mijn verhaal..

[toekan]

Hoi allemaal!

Net als jullie allemaal, dacht ik toen we de stap voor een kindje zetten, het wel snel in orde zou komen. Mijn man en ik zijn nu iets meer dan een jaar bezig, maar op zich hadden we nog steeds de hoop dat het bij ons 'gewoon wat meer tijd nodig had'. Omdat de onderzoeken standaard na 1 jaar beginnen, gingen ook wij hiermee aan de slag met het idee: het zal wel goed zijn, we hebben gewoon wat meer tijd nodig OF misschien is het iets kleins en lukt het ons daarna wel..
Eerste op de agenda: een sperma-onderzoek. Toen we een week geleden de resultaten terug kregen, beefde de wereld een beetje onder onze voeten. Goed sperma, maar een heel slechte MAR-test. alles boven de 40% is zorgwekkend, mijn ventje scoorde 97%. kort wil dit zeggen dat mijn mannetje zoveel anti-stoffen aanmaakt tegen zijn eigen sperma dat het nooit tot bij mijn ei kan geraken omdat hij tegen zichzelf aan het vechten is. Conclusie: geen natuurlijke zwangerschap mogelijk.. we stonden aan de grond genageld.. We hadden zoveel vragen die we wilden stellen, maar de HA van mijn man had niet de nodige expertise... dus blijven we met al onze vragen even in de kou staan...

Uiteraard moet ik ook nog onderzocht worden. We mogen er niet aan denken, maar wat als die uitslag ook een probleem bloot geeft?

Onze droom van thuis een kindje te maken, wordt dus geen werkelijkheid. Al lijken we het nog niet te beseffen. Het lijkt nog steeds alsof dit niet ons aan het overkomen is... Op dit moment ben ik echt kwaad op alles rondom me heen.. waarom wij? Ik kan geen zwangere meer zien of de tranen staan mij in de ogen (en dan moet je weten dat mijn schoonzus kwam vertellen dat ze zwanger is een week voordat wij de uitslag wisten..)

Zijn er nog dames waarbij het sperma-onderzoek een slechte MAR-test aangaf? En wat hebben jullie verder ondernomen en hoe loopt het jullie nu?

Liefs
Toekan

[Marit]

hej Toekan,

(helaas) welkom op dit forum. Wij hebben geen ervaring met een slechte MAR-test dus kan je niet helpen wat dat betreft.

Maar als ik het goed heb, zijn jullie nog niet bij een fertiliteitscentrum geweest hiervoor? Blijf niet met je vragen zitten, he, en neem contact op met een fertiliteitsarts of -centrum. Die onzekerheid is niet fijn. En dan al meteen na de eerste test zo'n tegenslag te verwerken krijgen...

Ik hoop dat de volgende testen wel goed zijn alleszins. Dat de rest wat meezit.

Veel veel succes gewenst. Ik duim voor jullie!

[toekan]

Hoi Marit!

Wij hebben op 1/08 een afspraak bij een androloog en ik ga morgen naar mijn ha/gyn voor wat basisonderzoeken voor ik naar de ferti moet...

ben echt bang voor wat daar uit gaat komen, maar we moeten er door zeker..

[Marit]

hej Toekan,
Het is zoals je zegt: je moet erdoor... Ik hoop dat er wat antwoorden uit komen en dat je daarna tenminste weet waar jullie staan. En dat het wat goed nieuws is, he, natuurlijk.

Dikke knuffel. En laat ons weten hoe het allemaal verloopt ginder!

[lotje83]

dag toekan,

ook mijn man heeft antistoffen in zijn sperma en het aantal cellen is heel wisselend, de ene keer 44 miljoen, de andere keer 200.000. Ons hebben ze wel nooit iets uitgelegd over MAR en de bijbehorende percentages. Ik weet dus niet of de ene antistof de andere is.
Ikzelf maak ook een hormoon aan waardoor het moeiijker zwanger worden is.

Na de uitslag van het spermaonderzoek werden we doorverwezen naar een fertiliteitsgyn. Mijn man is nooit doorverwezen geweest naar een androloog. Een oorzaak voor de antistoffen hebben we niet.

Als iui voor jullie een optie is, moet je eerst een eileideronderzoek laten doen. Niet prettig, maar zo voorbij.

Wij hebben drie iui's gehad, waarbij mijn man zijn sperma "gewassen" werd in een medium. Zonder resultaat. De eerste keer was mijn man zijn staal erg slecht, maar de andere keren waren wel goed genoeg.

De eerste ivf was voor ons wel de goede! Wij zijn nu twintig weken zwanger.

Hoe moeilijk het ook is, jammer genoeg heb je veel geduld nodig vooraleer tot actie wordt overgegaan, het komt goed.

liefs

[toekan]

Hoi Lotje

Ons hebben ze het ook niet uitgelegd hoor. Hij toonde gewoon op de labformulieren wat er mis was en de rest moest ik zelf maar uitzoeken..

Maar wat goed dat jullie nu in verwachting zijn van een kleintje!!


Ik weet inderdaad dat er veel tijd over gaat vooraleer dat alles in orde is, maar stiekem zou ik toch graag in september starten met de behandelingen. lijkt jou dat haalbaar of zie ik de dingen wat te rooskleurig in?

[lotje83]

Krap haalbaar denk ik. Wij wisten de eerste spermauitslag in mei.

We hadden een eerste afspraak met de fertiarts in juli. Een tweede in augustus en na de derde afspraak in september zijn we onmiddellijk gestart met iui.

In die tijd heb ik bloedproeven, hersenscan en eileideronderzoek laten doen (owv dat hormoon). Mijn man moest telkens een staal laten controleren.

Toen de knoop doorgehakt werd voor ivf (niet owv de antistoffen, maar owv het wisselend aantal zaadcellen), konden we wel de maand nadien al starten met medicatie.