We zijn vorige week de trotse ouders geworden van ons eerste kindje. Jammer genoeg hebben we ons zoontje ook meteen weer moeten afgeven.
We konden kiezen om hem te begraven op de foetusweide in Leuven of op het kinderperkje in onze eigen gemeente. We hebben voor het laatste gekozen, zodat we ons kleine ventje gemakkelijk kunnen gaan bezoeken. Bovendien krijgt hij daar ook echt een eigen plekje, waar we een grafsteentje op mogen plaatsen.
De overige grafjes hebben allemaal een 'echte' grafsteen, zoals je die ook bij volwassenen ziet. Dat vinden wij echter veel te bombastisch, ons ventje was zelf nog zo klein. We zouden daarom een eigen ontwerpje op zijn grafje willen plaatsen. We dachten dit te laten ingraveren in glas of op een soort steen, maar zonder de zware uitstraling van echte grafstenen.
Is er iemand die een idee heeft waar we zouden kunnen informeren naar zo'n grafsteentje?
Het is niet dringend, maar we willen echt onze tijd nemen om iets moois en passends uit te zoeken voor ons zoontje. Het is immers het laatste wat we voor hem kunnen doen, al hadden we zo graag veel meer voor hem gedaan.
Alvast heel erg bedankt.
Cara
Grafsteentje
-
MA
- Berichten: 3552
- Lid geworden op: 27 oktober 2008, 17:29
Lieve Cara,
Proficiat met je prachtige zoontje. Mag ik vragen wat zijn naam is ? Dikke dikke knuffel voor je grote verlies.
Wij hebben ons dochtertje ook begraven op het kerkhof in ons dorp. En hebben ook een hele tijd gezocht achter een passende steen. Wij hebben een gevonden bij monulux in Mechelen (www.monulux.be) die ook leuke beelden maken en mooie sierlijke speelse letters (of figuren) graveren. Als je graag eens een foto ziet, stuur gerust je mail adres via pb.
Op www.reneetje.vlindersite.be staat er ook wel een foto.
Een sterkte knuffel, Audrey
Proficiat met je prachtige zoontje. Mag ik vragen wat zijn naam is ? Dikke dikke knuffel voor je grote verlies.
Wij hebben ons dochtertje ook begraven op het kerkhof in ons dorp. En hebben ook een hele tijd gezocht achter een passende steen. Wij hebben een gevonden bij monulux in Mechelen (www.monulux.be) die ook leuke beelden maken en mooie sierlijke speelse letters (of figuren) graveren. Als je graag eens een foto ziet, stuur gerust je mail adres via pb.
Op www.reneetje.vlindersite.be staat er ook wel een foto.
Een sterkte knuffel, Audrey
-
cara
- Berichten: 128
- Lid geworden op: 25 maart 2009, 7:38
Lieve Audrey
Bedankt voor je berichtje en voor de website van Monulux. Het grafsteentje van Reneetje is echt ongelooflijk mooi. Ik hoop dat wij ook iets zo passend kunnen vinden. Mechelen is wel wat uit de richting, maar dat hebben we er voor over, dus een bezoekje aan Monulux komt al op mijn lijstje te staan.
Ons zoontje heet Thomas. We zijn inderdaad erg verdrietig omdat we hem moeten afgeven, maar we zijn ook ongelooflijk trots op ons klein ventje. Hij was een vechtertje van het prille begin (ik had bloedingen, maar hij trok zich daar niets van aan) en hij was perfect. De natuur kan echter wreed zijn, want mijn water is te vroeg gebroken. Toch zijn we heel blij dat we hem toch eventjes bij ons mochten hebben. Daarom willen we van zijn begrafenis, en later ook van zijn steen, een zo mooi mogelijk moment maken.
Bedankt voor je berichtje en voor de website van Monulux. Het grafsteentje van Reneetje is echt ongelooflijk mooi. Ik hoop dat wij ook iets zo passend kunnen vinden. Mechelen is wel wat uit de richting, maar dat hebben we er voor over, dus een bezoekje aan Monulux komt al op mijn lijstje te staan.
Ons zoontje heet Thomas. We zijn inderdaad erg verdrietig omdat we hem moeten afgeven, maar we zijn ook ongelooflijk trots op ons klein ventje. Hij was een vechtertje van het prille begin (ik had bloedingen, maar hij trok zich daar niets van aan) en hij was perfect. De natuur kan echter wreed zijn, want mijn water is te vroeg gebroken. Toch zijn we heel blij dat we hem toch eventjes bij ons mochten hebben. Daarom willen we van zijn begrafenis, en later ook van zijn steen, een zo mooi mogelijk moment maken.
-
MA
- Berichten: 3552
- Lid geworden op: 27 oktober 2008, 17:29
Dat moet je zeker doen..daar heb je zelf veel aan. Wij hebben ook een viering gedaan en zelf teksten geschreven en zo en dat geeft ons nu nog een goed gevoel. Ook haar herdenkingskaartje. Niet aantrekken wat de buitenwereld er misschien van vindt, 't is jouw prachtige zoontje ...
En ze zijn inderdaad zo mooi en perfect he, het mooiste wat je ooit gezien hebt, het meest dierbare. En op hun manier blijven ze toch steeds bij jou, en eens de grootste pijn gesleten is, voel je vooral de liefde van je prachtige zoontje.
Je vechtertje zal je vast en zeker bijstaan tijdens de moeilijke momenten. Ik heb een foto van ons Renéetje op mijn werk staan en als het even niet ging, keek ik daar naar, voelde de warmte opborrelen, glimlach op mijn gezicht en ik kon er weer even tegen.
Ah, er is ook een website met een forum dat enkel toegankelijk is voor mensen die een kindje verliezen tijdens of na zwangerschap www.metlegehanden.be. Aanmelden duurt wel even omdat dit een gesloten website is en men elk verhaal checkt.
En ze zijn inderdaad zo mooi en perfect he, het mooiste wat je ooit gezien hebt, het meest dierbare. En op hun manier blijven ze toch steeds bij jou, en eens de grootste pijn gesleten is, voel je vooral de liefde van je prachtige zoontje.
Je vechtertje zal je vast en zeker bijstaan tijdens de moeilijke momenten. Ik heb een foto van ons Renéetje op mijn werk staan en als het even niet ging, keek ik daar naar, voelde de warmte opborrelen, glimlach op mijn gezicht en ik kon er weer even tegen.
Ah, er is ook een website met een forum dat enkel toegankelijk is voor mensen die een kindje verliezen tijdens of na zwangerschap www.metlegehanden.be. Aanmelden duurt wel even omdat dit een gesloten website is en men elk verhaal checkt.
-
cara
- Berichten: 128
- Lid geworden op: 25 maart 2009, 7:38
Ze zijn ongelooflijk mooi, dat is waar. Het moment dat ik onze Thomas voor het eerst in mijn armen mocht houden, dat vergeet ik nooit meer. Ik werd op slag verliefd op ons kleine ventje. Je bent ook echt meteen 'mama'. Dat gevoel is met geen woorden weer te geven.
Ook nu is het soms al vreemd: mijn vriend en ik zijn natuurlijk erg verdrietig, maar als we over de bevalling en over onze Thomas zelf aan het praten zijn, hebben we allebei een echte glimlach op ons gezicht. Die liefde, die trots, die komt nu al regelmatig boven dat verdriet uit.
Wat de buitenwereld betreft, ik ben vast van plan me niets aan te trekken van wat anderen vinden over ons zoontje. Het enige wat ik wel wil, is dat ze beseffen dat dit echt ons eerste kindje is. We hebben voor Thomas al twee miskramen gehad (op 7 weken en op 5 weken) en dat is natuurlijk ook een verlies dat erg pijn doet. Alleen is dit anders. Je verliest hier niet enkel een droom, een mooi vooruitzicht, je verliest hier echt een kindje.
Mensen begrijpen het verschil niet altijd, maar als ik vertel dat ik echt bevallen ben, dat onze Thomas echt een mini-baby'tje met alles erop en eraan is en dat we hem zelfs wettelijk mogen begraven, dan zie je toch dat mensen anders reageren.
Ook wij hebben een fotootje op de kast staan. Momenteel brengt het bekijken hiervan zowel traantjes als een glimlach, maar vooral een overweldigende liefde.
Bedankt voor de website. Ik had er al over gehoord, maar nog geen kijkje genomen. Misschien moet ik dat toch maar eens doen.
Ook nu is het soms al vreemd: mijn vriend en ik zijn natuurlijk erg verdrietig, maar als we over de bevalling en over onze Thomas zelf aan het praten zijn, hebben we allebei een echte glimlach op ons gezicht. Die liefde, die trots, die komt nu al regelmatig boven dat verdriet uit.
Wat de buitenwereld betreft, ik ben vast van plan me niets aan te trekken van wat anderen vinden over ons zoontje. Het enige wat ik wel wil, is dat ze beseffen dat dit echt ons eerste kindje is. We hebben voor Thomas al twee miskramen gehad (op 7 weken en op 5 weken) en dat is natuurlijk ook een verlies dat erg pijn doet. Alleen is dit anders. Je verliest hier niet enkel een droom, een mooi vooruitzicht, je verliest hier echt een kindje.
Mensen begrijpen het verschil niet altijd, maar als ik vertel dat ik echt bevallen ben, dat onze Thomas echt een mini-baby'tje met alles erop en eraan is en dat we hem zelfs wettelijk mogen begraven, dan zie je toch dat mensen anders reageren.
Ook wij hebben een fotootje op de kast staan. Momenteel brengt het bekijken hiervan zowel traantjes als een glimlach, maar vooral een overweldigende liefde.
Bedankt voor de website. Ik had er al over gehoord, maar nog geen kijkje genomen. Misschien moet ik dat toch maar eens doen.
-
MA
- Berichten: 3552
- Lid geworden op: 27 oktober 2008, 17:29
Ja dat mama gevoel is overweldigend he...En het moment waarop je kindje geboren wordt is magisch. Wij beginnen dan ook altijd te stralen. Spijtig genoeg krijg je weinig kans om daar over te vertellen.
Ons Renéetje is op 24 weken geboren en was echt een mini-mensje met papa's knietjes en aparte tenen en mijn neus. Als ik tussen de lijnen lees is Thomas wat ouder dus je zal wel helemaal de familietrekjes terugvinden dan.
De verwarring met een miskraam, dat blijft duren. 'k Heb er ook 4 gehad en is inderdaad erg, maar dit, dit gaat veel dieper en verder en is blijvender. Ook in positieve zin, Renéetje is en blijft deel van ons gezin, ons eerste kindje.
Is er bij jullie een specifieke reden waarom het misloopt of is het gewoon 'brute pech' zoals dokters dat soms noemen ?
Ons Renéetje is op 24 weken geboren en was echt een mini-mensje met papa's knietjes en aparte tenen en mijn neus. Als ik tussen de lijnen lees is Thomas wat ouder dus je zal wel helemaal de familietrekjes terugvinden dan.
De verwarring met een miskraam, dat blijft duren. 'k Heb er ook 4 gehad en is inderdaad erg, maar dit, dit gaat veel dieper en verder en is blijvender. Ook in positieve zin, Renéetje is en blijft deel van ons gezin, ons eerste kindje.
Is er bij jullie een specifieke reden waarom het misloopt of is het gewoon 'brute pech' zoals dokters dat soms noemen ?
-
Lin
- Berichten: 186
- Lid geworden op: 17 juli 2009, 15:48
Beste Cara,
proficiat met jullie mooie zoon. Spijtig dat hij niet lang bij jullie mocht zijn. Toch zal hij voor altijd in jullie hart zijn.
Ons dochtertje is na bijna 20 weken zwangerschap geboren. Ook wij vonden een "echt" zerkje niet passen bij onze kleine meid. Mijn man heeft dan zelf een grafje ontworpen. Wij gebruiken geen hardsteen, maar witte acrylaat. Bij een graveerder laten we een tekening en tekst graveren. De leverancier van de acrylaat zet de platen in elkaar. Volgens die leverancier was dit voor hem de eerste keer dat dit materiaal voor een zerkje werd gebruikt.
Misschien kan je iets doen met dit idee.
Ik wens je enorm veel sterkte bij het verwerken van jullie immense verdriet.
Dikke knuffel
Lin
proficiat met jullie mooie zoon. Spijtig dat hij niet lang bij jullie mocht zijn. Toch zal hij voor altijd in jullie hart zijn.
Ons dochtertje is na bijna 20 weken zwangerschap geboren. Ook wij vonden een "echt" zerkje niet passen bij onze kleine meid. Mijn man heeft dan zelf een grafje ontworpen. Wij gebruiken geen hardsteen, maar witte acrylaat. Bij een graveerder laten we een tekening en tekst graveren. De leverancier van de acrylaat zet de platen in elkaar. Volgens die leverancier was dit voor hem de eerste keer dat dit materiaal voor een zerkje werd gebruikt.
Misschien kan je iets doen met dit idee.
Ik wens je enorm veel sterkte bij het verwerken van jullie immense verdriet.
Dikke knuffel
Lin
-
cara
- Berichten: 128
- Lid geworden op: 25 maart 2009, 7:38
Lin, wat erg dat ook jij een kindje hebt moeten afgeven. Ik vind het zo erg dat mensen dit moeten meemaken en vind zelf ook nog altijd geen woorden om uit te drukken wat ik jullie allemaal zou willen toewensen.
Bedankt om je idee met ons te delen. Mijn vriend en ik willen ook een eigen tekening en tekst laten ingraveren, dus witte acrylaat kan dan misschien wel een ideale oplossing zijn.
Audrey, onze Thomas is net wat jonger dan Reneetje, zelfs nog wat jonger dan Lins meisje. Hij is net 18 weken geworden.
Er is geen specifieke reden waarom het bij ons misloopt.
De eerste 2 miskramen waren achteraf bekeken misschien niet volledig onverwacht: bij de eerste had de vruchtbaarheidsbehandeling (met spuiten) extreem lang geduurd, waardoor het follikeltje eigenlijk veel te traag gegroeid was. Bij de tweede had ik in de week van mijn eisprong de griep gekregen, met de bijhorende koorts, wat natuurlijk niet echt optimaal is.
En onze Thomas...die heeft gewoon brute pech gehad. Ik had vanaf het begin van de zwangerschap wat bloedverlies, omwille van een bloedklonter. De hele zwangerschap lang heeft hij zich daar niets van aangetrokken. Hij groeide zeer goed, zijn hartje klopte zeer sterk, hij was echt een vechtertje.
Op 14 weken is er echter een stukje van de bloedklonter afgescheurd en die heeft het vruchtzakje doen scheuren. Vanaf dat moment begon ik vruchtwater te verliezen.
Onze Thomas bleef echter volhouden en maakte steeds voldoende vruchtwater aan om te blijven groeien. Alleen het vruchtzakje wou zich niet herstellen, waardoor ik toch vruchtwater bleef verliezen en hij niet genoeg bewegingsruimte zou hebben om zijn longetjes tot een gepaste grootte te laten ontwikkelen. De gyn heeft me dan doorgestuurd naar een specialist, die verschillende metingen heeft gedaan. Omdat het scheurtje in de buurt van de moederkoek lag, was er niet echt veel mogelijk. Toen bleek dat de waarden van het vruchtwater gelijk bleven, werd duidelijk dat Thomas wel volledig zou kunnen volgroeien, maar dat hij nooit zou kunnen ademen. Bovendien zou hij op den duur zo weinig plaats hebben in het platgelopen vruchtzakje dat hij pijn zou krijgen. De diagnose kwam natuurlijk hard aan, maar we konden ons dappere zoontje dit niet aandoen. Dezelfde avond nog werd ik opgenomen in het ziekenhuis en de dag erna ben ik bevallen. Thomas was toen net 18 weken. De gyn was zelf behoorlijk emotioneel en zei dat Thomas en wij gewoon dikke pech gehad hebben. Door nu te bevallen hebben we echter kunnen voorkomen dat onze zoontje pijn zou lijden en dat was voor ons heel belangrijk.
Een dikke knuffel voor jullie allebei
Cara
Bedankt om je idee met ons te delen. Mijn vriend en ik willen ook een eigen tekening en tekst laten ingraveren, dus witte acrylaat kan dan misschien wel een ideale oplossing zijn.
Audrey, onze Thomas is net wat jonger dan Reneetje, zelfs nog wat jonger dan Lins meisje. Hij is net 18 weken geworden.
Er is geen specifieke reden waarom het bij ons misloopt.
De eerste 2 miskramen waren achteraf bekeken misschien niet volledig onverwacht: bij de eerste had de vruchtbaarheidsbehandeling (met spuiten) extreem lang geduurd, waardoor het follikeltje eigenlijk veel te traag gegroeid was. Bij de tweede had ik in de week van mijn eisprong de griep gekregen, met de bijhorende koorts, wat natuurlijk niet echt optimaal is.
En onze Thomas...die heeft gewoon brute pech gehad. Ik had vanaf het begin van de zwangerschap wat bloedverlies, omwille van een bloedklonter. De hele zwangerschap lang heeft hij zich daar niets van aangetrokken. Hij groeide zeer goed, zijn hartje klopte zeer sterk, hij was echt een vechtertje.
Op 14 weken is er echter een stukje van de bloedklonter afgescheurd en die heeft het vruchtzakje doen scheuren. Vanaf dat moment begon ik vruchtwater te verliezen.
Onze Thomas bleef echter volhouden en maakte steeds voldoende vruchtwater aan om te blijven groeien. Alleen het vruchtzakje wou zich niet herstellen, waardoor ik toch vruchtwater bleef verliezen en hij niet genoeg bewegingsruimte zou hebben om zijn longetjes tot een gepaste grootte te laten ontwikkelen. De gyn heeft me dan doorgestuurd naar een specialist, die verschillende metingen heeft gedaan. Omdat het scheurtje in de buurt van de moederkoek lag, was er niet echt veel mogelijk. Toen bleek dat de waarden van het vruchtwater gelijk bleven, werd duidelijk dat Thomas wel volledig zou kunnen volgroeien, maar dat hij nooit zou kunnen ademen. Bovendien zou hij op den duur zo weinig plaats hebben in het platgelopen vruchtzakje dat hij pijn zou krijgen. De diagnose kwam natuurlijk hard aan, maar we konden ons dappere zoontje dit niet aandoen. Dezelfde avond nog werd ik opgenomen in het ziekenhuis en de dag erna ben ik bevallen. Thomas was toen net 18 weken. De gyn was zelf behoorlijk emotioneel en zei dat Thomas en wij gewoon dikke pech gehad hebben. Door nu te bevallen hebben we echter kunnen voorkomen dat onze zoontje pijn zou lijden en dat was voor ons heel belangrijk.
Een dikke knuffel voor jullie allebei
Cara
-
Lin
- Berichten: 186
- Lid geworden op: 17 juli 2009, 15:48
Beste Cara,
ik krijg de tranen in mijn ogen wanneer ik je verhaal lees. Wat een hartverscheurende keuze hebben jullie moeten maken. Maar wetende dat je heb een groot lijden hebt bespaart,maakt het verdriet er niet kleiner op. Het was een echte vechter, jullie mooie Thomas.
Van in het begin van de zwangerschap voelde ik dat er iets niet in orde was. Bij elke controle verwachtte ik slecht nieuws. Maar tot mijn grote verbazing wat dat niet het geval. Alles ging goed. Tot de 20-wekenecho liet zien dat ons dochtertje, Luisa geen hartslag meer had. De volgende dag, op 9 juli, ben ik bevallen van onze mooie meid. Nog elke dag denk ik aan haar en treur ik om haar. De pijn is wel afgenomen in felheid, maar ze is er nog en zal ook nooit weggaan. Maar ze leeft verder in onze harten, waar ze altijd mijn kleine meid zal zijn.
Dikke knuffel
Lin
ik krijg de tranen in mijn ogen wanneer ik je verhaal lees. Wat een hartverscheurende keuze hebben jullie moeten maken. Maar wetende dat je heb een groot lijden hebt bespaart,maakt het verdriet er niet kleiner op. Het was een echte vechter, jullie mooie Thomas.
Van in het begin van de zwangerschap voelde ik dat er iets niet in orde was. Bij elke controle verwachtte ik slecht nieuws. Maar tot mijn grote verbazing wat dat niet het geval. Alles ging goed. Tot de 20-wekenecho liet zien dat ons dochtertje, Luisa geen hartslag meer had. De volgende dag, op 9 juli, ben ik bevallen van onze mooie meid. Nog elke dag denk ik aan haar en treur ik om haar. De pijn is wel afgenomen in felheid, maar ze is er nog en zal ook nooit weggaan. Maar ze leeft verder in onze harten, waar ze altijd mijn kleine meid zal zijn.
Dikke knuffel
Lin
-
MA
- Berichten: 3552
- Lid geworden op: 27 oktober 2008, 17:29
Cara,
Wat erg. 't is echt zo'n 'stom' technisch defect of hoe moet ik dat noemen. Deze zwangerschap heb ik ook heel lang (4M) moeten zitten en liggen omwille van foute placenta positie en bloedklonter. Nu besef ik pas ten volle waarom. Goh vind het echt erg, vooral omdat Thomas zo zijn best deed om zelf vruchtwater aan te maken. Bij ons Renéetje is er rond 20 weken een probleem opgetreden met het vruchtwater...dat verdween, waarheen was niet duidelijk maar waarschijnlijk maakte zij niet of te weinig aan. Ze is dan ook gestopt met groeien. Ook wij kregen te horen dat er vooral een probleem zou komen met de longen. Ze moeten blijkbaar voldoende speelruimte hebben om hun longen te kunnen oefenen.
Ik hoop echt dat jullie een volgende keer het geluk aan jullie zijde hebben. Dikke knuffel voor jou en vlinderkusje voor Thomas,
Wat erg. 't is echt zo'n 'stom' technisch defect of hoe moet ik dat noemen. Deze zwangerschap heb ik ook heel lang (4M) moeten zitten en liggen omwille van foute placenta positie en bloedklonter. Nu besef ik pas ten volle waarom. Goh vind het echt erg, vooral omdat Thomas zo zijn best deed om zelf vruchtwater aan te maken. Bij ons Renéetje is er rond 20 weken een probleem opgetreden met het vruchtwater...dat verdween, waarheen was niet duidelijk maar waarschijnlijk maakte zij niet of te weinig aan. Ze is dan ook gestopt met groeien. Ook wij kregen te horen dat er vooral een probleem zou komen met de longen. Ze moeten blijkbaar voldoende speelruimte hebben om hun longen te kunnen oefenen.
Ik hoop echt dat jullie een volgende keer het geluk aan jullie zijde hebben. Dikke knuffel voor jou en vlinderkusje voor Thomas,
-
cara
- Berichten: 128
- Lid geworden op: 25 maart 2009, 7:38
Audrey en Lin
Bedankt voor jullie begrip en jullie lieve woorden.
Nog niet zo lang geleden is onze oma gestorven. Wij voelen dat onze Thomas nu een plekje gevonden heeft bij haar en dat zij goed voor hem zal zorgen tot wij uiteindelijk terug bij hem zullen zijn.
Ik hoop dat Thomas ook Reneetje en Luisa daar zal terugvinden, zodat zij elkaar wat gezelschap kunnen houden en daar kunnen spelen zoals ze hier hadden moeten doen. Ik weet in elk geval zeker dat zij daarboven al onze liefde voelen.
xxx
Bedankt voor jullie begrip en jullie lieve woorden.
Nog niet zo lang geleden is onze oma gestorven. Wij voelen dat onze Thomas nu een plekje gevonden heeft bij haar en dat zij goed voor hem zal zorgen tot wij uiteindelijk terug bij hem zullen zijn.
Ik hoop dat Thomas ook Reneetje en Luisa daar zal terugvinden, zodat zij elkaar wat gezelschap kunnen houden en daar kunnen spelen zoals ze hier hadden moeten doen. Ik weet in elk geval zeker dat zij daarboven al onze liefde voelen.
xxx
-
kathleenchris
- Berichten: 371
- Lid geworden op: 8 februari 2007, 10:59
Hallo Cara,
Proficiat met jullie prachtzoon Thomas.
Toen Inke doodgeboren werd, vond ik het ook moeilijk om een passend zerkje te vinden. Neem er je tijd maar voor. Eens het er ligt, heb je het gevoel dat het definitief gesloten wordt, dat je niets speciaals kan doen.
We hebben ons zerkje zelf ontworpen.In blauwe hardsteen hebben we een kroontje laten maken. Daarop werd een plexi-glas voorgeplaatst waar we haar naam en tekeningetje vermelde. Helaas is er in 2009 nog een broertje bijgekomen. We hebben het plaatje kunnen vervangen. Nu staat er de tekening van Rutje en Rube op. Arm in arm. Heel schattig eigenlijk. En zo hebben we het gevoel dat dit plekje echt van ons is.
Liefs
mama van Lars (6j), Inke (21/11/05) en Jelle (5/1/09)
Proficiat met jullie prachtzoon Thomas.
Toen Inke doodgeboren werd, vond ik het ook moeilijk om een passend zerkje te vinden. Neem er je tijd maar voor. Eens het er ligt, heb je het gevoel dat het definitief gesloten wordt, dat je niets speciaals kan doen.
We hebben ons zerkje zelf ontworpen.In blauwe hardsteen hebben we een kroontje laten maken. Daarop werd een plexi-glas voorgeplaatst waar we haar naam en tekeningetje vermelde. Helaas is er in 2009 nog een broertje bijgekomen. We hebben het plaatje kunnen vervangen. Nu staat er de tekening van Rutje en Rube op. Arm in arm. Heel schattig eigenlijk. En zo hebben we het gevoel dat dit plekje echt van ons is.
Liefs
mama van Lars (6j), Inke (21/11/05) en Jelle (5/1/09)
-
cara
- Berichten: 128
- Lid geworden op: 25 maart 2009, 7:38
Dag Kathleen
Bedankt voor je tip. Ik heb het inderdaad heel moeilijk met het idee dat ik niets meer voor onze Thomas kan doen, dus we zullen zeker onze tijd nemen om de geschikte grafsteen te zoeken.
Wat erg dat jij twee kindjes hebt moeten afgeven.
Gelukkig konden jullie het plaatje vervangen, zo zijn ze toch echt heel dicht bij elkaar.
Dikke knuffel
Cara
Bedankt voor je tip. Ik heb het inderdaad heel moeilijk met het idee dat ik niets meer voor onze Thomas kan doen, dus we zullen zeker onze tijd nemen om de geschikte grafsteen te zoeken.
Wat erg dat jij twee kindjes hebt moeten afgeven.
Gelukkig konden jullie het plaatje vervangen, zo zijn ze toch echt heel dicht bij elkaar.
Dikke knuffel
Cara
-
Lin
- Berichten: 186
- Lid geworden op: 17 juli 2009, 15:48
Beste Cara,
gaat het een beetje met je? Je weet dat we hier altijd een luisterend oor voor je hebben, wat je ook kwijt wil.
De eerste maanden zijn afschuwelijk. Het verdriet doet enorm veel pijn: je wilt je kindje terug. Niets kan deze pijn wegnemen. Probeer de tijd te nemen om zijn dood te verwerken en steun te vinden bij je partner. Zijn steun en schouder kunnen je troosten. Soms is het nodig om de tranen de vrije loop te laten. Trek je niets aan van de soms kwetsende woorden van anderen. Zij weten niet wat jij doormaakt.
Dikke knuffel
Lin
gaat het een beetje met je? Je weet dat we hier altijd een luisterend oor voor je hebben, wat je ook kwijt wil.
De eerste maanden zijn afschuwelijk. Het verdriet doet enorm veel pijn: je wilt je kindje terug. Niets kan deze pijn wegnemen. Probeer de tijd te nemen om zijn dood te verwerken en steun te vinden bij je partner. Zijn steun en schouder kunnen je troosten. Soms is het nodig om de tranen de vrije loop te laten. Trek je niets aan van de soms kwetsende woorden van anderen. Zij weten niet wat jij doormaakt.
Dikke knuffel
Lin
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 25 gasten