Wie kan ons helpen...?
Geplaatst: 16 februari 2013, 2:42
Hallo Allemaal,
Ik ben(nog redelijk jong) net in de twintig maar de meeste vriendinnen/vrienden van m'n vriend (24jr) en mij hebben 'n kind of zijn zwanger. Zelfs onze zusjes/broertjes die jonger zijn als ons hebben al een kleine. We zijn daar natuurlijk heel blij mee maar toch vinden we het jammer dat het bij ons niet lukken wilt. Ik ben al zo'n 3 jaar gestopt met de pil. Op een of andere manier willen we het wel, maar ook weer niet. We willen het wel omdat het ons leuk lijkt. Maar daar in tegen weten we natuurlijk dat we nog hartstikke jong zijn. En dat we eerst een fatsoenlijke basis moeten opbouwen voor we aan kinderen kunnen beginnen. Ik ben al een aantal keren bij de huisarts geweest en heb er met de dokter over gehad wat ik nu precies het beste doen kan. Ik zou het liefste een soort van onderzoek willen 'of ik überhaupt kinderen krijgen kan' de meeste mensen in mijn omgeving en ook mijn vriend zeggen allemaal och dat komt wel maak je niet zo druk enz. Maar ik denk er zowat wel iedere dag aan, of als ik in omgeving van de kleintjes ben dan baal ik toch echt wel weer. Ik slaap zowiezo al heel heel slecht maar door dit slaap ik nog slechter ik denk er heel veel aan en weet niet meer wat te doen. Mijn vriend en ik hebben praten er veel over, over wat we nu het beste kunnen doen. We willen beide duidelijkheid ''of het kan'' mijn angst is dat wanneer ik het nu los laat en over een jaar of 5 alsnog ga beginnen aan kinderen dat ik dan toch er achter kom dat het niet mogelijk is. En dat wil ik dus niet hebben. Dan maar nu de confrontatie aangaan en een klap krijgen. Dan dat ik dat straks moet verwerken terwijl ik het al lang wist. Misschien draaf ik door of misschien komt het iemand anders bekend voor? Mijn gevoel is zo sterk dat het gewoon niet lukt en lukken gaat. Ik weet gewoon niet meer wat te doen. We willen het wel maar dat pas wanneer we een goede basis hebben. En wat ouder zijn. enz enz. Maar we willen duidelijkheid.. en misschien is het gewoon hard en moeten we het maar 'afwachten'! Maar het blijft zo moeilijk ook omdat je zoveel vragen in je omgeving naar je kop gesmeten krijg '' en wanneer zijn jullie aan de beurt'' zulke vragen, allemaal wel heel lief. Maar naja jullie begrijpen het vast....
Hopelijk kunnen jullie mij advies geven!
# don't lose the hope.
Ik ben(nog redelijk jong) net in de twintig maar de meeste vriendinnen/vrienden van m'n vriend (24jr) en mij hebben 'n kind of zijn zwanger. Zelfs onze zusjes/broertjes die jonger zijn als ons hebben al een kleine. We zijn daar natuurlijk heel blij mee maar toch vinden we het jammer dat het bij ons niet lukken wilt. Ik ben al zo'n 3 jaar gestopt met de pil. Op een of andere manier willen we het wel, maar ook weer niet. We willen het wel omdat het ons leuk lijkt. Maar daar in tegen weten we natuurlijk dat we nog hartstikke jong zijn. En dat we eerst een fatsoenlijke basis moeten opbouwen voor we aan kinderen kunnen beginnen. Ik ben al een aantal keren bij de huisarts geweest en heb er met de dokter over gehad wat ik nu precies het beste doen kan. Ik zou het liefste een soort van onderzoek willen 'of ik überhaupt kinderen krijgen kan' de meeste mensen in mijn omgeving en ook mijn vriend zeggen allemaal och dat komt wel maak je niet zo druk enz. Maar ik denk er zowat wel iedere dag aan, of als ik in omgeving van de kleintjes ben dan baal ik toch echt wel weer. Ik slaap zowiezo al heel heel slecht maar door dit slaap ik nog slechter ik denk er heel veel aan en weet niet meer wat te doen. Mijn vriend en ik hebben praten er veel over, over wat we nu het beste kunnen doen. We willen beide duidelijkheid ''of het kan'' mijn angst is dat wanneer ik het nu los laat en over een jaar of 5 alsnog ga beginnen aan kinderen dat ik dan toch er achter kom dat het niet mogelijk is. En dat wil ik dus niet hebben. Dan maar nu de confrontatie aangaan en een klap krijgen. Dan dat ik dat straks moet verwerken terwijl ik het al lang wist. Misschien draaf ik door of misschien komt het iemand anders bekend voor? Mijn gevoel is zo sterk dat het gewoon niet lukt en lukken gaat. Ik weet gewoon niet meer wat te doen. We willen het wel maar dat pas wanneer we een goede basis hebben. En wat ouder zijn. enz enz. Maar we willen duidelijkheid.. en misschien is het gewoon hard en moeten we het maar 'afwachten'! Maar het blijft zo moeilijk ook omdat je zoveel vragen in je omgeving naar je kop gesmeten krijg '' en wanneer zijn jullie aan de beurt'' zulke vragen, allemaal wel heel lief. Maar naja jullie begrijpen het vast....
Hopelijk kunnen jullie mij advies geven!
# don't lose the hope.