Hey iedereen!
Ik heb al enkele verhalen van lotgenoten gelezen en ik voel me heel erg verbonden met de mama's die ook een kindje verloren hebben.
Op donderdag 8 juli 2010 werd onze Elize geboren. De dinsdag ervoor werd in het ziekenhuis vastgesteld dat haar hartje gestopt was met kloppen. Ik was 26 weken zwanger. Je zou dan toch denken dat er niets meer fout kon gaan? Elize was klein, maar alles was oké! Toch...
Nu proberen we het een plaats te geven!
Wij hebben al een dochter Lieke, zij is 9 maanden. We werden zwanger van haar door een IVF-behandeling. Op haar hebben we meer dan 2 jaar moeten wachten... Het is een prachtmeisje! Zij helpt ons onze gedachten te verzetten...
In februari ontdekten we dat we zwanger waren, toen Lieke amper 4 maanden was... Het was even schrikken, maar we waren dolblij! Dit kindje was spontaan ontstaan...
Jammer genoeg heeft het niet mogen zijn!
Nu is Elize het mooiste sterretje aan de hemel...
Mijn ventje en ik vinden gelukkig heel veel steun bij elkaar en hebben vandaag ontdekt dat onze familie en vrienden er voor ons zijn en ons ondersteunen! Toch wil ik ook graag met mama's op het forum praten...
Zoen
Nele
onze Elize, het mooiste sterretje aan de hemel
-
Nellie
- Berichten: 38
- Lid geworden op: 3 april 2008, 11:59
-
kathleenchris
- Berichten: 371
- Lid geworden op: 8 februari 2007, 10:59
Nellie,
proficiat, voor de tweede keer ouder, alleen is het niet op de manier zoals we verwachtte.
En hele dikke knuffel meid !
Elize* zorg goed voor je mama en papa en zusje !
Kathleen
mama van Lars (09/05/2003), Inke* (21/11/2005, 30 weken zw), Jelle (05/01/2009, 20 weken zw) en sneeuwvlokje (23/12/2009, 8 weken)
proficiat, voor de tweede keer ouder, alleen is het niet op de manier zoals we verwachtte.
En hele dikke knuffel meid !
Elize* zorg goed voor je mama en papa en zusje !
Kathleen
mama van Lars (09/05/2003), Inke* (21/11/2005, 30 weken zw), Jelle (05/01/2009, 20 weken zw) en sneeuwvlokje (23/12/2009, 8 weken)
-
MA
- Berichten: 3552
- Lid geworden op: 27 oktober 2008, 17:29
Lieve Nele, proficiat met je prachtig kleine meid. Dikke troostknuffel voor jou. Ze zijn inderdaad zo prachtig mooi he, zo af, zo herkenbaar....Ik hoop dat je steun vindt bij lotgenoten. 'k Weet niet of je weet dat er ook een website is speciaal voor ouders van overleden kindjes www.metlegehanden.be. Dit is een gesloten forum, waarbij je verhaal eerst gecheckt wordt en je dan toestemming krijgt. Dit zodat je in alle privacy je verhaal kan vertellen, je gevoelens kan delen.
Lieve meid, ik ben blij te lezen dat je andere dochtertje, je man, je familie en je vrienden je hier doorsleuren...Neem de tijd om dit te verwerken en Elize een plaatsje te geven..Sterkte, Audrey (mama van Renéetje *, 4 engeltjes* en Fleur)
Lieve meid, ik ben blij te lezen dat je andere dochtertje, je man, je familie en je vrienden je hier doorsleuren...Neem de tijd om dit te verwerken en Elize een plaatsje te geven..Sterkte, Audrey (mama van Renéetje *, 4 engeltjes* en Fleur)
-
liezeke
- Berichten: 2798
- Lid geworden op: 14 juli 2009, 7:23
Lieve Nele,
Eerst en vooral proficiat met de geboorte van je dochtertje. Jammer genoeg ook meteen een troostknuffel erbij voor het verlies van je mooie, perfecte dochtertje.
De rush van gevoelens die jullie nu meemaken is ongelooflijk intens.
Weet dat je hier en op metlegehanden (dat is een gesloten forum en heb je meer het gevoel 'omringd' te zijn en niet alles open en bloot te 'smijten' op het internet) je gevoelens ongeremd kan neerpennen, wat je meemaakt is niet exact hetzelfde maar veel van de dingen die we doormaken als sterremoeders en vaders zijn heel herkenbaar wat de pijn 'verzacht'.
liesje, moeke van Matéo* (28-04-2010)
Eerst en vooral proficiat met de geboorte van je dochtertje. Jammer genoeg ook meteen een troostknuffel erbij voor het verlies van je mooie, perfecte dochtertje.
De rush van gevoelens die jullie nu meemaken is ongelooflijk intens.
Weet dat je hier en op metlegehanden (dat is een gesloten forum en heb je meer het gevoel 'omringd' te zijn en niet alles open en bloot te 'smijten' op het internet) je gevoelens ongeremd kan neerpennen, wat je meemaakt is niet exact hetzelfde maar veel van de dingen die we doormaken als sterremoeders en vaders zijn heel herkenbaar wat de pijn 'verzacht'.
liesje, moeke van Matéo* (28-04-2010)
-
cara
- Berichten: 128
- Lid geworden op: 25 maart 2009, 7:38
Lieve Nele
Eerst en vooral proficiat met de geboorte van Elize. Ze is jullie prachtige tweede dochtertje en zal dat ook altijd blijven. Het is alleen heel oneerlijk dat je haar niet hier bij jullie kon houden. Dat laatste doet enorm veel pijn, maar ik ben blij om te lezen dat jij en je man elkaar volledig begrijpen en dat jullie kunnen terugvallen op goede vrienden en familie.
Ik wens jullie heel veel sterkte, maar ook heel veel liefde en mooie herinneringen toe!
Dikke knuffel
Cara, mama van Thomas*
Eerst en vooral proficiat met de geboorte van Elize. Ze is jullie prachtige tweede dochtertje en zal dat ook altijd blijven. Het is alleen heel oneerlijk dat je haar niet hier bij jullie kon houden. Dat laatste doet enorm veel pijn, maar ik ben blij om te lezen dat jij en je man elkaar volledig begrijpen en dat jullie kunnen terugvallen op goede vrienden en familie.
Ik wens jullie heel veel sterkte, maar ook heel veel liefde en mooie herinneringen toe!
Dikke knuffel
Cara, mama van Thomas*
-
klavertje4
- Berichten: 290
- Lid geworden op: 19 januari 2010, 15:15
-
Ikkeke
- Berichten: 22
- Lid geworden op: 28 juni 2009, 12:21
-
Nellie
- Berichten: 38
- Lid geworden op: 3 april 2008, 11:59
Elize
Bedankt voor alle reacties!
Vorige week kregen we nieuws over de reeds binnen gekomen resultaten van de onderzoeken.
Met Elize zelf was er helemaal niets aan de hand. Ze zagen enkel dat haar lever al een tijdje aan het falen was, zo'n 3 weken, dus ze moet kort na de laatste echo (22 juni) gestorven zijn.
De navelstreng was ook in orde, maar de moederkoek niet! Die was veel te klein volgens het aantal weken zwangerschap. Normaal bij een zwangerschap van 24 weken (het tijdstip wanneer het fout ging) weegt een moederkoek tussen 120 en 170g. Die van mij woog maar 69g. Die heeft zodanig zijn best moeten doen om Elize in leven te houden, dat er een klonter gevormd werd en er een infarct in de moederkoek gedaan werd. Daardoor kreeg Elize geen bloedtoevoer meer en is ze gestorven.
Dit wordt een foutje van de natuur genoemd. Een kleine moederkoek leidt veelal tot vroeggeboorte of kleine baby's. Helaas ging het bij ons helemaal fout.
Ik had geen infectie of ontsteking. Voorlopig werden er ook nog geen stollingsproblemen in mijn bloed gevonden. Alle resultaten, ook van het genetisch onderzoek, zullen binnen een aantal weken binnen zijn. Op 17 augustus hebben we een afspraak met de gynaecologe om alles op papier te overlopen.
Dit zou dus geen herhalingskansen hebben. Als er nog een zwangerschap volgt, dan is de kans even groot of klein als iemand anders dat zich dit voordoet.
Het vinden van een oorzaak geeft ons rust. Maar ik vind het zo moeilijk te weten dat Elize al een tijdje gestorven was en dat ik dit helemaal niet gevoeld heb. Ze stampte niet meer, maar ik had wel nog het idee dat ze bewoog. Dat was gewoon ons meisje die weg en weer geklotst werd in het vruchtwater... Dat kon ik helemaal niet weten. We werden nooit gewaarschuwd. Elize was wel klein, maar dat zijn wij en Lieke ook...
Het is zo moeilijk om dit een plaatsje te geven. Maar iemand zei me dat Elize gestorven is dicht bij mij en dat biedt me ook troost.
De ene dag gaat veel beter dan de andere! Maar we doen ons best en samen met jullie geraken we er wel door!
Groetjes!
Vorige week kregen we nieuws over de reeds binnen gekomen resultaten van de onderzoeken.
Met Elize zelf was er helemaal niets aan de hand. Ze zagen enkel dat haar lever al een tijdje aan het falen was, zo'n 3 weken, dus ze moet kort na de laatste echo (22 juni) gestorven zijn.
De navelstreng was ook in orde, maar de moederkoek niet! Die was veel te klein volgens het aantal weken zwangerschap. Normaal bij een zwangerschap van 24 weken (het tijdstip wanneer het fout ging) weegt een moederkoek tussen 120 en 170g. Die van mij woog maar 69g. Die heeft zodanig zijn best moeten doen om Elize in leven te houden, dat er een klonter gevormd werd en er een infarct in de moederkoek gedaan werd. Daardoor kreeg Elize geen bloedtoevoer meer en is ze gestorven.
Dit wordt een foutje van de natuur genoemd. Een kleine moederkoek leidt veelal tot vroeggeboorte of kleine baby's. Helaas ging het bij ons helemaal fout.
Ik had geen infectie of ontsteking. Voorlopig werden er ook nog geen stollingsproblemen in mijn bloed gevonden. Alle resultaten, ook van het genetisch onderzoek, zullen binnen een aantal weken binnen zijn. Op 17 augustus hebben we een afspraak met de gynaecologe om alles op papier te overlopen.
Dit zou dus geen herhalingskansen hebben. Als er nog een zwangerschap volgt, dan is de kans even groot of klein als iemand anders dat zich dit voordoet.
Het vinden van een oorzaak geeft ons rust. Maar ik vind het zo moeilijk te weten dat Elize al een tijdje gestorven was en dat ik dit helemaal niet gevoeld heb. Ze stampte niet meer, maar ik had wel nog het idee dat ze bewoog. Dat was gewoon ons meisje die weg en weer geklotst werd in het vruchtwater... Dat kon ik helemaal niet weten. We werden nooit gewaarschuwd. Elize was wel klein, maar dat zijn wij en Lieke ook...
Het is zo moeilijk om dit een plaatsje te geven. Maar iemand zei me dat Elize gestorven is dicht bij mij en dat biedt me ook troost.
De ene dag gaat veel beter dan de andere! Maar we doen ons best en samen met jullie geraken we er wel door!
Groetjes!
-
MA
- Berichten: 3552
- Lid geworden op: 27 oktober 2008, 17:29
Sterkte meid...Duidelijkheid krijgen doet enerzijds wel deugd, helpt je om te verwerken..maar gek genoeg brengt het ook de zinloosheid percies weer terug he. Wel positief dat je niet voor herhaling moet vrezen. Moet je nu bij een eventuele volgende zwangerschap cardioaspirine nemen ?
Weet niet of jij dit al toegestuurd gekregen hebt maar toen wij aan de voorbereiding van ons Renéetje haar viering bezig waren, zijn we op volgend tekstje gestoten :
The angel of the book of life
wrote down an infant's birth
and mentioned when he closed the book
too beautiful for this earth..
Dat is hoe wij het ons 't liefst herinneren...
Knuffel Audrey
Weet niet of jij dit al toegestuurd gekregen hebt maar toen wij aan de voorbereiding van ons Renéetje haar viering bezig waren, zijn we op volgend tekstje gestoten :
The angel of the book of life
wrote down an infant's birth
and mentioned when he closed the book
too beautiful for this earth..
Dat is hoe wij het ons 't liefst herinneren...
Knuffel Audrey
-
kathleenchris
- Berichten: 371
- Lid geworden op: 8 februari 2007, 10:59
Hallo Nele,
Op termijn ga je zeker blij zijn dat je de oorzaak kent. Ons Inke* was ook een paar dagen eerder gestorven. Ik denk op de vrijdagavond en pas de zondagavond is me het gevoel beslopen dat ze lang niet meer geschopt had, en dat was na 30 weken wanneer je alles nog beter voelt. Maar ik voelde me vooral 'leeg' en het ging me niet. Toen ik het besefte ben ik zelfs niet dadelijk naar spoed gegaan. Dat was de maandagochtend. Er is iets dat je tegenhoudt op zo'n moment. Heel vreemd. Lars was toen ook ziek ...
Wat me altijd troostte is het idee dat m'n lichaam de kindjes wilde houden ... En dat is ook bij jou gebeurd hé!
Maar ergens vind ik het een geruststelling dat er geen herhaling kan zijn, niet?
Dikke knuffel en verzorg je goed !
Op termijn ga je zeker blij zijn dat je de oorzaak kent. Ons Inke* was ook een paar dagen eerder gestorven. Ik denk op de vrijdagavond en pas de zondagavond is me het gevoel beslopen dat ze lang niet meer geschopt had, en dat was na 30 weken wanneer je alles nog beter voelt. Maar ik voelde me vooral 'leeg' en het ging me niet. Toen ik het besefte ben ik zelfs niet dadelijk naar spoed gegaan. Dat was de maandagochtend. Er is iets dat je tegenhoudt op zo'n moment. Heel vreemd. Lars was toen ook ziek ...
Wat me altijd troostte is het idee dat m'n lichaam de kindjes wilde houden ... En dat is ook bij jou gebeurd hé!
Maar ergens vind ik het een geruststelling dat er geen herhaling kan zijn, niet?
Dikke knuffel en verzorg je goed !
-
Ikkeke
- Berichten: 22
- Lid geworden op: 28 juni 2009, 12:21
Re: Elize
Helemaal idem hierNellie schreef: Maar ik vind het zo moeilijk te weten dat Elize al een tijdje gestorven was en dat ik dit helemaal niet gevoeld heb. Ze stampte niet meer, maar ik had wel nog het idee dat ze bewoog. Dat was gewoon ons meisje die weg en weer geklotst werd in het vruchtwater... Dat kon ik helemaal niet weten. We werden nooit gewaarschuwd. Elize was wel klein, maar dat zijn wij en Lieke ook...
Noah* zou was al enkele weken gestorven, ook wij hadden helemaal niets gemerkt.
Op de 12 weken echo hadden ze ook bij ons gezegd dat het een kleintje was, maar ik ben 1m58 en mijn vriend 1m64 dus zo vreemd leek ons dat niet.
De gedachte dat ik nog weken met mn overleden kleintje hebt rondgelopen, hem gekoesterd, tegen gepraat zonder te weten dat ie eigenlijk al overleden was...
-
Nellie
- Berichten: 38
- Lid geworden op: 3 april 2008, 11:59
Elize
Bedankt voor jullie reacties,
Ilse, Kathleen en Audrey!
Het eerste moment dat we wisten wat er gebeurd was, had ik zoiets van: ik had liever gehad dat er iets met Elize was. Maar dan zou ik misschien meer gepiekerd hebben of ik iets verkeerd gedaan had en nu is het echt duidelijk dat het gewoon een foutje van de natuur was, dat het van in het begin al mis zat! Ik vraag me wel af of het er iets mee te maken had dat ik zo vroeg na elkaar zwanger was... En ik vind het ook zo moeilijk dat de zwangerschap zo ver moest gevorderd zijn!
Voor ik zwanger was van Lieke, had ik een miskraam op 8 weken wat ik niet eens een miskraam genoemd heb... Maar nu is Elize zo duidelijk aanwezig in alles! Soms doen we nog uitspraken over de toekomst waarin we haar meetellen. Een hele goeie vriendin zei me dat ze op weekend gaat in oktober. Ik zei erop: oh neen, hé, dan moet ik wel bevallen! (pas toen ik het bijna helemaal gezegd had, viel mijn frank)
Ilse: Vandaag gingen we naar Kind & Gezin. Lieke doet het heel goed, ze zit qua gewicht ideaal, 8,920kg (pc 50), maar 't is een kleintje 70,5cm (pc 25). Dat bewijst voor mij nogmaals dat we ons geen zorgen hoefden te maken om Elize toen ze maar op pc 10-20 zat op de echo. Toch zijn er sommige mensen die mijn gynaecologe in vraag stellen. Ik ben heel tevreden van haar, ik WEET dat ze het niet kon gezien hebben... De volgende keer (als er een volgende keer komt) dan houden ze de grootte wel dubbel zo goed in de gaten!
Kathleen: Het is inderdaad zo dat je het niet wil geweten hebben... Ik voelde al een tijdje dat het niet goed zat, maar ik wou er niet aan denken dat er iets was met ons baby'tje! Ik wou het zo lang mogelijk bij me houden en mijn lichaam wou dat inderdaad ook!
Audrey: Het tekstje had ik ook gekregen van mijn dagmoeder, een schat van een vrouw die 10 jaar geleden haar man verloor toen haar zoontje nog maar net geboren was. Het is een heel mooi tekstje en het staat bij mijn opgeslagen berichtjes in mijn gsm.
Ik ben hier waarschijnlijk een wirwar van allerlei gedachten door elkaar aan het typen, maar er gaat zoveel in mijn hoofd om...
Knuf en nogmaals bedankt
Nele
Ilse, Kathleen en Audrey!
Het eerste moment dat we wisten wat er gebeurd was, had ik zoiets van: ik had liever gehad dat er iets met Elize was. Maar dan zou ik misschien meer gepiekerd hebben of ik iets verkeerd gedaan had en nu is het echt duidelijk dat het gewoon een foutje van de natuur was, dat het van in het begin al mis zat! Ik vraag me wel af of het er iets mee te maken had dat ik zo vroeg na elkaar zwanger was... En ik vind het ook zo moeilijk dat de zwangerschap zo ver moest gevorderd zijn!
Voor ik zwanger was van Lieke, had ik een miskraam op 8 weken wat ik niet eens een miskraam genoemd heb... Maar nu is Elize zo duidelijk aanwezig in alles! Soms doen we nog uitspraken over de toekomst waarin we haar meetellen. Een hele goeie vriendin zei me dat ze op weekend gaat in oktober. Ik zei erop: oh neen, hé, dan moet ik wel bevallen! (pas toen ik het bijna helemaal gezegd had, viel mijn frank)
Ilse: Vandaag gingen we naar Kind & Gezin. Lieke doet het heel goed, ze zit qua gewicht ideaal, 8,920kg (pc 50), maar 't is een kleintje 70,5cm (pc 25). Dat bewijst voor mij nogmaals dat we ons geen zorgen hoefden te maken om Elize toen ze maar op pc 10-20 zat op de echo. Toch zijn er sommige mensen die mijn gynaecologe in vraag stellen. Ik ben heel tevreden van haar, ik WEET dat ze het niet kon gezien hebben... De volgende keer (als er een volgende keer komt) dan houden ze de grootte wel dubbel zo goed in de gaten!
Kathleen: Het is inderdaad zo dat je het niet wil geweten hebben... Ik voelde al een tijdje dat het niet goed zat, maar ik wou er niet aan denken dat er iets was met ons baby'tje! Ik wou het zo lang mogelijk bij me houden en mijn lichaam wou dat inderdaad ook!
Audrey: Het tekstje had ik ook gekregen van mijn dagmoeder, een schat van een vrouw die 10 jaar geleden haar man verloor toen haar zoontje nog maar net geboren was. Het is een heel mooi tekstje en het staat bij mijn opgeslagen berichtjes in mijn gsm.
Ik ben hier waarschijnlijk een wirwar van allerlei gedachten door elkaar aan het typen, maar er gaat zoveel in mijn hoofd om...
Knuf en nogmaals bedankt
Nele
-
kathleenchris
- Berichten: 371
- Lid geworden op: 8 februari 2007, 10:59
Hallo Nele,
Ik hoop dat het toch beter gaat. Die wirwar van gedachten ... geen probleem hoor !
Dat van de gyn ... je krijgt achteraf altijd opmerkingen, en ik ben zelf ook wel veranderd, maar dat was altijd door de omstandigheden, ik heb nooit getwijfeld. Bij Inke hadden ze het ook eerder kunnen zien, ze had al een groeiachterstand, dus waarschijnlijk was haar navelstreng al een tijdje minder functioneel door de afknelling. Maar bij een normale controle is het niet zichtbaar, of minder aandacht of ... maar er kon niet ingegrepen worden indien ze het eerder geweten hadden. Dus op zich is er dan ook geen 'fout' gebeurd. Troost je, wat je neerpent heb ik me ook al afgevraagd, maar een goed antwoord is er niet. Maar hoe ik het ook draai of keer, veel konden we niet veranderen. Dus hebben we zeker goed gehandeld ..
Dikke knuf meid, maar gek hé, hoe die kleine wezentjes in ons hartje zitten!!!
Kathleen
Ik hoop dat het toch beter gaat. Die wirwar van gedachten ... geen probleem hoor !
Dat van de gyn ... je krijgt achteraf altijd opmerkingen, en ik ben zelf ook wel veranderd, maar dat was altijd door de omstandigheden, ik heb nooit getwijfeld. Bij Inke hadden ze het ook eerder kunnen zien, ze had al een groeiachterstand, dus waarschijnlijk was haar navelstreng al een tijdje minder functioneel door de afknelling. Maar bij een normale controle is het niet zichtbaar, of minder aandacht of ... maar er kon niet ingegrepen worden indien ze het eerder geweten hadden. Dus op zich is er dan ook geen 'fout' gebeurd. Troost je, wat je neerpent heb ik me ook al afgevraagd, maar een goed antwoord is er niet. Maar hoe ik het ook draai of keer, veel konden we niet veranderen. Dus hebben we zeker goed gehandeld ..
Dikke knuf meid, maar gek hé, hoe die kleine wezentjes in ons hartje zitten!!!
Kathleen
-
Nellie
- Berichten: 38
- Lid geworden op: 3 april 2008, 11:59
Ik heb het moeilijk vandaag!
Hey!
Tijdje geleden... Augustus vloog voorbij zonder dat ik het wist, alsof ik de tijd niet bewust beleefd heb. September was terug werken (ik sta in het onderwijs), dus 't was heel druk de voorbije weken. Ik werk maar halftijds, maar toch... Ik heb nog steeds mijn draai niet echt gevonden in 't leven!
Vandaag heb ik het heel moeilijk! Mijn regels komen er weer aan... Alhoewel we bang zijn en Wouter mijn lichaam tijd wil geven vooraleer terug zwanger te zijn, hoopte ik het wel! Ik neem de pil niet... Elize was echt een wondertje, eigenlijk hebben we maar 5% kans om zwanger te worden! Nu denk ik: misschien lukt het nooit meer! Ik ben nochtans niet zo'n doemdenker, maar soms dan toch weer wel!
Ik moest dit even kwijt... Bedankt voor het luisterend oor!
Knuffel
Nele
Tijdje geleden... Augustus vloog voorbij zonder dat ik het wist, alsof ik de tijd niet bewust beleefd heb. September was terug werken (ik sta in het onderwijs), dus 't was heel druk de voorbije weken. Ik werk maar halftijds, maar toch... Ik heb nog steeds mijn draai niet echt gevonden in 't leven!
Vandaag heb ik het heel moeilijk! Mijn regels komen er weer aan... Alhoewel we bang zijn en Wouter mijn lichaam tijd wil geven vooraleer terug zwanger te zijn, hoopte ik het wel! Ik neem de pil niet... Elize was echt een wondertje, eigenlijk hebben we maar 5% kans om zwanger te worden! Nu denk ik: misschien lukt het nooit meer! Ik ben nochtans niet zo'n doemdenker, maar soms dan toch weer wel!
Ik moest dit even kwijt... Bedankt voor het luisterend oor!
Knuffel
Nele
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 6 gasten