Wanneer stopt de pijn???
-
- Berichten: 99
- Lid geworden op: 26 juli 2010, 16:31
Hej Lacta,
met 'regels' bedoel ik dat ik ongesteld moet worden Het is dus inderdaad een spannende dag. Ik heb ze nog steeds niet, en ben echt wel zenuwachtig aan het worden. Het stomme is natuurlijk dat die Utrogestan die ik neem ook ervoor kan zorgen dat diezelfde regels er niet door komen. Dus wie weet zit ik hier nu stilletjes te hopen en weer voor niets. Ach ja, we zien wel. Ik kan er toch niks meer aan veranderen nu!
En het is idd echt heel rot elke keer als je je regels hebt he. Bij mij is dat toch ook telkens een moeilijke periode. Dan word je geconfronteerd met wat je verloren hebt, met die keer dat het wel ineens onverwacht positief was, en met hoe graag je dat opnieuw zou willen horen. Ik duim heel erg dat je volgende poging dat dan misschien toch weer mag worden... Goed dat je terug begonnen bent. Dat geeft toch altijd wel weer wat nieuwe hoop en moed he.
Veel succes alleszins!
Veel liefs
Babs
xxx
met 'regels' bedoel ik dat ik ongesteld moet worden Het is dus inderdaad een spannende dag. Ik heb ze nog steeds niet, en ben echt wel zenuwachtig aan het worden. Het stomme is natuurlijk dat die Utrogestan die ik neem ook ervoor kan zorgen dat diezelfde regels er niet door komen. Dus wie weet zit ik hier nu stilletjes te hopen en weer voor niets. Ach ja, we zien wel. Ik kan er toch niks meer aan veranderen nu!
En het is idd echt heel rot elke keer als je je regels hebt he. Bij mij is dat toch ook telkens een moeilijke periode. Dan word je geconfronteerd met wat je verloren hebt, met die keer dat het wel ineens onverwacht positief was, en met hoe graag je dat opnieuw zou willen horen. Ik duim heel erg dat je volgende poging dat dan misschien toch weer mag worden... Goed dat je terug begonnen bent. Dat geeft toch altijd wel weer wat nieuwe hoop en moed he.
Veel succes alleszins!
Veel liefs
Babs
xxx
-
- Berichten: 188
- Lid geworden op: 21 augustus 2010, 13:51
-
- Berichten: 38
- Lid geworden op: 3 april 2008, 11:59
Utrogestan
Beste Babs
Ik hoop mee met je dat je regels niet doorkomen! Ik wil je geen valse hoop geven, maar bij mij kwamen mijn regels altijd gewoon door, ook al stak ik die Utrogestan op! Duim duim duim!
Groetjes
Nele
Ik hoop mee met je dat je regels niet doorkomen! Ik wil je geen valse hoop geven, maar bij mij kwamen mijn regels altijd gewoon door, ook al stak ik die Utrogestan op! Duim duim duim!
Groetjes
Nele
-
- Berichten: 99
- Lid geworden op: 26 juli 2010, 16:31
nee hoor, geen goed nieuws voor mij...
Bij mijn septemberpoging waren m'n regels er ook gewoon doorgekomen, ondanks dat ik zelfs toen wel hcg in m'n bloed had. Er was dus wel bevruchting, maar geen echte innesteling of zoiets, ik dacht eerst dat ze zoiets een biochemische zwangerschap noemden, maar weet het niet meer zo zeker of ik dat wel goed begrijp.
Alleszins, omdat dat nu niet het geval was, was ik echt wel beginnen hopen. Helaas, ik kreeg weliswaar m'n regels niet.Maar helaas bleek ik ook niet zwanger. Hoewel. Eigenlijk is het gewoon hetzelfde liedje geworden: terug hcg in m'n bloed, meer dan de vorige keer zelfs, dus alweer bevruchting maar geen innesteling. Op zich is dat niet erg, maar ik ben zo'n piekeraar die dan begint te denken dat er nog maar eens iets extra mis is met mij waardoor de innesteling niet meer gaat lukken of zo. Ik moet nu dus wachten tot m'n regels doorkomen, en dat kan snel zijn maar ook nog een hele tijd duren. Ik vind het eigenlijk echt wel erg. Gisteren was ik eerst nog redelijk ok. Ik was opgelucht dat de spanning eraf was. Maar dan viel de teleurstelling plots zwaar op mij, en kwam het verdriet toch. Alweer niks voor ons. En elke keer hangen de dreigende donderwolken van alle geboortes en (nieuwe) zwangerschappen boven me. Ik weet echt dat ik me daar al lang niet meer druk in zou moeten of mogen maken, maar ik kan het ook niet helpen dat dat me nog het meest van al steekt. Ik kan nergens meer komen zonder het in m'n gezicht gewreven te krijgen, en elke mislukte poging is weer zoveel langer dat ik dat allemaal moet ondergaan.
Pfff...
Ach ja, niet veel aan te doen. Oprapen en weer doorgaan zeker...
hoe doen jullie het tegenwoordig?
liefs
Babs
xxx
Bij mijn septemberpoging waren m'n regels er ook gewoon doorgekomen, ondanks dat ik zelfs toen wel hcg in m'n bloed had. Er was dus wel bevruchting, maar geen echte innesteling of zoiets, ik dacht eerst dat ze zoiets een biochemische zwangerschap noemden, maar weet het niet meer zo zeker of ik dat wel goed begrijp.
Alleszins, omdat dat nu niet het geval was, was ik echt wel beginnen hopen. Helaas, ik kreeg weliswaar m'n regels niet.Maar helaas bleek ik ook niet zwanger. Hoewel. Eigenlijk is het gewoon hetzelfde liedje geworden: terug hcg in m'n bloed, meer dan de vorige keer zelfs, dus alweer bevruchting maar geen innesteling. Op zich is dat niet erg, maar ik ben zo'n piekeraar die dan begint te denken dat er nog maar eens iets extra mis is met mij waardoor de innesteling niet meer gaat lukken of zo. Ik moet nu dus wachten tot m'n regels doorkomen, en dat kan snel zijn maar ook nog een hele tijd duren. Ik vind het eigenlijk echt wel erg. Gisteren was ik eerst nog redelijk ok. Ik was opgelucht dat de spanning eraf was. Maar dan viel de teleurstelling plots zwaar op mij, en kwam het verdriet toch. Alweer niks voor ons. En elke keer hangen de dreigende donderwolken van alle geboortes en (nieuwe) zwangerschappen boven me. Ik weet echt dat ik me daar al lang niet meer druk in zou moeten of mogen maken, maar ik kan het ook niet helpen dat dat me nog het meest van al steekt. Ik kan nergens meer komen zonder het in m'n gezicht gewreven te krijgen, en elke mislukte poging is weer zoveel langer dat ik dat allemaal moet ondergaan.
Pfff...
Ach ja, niet veel aan te doen. Oprapen en weer doorgaan zeker...
hoe doen jullie het tegenwoordig?
liefs
Babs
xxx
-
- Berichten: 99
- Lid geworden op: 26 juli 2010, 16:31
-
- Berichten: 2798
- Lid geworden op: 14 juli 2009, 7:23
Babske,
ja zoiets doet natuurlijk pijn, als je 'smorgens opstaat en als 's avonds gaat slapen en alles daartussenin...
denk ook ontzettend veel aan jullie en dat jullie toch ook maar telkens opnieuw door dat rouwen gaan en met nog minder 'erkenning' dan wij krijgen bij onze matéo*. moet écht, écht rot zijn.
zoen en blijf aan jullie denken,
liesje
ja zoiets doet natuurlijk pijn, als je 'smorgens opstaat en als 's avonds gaat slapen en alles daartussenin...
denk ook ontzettend veel aan jullie en dat jullie toch ook maar telkens opnieuw door dat rouwen gaan en met nog minder 'erkenning' dan wij krijgen bij onze matéo*. moet écht, écht rot zijn.
zoen en blijf aan jullie denken,
liesje
-
- Berichten: 99
- Lid geworden op: 26 juli 2010, 16:31
Hoi allemaal,
gewoon even om te horen hoe het met jullie allemaal gaat?
Ikzelf heb nu een rustpauze, binnen een tweetal weken start duphaston, zodat we rond kerst terug kunnen starten. Het geeft wel echt wat rust ook, al blijft het moeilijk natuurlijk. Ik voel wel dat het verdriet van ons kindje nu wel meer naar voor komt, maar voorlopig nog handelbaar...
Veel succes alleszins...
Liefs
Babs
xxx
gewoon even om te horen hoe het met jullie allemaal gaat?
Ikzelf heb nu een rustpauze, binnen een tweetal weken start duphaston, zodat we rond kerst terug kunnen starten. Het geeft wel echt wat rust ook, al blijft het moeilijk natuurlijk. Ik voel wel dat het verdriet van ons kindje nu wel meer naar voor komt, maar voorlopig nog handelbaar...
Veel succes alleszins...
Liefs
Babs
xxx
-
- Berichten: 188
- Lid geworden op: 21 augustus 2010, 13:51
Hoi Babs,
Fijn te horen dat de rustpauze jullie goed doet!
Ik hoop voor jullie (en alle anderen!!) dat 2011 een vruchtbaar jaar zal worden!!
Ik heb net weer een mislukte poging achter de rug (2e sinds de miskraam) en ga vanavond weer starten met de hormonen voor de volgende poging. Weer erg spannend dus!
Ik moet zeggen dat ik het wel veel zwaarder vind dan vóór de miskraam.....deels vanwege de miskraam natuurlijk.....maar vooral ook omdat ik het nu écht alleen doe (met een onbekende donor).
Ik wil nu nog 2 pogingen doen en dan misschien ook even een korte rustpauze inlassen....
Succes allemaal weer!!
x Lacta
Fijn te horen dat de rustpauze jullie goed doet!
Ik hoop voor jullie (en alle anderen!!) dat 2011 een vruchtbaar jaar zal worden!!
Ik heb net weer een mislukte poging achter de rug (2e sinds de miskraam) en ga vanavond weer starten met de hormonen voor de volgende poging. Weer erg spannend dus!
Ik moet zeggen dat ik het wel veel zwaarder vind dan vóór de miskraam.....deels vanwege de miskraam natuurlijk.....maar vooral ook omdat ik het nu écht alleen doe (met een onbekende donor).
Ik wil nu nog 2 pogingen doen en dan misschien ook even een korte rustpauze inlassen....
Succes allemaal weer!!
x Lacta
-
- Berichten: 3487
- Lid geworden op: 5 mei 2009, 12:46
Hoi,
Mijn miskraam (curettage) is 11/12 exact 9 maanden geleden. Ik heb maandag te horen gekregen dat ik terug zwanger ben, maar dat ik niet mag hopen omdat het HCG veel te laag staat en niet voldoende stijgt...
Willen jullie meeduimen en meehopen dat het een echt vechtertje is ditmaal? Ik heb al sinds dag 4 na de TP zware bloedingen en toch blijven mijn HCG en progesteron stijgen, dus ik wil het nog niet opgeven/loslaten...
Noa09
Mijn miskraam (curettage) is 11/12 exact 9 maanden geleden. Ik heb maandag te horen gekregen dat ik terug zwanger ben, maar dat ik niet mag hopen omdat het HCG veel te laag staat en niet voldoende stijgt...
Willen jullie meeduimen en meehopen dat het een echt vechtertje is ditmaal? Ik heb al sinds dag 4 na de TP zware bloedingen en toch blijven mijn HCG en progesteron stijgen, dus ik wil het nog niet opgeven/loslaten...
Noa09
-
- Berichten: 290
- Lid geworden op: 19 januari 2010, 15:15
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 25 gasten