vrouw vindt donorvader
Geplaatst: 19 maart 2016, 20:43
http://deredactie.be/cm/vrtnieuws/video ... =1.2602712
Recent in de media: hoe een Belgische vrouw haar genetische vader terugvindt.
Hier is een opiniestuk: http://www.standaard.be/cnt/dmf20160317_02188848
Wat ik jammer vindt van het opiniestuk is dat het de angst voor het opheffen van de anonimiteit aanwakkert. "Wensouders willen nog snel een beroep doen op anoniem donormateriaal, voor het te laat is" doet het idee rijzen dat wensouders bang zijn van niet-anonieme donoren. Het is belangrijk te weten dat in landen waar de anonimiteit is opgeheven, zoals bv NL en het VK informatie naar de donor toe beperkt blijft. Het kind kan vanaf zijn 18e beslissen om identificeerbare gegevens over de donor op te vragen. De donor kan echter nooit het kind contacteren: hij/zij kan te weten komen hoeveel kinderen het resultaat zijn van de donatie, het geslacht en het geboortejaar.Voor zover ik kan uitmaken zijn de wachtlijsten in deze landen niet echt langer dan die in bv Belgie waar alles wel volledig anoniem is. Er zou een tijdelijke 'dip' zijn geweest in het aantal donoren, maar die is ondertussen weer bijna hersteld.
Wat echter jammer is, is dat sommige mensen zich sterk aangesproken voelen door de media. Het voorbeeld wordt gegeven van een koppel dat zich heel schuldig voelt voor de keuze om een anonieme donor te gebruiken (hoewel ze waarschijnlijk weinig keuze hadden), terwijl ze zich voordien perfect gelukkig voelden met de keuze. Dit mag ook niemand zijn bedoeling zijn!
Recent in de media: hoe een Belgische vrouw haar genetische vader terugvindt.
Hier is een opiniestuk: http://www.standaard.be/cnt/dmf20160317_02188848
Wat ik jammer vindt van het opiniestuk is dat het de angst voor het opheffen van de anonimiteit aanwakkert. "Wensouders willen nog snel een beroep doen op anoniem donormateriaal, voor het te laat is" doet het idee rijzen dat wensouders bang zijn van niet-anonieme donoren. Het is belangrijk te weten dat in landen waar de anonimiteit is opgeheven, zoals bv NL en het VK informatie naar de donor toe beperkt blijft. Het kind kan vanaf zijn 18e beslissen om identificeerbare gegevens over de donor op te vragen. De donor kan echter nooit het kind contacteren: hij/zij kan te weten komen hoeveel kinderen het resultaat zijn van de donatie, het geslacht en het geboortejaar.Voor zover ik kan uitmaken zijn de wachtlijsten in deze landen niet echt langer dan die in bv Belgie waar alles wel volledig anoniem is. Er zou een tijdelijke 'dip' zijn geweest in het aantal donoren, maar die is ondertussen weer bijna hersteld.
Wat echter jammer is, is dat sommige mensen zich sterk aangesproken voelen door de media. Het voorbeeld wordt gegeven van een koppel dat zich heel schuldig voelt voor de keuze om een anonieme donor te gebruiken (hoewel ze waarschijnlijk weinig keuze hadden), terwijl ze zich voordien perfect gelukkig voelden met de keuze. Dit mag ook niemand zijn bedoeling zijn!