Dag iedereen,
Wij zijn nu een tijdje bezig met behandeling. De laatste teleurstelling was er te veel aan. Ik heb even het gevoel niet meer verder te kunnen. Nu zit ik een weekje thuis, ben zelf aan het werk als psycholoog en kan momenteel moeilijk de emoties van anderen opvangen als ik zo kwetsbaar ben. Ik zit nu vooral met de vraag, zeg ik dit aan collega's of niet? Iemand ervaring mee?
even ventileren
-
- Berichten: 830
- Lid geworden op: 30 september 2013, 10:27
Het is altiijd een moeilijke vraag: vertel ik het collega's of niet? Want het brengt zowel voor- al nadelen mee. De nadelen vind ik vooral de vragen waar je dan geen zin in hebt, de voordelen dat je niks moet verbergen, dat je een verklaring hebt waarom je zo vaak van het werk afwezig bent of je slecht gezind bent.
Gezien je als psycholoog werkt, vermoed ik dat er grote kans is dat je ook een mentor hebt? Misschien kan je met die persoon praten en het vertellen?
Gezien je als psycholoog werkt, vermoed ik dat er grote kans is dat je ook een mentor hebt? Misschien kan je met die persoon praten en het vertellen?
-
- Berichten: 1093
- Lid geworden op: 26 januari 2010, 19:49
Goh Wies, bij mij kwamen er echt geen vragen van de collega's uit. Het was geweten maar ik kreeg enkel goedbedoelde compassie-tekens. waar ik ook geen zin in had... maar niemand heeft mij ooit ambetante vragen gesteld. Zelfs de indruk dat ze het vergeten zijn. Want toen zoon 1j was kwam de vraag : en, wanneer komt de volgende? (heb dan maar geantwoord dat die er al is maar ergens in een diepvries. Haha, stonden met mond vol tanden). Ik vond het een opluchting als iedereen het wist. Na 3j eindelijk niet meer moeten verstoppen waarom ik steeds afwezig was. Maar ik vond het moeilijk om toe te geven dat ik geen kinderen kan krijgen zonder hulp. Vond het een falen waar ik over moest...
Ik vond het toch wat 'intieme info'...
Ik vond het toch wat 'intieme info'...
-
- Berichten: 830
- Lid geworden op: 30 september 2013, 10:27
van mijn collega heb ik ook nooit ambetante vragen gehad hoor, meestal gewoon kort hoe het ging of hoe iets in elkaar zat. Maar ik bedoel gewoon dat als je het vertelt aan iemand dat je er rekening mee moet houden dat er dan vragen kunnen komen, daarom geen ambetante vragen, maar je hebt niet altijd zin om daarop te antwoorden
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 21 gasten