Adoptie of eigen kind?

Algemeen Discussieforum
Plaats reactie
Femke85
Berichten: 1
Lid geworden op: 2 januari 2014, 21:23

Adoptie of eigen kind?

Bericht door Femke85 » 2 januari 2014, 22:19

Hallo allemaal,

Zoals velen hier zit ik met een enorme kinderwens. Ik ben een single vrouw van 28. Ik ben door omstandigheden redelijk snel volwassen geworden en daarwoor zit ik toch wel al dik 10 jaar met zo een enorme wens om alleen te beginnen aan een gezinnetje. Ik wil niet langer wachten op een mogelijke partner die mij hierbij kan helpen.
Ik zit enkel te dubben over de keuze of ik voor adoptie zou gaan of de weg van een zwangerschap zou kiezen.
Ik ben dol op baby's en kinderen. Mijn jongste zus is enkele maanden geleden bevallen van haar eerste kindje. Ik ben heel blij voor haar en zie dat kindje doodgraag, maar ik ben zooo jaloers.. Als ik zwangere vrouwen zie moet ik er op letten dat ik niet begin te staren. Jonge koppels die zich op straat of eender waar liefdevol bezighouden met hun kindje. Het doet me pijn. Te dikwijls hoor ik op het nieuws dat er weer eens een baby te vondeling is gelegd en dan bloedt mijn hart. Dan wil ik gewoon dat kindje gaan halen en dicht bij mij leggen om er verder voor te zorgen. Spijtig genoeg werkt het zo niet. Of kinderen in armoede... Er hier over schrijven ontroerd me al...
Ik zit met de idee dat zelf zwanger worden egoïstisch is. Ik wil een kind, maar er zijn zoveel hulpeloze kinderen die ik zou kunnen helpen. Is het dan eerlijk om voor een eigen kind te kiezen? En is het al eerlijk om een kind te 'willen'? Ik voel me moreel verplicht om voor adoptie te kiezen om een van de zovele hulpeloze kinderen toch een kans te geven. Maar ergens wil ik ook wel eens zwanger zijn, een kindje voelen groeien in mijn buik, een unieke band voelen. Maar dat vind ik dan ook weer zo egoïstisch van mezelf.
Ik denk dan ook verder inde toekomst. Wat zal ik tegen mijn eigen kind zeggen later? "Je mama wou een kindje dus ik heb je bij dokters in het ziekenhuis besteld?"
Wat denken jullie hierover? Wat raden jullie aan?
Deel aub jullie eerlijke mening.

Vele groetjes van een wannabee mama

Lie_29
Berichten: 1063
Lid geworden op: 12 januari 2009, 23:18

Bericht door Lie_29 » 3 januari 2014, 23:02

Moeilijk om te oordelen aangezien ik in een andere situatie zit. Er zijn hier BAMs genoeg waarbij je eens te rade kan gaan.
Ik kan enkel zeggen: als je voor adoptie gaat, heb ik niet zo'n goed nieuws voor jou. Als alleenstaande is dat heeeeeeel moeilijk. Buitenlandse adoptie kan je sowieso vergeten en binnenlandse duurt al makkelijk 6 jaar voor heterokoppels (smijt er voor alleenstaanden nog maar wat jaren bij). Ga er dus niet van uit dat je je adoptiekindje binnen de 5 jaar hebt...

Sukkelaars genoeg, da's waar, maar slechts een minderheid is adoptabel..

Al eens aan pleegzorg gedacht?

Anse
Berichten: 20
Lid geworden op: 20 februari 2013, 19:58

Bericht door Anse » 6 januari 2014, 17:22

Hall,

waarom zeg je dat je buitenlandse adoptie als alleenstaande kan vergeten?
Ikzelf ben eind 2012 begonnen als alleenstaande met de procedure voor een buitenlands kindje. Momenteel heb ik de voorbereidingen gedaan en moet ik eind deze maand voor de jeugdrechter komen.
Wat betreft het Maatschappelijk Onderzoek is het wel zo dat ze meer aandacht besteden aan je netwerk. Ook ben je qua landkeuze beperkter, maar er zijn heel wat proefdossiers in landen aan de gang die ook openstaan voor alleenstaanden. Het is dus helemaal niet onmogelijk!
Waar je ook voor kiest, je moet er zelf achterstaan. Het is als alleenstaande wel belangrijk dat je dit op voorhand met je netwerk bespreekt want je mag er niet van uit gaan dat ze wel op je kindje zullen passen.

Groetjes

Lie_29
Berichten: 1063
Lid geworden op: 12 januari 2009, 23:18

Bericht door Lie_29 » 6 januari 2014, 18:56

Anse,

Dan moet het zijn dat de boel ondertussen versoepeld/anders is.
Tijdens onze cursus in 2009 zaten er 2 alleenstaande vrouwen tussen en die werden heel snel duidelijk gemaakt dat het voor hen heeeeeeeel moeilijk/zo goed als onmogelijk ging zijn om in het buitenland te adopteren.
Ik weet nog goed dat 1 van de 2 de cursus stopgezet heeft om binnenlandse adoptie te doen omdat ze daar tenminste toch nog een kans had.
Ze woont hier in de buurt en is nog steeds -bijna 5 jaar later dus- kinderloos.

Ik vertel ook enkel maar wat ik zelf gehoord heb en wat ik zie bij mijn medecursist van jaren terug. Dit neemt niet weg dat ik heel hard hoop dat het voor alleenstaanden nu wel vlot gaat!!

Anse
Berichten: 20
Lid geworden op: 20 februari 2013, 19:58

Bericht door Anse » 7 januari 2014, 19:25

Hey Lie,

ik denk ook wel dat alleenstaanden zich harder moeten bewijzen. Ook tijdens onze cursus in 2013 waren we maar met 2.
Maar ik denk ook dat ze vaak mensen willen afschrikken omdat er kandidaten teveel zijn. Zou natuurlijk kunnen dat ik mis ben he :-)
Ik laat jullie nog wel weten hoe het bij mij verloopt!
Groetjes,

Anse

Lie_29
Berichten: 1063
Lid geworden op: 12 januari 2009, 23:18

Bericht door Lie_29 » 10 januari 2014, 11:09

Naar wat ik begrepen heb (via FB door mensen die geadopteerd hebben en de site van kind en gezin) is er in 2013 geen enkel kindje uit het buitenland geadopteerd door een alleenstaande. In het binnenland 1 kindje..

http://www.kindengezin.be/nieuws-en-act ... s-2013.jsp

ilse
Berichten: 210
Lid geworden op: 1 februari 2007, 18:53

Bericht door ilse » 10 januari 2014, 13:19

in de gedetaileerde cijfers van K&G van 2012 (2013 moeten we nog op wachten) wordt er geen onderscheid gemaakt tussen alleenstaanden en koppels voor interlandelijke adoptie.
ik denk niet dat er veel alleenstaanden zijn. ik weet dat als alleenstaanden special need china en special need india een mogelijkheid is.

Anse
Berichten: 20
Lid geworden op: 20 februari 2013, 19:58

Bericht door Anse » 10 januari 2014, 16:41

een vriendin van mij heeft verleden jaar alleen een kindje uit Congo geadopteerd via Wallonie. Als je cht wil, is het mogelijk! :-)

Els D
Berichten: 393
Lid geworden op: 2 mei 2007, 16:33

Bericht door Els D » 12 januari 2014, 20:23

Femke 85,
ik vind het prachtig dat je aan adoptie denkt maar als je twijfelt tussen adoptie en zwanger worden zou ik eerst de medische molen in gaan.
Wij (ben wel getrouwd) hebben altijd kinderen gewild en adoptie is niet simpel. Wij hebben eerst de MMM geprobeerd en uiteindelijk overgestapt naar adoptie. Adoptie is wel net als zwanger zijn een unieke ervaring met veel hoogte en laagte. Ik zou onze zoon voor geen geld meer willen missen ondanks dat we een kindje met veel problemen gekregen hebben en dat zeker niet gevraagd hadden.
Na de adoptie zijn we terug de MMM ingestapt en hebben uiteindelijk via eicel en spermadonatie nog een zoontje en dochtertje gekregen.

Ik hoop voor jou dat je snel je weg vindt en een kindje in je armen mag houden.

Groetjes,
Els D.

Plaats reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 21 gasten