@ bokje: dat vind ik zeker, je leert iets uit heel deze situatie en inderdaad misschien zijn we wel voorbestemd om dit mee te maken voor de een of andere reden. Het is wel zo dat ik er veel kalmer op ben geworden, meer geduldig en begripvol t.o.v. probleemsituaties bij kennissen/vrienden/familie/patiënten.
@ pink: ik kan dat verstaan dat je je slecht voelt door die zinnetjes die je mama zegt. De mijn kan dat ook (en zij niet alleen trouwens). Het doet zo'n zeer he dat je moeder je gevoelens niet kan verstaan. De mijn die zegt altijd dat ik positief moet blijven denken maar hoe kan dat nu? Soms denk je positief maar negatief denken komt regelmatig voor in zo'n situatie. Het zijn gewoon momenten dat je het even niet ziet zitten. Maar volgens haar moet je dan juist zeggen: het zal wel lukken! Ik weet niet bij jullie maar ik kan dat niet hoor. Zij kan dat allemaal niet verstaan. Ook zegt ze vaak dat ik er teveel aan denk... Mja hoe kan je anders dan er aan te denken???????????? Het maakt deel uit van je leven dat veeg je niet zomaar weg he. En zo zijn er natuurlijk nog tal van voorbeelden. Ik vind het spijtig want mijn mama is, zoals bij jou, mijn beste vriendin. En ja je kan er niet boos voor zijn, ze weten inderdaad niet hoe het voelt en als je het probeert uit te leggen kunnen ze zich de situatie niet inbeelden. Dat maakt het allemaal moeilijk. Al een geluk dat deze site bestaat, het heeft me al enorm geholpen!!!
@ Wendel: ik vind het super erg voor jou! Ik vind het ook zo'n vreselijk gevoel. Dat heb ik wel nog niet meegemaakt. Wel dat ze na mij begonnen en zwanger waren maar niet voor een volgend kindje erbij. Gewoon keierg!!! Ewel jij verdient nu een dikke hughug!!!!!!! Ik hoop echt voor jou dat je ze kan bezoeken met een zwangerschapsbuikje hoor. Hoe lang ben je al bezig? (als ik dat mag vragen he
)@ K'tje: het is inderdaad niet echt mooi dat ze je een ander kindje toewensen. alle het is wel lief maar ze zouden het anders moeten verwoorden he. Jouw kindje heeft (misschien niet voor lang maar toch) deel uitgemaakt van jullie leven, Laura heeft geleefd en het is en blijft een mensje, Laura verdient respect van iedereen zoals iedereen!!!! Weet je wat ik je wens? Een zusje of broertje voor Laura dat wens ik jullie toe!
Greetz
Cassyke
http://onvervuldewens.blogspot.com/
Dat voor een maand of vier.. Daarna dan kijkoperatie en afhankelijk daarvan gaan we dan verder.
super leuk he! 
Jaloezie is een rotgevoel maar is sterker dan jezelf. Cassy'ke, laten we mekaar steunen, onze tijd komt nog! En wij zullen het goed beseffen wat een groot geschenk een kind wel is. Gelukkig staat de geneeskunde ver, ik reken op het kunnen van de artsen. Knuffel uit Brussel!
