Vertrouwen in Gyne

[x10]

Hallo iedereen,

Ik ben nieuw hier, en het hele onderwerp 'vruchtbaarheidsproblemen' is ook nieuw voor mij. Ik zou graag van anderen een mening horen over mijn verhaal.

Mijn man en ik proberen al zwanger te worden gedurende 15 maanden. Na de eerste 6 maanden deed ik een gewone controle bij de gyne, en ik praatte er met hem over. Hij zei toen dat we ons geen zorgen moesten maken vóór de eerste 12 maanden proberen.
Twee weken geleden had ik om een afspraak gevraagd, omdat we graag willen dat er testen gedaan worden. Ik heb bovendien gedurende 2 cycli elke dag een ovulatietest gedaan, deze waren ALLEMAAL negatief. De gyne waaide dit weg met "dat wil niks zeggen". Ik antwoordde dat mijn man al wel 3 kinderen heeft en dat ik vrees dat er een probleem bij mij ligt. Zijn antwoord was dan: maar hij is al 43 ? **(ter info, ik ben er 27)** Het ligt vast aan uw man. (zonder 1 test gedaan te hebben!) Bon, ik zei dan: goed, maar kunnen we dan met testen beginnen ? En dan begon hij met een hele uitleg "het is zwaar voor een koppel om door zo'n testen te gaan, etc... Praat er maar eerst eens over, want er zullen ook veel teleurstellingen zijn" Ik heb toen geantwoord dat we er heel regelmatig over praten en dat mijn man en ik klaar zijn om alle testen te doen die nodig zijn. Bovendien is er nu elke maand een grote teleurstelling als het wéér niet zover is...
Ik vind hem iemand die helemaal niet luistert naar me en ook niet consequent is (hij zei toch vanaf 12 maanden maken we ons ongerust?) Ah ja en dan begon hij ineens het worst-case-scenario te schetsen: "dat wordt in vitro, niks is gegarandeerd,..." (zonder ook maar 1 test!? )

Hoe zijn jullie ervaringen met je gyne? Vinden jullie dit genoeg redenen om van arts te veranderen? Welke testen worden normaal gezien uitgevoerd vanaf welk moment?

Alvast superbedankt voor jullie reacties !
Kristien

[lyse]

Dag Kristien,

Ik heb je verhaal met wat verbazing gelezen. Jouw vragen aan je gyn lijken mij absoluut redelijk. Ik denk dat bij de meesten onder ons hier na 12 maanden "vruchteloos proberen" de eerste testen werden gedaan om te achterhalen waarom een zwangerschap uitbleef. Het kan ook een beetje afhangen van je leeftijd. Bij jongere vrouwen zullen de artsen misschien nog iets langer adviseren om op eigen houtje verder te proberen. Bij oudere vrouwen gaat men over het algemeen iets sneller actie ondernemen. Je vraag om na 15 maanden wat testen te ondergaan is volgens mijn ervaring dus absoluut niet onredelijk.
Wat je gyn zei over het feit jullie zeker op IVF aangewezen zullen zijn, houdt ook weinig steek, vind ik. Tussen zelf proberen en IVF ligt er nog een heel breed scala aan andere behandelingen. Je arts kan onmogelijk op dit moment al weten welke hulp jullie nodig hebben.

Maar weet je, uiteindelijk heeft het weinig belang of wat je gyn gezegd heeft volgens ons redelijk was of niet. Het belangrijkste is dat jij je goed voelt bij je gyn en ik heb de indruk dat dat niet het geval is. Zeker als je een fertiliteitsbehandeling zal ondergaan is het heel belangrijk dat je het gevoel hebt dat je arts jou en je wensen en angsten respecteert. Misschien is jouw gyns reactie ook ingegeven door het feit dat hij geen specialist is op het vlak van fertiliteit? "Gewone" gyne's hebben vaak slechts beperkte ervaring met fertiliteit. Misschien kan je eens een afspraak maken met een fertiliteitscentrum? Daar zal je na 15 maanden proberen zeker ernstig genomen worden, en je weet dat je er in handen bent van specialisten.

Het is niet prettig om elke maand weer teleurgesteld te worden. Als je start met testen en behandelingen, is er ook geen onmiddellijke garantie op succes maar je hebt wel het gevoel dat je probleem ernstig ggenomen wordt en dat je samen met de dokters bezig bent het aan te pakken. Dat voelt heel wat beter dan iedere maand machteloos toekijken...

Wat je ook doet, veel succes!

Groetjes,

Lyse

[x10]

Hey Lyse,

Heel erg bedankt voor je lieve antwoord. Ik ben blij de mening te horen van iemand die dit allemaal al eens heeft meegemaakt.
Ik ben inderdaad stappen aan het ondernemen om van gyne te veranderen. Ik heb een fertiliteitskliniek gevonden niet ver van mijn werk en heb er al goeie dingen over gehoord. Ik hoop daar gauw terecht te kunnen, want ook al ben ik er 'nog maar' 27, mijn echtgenoot is wel wat ouder... We dromen al zo lang van "ons boeleke"...

Dankjewel voor de aanmoedigingen, ik hou je op de hoogte van de verwikkelingen.
Groetjes
Kristien

[Elayna]

Hey Kristien,

ik sluit me aan bij wat Lyse zegt over je gyn! En ik las ook je opmerking over leeftijd (ik ben ook 27). Denk niet dat je te jong bent om stappen te willen ondernemen na 15 maanden proberen. Wat Lyse zegt is waar, bij jongere vrouwen geeft men het dikwijls wat meer tijd en bij oudere minder, maar dat neemt niet weg dat, als je op behandelingen aangewezen zou zijn, je jongere leeftijd een positieve parameter kan zijn.

Ons verhaal in een notendop: na een jaar proberen nog geen kindje. Testen gestart bij mijn man. Uiteindelijk bleek dat hij door een fout van een chirurg tijdens een eerdere operatie geen zaadcellen in zijn sperma meer heeft (ook heel weinig sperma). Zo zijn we nu met onze eerste ICSI bezig.

Ik wil maar zeggen: hadden we nog 2 jaar geprobeerd, waren we al die tijd "verloren", want uit de testen is gebleken dat het echt niet kan. Wij zeggen nog wekelijks tegen elkaar dat we blij zijn dat ik nog zo jong ben. Niets tegen oudere dames natuurlijk!! maar men zegt toch altijd dat jongere leeftijd meer vruchtbaarheidskans geeft...

Ik zou dus zeggen, laat je niet doen door die gyn, trouwens, zoals Lyse ook zegt, iets weten en het aanpakken is, ook al is het soms zwaar, altijd beter dan wachten en onzekerheid.

[Sterretje]

gewoon overstappen naar een andere gyn of centrum.
Vertrouwen in je gyn is alles in deze mallemolen.
Je vragen moeten beantwoord worden en je voelt zelf meestal wel aan waar het snor zit en waar niet!

veel succes

[cara]

Ook ik zou zeker overstappen naar dat fertiliteitscentrum en meteen ook een andere gyn zoeken.
Zoals sterretje hier ook al zegt, vertrouwen in je gyn is alles! Als je wat tegenslag hebt, als een uitslag niet is zoals je verwacht, als je weer eens een stapje verder moet,... dan moet je kunnen vertrouwen op wat je gyn zegt. Maar ook als alles heel vlot blijkt te gaan, medicatie meteen goed aanslaat,... blijft de medische mallemolen een niet te onderschatten vat van emoties en vaak heel veel vragen. Je moet gewoon weten dat je daarmee bij je gyn terecht kan en dat deze je ernstig neemt, anders wordt het wel heel zwaar voor je. Niet twijfelen dus en je gevoel volgen!
Veel succes.

[x10]

Dankjullie wel voor de reacties! Het bevestigt echt mijn voorgevoel. We schakelen inderdaad over.
Al dat wachten is tijdverlies.
Klein negatief puntje echter; waar wij wonen (Groot Hertogdom luxemburg) zijn de artsen nu aan het staken. Geen nieuwe afspraak te verkrijgen op het ogenblik !
Ik heb dus afspraak genomen bij die-ene-gyn, zodat hij ons de nodige testen voorschrijft. Met de resultaten gaan we dan naar de nieuwe. Afspraak op 13 december... To be continued !

[x10]

Joepie! Woensdag voor het eerst bij een nieuwe gyn geweest, en dat is supergoed meegevallen ! Zij stelde meteen een "aanvalsplan" op, heel duidelijk, heel recht voor de raap. Dat hadden we nodig ! Ook meteen een echo om de kijken of er geen duidelijke baarmoederafwijkingen zijn. Dat was alvast positief, ze zag ook dat een eileider duidelijk een eisprong gehad had !
Toen we doorgingen zei ze: "binnen twee maanden..." en dan antwoordde ik: "zullen we weten wat het probleem is" maar ze antwoordde: "neenee, dan is het probleem opgelost!" Een positieve noot, super !
We hebben er weer vertrouwen in en hebben nieuwe energie voor de komende testen !

[Sterretje]

Goed nieuws!
Hoop dat je je beter voelt bij deze gyn. Ze 'mogen' in principe niet weigeren om testen te doen.
Met wat er tegenwoordig in de media allemaal rondgestrooid wordt over IVF en zo, krijg ik vaak de indruk dat ze mensen proberen ontmoedigen om vruchtbaarheidsbehandelingen te staren.
En ja, het is zwaar (emotioneel en lichamelijk), maar het is het zo dubbel en dik waard.
Ik vind 1 jaar natuurlijk proberen echt redelijk. En als je duidelijke redenen hebt om aan te nemen dat er mogelijk een probleem is, moet de gyn of dr daar naar luisteren vind ik.
Bij mij is er PCO vastgesteld en ik maak bijna geen kans om natuurlijk zw te worden wegens geen eisprong.
En toch wordt er dan door 'outsiders' nog geredeneerd van 'je bent er teveel mee bezig'.
'k zou bij wijze van spreken een pink afstaan om natuurlijk zw te mogen worden!
Maar ik mag niet klagen, nu bijna 6 m zwanger van mijn teweede IVF kindje!

[grootgevaarke]

Veel succes met je aanvalsplan Kristien

[x10]

Bedankt Sterretje en grootgevaarke.

@ Sterretje: wauw, proficiat met je zwangerschap in elk geval en ik hoop dat je er dubbel en dik van geniet !

@ Grootgevaarke: thanks, maandag is het de 'grote dag' van het eierstok-onderzoek... Meer nieuws binnenkort !

[x10]

Hello iedereen, hier weer eens een update... Het eierstok-onderzoek: behalve vrij pijnlijk, was het ook positief. De doorgang van de eierstokken naar de baarmoeder is dus ook niet het probleem. Het lijkt dan ook helemaal niet aan mij te liggen...

Deze namiddag weer afspraak om over de volgende etappes te praten. Intussen zijn er tussen mijn man en ik jammer genoeg heel wat spanningen (niet alleen over zwanger worden) en moeten we even goed nadenken. Ik heb voorgesteld om alles even op pauze te zetten, maar dat is bij hem in het verkeerde keelgat geschoten.
Ik wil erg graag een kind, maar niet ten koste van eender wat...

Wat een emotionele rollercoaster... Binnenkort meer nieuws.

[x10]

We zijn weer een etappe verder in ons verhaal. In juli waren we exact 2 jaar bezig met "zwanger geraken" en dus nog steeds niks. Maar nu weten we ook waarom. De kwaliteit en het aantal van de spermacellen is niet voldoende om op natuurlijke manier zwanger te geraken. Het verdict is gevallen... IVF.

Veel gemengde gevoelens, want eindelijk kennen we de oplossing, maar waarom deze ?

Guess we have to work with what mother nature gave us... Als ik het gevoel wil kennen een Mama te zijn, dan moét het via deze weg.

De volgende etappes van mijn verhaal zullen dus onder het forumonderwerp "IVF" gepost worden, eerlijk gezegd had ik dat nooit gedacht toen ik deze topic startte in november vorig jaar...