De Verdwaalde Ooievaar

1 jaar geleden stortte ik mijn hart uit op dit forum nadat wij te horen kregen dat ik geen natuurlijke cyclus had. Na 1 jaar proberen zwanger worden, wisten we eindelijk waarom het maar niet wilde lukken. Maar wat waren we bang voor de weg die ons te wachten stond.
Intussen zijn we een jaar verder en hebben we 38 weken lang mogen genieten van ons wondertje in mijn buik, tot 17 januari... Dan kwam onze wereld stil te staan. Nadat ik al enkele dagen minder beweging opmerkte en op controle ging om gerust gesteld te worden, bleek dat ons zoontje zijn hartje niet meer klopte. Oorzaak onbekend... Op 19 januari kwam onze kleine Tibo ter wereld. Een prachtig ventje die helemaal op zijn papa lijkt, alleen was hij zo stil. Nu zijn we intussen 3 weken verder en komt het besef er als maar meer dat we hem voor goed kwijt zijn. Het gemis wordt elke dag groter en de leegte elke dag groter.
Hopelijk komen we eind deze maand meer te weten over een mogelijke oorzaak. Ookal hebben ze ons vooraf gewaarschuwd dat we nooit de oorzaak zullen weten.

..

Wat een verschrikkelijk verhaal, ik krijg er ook tranen van in mijn ogen. Heel veel sterkte met jullie verlies!

Beste mama Sofie1992,

Wat een verschrikkelijk verhaal. Niemand zou dit mogen meemaken. Ik wil je heel veel sterkte wensen. Ik ben in gedachten bij jou en je kleine lieve Tibo.

pluimke

Ik ben er hier ook even stil van.

Veel sterkte in deze moeilijke tijd.

Onwezenlijk... Zo tragisch.
Moet een loodzware last zijn om te dragen... Ik kan me niet voorstellen wat voor pijn jullie nu voelen. Ik hoop dat jullie voldoende steun (zullen) kunnen vinden bij elkaar en bij familie, vrienden, collega’s, enz.
Heel veel sterkte!

heel heel heel veel sterkte

Bedankt voor de steunbetuigingen.

heel veel sterkte gewenst.
Verschrikkelijk nieuws.Ken de pijn en leegte heb mijn zoontje moete afgeven op 26weken zwangerschap .

Ik heb mijn zoontje verloren na 22 weken zwangerschap.
Na de lijdensweg van behandelingen is de stress om een zwangerschap enorm. Dan je baby verliezen is een trauma.
Het lijkt of er toen ook een stuk van mij is gestorven.
En ook al blijft de pijn en het gemis ooit kan je het een plaats geven.
Ik hoop dat je veel steun vindt in je omgeving en dat je de tijd krijgt om te rouwen.

Enorm veel sterkte toegewenst!

*

Heel veel sterkte Sofie !
Helaas weet ook ik wat het is om je zoontje* vroegtijdig te moeten afgeven na al jaren proberen zwanger te worden.
Een pijn die nooit meer weggaat .
Hopelijk vind je de moed en de kracht om verder te gaan.

xxx