Ons vechtertje

Nessatje
Berichten: 385
Lid geworden op: 5 juni 2011, 20:00

Re: Ons vechtertje

Bericht door Nessatje » 1 oktober 2015, 15:35

@Zebratje: geen pb gekregen... Zal iets misgelopen zijn denk ik.

@ Summerfeeling: dankjewel, geeft altijd weer een beetje extra steun.
Trotse mama van ons sterretje Mats* 13-08-2015 - Slaap zacht lief klein ventje xxx

Ilse1204
Berichten: 19
Lid geworden op: 23 januari 2014, 18:08

Re: Ons vechtertje

Bericht door Ilse1204 » 1 oktober 2015, 16:12

Dag Nessatje,

Vanmorgen voor de klas bedacht ik dat ik je vandaag zeker nog een berichtje wilde sturen... Bij het invullen van de afwezigheidsbriefjes en het noteren van de datum van vandaag: 1 oktober deed ook mij meteen aan jullie denken. De start van wat je maanden als 'jullie maand' gezien hebt herinner ik me als enorm moeilijk, want het doet je meer nog dan al die andere moeilijke dagen beseffen dat alles waar je met heel je hart naar uitkeek er niet zal komen zoals je dat had gedroomd... Ik wilde je gewoon even laten weten dat ook hier vandaag aan jullie gedacht is!

Ik weet niet of het een verschil is om met kindjes van de lagere of middelbare school te werken, maar ik weet dat ik hetzelfde gevoel had wat betreft terug beginnen: bezig zijn met iets leek een goed idee, maar het confronterende van omgaan met jongeren vond ik ook erg moeilijk. En toch... Het deeltijds gaan werken heeft zeker geholpen om de lessen die ik gaf 'ten volle' te geven, en me vrij te maken voor die leerlingen en hun vragen e.d. Het was zeker niet altijd gemakkelijk. Met de X-Mosshow zat ik bvb met tranen in de ogen te kijken, mezelf realiserend dat ons zoontje daar nooit zou staan... Maar ik heb altijd het gevoel gehad dat die tranen er mochten zijn, dat er enkel begrip was voor het feit dat ik het plots zo moeilijk kon hebben... Makkelijk zijn de confrontaties op het werk, en het opnieuw aan de slag gaan niet, maar ik probeerde het te zien als een van de ontelbare stappen in het opnemen van de draad van ons leven... Hoewel dat leven ontegensprekelijk veranderd was... Is... En blijft...

Veel sterkte de komende dagen en weken. M'n man en ik zijn op onze uitgerekende datum in januari 2013 bewust een weekendje weg geweest. Echt genieten was het eigenlijk niet, hoe graag we dat normaal ook doen, maar toch deed het deugd die dagen met z'n twee, weg van huis, door te brengen. Hoe jullie het zien weet ik niet, maar ik wens jullie voor die dag alvast veel liefde van mekaar, en anderen, toe...

Warme knuffel.

tita25
DVO Lid
DVO Lid
Berichten: 656
Lid geworden op: 19 juli 2012, 18:13

Re: Ons vechtertje

Bericht door tita25 » 2 oktober 2015, 1:13

Nessatje,

Ik denk ook nog altijd heel veel aan jullie.

En nu Oktober er is, is de volgende uitdaging daar. Die uitgerekende datum :( Net als Ilse kan ik je enkel aanraden om die dag iets met jullie 2 te proberen doen. Gewoon een dagje jullie met Mats. Hier hebben we dat ook gedaan en dat hielp om de dag door te komen.

Voor je werk denk ik niet dat ik een goeie referentie ben. Ten eerste omdat ik niet echt iets afweet van werken in het onderwijs maar ook omdat ik al 1,5j werkloos thuis zit. Hier mijn ontslag gekregen op mijn werk wat we wisten dat er zat aan te komen door een verhuis naar Polen. Al kwam mijn ontslag wel meer dan een half jaar vroeger dan verwacht. Ik heb nog geprobeerd te solliciteren maar geraakte mijn gesprekken niet door zonder tranen als de vraag kwam "heb je kinderen?" En als ik verder ging in de selecties dan werd ik wel opzij gezet door mijn fertiliteitsbehandelingen. Daarom heb ik maar beslist om een tijdje thuis te blijven en eerst aan mezelf te werken want zat er mentaal echt door. Ik heb de tijd thuis gebruikt om met een hobby te starten. Haken. En dat met een paar vriendinnen hebben mij echt geholpen.
Maar als ik je zo hoor vertellen klinkt het niet slecht dat deeltijds werken. Zo ben je weer deeltijds met iets bezig en deeltijds tijd om aan jezelf te werken. Maar zoals jezelf ook al zei kan ik ook niet meer zeggen dan dat je moet doen waar jij je toe in staat voelt. Maar zoals je zegt hoe kan je dat weten zover op voorhand he... Moeilijk moeilijk... Ik hoop dat er hier nog mensen gaan reageren die ervaring hebben in het onderwijs.

Ik kan je de gegevens van mijn psychologe wel geven. Ze zit in Gent vlak aan de R4 niet ver van St-Pieters-station. Ik weet wel dat ze een wachttijd heeft voor nieuwe patiënten. Ze is geen psychologe die gespecialiseerd is in het verlies van kindjes. Maar ik heb er veel aan gehad. Als je interesse hebt pb je maar dan stuur ik je haar gegevens door.

Hele hele dikke knuffel Nessatje!
27j, start 09/10. Na 6 IUI’s en 2 ICSI’s zwanger van Enora* maar zw moeten stopzetten door CMV na 23 weken. ICSI 3-6 neg, 3 cryo's neg, 2 cryo's slecht ontdooit, cryo 5.1 hcg 12, cryo 5.2 mk 5w, cryo 6.2 mk 5w, ICSI 7: 7/10/2015 tweeling Ella & Seppe

Nessatje
Berichten: 385
Lid geworden op: 5 juni 2011, 20:00

Re: Ons vechtertje

Bericht door Nessatje » 2 oktober 2015, 9:56

@ Ilse1204: wat bijzonder dat je aan ons dacht deze morgen. Het is inderdaad zo dat hoe dichter die datum komt, en de start van Mats zijn maand, dat het besef en gevoel van 'hoe het had moeten zijn' nog dichter en pijnlijker wordt.
Bedankt om je ervaring te delen. Er zal een flinke dosis moed voor nodig zijn om de stap te zetten. En dat deeltijds werken zal de overgang iets zachter maken denk ik. Ook weten dat het zo kan, zal me rust geven. Dus nu eerst even afwachten of het goedgekeurd wordt.

@tita25: hoop dat alles goed gaat, maar denk het wel. Kan mezelf er niet van weerhouden om toch af en toe nog even mee te lezen. Gek, want is vreselijk hard...maar soms zijn die tranen dan weer even een opluchting om te kunnen loslaten. Wat had ik zo ontzettend graag met jullie mee verder geschreven... Dit is zo verdomd oneerlijk!
En zoals je zegt, met deeltijds werken heb ik nog die tijd voor mezelf en een stuk ook de rust dat die tijd er nog mag en kan zijn. Iets hebben om mee bezig te zijn zou niet slecht zijn. Maar mij concentreren bij bezoek vergt zo al veel, en als ze over andere zaken praten dan merk ik vaak plots op dat ik eigenlijk de helft niet gehoord of opgeslaan heb. Dus met iets bezig zijn door te gaan werken zou nu zeker nog niet lukken, maar hoeft gelukkig ook niet.

Wat Mats zijn datum betreft... Het toeval wil dat we net die week een weekje weg zijn.
Toevallig die week, was niet zo gepland maar kwam zo uit toen we op zoek waren naar iets. Een weekje 'vakantie'. Het zo noemen klopt niet want het vakantiegevoel valt nergens te bespeuren. Met lood in de schoenen en na heel veel twijfelen hebben we geboekt en betaald. Zo kunnen we nu niet anders dan gaan. En ja, ons hoofd weet dat het ons ergens misschien een beetje goed zal doen. Ons hoofd weet zoveel, maar ons hart daarentegen...
Mats zijn plekje thuis achterlaten zal moeilijk zijn.
Trotse mama van ons sterretje Mats* 13-08-2015 - Slaap zacht lief klein ventje xxx

Nessatje
Berichten: 385
Lid geworden op: 5 juni 2011, 20:00

Re: Ons vechtertje

Bericht door Nessatje » 13 oktober 2015, 10:43

Mats ✩ 13 augustus 2015 ✩

Vandaag 2 maanden geleden
...hielden we je voor het eerst in onze armen.
...werden we mama en papa maar verloren onze dierbaarste schat.
...werden we overvallen door verdriet maar ooh, wat waren we trots!
...leerden we kennen wat moeder - en vaderliefde met een mens doet.
...konden we je nog zoenen, knuffelen, voelen, bekijken.
maakten we kennis met jou maar moesten we je ook weer laten gaan.

Vandaag 1 week verder
...hadden we dit alles moeten doen maar op de 'juiste' manier.
Zonder je te laten gaan, zonder het verdriet. Geen tranen van ons maar huilen van jou.
Je oogjes zien open gaan, je handjes en beentjes zien wriemelen.
Zo had het moeten zijn.

Weten dat ik niets kan doen om jou terug te brengen maakt me gek van machteloosheid.
Weten dat je nooit meer bij ons zal zijn maakt me leeg.
Weten hoe het had moeten zijn maakt me woedend.
Weten dat jouw plekje altijd leeg zal blijven maakt me zo immens verdrietig
(wat klinkt dit woord te min voor mijn verdriet).
Weten dat we verder moeten zonder jou maakt me angstig en bang.
Weten en voelen...Ik weet dat ooit de pijn verzacht maar ik voel het niet zo.
Jij had er gewoon moeten zijn, punt.
Trotse mama van ons sterretje Mats* 13-08-2015 - Slaap zacht lief klein ventje xxx

Ster_
DVO Lid
DVO Lid
Berichten: 2947
Lid geworden op: 18 juli 2011, 10:53

Re: Ons vechtertje

Bericht door Ster_ » 13 oktober 2015, 19:23

Het blijft hartsverscheurend nessatje... Ik heb op je vorige berichtjes niet gereageerd omdat ik het ook echt niet weet wat je best doet met je werk. Mijn oudste zoon zit zelf in het derde leerjaar en ik merk dat die kinderen meer snappen en aankunnen dan wij volwassenen soms denken. Misschien heb je er baat bij. Maar misschien ook helemaal niet. En t moeilijke aan jouw job is dat je t niet even kunt uittesten. Ik kan je er echt niet mee helpen maar ik hoop wel dat je eruit geraakt.

Wat betreft je vraag tot professionele hulp blijf ik hangen bij lieve van weddingen. Helpt het jou als ik haar eens een mail stuur voor jou? Want dat is een kleine moeite.

Verder hoop ik dat jullie tijd samen volgende week warmte en troost mag brengen met Mats heel dicht bij jullie. Het mag dan geen vakantie heten, maar ik hoop oprecht dat jullie dan ook een klein beetje kunnen ontspannen. Al is het echt maar een klein beetje.

Veel liefs X

Aria
Berichten: 702
Lid geworden op: 2 januari 2014, 11:08

Re: Ons vechtertje

Bericht door Aria » 13 oktober 2015, 22:06

Ik lees nu pas mee, met tranen in mijn ogen. Hartverscheurend.

Nessatje, proficiat met jullie zoontje Mats en ik wil jou en je man en familie heel veel sterkte toewensen en hoop dat jullie de mooie herinneringen aan hem kunnen blijven koesteren.

Veel liefs,
Aria
Aug `13 *
Okt `13 **
Nov `14 Ons zoontje is geboren. (3,460 kg - 51 cm)
Afbeelding
Mei`16 Ons dochtertje is geboren. (3,450 kg - 51 cm)
Afbeelding

Nessatje
Berichten: 385
Lid geworden op: 5 juni 2011, 20:00

Re: Ons vechtertje

Bericht door Nessatje » 16 oktober 2015, 12:32

Dit hebben we nooit zo gewild... Mama en papa missen je zo ontzettend hard liefje. Jouw plaats is hier bij ons, veilig en warm. Waarom konden we je dit niet geven?
Laatst gewijzigd door Nessatje op 2 februari 2016, 13:57, 1 keer totaal gewijzigd.
Trotse mama van ons sterretje Mats* 13-08-2015 - Slaap zacht lief klein ventje xxx

Ster_
DVO Lid
DVO Lid
Berichten: 2947
Lid geworden op: 18 juli 2011, 10:53

Re: Ons vechtertje

Bericht door Ster_ » 17 oktober 2015, 18:57

Ik weet wat je bedoelde, maar omdat je ns schreef dat je niet wist of je zou kunnen lachen en enthousiast doen met bvb Sinterklaas wou ik maar zeggen dat kinderen dat misschien wel beter begrijpen dan we denken. Moet je lang op voorhand aangeven wanneer je terug zou willen komen? Zolang je twijfelt denk ik idd ook wel dat het beter is van t nog niet te doen. Je voelt wel wanneer je er klaar voor bent.

Ben blij te lezen dat jullie een goed gevoel hadden bij de therapeut. Ik hoop dat het jullie kracht en steun kan geven om deze hachelijke tijd door te spartelen.

Blijf vooral schrijven als dat oplucht!

X

Ster_
DVO Lid
DVO Lid
Berichten: 2947
Lid geworden op: 18 juli 2011, 10:53

Re: Ons vechtertje

Bericht door Ster_ » 14 november 2015, 22:50

Hey nessatje, hoe was jullie 'vakantie'? Hoe gaat het met jullie? X

Nessatje
Berichten: 385
Lid geworden op: 5 juni 2011, 20:00

Re: Ons vechtertje

Bericht door Nessatje » 16 november 2015, 11:58

Dankjewel Ster om aan ons te blijven denken, en niet alleen te denken maar ook te 'doen'.
Even weg met ons twee heeft deugd gedaan, rust en zon. Al waren mama's en papa's met baby's alom aanwezig en ja, een baby horen huilen dat snijdt door merg en been. Maar goed, na een reis ook terug naar het dag dagelijkse leven, de harde realiteit. Onwerkelijk om in al die jaren hier gestart te zijn op het 'ICSI - forum', dan uiteindelijk 'ICSI - ancien' geworden om dan de stap te zetten naar het onderdeeltje 'adoptie'. Om dan onverwacht en met veel schrik - wegens het lot niet te willen tarten - een eerste berichtje te posten in het topic 'zwanger'. En dan nu eindigen in 'Als een zwangerschap niet eindigt zoals verwacht'. Had men mij dit x aantal jaren terug verteld ik zou even met mijn ogen gerold hebben en gedacht hebben: neen, komaan, dat kan toch niet.
Maar het kan wel...en soms moet ik mezelf er terug van overtuigen dat dit echt allemaal gebeurde, echt en niet in één of andere nachtmerrie. Dat ik niet nog steeds zit te wachten tot Mats er zal zijn, maar dat die maand oktober daadwerkelijk voorbij is. En dat ik Mats nooit meer in mijn armen zal houden...
En dat, Ster, dat is onmenselijk hard...
Trotse mama van ons sterretje Mats* 13-08-2015 - Slaap zacht lief klein ventje xxx

Ster_
DVO Lid
DVO Lid
Berichten: 2947
Lid geworden op: 18 juli 2011, 10:53

Re: Ons vechtertje

Bericht door Ster_ » 16 november 2015, 15:11

Ja lieve meid, dat is meer dan hard. Dat scheurt je volgens mij gewoon uit elkaar. En wat zon en rust kan deugd doen, maar niks van dat brengt Mats terug. Het moet zoveel pijn doen, en nog zoveel meer dan 'zoveel'. Ik wou dat er iemand was die jullie kon teruggeven waarnaar je zo hard verlangt. Maar het kan niet. Ik kan alleen maar blijven herhalen hoe verschrikkelijk ik het vind en dat ik echt nog heel veel aan jullie denk. X

Ster_
DVO Lid
DVO Lid
Berichten: 2947
Lid geworden op: 18 juli 2011, 10:53

Re: Ons vechtertje

Bericht door Ster_ » 19 november 2015, 9:25

Wat ik nog wou zeggen nessatje, ze zeggen dat tijd alle wonden heelt. Ik geloof dat niet. Niet alle wonden. Niet wat jullie moesten en moeten meemaken. Er zal wel een korst opkomen, maar af en toe zal die open barsten en flink bloeden. En ik hoop zo, zo zo hard, dat jullie op die momenten de steun en warmte kunnen vinden bij mekaar om daar telkens opnieuw door te geraken.

Ga je nog naar die psycholoog? X
Laatst gewijzigd door Ster_ op 19 november 2015, 18:22, 1 keer totaal gewijzigd.

Nessatje
Berichten: 385
Lid geworden op: 5 juni 2011, 20:00

Re: Ons vechtertje

Bericht door Nessatje » 19 november 2015, 17:45

Inderdaad...Word al ongemakkelijk alleen al als ik iemand die zin hoor zeggen. Wat een onzin is het...
Dan denk ik maar: gelukkig dat je zelf nog geen groot verlies hebt meegemaakt, anders zou je niet denken dat de tijd de pijn wel zal doen weg gaan. Prijs jezelf dus maar gelukkig dan.
Ik zou Mats zijn verhaal wel willen blijven vertellen, zijn foto's keer op keer willen tonen maar ja...Eens men het gehoord en gezien heeft, dan is het dat. Kan er niets nieuws bij verzinnen, geen nieuwe foto's die komen.
Maar logisch toch...Waar het hart van vol is, loopt de mond van over. En zoals iedere trotse ouder over zijn kind vertelt wil ik ook over mijn prachtige zoon blijven vertellen. Alleen valt dat soms moeilijker.

We gaan naar psycholoog, praatgroep ook en zijn allemaal dingen die steunen en die we hard kunnen gebruiken.

Vind het ontzettend lief van je dat je zo met ons blijft meeleven. Ik hoop dat bij jou ook alles goed verloopt.
Trotse mama van ons sterretje Mats* 13-08-2015 - Slaap zacht lief klein ventje xxx

WeHope
Berichten: 339
Lid geworden op: 6 oktober 2014, 16:55

Re: Ons vechtertje

Bericht door WeHope » 19 november 2015, 17:58

Dag Nessatje, hier wordt ook nog vaak aan jullie gedacht en ik lees hier ook nog steeds mee. Ik kan enkel me proberen in te beelden hoe dit moet voelen, maar we weten dat het eigenlijk onmogelijk is. Dit zou niemand mogen overkomen, het is denk ik één van de pijnlijkste dingen. Inderdaad helen zal dat nooit doen, je kan er denk ik enkel leren mee omgaan en leren mee leven.

Ik wens jullie heel veel sterkte en ik wil jullie toch veel geluk nog toewensen voor de toekomst!
Feb 2015 ICSI 1. Neg 1.1 mk - ICSI 2: neg. ICSI 2.1. neg. ICSI 2.2. Mk - ICSI 3: neg. ICSI 3.1: positief
Start brusje april 2017
ICSI 3.2: pos/ bbz
ICSI 4: neg. 4.1: neg, 4.2: Neg
ICSI 5: mk
ICSI 6: geen embryo’s
ICSI 7: neg. 7.1:

Plaats reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 7 gasten