.

[maeske]

.

[Pimpajoentje]

Maeske toch:-(. Zwangere vrouwen heb ik altijd vermeden toen wij in de shit zaten, dus ik zou gewoon naar een andere kine gaan. En als je haar een verklaring moet geven, dan zeg je maar dat een goede vriend/in een zaak is gestart en jou heeft gesmeekt om te komen. Yep, liegen dat je barst dus, alles om die confrontatie niet keer op keer te moeten aangaan...

[maeske]

@ pimpajoentje : het is idd de 'gemakkelijkste' oplossing op dit moment om bij iemand anders te gaan (dan kies ik deze keer wel een man, om dit probleem niet meer voor te hebben ) , maar langs de andere kant, ik weet niet of we ooit uit deze lijdensweg gaan geraken, dus ik kan toch niet levenslang alle zwangere vrouwen blijven vermijden? mss moet ik nu gewoon doorbijten en hopen dat het bij iedere zwangere vrouw die ik tegenkom iets gemakkelijker wordt... ik weet het effe niet wat ik moet doen.

[Pimpajoentje]

Uit je berichtje komt toch naar voor dat je het nu nog heel moeilijk hebt. Tuurlijk kan je niet elke zwangere vrouw kan vermijden, maar nu zijn die dikke buiken (in wording) er gewoon te veel aan, begrijpelijk! Dus ik zou voor mezelf nu de "makkelijke" oplossing kiezen en over een paar weken gaat het misschien allemaal wat beter... Een dikke knuffel in elk geval!

[Ahiha]

BAH maeske,wat een klotesituatie zeg.We hebben het helaas allen meegemaakt... kinesist of plots heel wat collega's die zwanger zijn en dan mijdt je die ook maar... Je geestelijke gezondheid is ook wat waard he. Is idd veel slikken en valselijk zeggen 'kindjes? Goh, wij profiteren eerst nog wat van het leven hoor'.Dikke knuf

[maeske]

@ ahiha en pimpajoentje : bedankt voor jullie steun. doet deugd dat ik mijn hart hier effe kan komen luchten, en na een nachtje slapen (of beter gezegd niet slapen) heb ik besloten om van kinesist te veranderen, en deze keer een oudere vrouw of een man te nemen, zodat ik niet binnen de kortste keren hetzelfde voorheb. Vind het enerzijds wel jammer, want kwam daar al jaren, maar het is ook niet normaal hoe hysterisch ze ermee omgaat. echt ALLE details moet ik aanhoren. als ze er nu een beetje normaal mee zou omgaan, zou het mss een goeie 'oefening' kunnen zijn voor mij om eraan te wennen, maar het mag ook niet iedere keer een drama worden als er weer een sessie gepland staat met de nodige stress, dat zal zeker voor ons toekomstig mirakeltje ook niet gezond zijn (als dat mirakeltje er ooit al kan komen). Volgende cyclus starten met clomid en pregnyl, heb er wel veel schrik voor(voor de lichamelijke ongemakken zoals vocht ophouden enzo..), maar op deze manier nog jaren verder proberen heeft ook geen zin, dus zit er niks anders op... iemand van jullie ervaring met nare bijwerkingen van clomid en pregnyl? ondertussen raadt de dokter me aan om nog enkele kilootjes te proberen afvallen, nu ik nog niet zwanger ben, helaas is dit ook niet zo simpel, aangezien ik door mijn vaste medicatie vooral 'een speklaagje' krijg aan mijn buik, waardoor ik constant een buikje heb van een zwangere vrouw. Het is eigenlijk maar een kilo of 5 dat er afmoet, maar simpel is het toch niet, maar we weten waar we het voor doen. Zijn jullie ondertussen in behandeling of zwanger of hebben jullie al kids? Nogmaals bedankt voor de steun, merk dat ik meer en meer naar mijn forum-bezoekjes begin uit te kijken, geeft me een beetje troost. Thx

[Pimpajoentje]

Lieve maeske, ik sta helemaal achter je beslissing. Vind het ook maar raar dat de kine er zo over doordramt. Je kan er per sessie 5 minuten over babbelen, maar daarna moet ze het toch professioneel kunnen houden. Of ben ik nu zo naïef? Ben in elk geval blij dat je een beslissing hebt kunnen nemen, en ik begrijp ze helemaal!
Ik ben sinds eind januari na een jaar met drie mk een eerste dochter rijker en wat mij betreft gaat het bij 1 kindje blijven. Ik ben nog heel jong (25), maar ik weet nu al dat het ik niet zou aankunnen om nog eens een mk te moeten doorstaan. De laatste heeft bijna mijn huwelijk gekost (wat zeg je na 3x nog tegen mekaar?) en ik wil er ook mijn mentale gezondheid niet voor op het spel zetten. En ja, bij ons was het super cliché: we proberen nog 1 keer (zwanger worden geen probleem, zwanger blijven wel) en daarna stoppen we ermee of we verliezen elkaar.
Heel veel moed nog, Pimpajoentje.

[Reintje]

Hallo Maeske,
Zo´n confrontatie is nooit gemakkelijk als je in deze (onze) situatie bent. Ik herken jouw gevoel en jouw reflex liever een andere kinesist/e te zoeken.
Mag ik zeggen, dat ik het van een kinesiste hoogst onprofessioneel vind dat ze zomaar haar patienten en klanten zoveel en ongevraagd over haar privé-leven vertelt? Losstaand van het feit dat ze jou kent en ook van jouw situatie op de hoogte is.
En bij iemand die het beroepsgeheim aan haar laars lapt zou ik sowieso niet meer gaan, zwanger of niet.
Ik wens jullie veel geluk bij de behandeling!!

[Aria]

Dikke knuffel, Maeske, we kennen dat gevoel maar al te goed.

Volledig ontwijken kunnen we de zwangeren natuurlijk niet doen, maar ik liet dat 'n beetje afhangen van hoe ik me voelde. Eén van m'n beste vriendinnen werd zwanger tussen m'n beide miskramen in en ik wist dat ze alles met mij zou willen delen, dus ik heb toen echt geprobeerd van naar haar toe zo normaal mogelijk te doen, zodat ze toch kon vertellen over de zwangerschap, de echo's, ... Dat was niet gemakkelijk, maar ik vond dat ik dat moest doen voor haar.

Jammer genoeg, heb ik wel gemerkt dat er toch tussen ons 'n afstand is gegroeid. Ik heb het gevoel gehad de afgelopen maanden dat ik wel probeerde van er voor haar te zijn, ondanks m'n eigen verdriet, maar dat zij niet echt oor meer had naar mijn gevoelens en verdriet omtrent m'n miskramen en angsten voor de toekomst. Daardoor ben ik wel afstand van haar gaan nemen. Het moest toch 'n beetje tweerichtingsverkeer zijn, vond ik...

Wat ik ook 'n tijdje heb gedaan is op Facebook de vriendinnen die zwanger waren/baby'tjes hadden *ontvolgd*. Je kan dat doen, zonder dat je hen ontvriendt, maar dan krijg je geen posts meer van hen op je newsfeed. Want zo'n plotse zwangerschapsaankondiging (En het waren er echt vééééél de laatste maanden...) kon me helemaal down maken. Ik hoefde al dat babynieuws niet elke dag in m'n gezicht geduwd te krijgen... En dan had ik daar zelf de controle over: als ik me goed voelde en voelde dat ik er tegen kon, kon ik toch eens gaan kijken op hun pagina en een commentaartje achterlaten. Daardoor voelde ik me echt wel beter. Ik kon dat babynieuws dus beter filteren.

Ik denk dat 't een goed idee is om 'n andere kinesist(e) te zoeken. Zoals ik al schreef: als je er zelf de controle over hebt van hoeveel *zwangerschapsnieuws* je toelaat, hoe beter je je gaat voelen.

Veel moed en veel succes met de behandelingen!
Liefs,
Aria

[maeske]

Heb net gebeld dat ik deze middag voor de laatste keer kom en ineens alles kom afrekenen, dan moet ik nooit meer terug naar haar. Ik vind dat ook zeer onprofessioneel dat ze zo bot is en zo doordramt. Ik heb me voorgenomen om tijdens mijn laatste sessie deze middag niet te reageren als ze weer over haar zwangerschap begint, en als het te erg wordt naar muziek te beginnen luisteren, dan kan ze verder tegen zichzelf kakelen als een kip zonder kop, Voila, dat is weer bijna achter de rug en hopelijk maakt het mij toch een ietsiepietsie sterker... Tegen een zere rug kan ik een pijnstiller nemen, maar tegen haar bestaan nog geen pillen

[maeske]

Heb net gebeld dat ik deze middag voor de laatste keer kom en ineens alles kom afrekenen, dan moet ik nooit meer terug naar haar. Ik vind dat ook zeer onprofessioneel dat ze zo bot is en zo doordramt. Ik heb me voorgenomen om tijdens mijn laatste sessie deze middag niet te reageren als ze weer over haar zwangerschap begint, en als het te erg wordt naar muziek te beginnen luisteren, dan kan ze verder tegen zichzelf kakelen als een kip zonder kop, Voila, dat is weer bijna achter de rug en hopelijk maakt het mij toch een ietsiepietsie sterker... Tegen een zere rug kan ik een pijnstiller nemen, maar tegen haar bestaan nog geen pillen

[Vraagtekens]

groot gelijk schat!!
Natuurlijk zal ze nu zoveel niet meer vertellen want ze kan toch niet elke keer hetzelfde vertellen he..
ik vind wel dat je de juiste beslissing hebt genomen.
Iemand die zo onprofessioneel is en dan ook nog eens beroepsgeheim aan haar laars lapt ben je beter arm dan rijk.

Ik hoop dat je snel iemand in de plaats vindt die professioneel is en jou kan verder helpen!

Ik wens je ook uitermate veel succes met de start van de behandeling!
ik hoop dat je snel het geluk mag ervaren van zwanger te zijn!

@aria: ik heb het ook moeilijk gehad op facebook.. en doordat ik het moeilijk had. heb ik sinds mijn zwangerschap maar 1 bericht erover gepost: gewoon: wij zijn zwanger en verwachten dan ons kindje.. omdat ik teveel mensen tegenkom wou ik het gewoon 1 keer duidelijk maken en dan hoef ik dat geen duizend keer te vertellen. maar verder stuur ik niet elke keer ik iets voel of iets gedaan heb of bij elke echo iets op facebook..het kwetste mij teveel dus ik wil dit niemand anders aandoen. ook al heb ik er ook 2.5 jaar over gedaan..

[Pimpajoentje]

Maeske, veel moed deze namiddag!

[FantaCola]

Rond zwangere vrouwen zijn valt voor mij nog mee vind ik (kan ook niet anders, want de helft van alle vriendinnen/familie is gewoon zwanger, en ik geniet een beetje mee van hun zwangerschap). Waar ik het nu heel lastig mee heb zijn alle ongeplande zwangerschappen, en eventuele abortussen waar ik professioneel mee geconfronteerd word!
Om uit u vel te barsten van kwaadheid natuurlijk...

[Aria]

@Vraagtekens: Oh jaaa... Als alles goed gaat, mogen wij binnenkort onze zwangerschap aankondigen en ik heb er net dezelfde mening over als jij... Eén keer een berichtje posten om 't nieuws bekend te maken, maar dan ga ik echt niet elke keer 'n update plaatsen als ik week 18, 35 of 41 bereikt heb... Ook met *klaagberichtjes* van zwangeren heb ik 't soms nog wel moeilijk... Dan denk ik: je hebt een vlotte zwangerschap zonder miskraam of behandelingsgeschiedenis: waar zeur je nu over? Ach ja... Aan de andere kant ben ik dan weer dankbaar dat ik daardoor veel beter kan relativeren: die kwaaltjes zijn 't allemaal waard, dus maakt 't me niet uit hoeveel last ik heb of zou hebben.

@FantaCola: Owww, dat is echt heel moeilijk. Veel moed...