Dag dames ,
ik heb al tweemaal een miskraam gehad , de eerste bij 5 weken en de tweede bij zes weken en 2 dagen.
Ik heb PCO en vraag mij af of ik wel in staat ben om een kindje te dragen aangezien de bevruchting lukt maar daarna loopt het weer fout.
Zijn er vrouwen die in hetzelfde geval zitten of die dit ook hadden en daarna toch succesvol zwanger geweest zijn?
Mijn gynae is prof D'hont uit het UZ Gent, wie gaat ook bij deze gynae?
Alvast bedankt,
Fleur
vroeg miskraam
-
kathleenchris
- Berichten: 371
- Lid geworden op: 8 februari 2007, 10:59
-
trix
- Berichten: 55
- Lid geworden op: 27 september 2008, 11:31
sorry kan ook geen raad geven,
maar anders moet je hier eens proberen
http://www.deverdwaaldeooievaar.be/foru ... php?t=4572
veel sterkte!
maar anders moet je hier eens proberen
http://www.deverdwaaldeooievaar.be/foru ... php?t=4572
veel sterkte!
-
Babs01
- Berichten: 99
- Lid geworden op: 26 juli 2010, 16:31
Hej Fleur,
sorry dat ik ook nu pas antwoord. Ik zie je bericht nu pas... Ik heb ook PCO, en heb ook een miskraam achter de rug, weliswaar na 12 weken. Ik ben nog niet terug zwanger geraakt, dus kan je niet echt hoop geven op dat vlak. Maar er zijn er zeker bij wie het wel snel terug lukte hoor!
Ik heb ook eens ergens gelezen dat de kans op miskraam hoger zou zijn bij PCO, maar als je verder leest en echt wetenschappelijke dingen opzoekt (mijn lief heeft dat toen eens gedaan) en vraagt bij de ferti-gyn, kom je te weten dat dat eigenlijk niet waar is. Wel kan het natuurlijk zijn dat er iets anders aan de hand is. Bij vruchtbaarheidsproblemen zoals PCO loopt er sowieso hormonaal vanalles mis, en die hormonen moeten ook ervoor zorgen dat de zwangerschap in stand blijft natuurlijk. Hebben we trouwens iets onderzocht van je kindjes? Weefsel of bloed of zo? Ik weet niet of dat kan, maar misschien zou dat wel kunnen helpen? Het is bv belangrijk om voldoende progesteron te hebben. Als je daar te weinig van hebt, kan dat leiden tot vroege miskramen. Je kan dat verhelpen door bv. Utrogestan te nemen. Ik heb ook een schildklierprobleem, en daarvan is ook geweten dat het kan leiden tot miskramen als dat niet behandeld/opgevolgd wordt.
Ik zou je echt aanraden om zoveel mogelijk dingen te laten uitzoeken, zodat je meer zekerheden kunt krijgen over eventuele oorzaken. Dat geeft je misschien ook wat meer rust naar de toekomst toe, al zal de angst nooit overgaan he...
Hoe lang zijn je miskramen geleden? Ben je al terug gestart?
Alleszins heel veel moed en een hele dikke knuffel!
Babs
xxx
sorry dat ik ook nu pas antwoord. Ik zie je bericht nu pas... Ik heb ook PCO, en heb ook een miskraam achter de rug, weliswaar na 12 weken. Ik ben nog niet terug zwanger geraakt, dus kan je niet echt hoop geven op dat vlak. Maar er zijn er zeker bij wie het wel snel terug lukte hoor!
Ik heb ook eens ergens gelezen dat de kans op miskraam hoger zou zijn bij PCO, maar als je verder leest en echt wetenschappelijke dingen opzoekt (mijn lief heeft dat toen eens gedaan) en vraagt bij de ferti-gyn, kom je te weten dat dat eigenlijk niet waar is. Wel kan het natuurlijk zijn dat er iets anders aan de hand is. Bij vruchtbaarheidsproblemen zoals PCO loopt er sowieso hormonaal vanalles mis, en die hormonen moeten ook ervoor zorgen dat de zwangerschap in stand blijft natuurlijk. Hebben we trouwens iets onderzocht van je kindjes? Weefsel of bloed of zo? Ik weet niet of dat kan, maar misschien zou dat wel kunnen helpen? Het is bv belangrijk om voldoende progesteron te hebben. Als je daar te weinig van hebt, kan dat leiden tot vroege miskramen. Je kan dat verhelpen door bv. Utrogestan te nemen. Ik heb ook een schildklierprobleem, en daarvan is ook geweten dat het kan leiden tot miskramen als dat niet behandeld/opgevolgd wordt.
Ik zou je echt aanraden om zoveel mogelijk dingen te laten uitzoeken, zodat je meer zekerheden kunt krijgen over eventuele oorzaken. Dat geeft je misschien ook wat meer rust naar de toekomst toe, al zal de angst nooit overgaan he...
Hoe lang zijn je miskramen geleden? Ben je al terug gestart?
Alleszins heel veel moed en een hele dikke knuffel!
Babs
xxx
-
Els D
- Berichten: 393
- Lid geworden op: 2 mei 2007, 16:33
Hallo Fleur,
Ik kan je helaas niks zeggen over PCO en miskramen. Ik kan je alleen vertellen dat wij heel lang bij Prof Dhont in behandeling zijn geweest. Gelukkig is hij nooit het vertrouwen kwijt geraakt. In totaal hebben wij 15 IU's en 5 ICSI's gehad. Nooit is het ons gelukt om zwanger te geraken. Ik had trouwens zeer weinig eicellen en nooit echt goede maar ook nooit echt slechte kwaliteit. Uiteindelijk hebben we geprobeerd met eiceldonatie en nu ben ik 20 weken zwanger. Nu stond echt alles wel op punt baarmoederslijmvlies,...Heb medicatie gekregen Uterogestan en Proginova. Hoop dat ik jou hiermee heb kunnen helpen.
Groetjes,
Els
Ik kan je helaas niks zeggen over PCO en miskramen. Ik kan je alleen vertellen dat wij heel lang bij Prof Dhont in behandeling zijn geweest. Gelukkig is hij nooit het vertrouwen kwijt geraakt. In totaal hebben wij 15 IU's en 5 ICSI's gehad. Nooit is het ons gelukt om zwanger te geraken. Ik had trouwens zeer weinig eicellen en nooit echt goede maar ook nooit echt slechte kwaliteit. Uiteindelijk hebben we geprobeerd met eiceldonatie en nu ben ik 20 weken zwanger. Nu stond echt alles wel op punt baarmoederslijmvlies,...Heb medicatie gekregen Uterogestan en Proginova. Hoop dat ik jou hiermee heb kunnen helpen.
Groetjes,
Els
-
fee
- Berichten: 1470
- Lid geworden op: 20 september 2009, 15:23
-
fleur19
Bedankt dames voor jullie verhalen , ik heb er veel aan gehad.Een miskraam roept toch veel vragen op hé, je wilt weten waarom zodat je het de volgende keer kan vermijden maar ja meestal sta je machteloos.
Daar moet je mee kunnen omgaan hé en je wederom kwetsbaar durven opstellen voor de eventueel volgende zwangerschap.
Ik vind het jammer dat het naïeve eraf is, dat je een test doet en je gewoon denkt wauw ik ben zwanger!
Ik denk iedere keer zal ons kleintje groeien, dat het al twee keer na elkaar verkeerd is gelopen is ook niet goed voor het zelfvertrouwen
@Babs, mijn eerste miskraam was in juli en mijn tweede in februari op mijn verjaardag!We nemen nu eventjes pauze maar misschien dat we weer in april gaan proberen op 22 maart ga ik langs bij de gynae om te zien of ik een eisprong heb gehad.
Dikke knuffel allemaal
Fleur
Daar moet je mee kunnen omgaan hé en je wederom kwetsbaar durven opstellen voor de eventueel volgende zwangerschap.
Ik vind het jammer dat het naïeve eraf is, dat je een test doet en je gewoon denkt wauw ik ben zwanger!
Ik denk iedere keer zal ons kleintje groeien, dat het al twee keer na elkaar verkeerd is gelopen is ook niet goed voor het zelfvertrouwen
@Babs, mijn eerste miskraam was in juli en mijn tweede in februari op mijn verjaardag!We nemen nu eventjes pauze maar misschien dat we weer in april gaan proberen op 22 maart ga ik langs bij de gynae om te zien of ik een eisprong heb gehad.
Dikke knuffel allemaal
Fleur
-
pippie
- Berichten: 10
- Lid geworden op: 15 februari 2011, 13:18
Hoi Fleur,
Die vraag komt me heel bekend voor! Hier zei de gyn dat mensen die moeilijk zwanger raken ook gemiddeld vaker een miskraam hebben. Waarom is niet bekend, maar het maakt daarbij niet uit of je hormonen krijgt of niet, het gegeven an sich dat je moeilijker zwanger raakt (door PCO in ons en jouw geval) heb je dus ook helaas een wat grotere kans op een mk. Wij hebben nu 6 zwangerschappen gehad, 4 miskramen achter de rug, 1 dochter en ik ben nu wederom pril zwanger (rond de 8 weken), dus het is wachten, hopen, duimen en dromen.... dat het ooit goed gaat en blijft gaan. Meer kan ik er niet van maken. Het is enorm pijnlijk, het roept zoveel vragen op. We hebben miskraam onderzoeken achter de rug en alles, maar er kwam niks uit. Onverklaarbare pech! Wel heb ik ervaren na een mk makkelijker zwanger te raken! Dus wie weet geldt dat ook voor jou? Ik hoop het voor je!
Die vraag komt me heel bekend voor! Hier zei de gyn dat mensen die moeilijk zwanger raken ook gemiddeld vaker een miskraam hebben. Waarom is niet bekend, maar het maakt daarbij niet uit of je hormonen krijgt of niet, het gegeven an sich dat je moeilijker zwanger raakt (door PCO in ons en jouw geval) heb je dus ook helaas een wat grotere kans op een mk. Wij hebben nu 6 zwangerschappen gehad, 4 miskramen achter de rug, 1 dochter en ik ben nu wederom pril zwanger (rond de 8 weken), dus het is wachten, hopen, duimen en dromen.... dat het ooit goed gaat en blijft gaan. Meer kan ik er niet van maken. Het is enorm pijnlijk, het roept zoveel vragen op. We hebben miskraam onderzoeken achter de rug en alles, maar er kwam niks uit. Onverklaarbare pech! Wel heb ik ervaren na een mk makkelijker zwanger te raken! Dus wie weet geldt dat ook voor jou? Ik hoop het voor je!
-
fleur19
Bedankt pippie , ik hoop, duim en droom mee met jou ...
Ik ben vandaag naar de gyneacoloog geweest en we hebben goed nieuws gekregen , twee grote follikels 1 aan de linkerkant en 1 aan de rechterkant:-)Mijn vruchtbare periode is begonnen.Ik kan het niet verklaren maar ben superblij gewoon omdat we een tweede kans krijgen en zo vlug al.
Ik heb ook gelezen dat wij (pcoers
) 40% kans hebben maar het steekt mij al een riem onder het hart dat ja al een dochter hebt.
We moeten positief blijven hé ook al worden we soms met onze ergste nachtmerries geconfronteerd.
Amai, 4 miskramen, zo erg.Maar toch ga je door dat vind ik heel sterk , ik hoop dat ik ook zo'n sterke vrouw kan zijn ...
Ik ben blij met je reactie en laat je nog iets van je horen?
Dikke knuffel
Fleur
Ik ben vandaag naar de gyneacoloog geweest en we hebben goed nieuws gekregen , twee grote follikels 1 aan de linkerkant en 1 aan de rechterkant:-)Mijn vruchtbare periode is begonnen.Ik kan het niet verklaren maar ben superblij gewoon omdat we een tweede kans krijgen en zo vlug al.
Ik heb ook gelezen dat wij (pcoers
) 40% kans hebben maar het steekt mij al een riem onder het hart dat ja al een dochter hebt.We moeten positief blijven hé ook al worden we soms met onze ergste nachtmerries geconfronteerd.
Amai, 4 miskramen, zo erg.Maar toch ga je door dat vind ik heel sterk , ik hoop dat ik ook zo'n sterke vrouw kan zijn ...
Ik ben blij met je reactie en laat je nog iets van je horen?
Dikke knuffel
Fleur
-
Babs01
- Berichten: 99
- Lid geworden op: 26 juli 2010, 16:31
Hej Fleur,
nu weet ik weer wat jouw verhaal was, sorry dat ik dat op de andere topic (pco en menopur) even vergeten was! Het komt nu weer helemaal terug...
Alleszins wel supernieuws van die 2 follikels. Ik hoop echt heel erg dat ze je snel dat o zo gewenste babietje kunnen brengen... Knap dat je erin slaagt om positief te blijven, echt waar!
@pippie: wow wat een verhaal ook. Ik hoop echt keikeihard dat dit babietje bij jullie mag blijven, ik hoop het zo. Heb je al een echo gehad? Ikzelf ben nu ook net terug zwanger geraakt, een week of 7-8 of zo, maar ben echt doodsbang. Morgen hebben we eerste echo, ik word ondertussen zowat gek door de stress en angst. Heb jij een manier om ermee om te gaan?
Alleszins iedereen hier heel veel succes en moed gewenst!!!!
liefs
xxx
nu weet ik weer wat jouw verhaal was, sorry dat ik dat op de andere topic (pco en menopur) even vergeten was! Het komt nu weer helemaal terug...
Alleszins wel supernieuws van die 2 follikels. Ik hoop echt heel erg dat ze je snel dat o zo gewenste babietje kunnen brengen... Knap dat je erin slaagt om positief te blijven, echt waar!
@pippie: wow wat een verhaal ook. Ik hoop echt keikeihard dat dit babietje bij jullie mag blijven, ik hoop het zo. Heb je al een echo gehad? Ikzelf ben nu ook net terug zwanger geraakt, een week of 7-8 of zo, maar ben echt doodsbang. Morgen hebben we eerste echo, ik word ondertussen zowat gek door de stress en angst. Heb jij een manier om ermee om te gaan?
Alleszins iedereen hier heel veel succes en moed gewenst!!!!
liefs
xxx
-
Sardientje
- Berichten: 10
- Lid geworden op: 23 april 2011, 16:23
Dag allemaal,
Ik ben hier nieuw...maar zoek een weg om mijn verdriet een plaatsje te geven. En misschien om hoop te vinden...?
In 2008 zag mijn man het EINDELIJK zitten om aan kinderen te beginnen. Ik had al zo lang een moedergevoel maar hij was er nog niet klaar voor. Al heel snel bleek dat ik PCO had. We hebben een jaar geprobeerd met clomid, menopur...mijn man werd getest, mijn eileiders werden getest, alles bleek in orde maar ik werd maar niet zwanger. Stilaan zijn mijn man en ik uit elkaar gegroeid, hij begreep niet goed dat ik zoveel verdriet had. Ondertussen werd mijn zus ook zwanger en was dat ook een harde klap voor mij.
Mijn man en ik zijn ondertussen gescheiden. Vanaf de dag dat mijn man en ik uit elkaar gingen, kreeg ik spontaan een normale cyclus. Telkens 30-32dagen... Ik leerde mijn vriend kennen en na een jaar besloten we om het erop te wagen. Ik was heel bang dat het weer niet zou lukken maar toch was ik de tweede poging al zwanger. (geen pco meer) Jammergenoeg stopte het hartje met kloppen aan 8weken. Wij kregen dat nieuws pas toen we 11weken ver waren.(oktober 2010)'t Was een enorme harde klap. Mijn zus en mijn twee schoonzussen hadden ondertussen allemaal een kindje of zelfs 2. En ik stond daar terug met lege handen. Na 6weken ging ik op controle en alles bleek goed. We mochten er terug voor gaan. Weeral de tweede keer zwanger! We gingen elke week op controle om zeker te zijn dat alles goed ging maar toch stopte het hartje weer met kloppen, deze keer aan 9 weken. (februari 2011) Onze wereld stortte in, toch geen 2keer???!!!
Onze eerste spruit werd verwacht rond 7mei 2011. Deze datum komt akelig dicht in de buurt, ik ontzie het mij enorm. Daarbij komt ook nog eens dat ik de eerste keer samen zwanger was met mijn beste vriendin! Dat was zo leuk! Samen shoppen en zo! Zij is eergisteren bevallen...en nog een collega van mij die ook zoals ik uitgerekend was, is deze nacht bevallen...
Woensdag is het mijn verjaardag, ik zag het zo zitten met een bolle buik! Misschien zelfs met onze spruit al in onze handen... en nu helemaal niets. En dan moederdag die voor de deur staat, daar hoop ik nu al zoveel jaar op! En mijn zus en schoonzussen vieren dat dan allemaal wel...pfff 't is mij allemaal teveel.
Gelukkig kan ik er goed over spreken met mijn vriend. We hebben testen laten doen en weten nu sinds eergisteren dat alles in orde is, geen oorzaak dus. Mijn zus wil in juli voor een tweede kindje gaan en ik ben zo bang dat wij dan nog niet zwanger zullen zijn, of wat als het bij ons dan terug mis loopt?
Pfff al die vragen, al die zorgen... het gelukkig zwanger zijn is niet meer voor mij weggelegd denk ik dan. 't zal vol zorgen zijn...
Zijn er hier die de 3de keer wel een goede zwangerschap hebben gehad?
Groetjes
Sardientje
Ik ben hier nieuw...maar zoek een weg om mijn verdriet een plaatsje te geven. En misschien om hoop te vinden...?
In 2008 zag mijn man het EINDELIJK zitten om aan kinderen te beginnen. Ik had al zo lang een moedergevoel maar hij was er nog niet klaar voor. Al heel snel bleek dat ik PCO had. We hebben een jaar geprobeerd met clomid, menopur...mijn man werd getest, mijn eileiders werden getest, alles bleek in orde maar ik werd maar niet zwanger. Stilaan zijn mijn man en ik uit elkaar gegroeid, hij begreep niet goed dat ik zoveel verdriet had. Ondertussen werd mijn zus ook zwanger en was dat ook een harde klap voor mij.
Mijn man en ik zijn ondertussen gescheiden. Vanaf de dag dat mijn man en ik uit elkaar gingen, kreeg ik spontaan een normale cyclus. Telkens 30-32dagen... Ik leerde mijn vriend kennen en na een jaar besloten we om het erop te wagen. Ik was heel bang dat het weer niet zou lukken maar toch was ik de tweede poging al zwanger. (geen pco meer) Jammergenoeg stopte het hartje met kloppen aan 8weken. Wij kregen dat nieuws pas toen we 11weken ver waren.(oktober 2010)'t Was een enorme harde klap. Mijn zus en mijn twee schoonzussen hadden ondertussen allemaal een kindje of zelfs 2. En ik stond daar terug met lege handen. Na 6weken ging ik op controle en alles bleek goed. We mochten er terug voor gaan. Weeral de tweede keer zwanger! We gingen elke week op controle om zeker te zijn dat alles goed ging maar toch stopte het hartje weer met kloppen, deze keer aan 9 weken. (februari 2011) Onze wereld stortte in, toch geen 2keer???!!!
Onze eerste spruit werd verwacht rond 7mei 2011. Deze datum komt akelig dicht in de buurt, ik ontzie het mij enorm. Daarbij komt ook nog eens dat ik de eerste keer samen zwanger was met mijn beste vriendin! Dat was zo leuk! Samen shoppen en zo! Zij is eergisteren bevallen...en nog een collega van mij die ook zoals ik uitgerekend was, is deze nacht bevallen...
Woensdag is het mijn verjaardag, ik zag het zo zitten met een bolle buik! Misschien zelfs met onze spruit al in onze handen... en nu helemaal niets. En dan moederdag die voor de deur staat, daar hoop ik nu al zoveel jaar op! En mijn zus en schoonzussen vieren dat dan allemaal wel...pfff 't is mij allemaal teveel.
Gelukkig kan ik er goed over spreken met mijn vriend. We hebben testen laten doen en weten nu sinds eergisteren dat alles in orde is, geen oorzaak dus. Mijn zus wil in juli voor een tweede kindje gaan en ik ben zo bang dat wij dan nog niet zwanger zullen zijn, of wat als het bij ons dan terug mis loopt?
Pfff al die vragen, al die zorgen... het gelukkig zwanger zijn is niet meer voor mij weggelegd denk ik dan. 't zal vol zorgen zijn...
Zijn er hier die de 3de keer wel een goede zwangerschap hebben gehad?
Groetjes
Sardientje
-
Lindsey
- Berichten: 124
- Lid geworden op: 22 februari 2010, 11:28
Hallo Sardientje,
eerst en vooral een hele dikke knuffel. Het is allemaal zo oneerlijk he. Andere worden zwanger, hebben soms al hun 2de of 3de en zelf blijf je met lege handen.
Ik begrijp hoe je je voelt.Ikzelf ben al met icsi bezig van juni 2005. We wisten dat het niet op de natuurlijke manier kon, maar dat we nu nog altijd geen kindjes hebben had ik niet verwacht. Ik heb 11 icsi's gehad, bij de 6 de heb ik een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad, en bij de 10de behandeling was ik zwanger. Ik heb toen ook een miskraam gehad, bij mijn 2de echo op 11 weken klopte het hartje niet meer. Ik moest toen een curretage ondergaan. Sindsdien ben ik niet meer zwanger geweest. Ik ben bang dat het ons niet meer zal lukken. Moest ik toch nog zwanger worden, zou ik ook heel bang zijn. Ik kan je vraag dus niet beantwoorden, maar ik hoop voor jou dat de eventuele 3de keer de goeie keer zal zijn.
Groetjes, Lindsey
eerst en vooral een hele dikke knuffel. Het is allemaal zo oneerlijk he. Andere worden zwanger, hebben soms al hun 2de of 3de en zelf blijf je met lege handen.
Ik begrijp hoe je je voelt.Ikzelf ben al met icsi bezig van juni 2005. We wisten dat het niet op de natuurlijke manier kon, maar dat we nu nog altijd geen kindjes hebben had ik niet verwacht. Ik heb 11 icsi's gehad, bij de 6 de heb ik een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad, en bij de 10de behandeling was ik zwanger. Ik heb toen ook een miskraam gehad, bij mijn 2de echo op 11 weken klopte het hartje niet meer. Ik moest toen een curretage ondergaan. Sindsdien ben ik niet meer zwanger geweest. Ik ben bang dat het ons niet meer zal lukken. Moest ik toch nog zwanger worden, zou ik ook heel bang zijn. Ik kan je vraag dus niet beantwoorden, maar ik hoop voor jou dat de eventuele 3de keer de goeie keer zal zijn.
Groetjes, Lindsey
-
Sardientje
- Berichten: 10
- Lid geworden op: 23 april 2011, 16:23
Hey Lindsey,
Ik heb ook twee keer een curretage gehad, plezant is anders. Maar toch liever zo denk ik dan het met pilletjes te laten afkomen...
Mijn vriend en ik zijn er ons telkens heel sterk van bewust dat er mensen zijn die NOG erger meemaken, zoals jij blijkbaar... of mensen die hun kindje moeten kopen aan 6maanden of zo omdat het hartje dan niet meer klopt, ik mag er niet aan denken.
Waar haal je telkens de moed vandaan? Mijn moed zit nu onderaan in mijn schoenen...ik wil het zoooo graag, maar heb schrik voor wat ons nog allemaal te wachten staat. Ik moest normaal 3 dagen geleden ongesteld worden maar nog steeds niets van teken dat het zo zal zijn... Dus nu ook dat nog, de schrik dat mijn cyclus weer helemaal ontregeld is...Na mijn eerste miskraam kwam het direct terug op gang. En vorige keer had ik ook na 30dagen klop mn maandstonden. Mijn langste cyclus was 32dagen en nu gaat het er dus over... pfff hoe moet je dan volgende keer weer je vruchtbare dagen berekenen?
Ik heb er zo genoeg van...en toch wil ik niets liever dan ons eigen spruitje in onze handen houden, dat is toch 't mooiste van 't mooiste...
Is jouw miskraam lang geleden? We zullen dan maar samen duimen zeker voor een nieuwe mooie zwangerschap? Eentje die ons 't mooiste wondertje van de wereld schenkt...
Groetjes, Sardientje
Ik heb ook twee keer een curretage gehad, plezant is anders. Maar toch liever zo denk ik dan het met pilletjes te laten afkomen...
Mijn vriend en ik zijn er ons telkens heel sterk van bewust dat er mensen zijn die NOG erger meemaken, zoals jij blijkbaar... of mensen die hun kindje moeten kopen aan 6maanden of zo omdat het hartje dan niet meer klopt, ik mag er niet aan denken.
Waar haal je telkens de moed vandaan? Mijn moed zit nu onderaan in mijn schoenen...ik wil het zoooo graag, maar heb schrik voor wat ons nog allemaal te wachten staat. Ik moest normaal 3 dagen geleden ongesteld worden maar nog steeds niets van teken dat het zo zal zijn... Dus nu ook dat nog, de schrik dat mijn cyclus weer helemaal ontregeld is...Na mijn eerste miskraam kwam het direct terug op gang. En vorige keer had ik ook na 30dagen klop mn maandstonden. Mijn langste cyclus was 32dagen en nu gaat het er dus over... pfff hoe moet je dan volgende keer weer je vruchtbare dagen berekenen?
Ik heb er zo genoeg van...en toch wil ik niets liever dan ons eigen spruitje in onze handen houden, dat is toch 't mooiste van 't mooiste...
Is jouw miskraam lang geleden? We zullen dan maar samen duimen zeker voor een nieuwe mooie zwangerschap? Eentje die ons 't mooiste wondertje van de wereld schenkt...
Groetjes, Sardientje
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 11 gasten