Voorstellen

Algemeen Discussieforum
Plaats reactie
Lein
Berichten: 43
Lid geworden op: 2 januari 2013, 10:23

Voorstellen

Bericht door Lein » 2 januari 2013, 11:20

Hallo Allemaal,

Graag wil ik me aan jullie voorstellen ik ben Jolein 26 jaar en wij zijn nu bijna 2 jaar bezig helaas nog zonder geluk.
Oktober 2010 gestopt met de pil en begin 2011 begonnen.
Afgelopen oktober zijn wij gestart met onderzoek in het ziekenhuis, bij mij is gelukkig alles goed. mijn man heeft langzaam zaad maar volgens de Gyn verder niks ernstig en zijn we onverklaarbaar niet zwanger.
Nu moeten wij weer een half jaar proberen voordat we beginnen met IUI, natuurlijk heel fijn nieuws en zijn met goede moed weer gaan klussen.
Helaas ben ik op dit moment alleen echt een emotioneel wrak en merk ik dat ik mijn verhaal kwijt moet aan mensen die mij begrijpen.
Zoals veel andere krijg ik veel goed bedoelde adviezen!

Om ons heen zijn er op dit moment 8 mensen zwanger, wat natuurlijk geweldig is en ik gun het ze ook van harte. Allemaal zijn ze binnen een half zwanger geworden, dit is eigenlijk het enige wat ik omheen ken.
Zo zijn we ook begonnen met het idee binnen een aantal maanden zwanger te zijn.
De week van kerst dacht ik echt dat ik zwanger was, alle symptomen waren aanwezig (deze zijn er vaker geweest). Helaas afgelopen zondag ongesteld geworden.
Op de ene of andere manier kan ik mezelf niet meer bij elkaar pakken om positief aan de volgende ronde te beginnen. Ik ben er alleen maar mee bezig en kan het niet uitschakelen.
Heeft iemand tips voor mij om hier goed mee om te gaan. Natuurlijk mag ik het verdriet wel voelen, maar nu neemt het de overhand en krijg ik steeds minder vertrouwen in.

Groeten

Jolein

kleine engel
Berichten: 6
Lid geworden op: 7 oktober 2012, 18:34

Bericht door kleine engel » 2 januari 2013, 20:54

Hallo Lein,

ik begrijp heel goed wat je voelt. zoals de meeste hier op de site, spijtig genoeg.

Ik heb ook vaak momenten dat ik het allemaal niet meer zo goed zie zitten. ook al weet je dan dat je de moed terug bij elkaar moet pakken, het is en blijft erg zwaar.
Mijn gyn. heeft me al vaak gezegd. je moet beseffen dan 1 op de 3 koppels moeilijk zwanger geraakt.
Dus alleen ben je zeker niet.
Wat maar een kleine troost is hé.

Zelf ben ik een jaar een 8 maanden aan het klussen en ondertussen net de tweede iui achter de rug.
In het begin vertelde ik het tegen niemand in mijn omgeving, maar ondertussen weten er al wel een heel deel van mijn vrienden en collega's het.
en eerlijk gezegd geeft mij dat heel veel steun. al weten sommige niet wat het allemaal betekent en zeggen ze soms wel een keer de verkeerde dingen. toch geeft het mij steun.
En door het aan mensen te vertellen heb ik ook mensen gevonden die hetzelfde of iets gelijksaardig hebben meegemaakt.
Maar zelfs als je het niet aan je omgeving kan vertellen, kan je hier op het forum altijd terecht voor je verhaal of je vragen.
ik wens je veel succes xxx

Kimmie01
Berichten: 510
Lid geworden op: 27 december 2012, 11:37

Bericht door Kimmie01 » 2 januari 2013, 21:16

Dag Lein,

Ik begrijp je volkomen! Ik ben 28 jaar nu, in augustus 2011 gestopt met de pil. Ik weet nog dat mijn vriend en ik al lachend tegen elkaar zeiden van "Je gaat zien bij ons gaat het van de eerste keer prijs zijn!"
Niks is minder waar! :(
Ik verstond er mij niet goed uit, had een regelmatige cyclus en heb een paar keer ovulatietesten gebruikt dus ik wist wel dat ik een eisprong had. Na een jaar zonder resultaat heb ik gebeld naar de gyn om ons te testen. Daaruit blijkt dat bij beide alles ok is.
Ondertussen vliegen de zwangerschapsaankondigingen rond mijn oren en wij wachten nog steeds.
In het begin zag ik het ook positief maar de laatste 3 maanden heb ik het moeilijker.
Ben nu gestart met iui in combinatie met clomid en pregnyl. Heb vandaag mijn 1e iui achter de rug en moet dus 2 weken afwachten voor resultaat.
Dit geef mij terug wat hoop wat ik hiervoor dus totaal niet meer had. Alhoewel nu denk ik nog steeds van "waarom zou het nu opeens wel lukken?"

Uw gevoelens zijn dus normaal. Ik zou niet bij de pakken blijven zitten en aandringen om je sneller te laten behelpen want eerlijk gezegd je zegt dat je nu al meer dan 2 jaar zelf aan het proberen bent en nu moet je nog eens een half jaar wachten voor iui? Waarom moet je nu terug een half jaar zelf proberen?
Mijn gyn heeft na ons onderzoeken zelf iui voorgesteld en we zijn er dan ook direct aan begonnen.

Je leest dan wel dat 1 op 3 koppels problemen heeft maar je denkt nooit dat je tot die groep zou horen he. Spijtig genoeg is het nu zo :(
Probeer er vooral goed over te praten met je partner, goede vrienden en familie. Dat helpt ook al.
En op dit forum ben je zeker ook welkom he :wink:

Veel succes!

Lein
Berichten: 43
Lid geworden op: 2 januari 2013, 10:23

Bericht door Lein » 3 januari 2013, 10:33

Hallo Dames,

Bedankt voor jullie verhaal.
Hoe vervelend ik het voor iedereen vind is het wel erg fijn om jullie verhalen te horen/lezen.
Zoals ik eerder al zei niemand in onze omgeving heeft problemen met kinderen krijgen, ik kan gelukkig mijn verhaal wel kwijt aan familie en een aantal goede vrienden. Natuurlijk luisteren ze en hebben begrip, maar het gevoel kennen zij niet (gelukkig maar).
Net van mijn zus te horen gekregen dat ze zwanger is van de tweede wat natuurlijk geweldig nieuws is, maar de tranen niet kunnen bedwingen. Waar ik erg blij mee ben is dat mijn zus alle begrip heeft en dat wanneer ik haar verhaal te veel vind het meteen moet zeggen.
Wat ik fijn vind om te lezen is dat jullie beide met IUI begonnen zijn en al een stuk eerder als wij. Waarom wij weer een half jaar moeten wachten weet ik niet, maar ga inderdaad bellen om eerder te starten met IUI traject.
Gelukkig zijn mijn man en ik alleen maar dichter naar elkaar gegroeid, alhoewel wij beide wel heel anders met het verdriet omgaan.

Hoe reageren jullie op de hormonen? ik zie daar namelijk erg tegen op.
Ik heb wel iets gelezen over het IUI traject, hoe ervaren jullie dit? De eerste onderzoeken hoe klein ze ook waren heb ik erg onderschat.
Ik ga voor jullie duimen dat jullie beiden snel een mooi wonder in jullie leven mogen verwelkomen.

Sterkte met alles.

Liefs

flien
Berichten: 1187
Lid geworden op: 3 januari 2012, 8:55

Bericht door flien » 3 januari 2013, 10:54

hoi dames,
maak jullie maar geen zorgen over de bijwerkingen van die hormonen hoor... zo erg zijn die allemaal niet hoor. Het moeilijkste van die behandelingen is de emotionele kant, de teleurstellingen, ed...
Ikzelf heb een zoontje na een jaar zelf klussen. Op de 'leuke' manier. Maar voor ons tweede wou het maar niet lukken. Na een jaar zelf klussen zijn we hulp gaan zoeken en blijkbaar was het al een mirakel dat we een zoontje hadden want de zwemmers zwommen niet.
Na 2 iui's zijn we dan ook onmiddelijk overgestapt op icsi. Ik was ondertussen al boven de 38 jaar.
Het is een lange lijdensweg maar opgeven mogen jullie niet hoor.
Na een miskraam deze zomer ben ik nu uiteindelijk 13 weken zwanger van het allerlaatste cryo'tje van de 3de icsi-behandeling.
Zorg dat je mensen om je heen hebt waar je je hart kan luchten en zoek steun bij elkaar want het wordt geen makkelijke weg. Maar ook een weg die je niet kan vermijden als je echt kindjes wil.
veel succes en volhouden hee !

Johanne
Berichten: 278
Lid geworden op: 15 oktober 2012, 12:43

Bericht door Johanne » 3 januari 2013, 12:48

hey,

Ik versta maar al te goed hoe je je voelt...
Wij zijn zelf anderhalf jaar bezig en ondertussen heb ik er 4 cyclussen opzitten met clomid, daarna laperoscopie, en nu mijn 2de IUI gehad. De dokter liet ons weten dat het staaltje van mijn man echt niet goed was, waardoor we nu gaan moeten overschakelen naar IVF/ICSI.
Zaterdag heb ik bloedafname en dan ging hij meer uitleg geven.
Ik had ook echt behoefte om erover te praten. Mijn ouders weten het, en enkele 'goede' vriendinnen van mij. Mijn ouders steunen ons wel, maar van die vriendinnen had ik toch iets meer verwacht. Waarschijnlijk weten ze niet zo goed hoe ze moeten reageren, maar stilzwijgend ons aankijken met die 'ik heb-medelijden-met-jullie ogen) helpt ook niet echt :shock:
Van die hormonen moet je echt geen schrik hebben. Ik heb er niet zoveel last van. Bij mij weegt het emotionele, en het wachten op het resultaat veel zwaarder door.
Maar deze site is de laatste maanden echt mijn toevluchtsoord geworden :), en ik weet zeker dat je hier ook steun zal vinden.
2013 gaat ons jaar worden!!!

Kimmie01
Berichten: 510
Lid geworden op: 27 december 2012, 11:37

Bericht door Kimmie01 » 3 januari 2013, 14:04

Lein schreef:Hallo Dames,

Bedankt voor jullie verhaal.
Hoe vervelend ik het voor iedereen vind is het wel erg fijn om jullie verhalen te horen/lezen.
Zoals ik eerder al zei niemand in onze omgeving heeft problemen met kinderen krijgen, ik kan gelukkig mijn verhaal wel kwijt aan familie en een aantal goede vrienden. Natuurlijk luisteren ze en hebben begrip, maar het gevoel kennen zij niet (gelukkig maar).
Net van mijn zus te horen gekregen dat ze zwanger is van de tweede wat natuurlijk geweldig nieuws is, maar de tranen niet kunnen bedwingen. Waar ik erg blij mee ben is dat mijn zus alle begrip heeft en dat wanneer ik haar verhaal te veel vind het meteen moet zeggen.
Wat ik fijn vind om te lezen is dat jullie beide met IUI begonnen zijn en al een stuk eerder als wij. Waarom wij weer een half jaar moeten wachten weet ik niet, maar ga inderdaad bellen om eerder te starten met IUI traject.
Gelukkig zijn mijn man en ik alleen maar dichter naar elkaar gegroeid, alhoewel wij beide wel heel anders met het verdriet omgaan.

Hoe reageren jullie op de hormonen? ik zie daar namelijk erg tegen op.
Ik heb wel iets gelezen over het IUI traject, hoe ervaren jullie dit? De eerste onderzoeken hoe klein ze ook waren heb ik erg onderschat.
Ik ga voor jullie duimen dat jullie beiden snel een mooi wonder in jullie leven mogen verwelkomen.

Sterkte met alles.

Liefs
Ze hebben mss aangeraden na uw onderzoeken om toch nog zelf te proberen aangezien alles ok was bij jullie. Mja als het na 2 jaar nog niet gelukt is... Vind dat half jaar dan precies nutteloos.
Wat voor onderzoeken hebben jullie dan gedaan?
Ik heb niet alle onderzoeken gedaan. Ik weet wel dat ik follikels heb en een eisprong maar een hsg (checken of je beide eileiders doorgankelijk zijn) of een kijkoperatie heb ik nog niet laten doen. Mijn gyn wou eerst 4 IUI's proberen en dan overgaan tot een kijkoperatie.
Nu zit ik dus met de twijfel of die 4 IUI's wel gaan lukken, stel dat er toch iets scheelt dat ze gaan ontdekken tijdens die kijkoperatie, dan zijn die 4 IUI's voor niks geweest en zijn we weer een paar maand verloren :?
Aangezien ik nooit medische problemen of een operatie heb gehad wou ze dat nu niet direct doen. Begrijpbaar maar toch weer onzekerheid erbij.

Bij u, ik zou echt bellen en vragen om een behandeling te starten.
Over die hormonen moet je u geen zorgen maken. Ik ben direct begonnen met een dubbele dosis en had gedurende die 5 dagen elke dag wat lichte hoofdpijn. Rond de tijd van mijn eisprong wat pijn in de onderbuik en opgeblazen gevoel.
Over iui moet je u ook geen zorgen maken.
Dit is hoe ik mijn 1e cyclus met iui + hormonen heb ervaren:
Op dag 1 van mijn ms heb ik gebeld naar mijn gyn en moest dus op dag 3 op afspraak.
Zij keek dan via de echo of alles ok was, geen follikels te zien en ze bezag ook mijn baarmoederslijmvlies. Alles was ok, was niet zwanger dus ze schreef mij clomid 100mg + pregnyl voor. Dat ben ik gaan halen bij de apotheek. De pregnyl bewaar je in de frigo. Op dag 5 moest ik met clomid beginnen, 2 pilletjes per dag gedurende 5 dagen. Op dag 12 moest ik voor een 1e keer op follikelmeting. Ze kijkt dan of ik follikels heb en of ze de goede grootte hebben. Had er toen 1 van bijna 20mm groot dus ik moest diezelfde dag 's avonds al mijn pregnyl spuit laten zetten. Dit heeft een thuisverpleegster gedaan. 's Avonds om 18u spuit laten zetten en dan op dag 14 's morgens om 10u45 was de iui. 'S morgens om 8u30 brengt je man dan een staal binnen bij het labo, zij bewerken het en 2u nadien mag je dat goede staal gaan afhalen en mag je bij je gyn voor de inseminatie. De iui zelf is pijnloos en was bij mij snel gedaan. Ik mocht dan nog een kwartier blijven liggen. Diezelfde dag heb ik mij rustig gehouden, had wel een rommelende maag, opgeblazen gevoel en 's avonds hoofdpijn. Nu een dag na de iui voel ik niks meer... Nu zit de schrik er natuurlijk in aangezien ik niks meer voel, zou geruster zijn moest ik mij misselijk voelen ofzo :) Erg ik weet het maar ergens hoop ik toch op symptomen te krijgen die ik nog nooit gehad heb ervoor.
Ik zie het al voor me, een paar dagen voor mijn NOD zal ik dus stressen en om het uur naar de wc lopen en als mijn ms er zijn ga ik mij die dag heel rot voelen.
Net zoals bij jullie zijn mijn partner en ik ook naar elkaar toegegroeid. In het begin vroeg hij nooit wanneer ik mijn eisprong had of dat ik mijn ms had gekregen. Ik had het gevoel dat ik alleen verdrietig was en dat het hem precies minder kon schelen. Nu houdt hij zich er wel mee bezig en telt hij mee af naar mijn NOD. Hij is dan ook altijd teleurgesteld dus we kunnen troost bij elkaar zoeken. Een goei vriendin van mij die nu een 6tal weken zwanger is volgt mijn verhaal ook mee, ik vertel haar alles en omgekeerd. Toen zij 2 weken geleden ontdekte dat ze zwanger was, had ik net ontdekt dat het bij mij negatief was. Het deed wel ff pijn voor ons toen we het hoorde maar ben dan ook wel heel blij voor haar want zij had PCO en het heeft bij hun een jaar geduurd. Langs de andere kant denk ik dan van pffff wij zijn al een half jaar langer bezig als hun en ik heb geen PCO, bij beide alles ok en bij ons niks! Echt frustrerend dus! Mja we moeten verder he.
Het is voor mij dus de komende 2 weken spannend. Heb mij voorgenomen om er niet TEveel over na te denken. Zal content zijn dat ik maandag terug kan gaan werken, dan kan ik mij concentreren op iets anders.

Groetjes!

Lein
Berichten: 43
Lid geworden op: 2 januari 2013, 10:23

Bericht door Lein » 3 januari 2013, 15:30

Goed om te horen dat jullie weinig tot geen last hebben van de hormonen, was daar echt bang voor maar dit geeft mij goede moed.
Johanne wat lastig en jammer dat je vriendinnen anders reageren dan je had verwacht. Kan je het hier met ze over hebben.

Misschien is het toeval maar vanaf April elke keer als ik mijn NOD heb verteld er weer iemand dat ze zwanger zijn.
Afgelopen maand dacht ik ook dat ik zwanger was, symptomen die ik nog niet had gehad 8 dagen voor NOD heel erg last van mijn buik erg aan het rommelen.
Helaas was het niet het geval, maar merk dat het lastig is om mijn lichaam nog te vertrouwen. Wat is echt en wat zit er tussen mijn Oren?

Kimmie01 wij hebben wel een HSG check laten doen en dit was allemaal goed. Ook hebben ze mijn bloed getest en we hebben een samenlevingstest gedaan.
Staaltje van mijn man qua snelheid langzaam ;) maar qua hoeveelheid erg goed.
Ik ga vanavond eens met mijn man bespreken wat hij vind om de Gyn te bellen en het traject sneller op te pakken. Het verbaast mij ook ten zeerste dat ze bij jullie het meteen oppakken.
Ben nu erg benieuwd waarom wat de reden is.
Ik ga echt voor je duimen dat er op dit moment een wonder in je buik aan groeien is!
Wanneer iemand verteld dat ze zwanger zijn ben je blij voor ze je gunt het iedereen, maar je gunt het jezelf ook zo heel erg.

Flien gefeliciteerd met de zwangerschap geweldig.

En inderdaad 2013 gaat ons jaar worden!

Lein
Berichten: 43
Lid geworden op: 2 januari 2013, 10:23

Bericht door Lein » 4 januari 2013, 16:58

Vandaag Gyn gebeld en een afspraak staan voor 21 januari. Ben benieuwd of we met IUI traject gaan starten. Ik ga heel hard duimen.

Prettig weekend allemaal!

Liefs

Kimmie01
Berichten: 510
Lid geworden op: 27 december 2012, 11:37

Bericht door Kimmie01 » 4 januari 2013, 17:56

Lein schreef:Vandaag Gyn gebeld en een afspraak staan voor 21 januari. Ben benieuwd of we met IUI traject gaan starten. Ik ga heel hard duimen.

Prettig weekend allemaal!

Liefs
Heel goe :D
Hopelijk mag je snel starten met IUI! Ik duim ervoor :)

Lein
Berichten: 43
Lid geworden op: 2 januari 2013, 10:23

Bericht door Lein » 11 januari 2013, 15:18

Kimmie01 ik ben heel benieuwd hoe het nu met je is? al iets meer bekend 2 iui?

Liefs Jolein

Plaats reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 21 gasten