Eindelijk zwanger en dan een miskraam

logost
Berichten: 981
Lid geworden op: 18 november 2009, 10:49

Bericht door logost » 28 april 2010, 9:15

Zo jammer om te lezen dat er toch nog steeds mensen op dit forum moeten komen schrijven. Je verwacht het eigenlijk niet meer he prins. Niet op 13 weken. Je hebt alleen schrik dat de nekplooi niet goed zal zijn, maar diep vanbinnen had je nooit gedacht dat je het nog zou kwijt raken.
Ik vind het fantastisch dat jullie zo nog kunnen kijken naar de echo's. Ik heb mijn enigste echo meteen in 1000 stukken gescheurd en ben heel hard gaan lopen. Wel 10km ver en ik bleef maar kloppen op mijn buik. Ik wou het eruit. Als het niet bij mij wou zijn, moest het maar weg. Ik kan nog steeds voelen hoe kwaad ik toen was. Het enige dat ik kan doen is jullie laten voelen dat ook ik met jullie meeleef. Want het helpt idd als je weet dat je er niet alleen door moet en dat er mensen zijn die aan je denken.
Prins je schrijft, waarschijnlijk voorzichtig, rouwprocesJE. Je mag gerust die 'je' laten vallen hoor want ik heb die miskraam toch beschouwd als een rouwproces.
Heel erg veel sterkte meijes. Geloof me, er komt een dag dat je tranen minder worden en dat het verdriet wat wegebt.

Prins22
Berichten: 181
Lid geworden op: 19 augustus 2009, 14:43

Bericht door Prins22 » 28 april 2010, 10:00

Ik heb de laatste foto niet meegekregen, heb er precies toch wat spijt van maar anderzijds had het ook extra pijnlijk kunnen zijn om ernaar te kijken.

Gisteren met veel tegenzin die vieze pillen ingenomen, erg slecht geslapen en ondertussen heel licht bloedverlies en af en toe wat buikpijn. Ik ben bang voor wat er nu aan 't komen is, maar we moeten het onder ogen zien. Hopelijk helpt het om alles te verwerken. Heb echt veel geweend vannacht en ook deze morgen.
Gelukkig komt er steun vanuit alle hoeken: familie, vrienden, collega's en ook op dit forum natuurlijk.

Moppie: Hoe lang heb jij ziekteverlof gekregen vanaf de miskraam?

moppie 1974
Berichten: 209
Lid geworden op: 4 januari 2010, 23:15

Bericht door moppie 1974 » 28 april 2010, 15:59

he logost,
ja zoals je schrijft laat die 'je' maar achterwege.. is wel zo.. blijft steeds pijn doen.. maar je geeft het een plaatsje.. ik denk dan steeds ,de natuur enons kindje hebben zelf beslist dat de tijd er nog niet voor was, en mss is dit ook zo.. als je zelf de knoop moet doorhakken na meerdere weken zwangerschap wat dan.. dan zou ik dat niet kunen denk.. zie nu bij liezeke.. wat zij meemaakt.. amai dat zou ik niet aan kunnen denk.. en zo zijn er meerdere meisjes.. heb voor hen ontzettende bewondering..maar zoals jij nu prins.. jij voelt jou pijn en die is er.. laat het verdriet toe... probeer het een plaatsje te geven.. weet het meid zijn nu woorden in de wind maar dat komt wel.. ik kreeg op donderdag te horen dat het kindje gestorven was en op vijdagmorgen had ik curretage.. was best snel maar mss goed zo maar heb precies geen afscheid kunnen nemen.. en dat deed mij veel pijn en nog wel beetje.. die nacht heb ik ook niet geslapen.. wilde dat niet.. wou mij nog zwanger voelen nu het nog kon (terwijl ons sterretje al 10dagen gestorven was) maar het was nog bij mij..

een vriendin van me heeft ook geen curretage gehad.. heeft hetzelfde ondergaan als jij nu.. maar zij heeft het vruchtzakje etc.. opgevangen en in de tuin begraven.. (sorry dat ik het zo beschrijf maar wil je gewoon steunen)heeft ze steeds een plekje om naartoe te gaan.. hier is niets meer enkel een echo..
maar het positieve is zij is nu pas bevallen van een pracht van een dochter zodus dat geeft me weer een beetje moed.. maar ach de mensen zeggen ook zo van die dingen van' je bent toch al zwanger geweest zodus..' en van die dingen waar je dan compleet geen boodschap aan hebt.. ja hier op dit forum daar snappen veel meisjes je wel..

ziekteverlof.. ben nu deze week erbij geteld 3 weken thuis maar niet alleen van de curretage.. had ook nog steeds buikpijn en dachten eerst aan een infectie.. antibiotica genomen.. blijkt nu dat de zenuwen de baas zijn geworden over mijn darmen.. daarvan de buikkrampen.. vlgde week begin ik weer.. kan ik mijn gedachten mss wat verzetten.. maar je moet je tijd nemen hoor en de dokter zal dit wel verstaan ook hoor.. neem je tijd die jezelf nodig hebt..
heel veel sterkte en dikke knuffel moppie :wink:

Prins22
Berichten: 181
Lid geworden op: 19 augustus 2009, 14:43

Bericht door Prins22 » 28 april 2010, 22:11

Moppie, bedankt voor de reactie... ik ben enerzijds bang voor de miskraam, anderzijds zal het mss een goeie manier zijn om het letterlijk "onder ogen te zien". Heb vandaag ongelooflijk veel verdriet gehad, maar vond ook een boekje over miskraam en dood van een baby in de bib, ik heb 't gevoel dat ik daar veel van mezelf in herken.

Het is zo moeilijk omdat een man daar zo anders op reageert. Voor hem is het zo onreëel dat hij eerder redeneert "volgende keer meer chance", terwijl ik gewoon nog niet kan geloven dat het écht gedaan is. 't Moet alleen nog afkomen.

logost
Berichten: 981
Lid geworden op: 18 november 2009, 10:49

Bericht door logost » 29 april 2010, 13:32

Ik ken het gevoel dat jij hebt over je ventje. Hij reageerde ook compleet anders dan ik. Maar hij voelde zich dan ook nog niet zwanger he. Hij is altijd al nuchterder geweest dan ik en had zich nog niet zo gehecht aan dat vruchtje. Maar ik besefte pas later dat het hem ook echt wel iets had gedaan. Hij vond het niet leuk om zijn kindje kwijt te zijn. Hij voelde zich zelf even schuldig omdat hij dacht dat het door zijn slechte spermakwaliteit kwam.
Ik denk dat mannen het verdriet anders en later beleven dan de vrouwen. Jij moet er NU door he.
Dikke knuffel meisje

Prins22
Berichten: 181
Lid geworden op: 19 augustus 2009, 14:43

Bericht door Prins22 » 29 april 2010, 17:02

't Is mss al veel een hand op je schouder te voelen terwijl je weent. Hij heeft ook verdriet, maar uit het niet in die mate, mss om mij te sparen, wie zal het zeggen. Ik had toch niet gedacht dat het me zo erg zo aangrijpen.

Ondertussen zit er in de hele zaak nog niet veel beweging, dat wachten is echt moeilijk, moeder natuur maakt het me niet gemakkelijk.

roisin
Berichten: 1009
Lid geworden op: 22 januari 2010, 16:40

Bericht door roisin » 6 mei 2010, 15:47

Deze topic nog eens doorgelezen en enerzijds opgelucht dat er nog mensen zijn die hetzelfde meemaken...

Maandag te horen gekregen dat de embryo gestopt was met groeien. Na 8 weken loopt het dan toch mis.

Het gevoel is inderdaad onbeschrijfelijk. Eerst zo gelukkig, daarna val je in een diep dal! Opmerkingen zoals: "volgende keer zal het dan wel lukken é, je bent al zwanger geweest", heb je dan echt geen boodschap aan. I know the feeling !


Prins22: nog veel sterkte. hopelijk kan je dit hoofdstuk snel afsluiten

Prins22
Berichten: 181
Lid geworden op: 19 augustus 2009, 14:43

Bericht door Prins22 » 6 mei 2010, 18:53

@ roisin: vandaag nog een curettage gehad nadat het vruchtje zondag was afgekomen (ook 5 dagen op gewacht in de wetenschap dat ik een dood kind droeg). Het zijn zware dagen geweest.
De curettage was ook nog serieus aangezien er nog veel resten in de baarmoeder hingen die nogal moeilijk te verwijderen bleken.
Heb nog pijn maar het gaat wel. Straks nen Brufen en we komen er wel door.
Het is niet makkelijk...laat je maar omringen door mensen die je graag zien. Ik heb al veel deugd gehad aan vrienden, collega's en familie met hun blijken van medeleven.

roisin
Berichten: 1009
Lid geworden op: 22 januari 2010, 16:40

Bericht door roisin » 8 mei 2010, 14:27

hey prins,

hopelijk is de pijn al wat weg? pff, emotionele 'pijn' is al meer dan genoeg, niet waar?

ik ben ook wel goed opgevangen geweest door mijn omgeving, deed wel deugd

veel sterkte nog !

Prins22
Berichten: 181
Lid geworden op: 19 augustus 2009, 14:43

Bericht door Prins22 » 8 mei 2010, 17:03

Roisin: fysiek betert de pijn, nog wel bloedverlies maar niet extreem veel. Mentaal heeft het zeker nog tijd nodig, ik schiet soms totaal onverwacht in tranen en als ik dan denk aan november hou ik me niet meer goed...

Heb jij een curettage gehad?

liezeke
Berichten: 2798
Lid geworden op: 14 juli 2009, 7:23

Bericht door liezeke » 9 mei 2010, 10:20

dag meisjes,

prins; die onverwachte tranen toch zijn het ergste vind ik. als ik thuis in de zetel 's avonds met ventje en de poezekop zit doet het ook pijn maar dan laat ik me volledig gaan;)
vorige week woensdag, donderdag en vrijdag zijn we nr de zee geweest, ff uitwaaien al heeft het me meer energie gekost dan gegeven (al denk ik dat een week na de bevalling ALLES energie kost). we waren doorgereden nr boulogne sur mer en daar nr een museum gegaan. bang! een klasje kleutertjes die ook kwam kijken...
heb het nog tot 2-derde van het museum uitgehouden maar dan in tranen uitgebarsten. het. lukte. niet. meer.
ventje heeft me nog door het museum knn leiden en ben tot rust gekomen in de auto. oef...

ben benieuwd voor wat de komende maanden nog zal brengen. als ik een dikke buik zie, als ik een kindje zie, bij een zwschaankondiging. ben maar al een paar kilo zakdoekskes gaan inlsaan, se.

knuffel meiden, zeker op een dag als moederdag!

liesje

roisin
Berichten: 1009
Lid geworden op: 22 januari 2010, 16:40

Bericht door roisin » 9 mei 2010, 11:20

hey prins,
yep, ook curettage gehad; had de moed niet spontaan mk af te wachten...

prins en liesje,
ja ik snap het wel hoor
tot nu toe heb ik mij gelijk sterk gehouden, maar vrees dat ik nog een weerbots zal krijgen
ik probeer er zo weinig mogelijk aan te denken, maar soms komt het spontaan op natuurlijk

veel sterkte nog en probeer te genieten van de kleine dingen: glaasje wijn, gezellige babbel,...
en als het wat moeilijk is, kom het hier dan maar neerschrijven é, we zijn er tenslotte voor elkaar

Prins22
Berichten: 181
Lid geworden op: 19 augustus 2009, 14:43

Bericht door Prins22 » 9 mei 2010, 14:21

@ Liezeke: Het is beter je af en toe gewoon te laten gaan, die tranen moeten er toch uit. Het is voor ons toch ook wel moederdag vind ik, al beseft de buitenwereld dat niet! En laten we hopen dat we tegen volgende moederdag een kindje in onze armen hebben!

Het is voor onze mannen ook niet evident om onze gevoelens te begrijpen. Maar ik zie dat de jouwe toch ook erg goed zijn best doet! De mijne denkt dat ik hem niet meer graag zie telkens ik moet wenen, schattig toch? Gisteren was hij jarig en ik heb zoveel geweend, 's avonds op restaurant moest ik echt vechten tegen de tranen. Ocharme die gast... ik was niet het beste gezelschap, maar ik wou gewoon zo graag dat we nog zwanger waren.

Vandaag de hele dag alleen en dat gaat zo verder tot woensdagavond - er is een beurs die alle tijd opslorpt en daar kan hij niet onderuit. Minder leuk voor mij, maar met 't lang WE gaan we er wel eens tussenuit met wat vrienden. Ik heb het nodig!

Mijn ma en pa zijn onderweg naar hier, tijd maken voor een wandelingske en een stukje moederdagtaart. Ik zou 't niet uithouden de hele dag alleen vandaag! Morgen en overmorgen moet ik nog invullen...

Dikke kus voor jullie moederdag!! xx

zonnetje
Berichten: 46
Lid geworden op: 2 april 2010, 13:57

Bericht door zonnetje » 9 mei 2010, 15:28

Hey iedereen,

Ook voor mij helaas slecht nieuws gisteren. Emmyke groeit absoluut niet goed, wel is er nog steeds een hartslag. Ik zou nu 8 weken moeten zijn, maar de grootte van emmyke is slechts 6 weken en 5 dagen. De gyn had ook twijfels over de vorm van ons emmyke. Volgende week moet ik bij gyn in ziekenhuis een duidelijkere echo laten maken, maar het is voor ons zo goed als zeker gedaan. Met veel pijn in het hart. Mijn blijdschap, hoop, en verlangen naar de toekomst is ineens weer als een pudding ineen gezakt. Echt verschrikkelijk. Maar ja we moeten op naar de volgende poging.

Ik was er zo bang voor en het is nog uitgekomen ook.

Wat houdt een curettage juist in? Weet dat niet en heb het nog niet aan gyn gevraagd. Heb er alleen nog maar zitten wenen. Hoelang duurt het ongeveer na de curettage vooraleer je weer een terugplaatsing kan krijgen?


Liefs van iemand heel droevig

roisin
Berichten: 1009
Lid geworden op: 22 januari 2010, 16:40

Bericht door roisin » 9 mei 2010, 18:06

hey zonneke,

hopelijk komt het nog allemaal goed?

een curettage is op zich niet zo erg hoor. je wordt even verdoofd (iets zwaarder dan pick-up) en dan wordt je baarmoeder leeg gemaakt. fysiek voel je er eigenlijk niets van.

roisin

Plaats reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 4 gasten