Mag ik even ventileren ?

[Yago]

nat, in elk geval heel veel sterkte morgen en laat je nadien maar vertroetelen!!
goed dat je nog even thuis bent....

ben door de stress van de laatste weken eerder afgevallen en dat is voor mijn eigenlijk geen welkome nevenwerking want heb niet echt last van extra kilotjes

dikke knuffel voor morgen en probeer een beetje te slapen vannacht!!

[hope_4ever]

nat dikke knuffel hoop dat je snel weer beter bent...
dikke dikke knuffel voor al je zorgen...en heel veel troost voor jou...zal zeker niet gemakkelijk zijn nu...maar ik wens je veel sterkte morgen...

xxx knuffel hope

[*nat*]

Hoi, de ingreep is goed verlopen, het vruchtje zat in de rechtereileider, vlak aan de baarmoeder (zoooo dichtbij, ik mag er niet te veel over nadenken).
Omdat het zo dicht bij mijn baarmoederspier zat, is de gyn wel heel voorzichtig moeten zijn, dus hij zei wel dat er misschien nog resten achtergebleven waren, die dan met medicatie moeten worden aangepakt. Volgende woensdag mogen de draadjes eruit en wordt mijn hCG gemeten. Dus misschien alweer hetzelfde verhaal als jij, Yago...

Fysiek ben ik wel OK, na een paar dagen op de zetel, maar dat heeft me ook veel te veel tijd gegeven om na te denken... We hebben het ook aan onze naaste familie en vrienden verteld (die verder niets weten van onze vruchtbaarheidsbehandelingen) dat was ook emotioneel... Maar hopelijk laten ze ons nu even gerust wat betreft de 'en wanneer komen er kindjes' vraag, want ik denk niet dat ik me nu sterk zou kunnen houden...

[Yago]

hey nat, blij dat je even een berichtje komt posten!
hé, ook aan de rechterkant zoals bij mij..... is je eileider ook gespaard?
ben blij te horen dat ze de rest met medicatie zullen aanpakken als de HCG niet goed daalt, was hier voor mijzelf al aan het vresen voor een tweede operatie... (ik weet dinsdag meer)

is niet makkelijk allemaal hé....
bij ons wist ook niemand dat we aan het proberen waren...collega's en ouders schrokken dus wel van het nieuws....

rust nog maar goed uit (doe ik ook nog steeds hoor, bij mij is het vandaag juist twee weken geleden en had vandaag normaal mijn eerste echo, snif)


knuffel Yago

[*nat*]

Dag Yago, ja, mijn eileider zit nog waar hij moet zitten. De gyn zei zelfs dat ik 'hele mooie eileiders' had. Ik dacht toen wel : 'tja, ik ben er vet mee...'

Ik zal voor je duimen dinsdag, dat alles snel herstelt en je hCG toch van zichzelf terug op 0 komt.

Die mooie eerste echo die komt er uiteindelijk wel voor ons, daar moeten we in blijven geloven... Dikke knuffel.

[Yago]

Hey nat

weet jij al meer vandaag?

[*nat*]

Hey Yago, gaat 't wat met je? Heb je al een spuit gehad ?

Ik ben vanochtend voor BN geweest, wacht nu op telefoontje... Ik had jouw berichtje gelezen en begon hem ook al te nijpen dat we maanden zouden moeten wachten om verder te doen, dus aan de gyn gevraagd, maar hij zei dat dat geen effect had op de volgende pogingen !? Hij ging er zelfs nogal licht over vond ik, ik snap er niks van. Maar hij wordt meestal wat kregelig als ik zeg van 'jamaar ik heb op 't net gelezen...' dus heb maar gezwegen.

Dat is niet wat ze tegen jou hebben gezegd, dus ik vind het wel vreemd. Nu, wij zijn wel met ICSI bezig en hebben nog 2 cryootjes, misschien is het anders met IUI omdat dan het embryootje nog gevormd moet worden, dat het daar van invloed op kan zijn ?

Toch raar hoor, die tegenstrijdige info. Ik laat hier nog iets weten zodra ik de uitslag heb.

[*nat*]

Heb telefoon gekregen, bij mij was hCG gezakt van 2700 tot 27, dus de gyn dacht niet dat ik medicatie zou nodig hebben. Volgende week woensdag terug op controle...

[Yago]

hey nat

dat ziet er goed uit hoor!!!
die spuiten werken wel degelijk maanden lang na, je mag 3 tot 6 maanden erna niet proberen omdat je kans hebt op afwijkingen (staat zelf op de bijsluiter geloof ik)
afin het zullen geen zorgen zijn voor jou zo te horen, super!!

de gyn sprak om bij mij dan misschien ook over te gaan op IVF ....(volgend jaar dan)

[Yago]

eerste spuit is ook uitgesteld tot morgen...dus zal nog even afwachten worden wat dit geeft, hopelijk niet te veel bijwerkingen!

ben jij ook zo moe?

[floddertje]

hallo allemaal,

ik ben nieuw hier, dus hier even mijn verhaal.
ik heb al jaren een kinderwens. ik heb echt mijn partner maar 2,5 jaar geleden leren kennen. daarvoor was ik al aan het overwegen om alleenstaande moeder te worden, maar toen leerde ik mijn partner kennen. kinderwens even opgeborgen (want je begint niet meteen aan kinderen), maar ze bleef wel aanwezig. vorige zomer hebben we dan samen beslist om eraan te beginnen.

gezien mijn partner erectieproblemen heeft, was dat echter niet zo eenvoudig. bezoek aan het fertiliteitscentrum van uz gent leerde ons dat zijn sperma ok is, en dat zwanger worden via zelfinsiminatie geen probleem zou mogen zijn. ze vertelden ons ook hoe we dat moesten doen.

en ja, bij de vierde keer proberen hadden we prijs. wij blij! ons geluk was echter van korte duur: op 6,5 weken (begin mei) kreeg ik een miskraam. verdriet alom. ik had het erg moeilijk: voor mij was ik 'mijn kindje' verloren. mijn partner begreep dat niet goed, maar na er veel over te babbelen kon hij toch begrip opbrengen en mij steunen. de gyn vertelde dat dit niets wou zeggen, dat het 'gewoon' een slecht vruchtje was, dat we ons geen zorgen hoefden te maken. één cyclus voorbij laten gaan, en dan mochten we terug proberen.

zo gezegd, zo gedaan. en jawel, bij de eerste keer proberen bleek ik terug zwanger! al had ik al meteen reserves: mijn hgc was erg laag... dat was de vorige keer ook zo... zou het terug zo eindigen? 1,5 week later: krampen, zeer hevige krampen. een 2e miskraam kondigde zich aan. en ja, het was weer zo, miskraam 2 op 16 juli.
de gyn zei dat het medisch gezien nog altijd toeval was, maar dat ze onze zorgen begreep. want ditmaal hadden we een heel ander gevoel: zou het ooit wel lukken?

en met dat gevoel zit ik nog steeds. ondertussen zijn we op het moment gekomen dat we terug mogen proberen, maar ik ben bang. en ondertussen worden al mijn vriendinnen wel zwanger. ik vind het zo onrechtvaardig: waarom zij wel en ik niet? ik heb ook het gevoel dat ik bij niemand terecht kan: zij die kinderen hebben snappen niet wat het is als het niet lukt, en zij die geen kinderen hebben, hebben ook geen kinderwens. iedereen is wel op de hoogte, maar toch... mijn partner heeft het zelf ook moeilijk, dus ik wil hem ook niet nog eens beladen met mijn verdriet. ik voel me zo alleen met mijn vedriet...

[*nat*]

Yago, ik hoop ook dat je niet te veel bijwerkingen krijgt van die spuit en dat het snel werkt !
Ik voel me fysiek wel OK, ik heb de afgelopen dagen wel rondgelopen als een razende furie / emotioneel wrak. We hadden onverwacht zwangeren-nieuws gekregen uit onze directe omgeving (zij is uitgerekend een paar weken na wat onze uitgerekende datum had moeten zijn) en ik ben een beetje geflipt. Maar nu ik weet dat mijn hCG zo snel gedaald is, kan ik het op de hormonen steken... hoihoi. Ondertussen gaat het al wat beter met mijn moordlust... Maar het blijft moeilijk...

Floddertje, ik heb heel erg met je te doen. Het is niet omdat je zwangerschap al snel is foutgelopen dat je er daarom minder verdriet over hebt, of dat je het sneller vergeten bent. Nu, ik denk dat ik na twee miskramen toch op zoek zou gaan naar een reden (ik weet niet wat jullie aan onderzoeken al hebben doorlopen, misschien is een genetisch onderzoek bij jullie beiden nuttig?), maar aangezien je op zich wel vrij probleemloos zwanger wordt en de gyn ook geen problemen ziet, is de medische oorzaak waarschijnlijk zoals zo dikwijls "dikke pech" (een ander woord voor "we weten het eigenlijk niet"). Ik hoop dat je geluk keert en dat je volgende keer wel zwanger mag blijven. Dat zal het verdriet om je twee miskramen niet wegnemen, maar hopelijk wel verzachten...

[floddertje]

dank je voor je snelle antwoordje! we zijn idd op zoek gegaan naar oorzaken, maar de gyn kon ons enkel doorsturen naar de dienst medische genetica in 't uz gent. daar zijn we vorige week geweest. het enige wat ze kunnen checken zijn de chromosomen bij allebei (dat hebben we dan ook laten doen), daar is in 5% van alle herhaalde miskramen iets mis mee. voor de overige 95% kunnen ze geen oorzaak vinden. natuurlijk hopen we dat we bij die 95% zijn, maar ja, dan weten we nog niets. gewoon verder proberen tot het lukt, zeggen ze. tja, gemakkelijk gezegd natuurlijk. we willen zeker nog verder proberen, maar hoelang nog? en hoe dikwijls gaat het nog fout gaan? niemand die dat kan voorspellen natuurlijk, maar vandaar mijn bang hartje...

[hope_4ever]

hey yago en nat veel sterkte meisje ik denk aan jullie...

hey floddetje veel sterkte...

xxx hope

[*nat*]

Hoi, ik kom mijn verhaal en dit topic hier even afronden, want ondertussen is mijn hCG gezakt tot 3 en zit ik in een rustcyclus. Als ik mijn regels krijg (over een dikke week of 2), mag ik bellen om verder te doen met onze twee overgebleven cryootjes. Ik zal deze periode en ons verloren gelopen manneke nooit vergeten, maar nu kan ik weer wat beginnen uitkijken naar de toekomst...

Dankjewel voor al jullie steun en lieve woorden, ik wens jullie allemaal een mooie baby toe. Tot schrijfs, maar dan liefst binnenkort op het zwangeren-topic !