Dag Noa09,
wat je hieronder vertelt, weet ik maar al te goed, daarom dat ik er ook achter zette "(geloof me, ik weet hoe dom dit klinkt maar zo voel ik het nu
)." Ik weet namelijk dat dat gevoelen niet gerechtvaardigd, noch rationeel is.
Ik weet heel goed wat ze heeft doorstaan kwestie van psychologische gesprekken e.d. want daar heeft ze me over verteld en ook wijzelf zijn trouwens deels die weg opgegaan toen we dachten dat KID voor ons de oplossing zou zijn (wat uitendelijk na toch een goeie TESE niet hoefde).
Ik weet zeker dat zij heel bewust die keuze gemaakt heeft, dat haar kindje niets tekort zal komen (in tegenstelling tot sommige andere gevallen die je daar opnoemt, inderdaad). Dat weet ik allemaal, omdat ik haar ken en omdat ik natuurlijk haar verlangen ken én herken. Zoals ik al zei, beschouw ik deze persoon als één van mijn beste vriendinnen en wil ik absoluut niet dat zij weet dat ik me zo voel, omdat ik van mezelf wéét dat het nergens op slaat.
Mijn "uitlating" was dan ook absoluut niet kwetsend naar singles bedoeld maar eerder vermanend naar mezelf toe omdat ik al die dingen voel die ik eigenlijk niet WIL voelen (zie een beetje verderop in mijn uitleg). Sorry als dat niet goed overkwam, maar ik ging ervan uit dat teveel uitleg ook niet echt verduidelijkend en nogal saai zou zijn. Ik besef nl maar al te goed dat hier mensen zijn die er een veel langere en moeilijkere lijdensweg hebben op zitten dan ik, mensen die veel sterker zijn dan ik, en daar ben jij er zeker een van - net zoals mijn vriendin trouwens, wat ik haar ook heb gezegd toen ze het ons kwam aankondigen - zoals ik zoveel heb gezegd van wat jij hieronder schrijft maar dan in andere bewoordingen.
Ik vind het verschrikkelijk dat door onderstaand bericht iedereen nu denkt dat ik iets heb tegen zulke zaken, terwijl dat helemaal niet het geval is, integendeel, ik schrik van mezelf dat ik zulke dingen soms denk en ik hoopte dat ik zou beseffen hoe onnozel het klonk als het eens kon opschrijven - alleen heb ik me daarin niet juist uitgedrukt en ik wil me dan ook vanuit het diepst van mijn hart excuseren aan iedereen die ik heb gekwetst, in de eerste plaats aan jou.
Ik bedacht me gisteren trouwens dat het allemaal afhangt van hoe groot de kinderwens is, en dat ik eerlijk met mezelf moet zijn en toegeven dat ik, in haar geval dus zonder partner, waarschijnlijk hetzelfde had gedaan.
)
Sorry, maar ik kan dat mens sowiezo al niet goed hebben, dan bleek ze nog eens zwanger te zijn in 1-2-3, en dan nog zo'n opmerkingen op de nationale radio! En dat terwijl ik ongesteld ben!
