over donorkinderen & KID

[Paula]

Straks om 20u, in Terzake op canvas: allen kijken naar reportage over donorkinderen & KID.
Waarom kondigen de programmamakers dit niet vroeger aan op dit forum?
Groetjes paula

[An__Marie]

Naar aanleiding van de reportage in Terzake heeft getuige Steph samen met enkele andere volwassen donorkinderen ook een facebook-groep opgericht: http://www.facebook.com/#!/DonorkinderenBelgie.

Mogelijk interessant voor mensen die graag met donorkinderen in contact komen of meer willen weten over hun ervaringen met het donorgegeven.

Groetjes, An

[StephKID]

Hey An_Marie en Paula,

Ik heb een paar dagen geleden vernomen van jullie site en (in onwetenheid) aangenomen dat deze site enkel bestond voor (wens)ouders maar niet zo zeer voor KIDkinderen of adoptiekinderen. Vandaar dat ik er zelf niet aan dacht de aankodiging van het programma te posten + de redactie van Terzake had het te druk met de reportage en de uitzending zelf.

Ik wou even duidelijk maken dat de reden van naar het buiten komen met mijn verhaal niet is om anonieme donorschap onmogelijk te maken, maar om eindelijk een stem te geven aan gevoelens en bedenkingen waar een aantal donorkinderen wel mee zitten en blijven zitten + wensouders uit mijn omgeving die mijn mening delen.
Vandaag de dag wordt in de optelsom van een zwangerschap met donormateriaal vaak het kind of de issues die een kind hier mee heeft (als hij of zij er ooit achterkomt) achterwege gelaten.

Mochten wensouders of andere KIDkinderen me wensen te contacteren, mag en kan dit altijd. Ik streef naar een dialoog met alle partijen.

Met vriendelijke groeten,
Steph

[Elif]

Hallo Steph,

Een heel emotioneel, confronterend, heftig maar ook zo waar programma.
Ik ben zelf mama van een kid kindje.
Ik heb het eerst verborgen gehouden aangezien dit voor mijn ex minder zwaar was.
Maar aangezien hij mijn zoontje toch niet als zijn zoon ziet en ons huwelijk spaak is gelopen ben ik nu van mening ( had ik toen ook al maar uit respect voor mijn ex had ik zoiets we zullen zien) dat ik mijn zoontje die bijna 2 word, bij zal brengen dat hij via een donor verwekt is.
Met een uitleg natuurlijk.
Ik zal helaas ook niet aan de info kunnen komen en hij normaal gezien ook niet.
BV hij is een halfbloedje, de donor was buitenlands gekoppeld aan mijn buitenlandse ex qua uiterlijkheden.
En als mensen mij vragen van goh wat is de andere afkomst tja .
Ik weet iig dat hij prachtig is
Maar het programma heeft me erg aan het denken gebracht dank je wel!

[wings]

@steph:ik heb zonet de ter zake reportage bekeken met mijn vriend. Wij hebben een zeer grote kinderwens en omwille van weinig\geen zaadproductie bij manlief gaan wij misschien aangewezen zijn op donorzaad. Ik was werkelijk in shock na de uitspraak 'de rechten van de kinderen primeren op die van wensouders' ik veronderstel en hoop voor jou dat jij niet door de medische malle molen moet gaan. De keuze voor donorzaad is hartverscheurend en neem je niet van vandaag op morgen.
Anonimiteit moet kunnen gegarandeerd worden voor donors die dat wensen.
Ik vind het jammer voor jullie dat jullie niet op12 a 13 jarige leeftijd op de hoogte zijn gebracht door jullie ouders. Dit had jullie een ander kader kunnen geven rond de hele situatie.
Ik denk dat het wel heel duidelijk is wie de echte vader is bij een inseminatie met donorzaad....
Hopelijk hebben er niet teveel potentiele donors naar ter zake zitten kijken!

[js]

@steph:ik heb zonet de ter zake reportage bekeken met mijn vriend. Wij hebben een zeer grote kinderwens en omwille van weinig\geen zaadproductie bij manlief gaan wij misschien aangewezen zijn op donorzaad. Ik was werkelijk in shock na de uitspraak 'de rechten van de kinderen primeren op die van wensouders' ik veronderstel en hoop voor jou dat jij niet door de medische malle molen moet gaan. De keuze voor donorzaad is hartverscheurend en neem je niet van vandaag op morgen.
Anonimiteit moet kunnen gegarandeerd worden voor donors die dat wensen.
Ik vind het jammer voor jullie dat jullie niet op12 a 13 jarige leeftijd op de hoogte zijn gebracht door jullie ouders. Dit had jullie een ander kader kunnen geven rond de hele situatie.
Ik denk dat het wel heel duidelijk is wie de echte vader is bij een inseminatie met donorzaad....
Hopelijk hebben er niet teveel potentiele donors naar ter zake zitten kijken!

hallo,helemaal eens met wat je zegt!! heb de reportage ook samen met m'n man bekeken en de kwaadheid kwam naar boven!we gaan ook verder met donorzaad!ze weet echt niet wat ze zegt,wat maakt het verschil moest ze nu weten of haar kleur van ogen,van haar of dergelijke hetzelfde is al deze van haar biologische vader??!!het is al moeilijk genoeg om om te gaan met het feit dat er een donor moet aan te pas komen,laat staan dat er dan nog vrijgegeven wordt wie de donor was!ik wens het niemand toe om zo'n keuze te moeten maken maar hier valt wel degelijk op dat zij geen zo'n beslissing heeft moeten maken....anders zeg je geen zo'n dingen!

[Paula]

Hey!

Mijn man en ik hopen dat onze kinderwens ooit vervuld raakt, en we hebben toch lang de verschillende opties overwogen alvorens te starten met behandeling: anonieme donor uit de bank van het ziekenhuis, of een gekende donor (familie, vriend, 'bereidwillige'...) We willen ons kind later inlichten over het gebruik van donorsperma. Dan is het toch ook vrij logisch dat je even nadenkt over het feit of het kind misschien niet meer informatie zal vragen. Heeft niets met 'vaderschap' of 'vaderfiguur' te maken, maar gewoon met nieuwsgierigheid. Het zou zo zijn dat slechts een minderheid van de kinderen de info ook opvraagt. Het feit van 'niets te kunnen weten' kan voor een kind wel moeilijk zijn. Heb dus wel begrip voor het standpunt van Steph, zij heeft ook gezegd dat ze geen 'papa' zoekt.
Als we ooit een kind hebben, zal ik toch tevreden zijn over het feit dat hij op z'n 18e info zal kunnen krijgen over de donor, als het kind hiervoor vragende partij zou zijn.

Denk dat er toch wel 2 opties (anoniem/gekend) geboden mogen worden aan wensouders. Wij hebben ervaren dat in meerdere centra enkel info gegeven werd over anonieme donatie.

Discussie over een onderwerp als dit is heel normaal: het is een gevoelig thema, zowel voor wensouders als voor donorkinderen.

Groetjes Paula

[muusa]

Ik wou alleen zeggen dat ik het helemaal met Steph eens ben en ik zou willen dat ze in Belgie hetzelfde systeem zouden hanteren als in Engeland (donorkinderen hebben daar het recht om de identiteit van de donor te kennen als ze 18 worden). Ik overweeg zelf een behandelijk in Engeland om die reden, maar het is natuurlijk niet makkelijk om dat in het buitenland te doen...

[Vraagtekens]

Hallo

Zelf hebben wij ook voor donor gekozen. Inderdaad moeilijke keuze en pijnlijke keuze. Maar voor ons de enige manier om een gezin te stichten.

Ik begrijp dat de KID kinderen de drang hebben om hun donor te kennen. Niet zo zeer persoonlijk maar wel een profiel kunnen bekijken zoals een foto en wat persoonlijke eigenschappen en interesses. Persoonlijk zou ik dat ook fijner vinden, dan nu zo onwetend te zijn over de donor. Verder respecteer ik ook de wens van de donor over anonimiteit. Ik denk ook wel dat niet elke donor het wenst dat iemand langskomt en zich voorstelt als zijn donorkind. Dus een gewone infokaart lijkt mij al een grote stap voorruit.

gr

[Elif]

Ik snap de meiden/koppels die nog met kid moeten beginnen of bezig zijn.
Natuurlijk voor mij makkelijk nu want ik heb een kind via kid.
EN om te horen te krijgen dat het een egoïstische keuze is om via kid zwanger te worden is natuurlijk makkelijk gezegd aangezien ze gelukkig niet in deze positie heeft hoeven te zitten.
Toch snap ik ook haar kant wel en denk ik ook wel eens eraan dat mijn zoon nooit zal weten wie zijn verwekker is.
En als mensen mij vragen wat de andere helft van mijn zoontje is ( halfbloed) tja dat was wel fijn voor hem ook om te weten.

[StephKID]

Hallo Steph,

Een heel emotioneel, confronterend, heftig maar ook zo waar programma.
Ik ben zelf mama van een kid kindje.
Ik heb het eerst verborgen gehouden aangezien dit voor mijn ex minder zwaar was.
Maar aangezien hij mijn zoontje toch niet als zijn zoon ziet en ons huwelijk spaak is gelopen ben ik nu van mening ( had ik toen ook al maar uit respect voor mijn ex had ik zoiets we zullen zien) dat ik mijn zoontje die bijna 2 word, bij zal brengen dat hij via een donor verwekt is.
Met een uitleg natuurlijk.
Ik zal helaas ook niet aan de info kunnen komen en hij normaal gezien ook niet.
BV hij is een halfbloedje, de donor was buitenlands gekoppeld aan mijn buitenlandse ex qua uiterlijkheden.
En als mensen mij vragen van goh wat is de andere afkomst tja .
Ik weet iig dat hij prachtig is
Maar het programma heeft me erg aan het denken gebracht dank je wel!

hey Elif,
Ik heb nu pas even de tijd om de reacties te bekijken en te beantwoorden.
Ook is het lang geleden dat ik op een fora heb gezeten en hoop ik van harte dat mijn berichtje je bereikt.

Ik vind het jammer te lezen dat het fout is gelopen met je partner en dat hij het er zo moeilijk mee had om je zoontje ook als zijn kindje te zien.
Persoonlijk vind ik het het goed dat je je zoontje gaat vertellen hoe hij er is gekomen.
Er zijn eigenlijk twee dingen:
- het is belangrijk dat het kindje dit ooit van jou zal vernemen. Het op latere leeftijd vertellen, is een risico nemen dat als hij er ooit achter komt, hij dit zal ervaren als een vertrouwensbreuk met de persoon(en) waar hij net de meest eerlijke en pure relatie mee moet hebben.
- het kan zijn dat hij later (meestal in de adolescentie-fase (maar ik ken ook KID kinderen van 13 die desondanks het feit dat ze het altijd al wisten, hier al mee worstelen) issues en vragen over zal hebben. Sommige KIDkinderen hebben dat helemaal niet. Je kan het het best vergelijken met adoptiekinderen. Sommigen hebben op latere leeftijd een grote behoefte hun roots en ook hun genetische roots te gaan zoeken, andere adoptiekinderen heben dat net niet.

Dank voor je berichtje.
Groet, Steph

[StephKID]

@steph:ik heb zonet de ter zake reportage bekeken met mijn vriend. Wij hebben een zeer grote kinderwens en omwille van weinig\geen zaadproductie bij manlief gaan wij misschien aangewezen zijn op donorzaad. Ik was werkelijk in shock na de uitspraak 'de rechten van de kinderen primeren op die van wensouders' ik veronderstel en hoop voor jou dat jij niet door de medische malle molen moet gaan. De keuze voor donorzaad is hartverscheurend en neem je niet van vandaag op morgen.
Anonimiteit moet kunnen gegarandeerd worden voor donors die dat wensen.
Ik vind het jammer voor jullie dat jullie niet op12 a 13 jarige leeftijd op de hoogte zijn gebracht door jullie ouders. Dit had jullie een ander kader kunnen geven rond de hele situatie.
Ik denk dat het wel heel duidelijk is wie de echte vader is bij een inseminatie met donorzaad....
Hopelijk hebben er niet teveel potentiele donors naar ter zake zitten kijken!

Hey Wings,
Ik begrijp je situatie en ik snap dat het starten van dit debat/dialoog zeer complex is. Het is zo een gevoelig thema, niet alleen voor de wensouders maar ook de kinderen die worden verwerkt en die later met dit gegeven kunnen worstelen.
Ik wou even duidelijk stellen dat het op latere leeftijd te weten komen dat je een KIDkind bent, niet veel zou veranderen aan mijn standpunt. Ik ken KIDkinderen die het altijd al hebben geweten, maar op latere leeftijd issues mee hebben.
Ik ben een KIDkind van de eerste lichting, toen de medische wereld wonderen kon verrichten om koppels met zwangerschapproblemen te helpen.
Na 33 jaar stel ik jammer genoeg vast dat los de sprongen in behandelingstechnieken van koppels en alleenstaande mama's die werden geholpen er nog steeds niet wordt stilgestaan met de gevolgen voor het kind zelf. Niemand kan excact zeggen hoeveel KIDkinderen er zijn. Daarnaast heb je ook nog het feit dat er nog altijd geen globaal donor-registratie systeem is dat controleert of een donor zijn maximum bepaald aantal kinderen reeds heeft verwerkt. Dit houdt in dat een donor meer dan 6 kinderen kan verwerken.
Ik vind het ook jammer dat er alleen wordt gekeken naar de rechten van de wensouders en donoren, maar dat het kind geen stem krijgt (of een overheid er op toeziet dat het kind later de keuze kan hebben) in heel het gebeuren, het uiteindelijke resultaat van de behandeling.
In verschillende landen werd de anonimiteit opgegeven. De meeste landen deden dit uit de ethische gedachte dat een kind het recht heeft zijn genetische ouders te kennen (of informatie over te krijgen), omdat uit onderzoek bleek dat een groot deel van KIDkinderen -diegenen die het weten- op een bepaald moment hier vragen over hebben en mee worstelen. Ook wordt deze gedachte ondersteund door het Europees verdrag inzake de rechten van het kind.

Ik zelf ben 33 jaar en mama van twee kindjes. Wat het zwanger worden betrof, heb ik en mijn man ook de nodige malle molen moeten ondergaan.
Mijn kinderwens was heel groot, en ik ben tot op heden en zal dit heel mijn leven, de fertiliteitsspecialist ontzettend dankbaar zijn. Ik heb ook heel bewust gekozen voor kinderen, en ik vind mijn morele plicht als ouder in eerste instantie een eerlijke en open relatie aan te gaan met mijn kinderen. Het belangen van mijn kinderen, gaan voor de mijnen. D'office.
Ik ken wensouders die bewust voor een niet-anonieme donor kiezen, net om hun kind later de kans en vooral de keuze te bieden informatie over hem/haar te weten te komen. En ik heb ook weet van Belgische fertiliteitscentra die buitenlands open-donormateriaal aanbieden.

De keuze om voor donorzaad te gaan is inderdaad hartverscheurend. Op het moment dat je hiervoor kiest, heb je al een helse weg afgelegd. En het is geen gemakkelijke keuze.
Maar je houdt er als ouder toch ook rekening mee, los hoe je hier mee omgaat als koppel, als ouders, dat je kind later de mogelijkheid moet krijgen om over alle puzzelstukjes te beschikken om zelf zijn identiteit te bepalen in zijn leven . En daar hoort dat genetisch puzzelstukje ook bij.

Groet,
Steph

[StephKID]

@steph:ik heb zonet de ter zake reportage bekeken met mijn vriend. Wij hebben een zeer grote kinderwens en omwille van weinig\geen zaadproductie bij manlief gaan wij misschien aangewezen zijn op donorzaad. Ik was werkelijk in shock na de uitspraak 'de rechten van de kinderen primeren op die van wensouders' ik veronderstel en hoop voor jou dat jij niet door de medische malle molen moet gaan. De keuze voor donorzaad is hartverscheurend en neem je niet van vandaag op morgen.
Anonimiteit moet kunnen gegarandeerd worden voor donors die dat wensen.
Ik vind het jammer voor jullie dat jullie niet op12 a 13 jarige leeftijd op de hoogte zijn gebracht door jullie ouders. Dit had jullie een ander kader kunnen geven rond de hele situatie.
Ik denk dat het wel heel duidelijk is wie de echte vader is bij een inseminatie met donorzaad....
Hopelijk hebben er niet teveel potentiele donors naar ter zake zitten kijken!

hallo,helemaal eens met wat je zegt!! heb de reportage ook samen met m'n man bekeken en de kwaadheid kwam naar boven!we gaan ook verder met donorzaad!ze weet echt niet wat ze zegt,wat maakt het verschil moest ze nu weten of haar kleur van ogen,van haar of dergelijke hetzelfde is al deze van haar biologische vader??!!het is al moeilijk genoeg om om te gaan met het feit dat er een donor moet aan te pas komen,laat staan dat er dan nog vrijgegeven wordt wie de donor was!ik wens het niemand toe om zo'n keuze te moeten maken maar hier valt wel degelijk op dat zij geen zo'n beslissing heeft moeten maken....anders zeg je geen zo'n dingen!

@ js , Hey, ik lees de boosheid door je zinnen heen. Maar ik vind je visie heel kortzichtig. Uiteindeiljk gaan jullie toch voor een kindje, een wezen van vlees en bloed, een onbeschreven boek, waar je als ouders de kans krijgt dat wezentje het beste leven te geven dat je hem of haar kan geven.

Ik probeer een dialoog te creeëren, waarin na 33 jaar van eindelijk ook eens mag gekeken en geluisterd worden naar het uiteindelijke resultaat, de reden waarom koppels en alleenstaande mama's zo hard hun best doen, met hulp van medici, een kind.

Dat kind heeft rechten, ookal is het op dat moment nog niet verwekt of geboren, het heeft het recht later aanspraak te kunnen maken op een keuze naar van roots.
Langs de ene kant versta ik wel de 'tunnel'-visie, maar er wordt geen rekening gehouden met de lange termijn.

Andere landen zijn reeds afgestapt van de anonimiteit-regel. Ik ken ook wensouders die net heel bewust (willen) kiezen voor de niet-anonimiteitregel, net in het latere belang van hun kind.

Het doet pijn te lezen dat je er van uit gaat ik geen zo een wichtige beslissingen in mijn leven te hebben moeten maken. Je kent me niet. Jammer dat je zo snel een (ver)oordeel klaar hebt.


Groet,
Steph

[StephKID]

Hey!

Mijn man en ik hopen dat onze kinderwens ooit vervuld raakt, en we hebben toch lang de verschillende opties overwogen alvorens te starten met behandeling: anonieme donor uit de bank van het ziekenhuis, of een gekende donor (familie, vriend, 'bereidwillige'...) We willen ons kind later inlichten over het gebruik van donorsperma. Dan is het toch ook vrij logisch dat je even nadenkt over het feit of het kind misschien niet meer informatie zal vragen. Heeft niets met 'vaderschap' of 'vaderfiguur' te maken, maar gewoon met nieuwsgierigheid. Het zou zo zijn dat slechts een minderheid van de kinderen de info ook opvraagt. Het feit van 'niets te kunnen weten' kan voor een kind wel moeilijk zijn. Heb dus wel begrip voor het standpunt van Steph, zij heeft ook gezegd dat ze geen 'papa' zoekt.
Als we ooit een kind hebben, zal ik toch tevreden zijn over het feit dat hij op z'n 18e info zal kunnen krijgen over de donor, als het kind hiervoor vragende partij zou zijn.

Denk dat er toch wel 2 opties (anoniem/gekend) geboden mogen worden aan wensouders. Wij hebben ervaren dat in meerdere centra enkel info gegeven werd over anonieme donatie.

Discussie over een onderwerp als dit is heel normaal: het is een gevoelig thema, zowel voor wensouders als voor donorkinderen.

Groetjes Paula

Hey Paula,

dank voor je post.
Het is inderdaad een heel gevoelig thema, waar ik persoonlijk ook van vind dat er voorzichtig moet mee omgegaan worden.

Ik zoek inderdaad geen 'papa'. Het is nieuwsgierigheid. Maar ook iets meer dan nieuwsgierigheid. Iedereen (of bijna toch) komt doorheen die fase dat je zelf je identiteit samenstelt en daar hoort genetica voor een stuk ook bij.

Ik kan het beste vergelijken met het gevoel dat adoptiekinderen ook kennen. Sommigen hebben een hele sterke behoefte hun roots op te zoeken (land van herkomst of biologische ouders). Iets in de mens zit er, dat op zoek gaat naar waar hij/zij vandaan komt en daar hoort ook een stuk genetica bij. Bij adoptiekinderen ligt het in dezelfde lijn, maar nog harder, het zijn kinderen van anderen die in een gezin terecht komen. Ik ken adoptiekinderen die los van de liefde die ze kregen bij hun adoptieouders + de realisatie van een beter leven, de sterke behoefte echt wel hebben om later op zoek te gaan. Sommige adoptie kinderen hebben die behoefte helemaal niet.
Bij KIDkinderen is dat ook. Ik ken er nu een aantal, en de meeste worstelen hiermee. En het gaat hen niet om een band te hebben met die persoon, het gaat gewoon om te weten waar je vandaan komt.

En het gaat mij vooral dat de keuze bij het kind zou moeten liggen en niet bij de wensouders of donoren.

Ik wou je ook even laten weten dat ik op de hoogte ben van Belgische fertiliteitscentra die open-donormateriaal aanbieden via buitenlandse spermabanken. Het stelt je kind in staat, mocht hij dit willen, om op 18 jarige leeftijd contact te hebben met de donor (via tussenpersoon). Ook is er algemene informatie beschikbaar. De donoren zijn er van op de hoogte en gaan akkoord met het feit dat zijn donorkind op latere leeftijd contact met hem zou kunnen opnemen.
Mocht je willen weten welke, dan mag je me altijd mailen op stephke.r@pandora.be

Groet,
Steph

Ik hoop dat jullie een keuze kunnen maken waar jullie beide vrede mee hebben (zo een rare uitdrukking, maar ik kan er geen andere bedenken).
Alvast heel veel succes met de behandelingen.

Groet,
Steph

[StephKID]

Hallo

Zelf hebben wij ook voor donor gekozen. Inderdaad moeilijke keuze en pijnlijke keuze. Maar voor ons de enige manier om een gezin te stichten.

Ik begrijp dat de KID kinderen de drang hebben om hun donor te kennen. Niet zo zeer persoonlijk maar wel een profiel kunnen bekijken zoals een foto en wat persoonlijke eigenschappen en interesses. Persoonlijk zou ik dat ook fijner vinden, dan nu zo onwetend te zijn over de donor. Verder respecteer ik ook de wens van de donor over anonimiteit. Ik denk ook wel dat niet elke donor het wenst dat iemand langskomt en zich voorstelt als zijn donorkind. Dus een gewone infokaart lijkt mij al een grote stap voorruit.

gr

Hey Vraagteken,

Het klopt inderdaad dat de meeste KIDkinderen de behoefte hebben (naast de eerlijkheid van de ouders over dit onderwerp) om over wat algemene informatie te kunnen beschikken.
En ik snap ook het gegeven dat donoren te pas en te onpas wat KIDkinderen op zijn/haar stoep ziet passeren.

Maar dan sta ik weer stil bij het feit dat donor toch weten en beseffen dat door zijn/haar hulp er een kind zal verwerkt worden dat later misschien wel vragen zal hebben of zijn/haar biologische vader/moeder.
Het systeem in Nederland sluit voor mijn gevoel het beste aan bij de tegemoetkoming naar het kind. Een donorkaart met algemene gegevens en de mogelijkheid om op latere leeftijd een signaal te kunnen geven via een tussenpersoon om contact te zoeken. Contact kan er pas komen bij toestemming van de donor. (met contact bedoel ik mogelijkheid om vragen te stellen of ontmoeting)
Dat vind ik (voor mij dan) een perfecte middenweg.

Groet,
Steph