20 weken en zwangerschap moeten afbreken...
-
- Berichten: 128
- Lid geworden op: 25 maart 2009, 7:38
Oh neen, wat erg! Zoiets zou toch niet mogen.
Dat ze al eens iets vergeten, akkoord, vergissen is menselijk. Maar dat ze je twee keer in spanning laten wachten...ze weten toch ook hoe belangrijk dat voor ons is.
Morgenvroeg meteen bellen, ik zal duimen voor supergoed nieuws, dat maakt deze blunder dan toch een beetje goed.
Dikke knuffel
Dat ze al eens iets vergeten, akkoord, vergissen is menselijk. Maar dat ze je twee keer in spanning laten wachten...ze weten toch ook hoe belangrijk dat voor ons is.
Morgenvroeg meteen bellen, ik zal duimen voor supergoed nieuws, dat maakt deze blunder dan toch een beetje goed.
Dikke knuffel
-
- Berichten: 186
- Lid geworden op: 17 juli 2009, 15:48
Als ik het zelf niet zou meemaken, zou ik denken dat dit een hele flauwe grap is.
Blijkbaar kunnen zij nog niet voor de helft voorstellen wat wij meemaken. Voor hen is dat hun werk, voor ons is dat ene telefoontje toekomst- en levensbepalend. Dat is natuurlijk het grote verschil.
Er zit niks anders op dan morgen te bellen. Maar ik zal zeker mijn ongenoegen laten merken. Dit kan gewoon niet. Ik ben doodop nu vanop die emotie-achtbaan te zitten.
Blijkbaar kunnen zij nog niet voor de helft voorstellen wat wij meemaken. Voor hen is dat hun werk, voor ons is dat ene telefoontje toekomst- en levensbepalend. Dat is natuurlijk het grote verschil.
Er zit niks anders op dan morgen te bellen. Maar ik zal zeker mijn ongenoegen laten merken. Dit kan gewoon niet. Ik ben doodop nu vanop die emotie-achtbaan te zitten.
-
- Berichten: 186
- Lid geworden op: 17 juli 2009, 15:48
Bedankt allemaal voor jullie steun. Dat is zo lief.
Maar zoals ik het al aanvoelde, zijn de HCG-waarden gedaald van 18 (vrijdag) naar 10 (gisteren).
Als we nog verder zouden willen "proberen" moeten we eerst een gesprek met de arts voeren. We hebben al heel wat pogingen ondernomen en maar 1 kindje, dat geeft enige materie tot nadenken. Dus waarschijnlijk zullen ze nog meer tests willen doen.
Maar ik heb gezegd dat we nu stoppen. Onze lijdensweg heeft veel te lang geduurd. En we hebben een gezonde zoon en als ik het zo mag interpreteren: een klein wonder.
Maar zoals ik het al aanvoelde, zijn de HCG-waarden gedaald van 18 (vrijdag) naar 10 (gisteren).
Als we nog verder zouden willen "proberen" moeten we eerst een gesprek met de arts voeren. We hebben al heel wat pogingen ondernomen en maar 1 kindje, dat geeft enige materie tot nadenken. Dus waarschijnlijk zullen ze nog meer tests willen doen.
Maar ik heb gezegd dat we nu stoppen. Onze lijdensweg heeft veel te lang geduurd. En we hebben een gezonde zoon en als ik het zo mag interpreteren: een klein wonder.
-
- Berichten: 128
- Lid geworden op: 25 maart 2009, 7:38
-
- Berichten: 371
- Lid geworden op: 8 februari 2007, 10:59
-
- Berichten: 1105
- Lid geworden op: 7 april 2008, 15:46
-
- Berichten: 37
- Lid geworden op: 20 november 2009, 13:28
Audrey, Wat goed om te horen dat het bij jou zo goed gaat. Gelukkig zijn er ook nog positieve verhalen. Zou natuurlijk geweldig zijn, een natuurlijke bevalling. Pijnlijk maar geweldig!
Ik heb zelf een echte terugval. Was alweer vol aan het werk maar zit nu toch even voor twee weken thuis. Mijn werk is toch enorm confronterend. Ik voelde me een tikkende tijdbom. Daarbij komt dat de vriendinnen die nog niet zwanger waren of al kinderen hebben deze maand alledrie een positieve test in handen hadden, behalve ik... Ik voel me zo buiten de wereld staan, zo eenzaam hier in. En het echte besef van wat ons is overkomen en hoe we er voor staan begint nu pas echt los te komen. Ik probeer positief te blijven maar het verdriet moet er toch uit. Je zult het vast herkennen...
Ik heb zelf een echte terugval. Was alweer vol aan het werk maar zit nu toch even voor twee weken thuis. Mijn werk is toch enorm confronterend. Ik voelde me een tikkende tijdbom. Daarbij komt dat de vriendinnen die nog niet zwanger waren of al kinderen hebben deze maand alledrie een positieve test in handen hadden, behalve ik... Ik voel me zo buiten de wereld staan, zo eenzaam hier in. En het echte besef van wat ons is overkomen en hoe we er voor staan begint nu pas echt los te komen. Ik probeer positief te blijven maar het verdriet moet er toch uit. Je zult het vast herkennen...
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 2 gasten