen

[logost]

Das waar repelsteeltje! super van je vriendin om dat te zeggen!

[Repelsteeltje]

Ik heb het stukje ondertussen ook gelezen. En ik vrees dat het ook gewoon kan zijn dat die prof effectief denkt dat koppels het wat meer moeten loslaten.
De uitspraak over het feit dat koppels zwanger worden nadat ze gestopt zijn met behandelen, omdat ze het los hebben gelaten en onvruchtbaarheid dus ook tussen de oren zit, is gruwelijk. En ik kan me moeilijk voorstellen dat een prof zoiets letterlijk zegt.

Maar er zijn nog steeds dokters die niet weten wat het allemaal inhoudt.
Hier een staaltje van eigen bodem: Na de operatie (TESE), zouden we te horen krijgen of mijn man zaadcelletjes had waar we ICSI mee konden doen, of een biologisch eigen kindje konden vergeten. De operatie duurde wat langer dan verwacht en in plaats dat de dokter dan ook wat langer bleef, werd voorgesteld om het resultaat aan mij door te bellen. Ik moest het dan maar aan mijn man vertellen!!!! Alternatief: de dag nadien nog eens terugkomen ???!!!!!
Dat de uitslag van het onderzoek een grote impact op ons leven had, daar hadden ze kenbaar nog niet bij stilgestaan!

Om maar te zeggen dat sommigen, wel dag in dag uit in een fertiliteitscentrum werken, maar zich blijkbaar enkel bezig houden met de 'harde' wetenschap. En dus verschiet ik niet helemaal van die uitspraken allá 'koppels vergeten te genieten van andere dingen in het leven en zouden toch wel tegen zwangere vrouwen moeten kunnen'...


Ik was trouwens wel blij dat er een klein artikeltje in stond over het tekort aan spermadonoren. Dat is al een begin. Nu nog van die grote affiches langs de snelwegen