Bang voor nieuwe miskraam

MA
Berichten: 3552
Lid geworden op: 27 oktober 2008, 17:29

Bericht door MA » 10 februari 2009, 23:05

Goei nieuws Triene ! Geniet van je wondertje, Audrey

Wappie
Berichten: 3749
Lid geworden op: 7 oktober 2008, 9:56

Bericht door Wappie » 11 februari 2009, 8:01

Triene, Supernieuws!! Geniet van het bijzondere dat groeit in je buik!
Nog veel sterkte
XXX

alanis
Berichten: 50
Lid geworden op: 5 november 2008, 13:30

Bericht door alanis » 14 februari 2009, 14:06

Hallo triene en co,

Ik ben ergens blij te horen dat schrik voor een 2e miskraam normaal is en dat dit toch niet altijd nefast is voor de zwangerschap.

Ikzelf heb 1 kindje van ondertss 2,5 jaar en nu pas mijn 2e miskraam. Ik weet dat het kan maar toch ben ik al nu al bang voor als ik opnieuw zwanger zal zijn dat het weer zal foutlopen.

Ik voel het idd ook als een falen van mezelf.... Mensen mogen nog zeggen 'je kan er niets aan doen",maar ik krijg dat niet uit mijn hoofd...Voel me schuldig omdat ik denk dat mijn ongerustheid of mijn zenuwen het 'verknald' hebben...
De vorige keer hadden we ook een lange "ICSI" weg afgelegd, en nu zijn we opnieuw al een tijdje bezig.

Dat maakt de druk alleen maar hoger. Zijn er mensen gaan praten met een psyholoog om dat schuldgevoel weg te krijgen of iets of ergens anders? Ik denk er sterk aan om dat te doen. Ik wil ooit opnieuw kunnen genieten van een zwangerschap...

Kan het 2 keer na elkaar dat de embryo's niet van goede kwaliteit zijn terwijl ons kindje er wel is???
Mss een stomme vraag hoor..;

MA
Berichten: 3552
Lid geworden op: 27 oktober 2008, 17:29

Bericht door MA » 14 februari 2009, 16:29

Hey Alanis,

Ik ga momenteel naar een psychologe in Kontich gespecialiseerd in fertiliteitsproblematiek en mij helpt dat wel.

Verder heb ik ook al ervaren dat alles mogelijk is, dus het lijkt me niet abnormaal dat je al een kindje hebt en toch ook 2 miskramen. Risico stijgt sowieso ook met de leeftijd. Maar dat lijkt me dan weer eerder een vraag die je eens aan je gyn moet stellen.

Sterkte, Audrey

Triene
Berichten: 62
Lid geworden op: 16 oktober 2008, 11:04

Bericht door Triene » 15 februari 2009, 20:23

Hey Alanis,

Omdat ik zoveel stress had voor een nieuwe miskraam heb ik er hierover gehad met mijn gynaecoloog. Ik dacht soms ook dat de stress een volgende miskraam tot gevolg zou hebben maar zij heeft mij toch enigszins gerustgesteld. Ze zei me dat stress nooit goed is voor uw lichaam in het algemeen maar dat als zij onderzoeken doen op foetussen, dat ze dan zo goed als altijd een andere reden vinden voor de miskraam (zij is gespecialiseerd in miskramen). Daar trek ik mij nu aan op als ik mij weer eens onzeker voel.

Je bent alleszins niet alleen met je onzekerheid. Ik ben nog steeds een beetje bang, ook al hebben we nu de 12 weken gehaald. Binnen twee weken heb ik een volgende echo en als die goed is, ga van de de lijst met 'risicozwangerschappen' naar de 'gewone' lijst. Ik hoop dat dat een echte mentale klik gaat teweeg bregen. Pas dan ga ik het nieuws ook op mijn werk en zo bekend maken. Nu wacht ik liever nog even af.

Veel moed nog!


Audrey,

Hoe gaat het met jou? Zijn jullie al terug bezig met behandelingen? Ik heb nog vaak aan jou gedacht en hoop dat je gauw terug zwanger bent en dat het dan een keertje goed mag gaan.

Tot gauw,
Triene
xxx

alanis
Berichten: 50
Lid geworden op: 5 november 2008, 13:30

Bericht door alanis » 15 februari 2009, 21:16

Bedankt alvast voor de steun hoor!! Ik heb nog nooit echt op een forum geschreven maar ben echt blij eens lotgenoten tegen te komen!!

Ergens weet ik dat wel dat je daar niet aan kan doen, maar toch als ik zwanger was, lukte dat een halfuur wel en dan weer een halfuur niet... En als je dan op dat internet kijkt, vindt je vanalles dat je beter niet leest natuurlijk!!

Ik kan je zeer goed begrijpen triene dat je blij zal zijn de 14 weken te halen. Ik zou dat ook hebben, nochtans kon ik bij mijn dochter wel goed genieten, maar ik was daar ook niet zo mee bezig toen. Natuurlijk maak je je altijd wel ergens zorgen over, daarna over de bevalling, en later over andere kleine dingen. Eigenlijk wordt het leuk als je de bewegingen in je buik voelt want dan weet je echt dat er leven is!!!Ik duim alvast voor jou en alle andere!!

Heb nu 2 cryo's zitten en hopelijk overleven deze want statistisch voldoen we zeker niet dat 1 op de 2 overleeft!! In het verleden heeft nog maar 1 van al mijn 18 cryo's het overleeft!!

Maar toch positief blijven denken zeker?

MA
Berichten: 3552
Lid geworden op: 27 oktober 2008, 17:29

Bericht door MA » 15 februari 2009, 21:59

Hi Triene,

Ik heb eigenlijk nooit echt behandelingen gevolgd, buiten een paar keer hormonenkuur. Osn probleem is dan ook niet zo zeer zwanger worden, maar het blijven. Wij proberen het nu maar even op de natuurlijke manier en hopen dat het eens goed mag lopen... Is volgens de artsen momenteel ook de beste manier omdat de chromosoomafwijkingen waarvan we weten dat ze in 3 van de 4 gevallen de oorzaak waren heel divers en zeldzaam zijn en het dus moeilijk is om deze op voorhand mbv PGD uit te sluiten. Duimen maar dat dat lukt.

Blijven ook duimen voor jou,

Groetjes, Audrey

melika
Berichten: 522
Lid geworden op: 2 april 2008, 22:45

Bericht door melika » 16 februari 2009, 5:25

triene , het doet deugd om te lezen dat het goed met je gaat! heel veel succes en hopelijk kna je stilaan toch wat geneiten !

aan alle anderen heel veel succes en sterkte !
het moet zo verschrikkelijk zijn om eindelijk iets te krijgen dat je wil en dan weer moeten afgeven :(
en iedereen is hier altijd welkom hoor !
de mooie verhalen geven anderen weer hoop soms

Triene
Berichten: 62
Lid geworden op: 16 oktober 2008, 11:04

Bericht door Triene » 18 februari 2009, 19:21

Bedankt Melika. Ik hoop dat het snel jouw beurt is om ons goed nieuws te brengen.

Audrey, dan zitten we eigenlijk een beetje in hetzelfde schuitje. Al besef ik dat jij nog heel wat zwaardere klappen te verwerken hebt gekregen. Ik hoop alleszins dat je spoedig zwanger raakt en dan duim ik super hard met je mee dat het een zwangerschap met een goed einde is.

Ik begin de laatste dagen een klein buikje te krijgen. Weet niet of het van teveel eten is of toch van dat kleine vechterke :-). Dit wordt alleszins mijn houvast de komende week om positief te blijven. Nooit gedacht dat ik zo graag zou verdikken :-).

Alanis, duim alleszins ook voor jou.

Groetjes,
Triene

Tiny
Berichten: 301
Lid geworden op: 20 juli 2008, 21:07

Bericht door Tiny » 24 februari 2009, 22:18

Dag Triene,

ben terug van even weggeweest ( na 6 IUI's gaan we overschakelen naar IVF. Ik heb even 2 maand de tijd gehad om emotioneel op adem te komen.)

Ik wilde alleen maar even zeggen hoe blij ik voor je ben.
Ik hoop voor jou dat alles vlot blijft gaan.

Groetjes en tot later
Tiny

alanis
Berichten: 50
Lid geworden op: 5 november 2008, 13:30

Bericht door alanis » 14 maart 2009, 13:27

Hey Triene,

Geen nieuws, goed nieuws veronderstel ik? Alles nog ok, hoe voel je je?
Heb je nog steeds de angst dat er iets verkeerd kan gaan of niet meer?

Ik start in april pas met spuiten opnieuw
Groetjes

Triene
Berichten: 62
Lid geworden op: 16 oktober 2008, 11:04

Bericht door Triene » 15 maart 2009, 20:56

Hey Alanis,

Hier is alles nog oké. Allé, dat hopen we toch. Het is de eerste keer dat we meer dan drie weken moeten wachten op een volgende echo. Enerzijds een goed teken omdat de gynaecoloog er vertrouwen in heeft, maar anderzijds toch ook wel lang voor ons. Ik kom nog veel op dit forum, vooral de rubriek 'zwanger en bang' volg ik want ondanks dat we nu al 17 weken zijn, blijft er toch een angstduiveltje in mijn hoofd zitten. De ene dag gaat het goed en ben ik vol vetrouwen maar de andere dag, bekruipt die angst mij weer en kan het niet snel genoeg gaan tot de volgende echo. De lange weg en de verschillende miskramen hebben echt hun sporen nagelaten, ik verschiet er soms van hoe diep dat zit. Ik ben bvb. nog heel snel uit mijn lood geslagen. Vanmiddag hadden we een familiefeest langs mijn vriend zijn kant en daar is het al kinderen en zwangerschappen wat de klok slaagt. En dan begint het 'en voelt ge al iets' of 'ge ziet wel nog niets aan u hé',... Dan ben ik op slag weer super onzeker want ik voel nog niets en een buikje is er ook nog maar amper. En dan zijn er nog de stomme opmerkingen zoals 'binnenkort is het gedaan met uitslapen'... Alsof dat mij iets kan schelen?! Of dan beginnen zijn nichten over hoe vervelend zwanger zijn toch niet is... Enfin, 't ging mij helemaal niet af, maar dit geklaag is misschien meer iets voor het moppertopic :-).

Ik blijf dit forum alleszins volgen want ook nu doet het deugd om de verhalen van lotgenoten te lezen.

Veel succes met de nieuwe behandeling!
Groetjes,
Triene

Tiny
Berichten: 301
Lid geworden op: 20 juli 2008, 21:07

Bericht door Tiny » 29 maart 2009, 20:36

Dag Triene,

hoe gaat het met je ? alles OK ? Ik denk geregeld aan jou en hoop vurig dat alles goed blijft gaan.
Ik las in je berichtje van 15/3 dat je toen 17 weken zwanger was. Dan ben je nu ongeveer 19 weken.
Toen ik van ons zoontje zwanger was, heb ik voor 20 weken ook niets gevoeld. En vanaf dan voelde ik af en toe van die kleine 'vlindertjes' in mijn buik. net luchtbelletjes. Dit gevoel wordt sterker naarmate de tijd vordert. maar maak je niet te veel zorgen als je nog niets hebt gevoeld. En wat die andere dmaes betreft ; laten doen want ze weten niet beter.

Liefs
Tiny

kenza
Berichten: 8
Lid geworden op: 20 april 2009, 18:19

Bericht door kenza » 20 april 2009, 20:44

hallo,
ik kan er goed in komen dat je die schrik hebt!
heb namelijk ook juist mijn 3 de misval achter de rug!
en ik weet als ik nu nog eens zwanger graak dat ik me juist het zelfde zal voelen!
ik hoop echt dat het je deze keer mag lukken en dat je een gezond en mooi kindje zal hebben!
ik denk dat die schrik nooit echt uit uw lijf gaad en dat het iets is dat je mee moet leren leven!

alle sins wens ik u supper veel geluk zal zeker duimen voor je en hou u sterk he probeer toch een klijnbeetje te genieten van uw zwangerschap!
groetjes

kenza
Berichten: 8
Lid geworden op: 20 april 2009, 18:19

Bericht door kenza » 8 mei 2009, 19:00

hallo,
als ik jou verheel hier lees heeft het mij terug moed om door te gaan!
ook ik heb net 3 miskraamen achter de rug altijd op 8 weken! heb al volop onderzoeken gehad maar nooit iets gevonden! was voledig de moed verlooren!
ze kunnen mij geen oorzaak geven voor de misvallen en dat is redelijk frustrerend om gewoon terug bij nul te staan!
ik wens je alvast veel sucses met uw zwangerschap en hoop ten sterkste dat deze goed mag afloopen!
groetjes kenza,...

Plaats reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 25 gasten