Lucas (mijn helder sterretje aan mijn zwarte hemel)

[Kimmeke13]

Hallo iedereen,
Dit is de eerste keer dat ik op dit forum kom, maar ik zag geen andere oplossing meer. 'k Heb dit al dikwijls gelezen, maar had er de behoefte niet aan om te praten. Nu wel...
Ik ben in 2003 naar spanje verhuisd met mijn vriend en we hadden eigenlijk nooit geen kinderwens. Tot die ene keer in 2010 dat ik mijn pil vergeten was. Toen ik 3 weken overtijd was, dacht ik dat het daaraan lag, maar 'k heb dan toch wel een test gaan halen en daaruit bleek dus dat ik zwanger was. Ik heb geweend, uit schrik omdat ik niet wist wat ik ermee moest doen. Wat zou er nu komen, wat moet er nu gebeuren...? Mijn vriend was in de wolken, want nu zou zijn broer een speelkameraadje hebben. Na de eerste keer bij de gyneacoloog te gaan, begon het pas echt tot me door te dringen. Mijn mama was in de wolken, ze zou voor de eerste keer moeke worden en dan nog uitgerekend op haar 50ste verjaardag! In juni 2010 (ik was toen 4 maand) is mijn vriend zijn grootvader overleden, waardoor we even naar België gekomen zijn. Dit had een positieve kant, want zo zou ik bij mijn vaste gyneacoloog kunnen gaan, voor een grondige check up. Hier in spanje is het allemaal maar primitief en je kan toch niet alle vragen stellen die je wilt stellen. Volgens de gynea in BE was alles prima en het was een jongetje. Superblij waren we, want we wouden dat het een jongetje was. Niet dat we niet blij zouden geweest zijn met een meisje, maar iedereen heeft denk ik wel zijn voorkeur. Dit was ook de moment waarop ik hem de eerste keer voelde stampen. Dit was de dag nadat de grootvader overleden was. Raar hé?
Terug in spanje was het werken geblazen want het toeristisch seizoen was begonnen. Ik werkte in de keuken van het restaurant van mijn schoonouders. Dat is 7/7, 12u per dag met een 1u30 pauze en dat in een 30graden, zwaar dus als je zwanger bent. Maar ik had nergens geen last van, alles ging perfect, niet misselijk, geen krampen, niks... .
Wat ik absoluut niet wou, was bevallen in spanje. Ik had dit gezien bij mijn schoonzus en dat wou ik absoluut niet! Dus in oktober gingen we naar België vertrekken, een maand voor ik moest bevallen, om daar alles in orde te brengen. Op 14 oktober waren we gepakt en gezakt om 's nachts te vertrekken. We moesten enkel nog eten. Na het eten had ik mij eventjes in de zetel gelegd om effe te rusten tot ik plots mijn broek voelde nat worden...m'n water was gebroken, 5 weken te vroeg en in spanje. Mijn schoonbroer is dan met ons naar de kliniek in figueres gereden omdat onze wagen al helemaal geladen was voor vertrek naar België. Daar heb ik 2uren aan de monitor gelegen voor de dokters eindelijk een besluit hadden genomen. Ik moest naar de kliniek in Girona want daar waren ze beter gespecialiseerd in prematuurtjes. Dus wij met ambulance naar daar. In de ambulance had ik om de 3min weeën, waardoor de ambulancemevrouw niet echt op haar gemak was, het was toch wel 40min rijden. Daar aangekomen moest ik direct op de perstafel. Ik was ondertussen al stikkapot en had nog altijd geen epi gekregen (waar het ondertussen al te laat voor was) en kon echt niet meer. Mijn vriend hebben ze al uit de verloskamer moeten rijden, want die was al zo goed als flauw gevallen. De dokter heeft hem eruit getrokken met lepels, ik dacht dat ik eraan was. Hij begon direct te wenen, dus alles leek mij oké. Hij woog 2kilo150, wat goed was voor 35weken. Hij is direct meegenomen naar de neonatale. Toen ik op de recovery lag is mijn vriend gaan kijken naar Lucas en toen hij terug kwam zei hij dat zijn saturatie niet was zoals de andere baby'tjes daar. Ze lag vele lager. Op de middag hebben we de dokter van de neonatale afdeling gezien en hij zei ons dat Lucas een infectie op zijn longen had en dat als de antibiotica niet aanslaagt binnen de 4uren dat ze niets meer konden doen. Ik dacht dat de grond vanonder mijn voeten zakte, ik voelde mij helemaal leeg lopen. Ik was zo gelukkig omdat hij op 15 oktober geboren was, de geboortedag van de mama van mijn mama en van mijn papa zijn papa. Magischer kan toch niet! Maar het heeft niet mogen baten. Hij is 's middags op 16 oktober overleden, nadat hij nog gedoopt is in het ziekenhuis. We hebben hem laten repatriëren naar België. De eerste maand heb ik niets anders gedaan dan geweend, daarna hebben we veel gefeest. Klinkt misschien raar, maar dit was onze manier om het eventjes te vergeten. Feesten, drinken...alles wat je miserie eventjes kan doen vergeten. Maar spijtig genoeg krijg ik er nu de naslag van. Elke baby die ik zie of hoor wenen, m'n hart breekt er gewoon van. Zelfs nu, gewoon met m'n verhaal in het kort te doen, zit ik al te janken.
Hoeveel keren dat ik mij al afgevraagd heb "waarom wij?", ik kan ze niet meer tellen....
Zo, dit is mijn verhaal in het "kort".
Groetjes aan andere sterrenmama's...

[liezeke]

Kimmeke,

Wat je meegemaakt hebt is heel rot! Jammergenoeg zijn er nog meer sterrenmama's en sterrrenkindjes...
Ik wil je in de eerste plaats proficiat wensen, jullie zijn mama en papa geworden. En meteen een hele dikke steunknuffel.

Als je wil kan je je verhaal altijd schrijven op www.metlegehanden.be, een forum speciaal vr sterreouders en kindjes.

Liesje

[vlindertje2]

Dag Kimmeke,

Ik wil jullie ook een dikke proficiat wensen met de geboorte van jullie flinke zoon Lucas! Echt een prachtige naam. Was ons Elise een jongen geweest zou het ook Lucas geworden zijn!
Net als Liezeke wil ik je doorverwijzen naar de site 'met lege handen'. Hoewel ikzelf nog het verhaal van Elise niet heb kunnen neerschrijven heeft het me al veel geholpen! Je merkt echt dat het niet abnormaal is wat je voelt of wat er in je omgaat. Ik hoop dat jij en je man ook veel steun bij elkaar vinden.

Dikke knuffel!

[valentijn]

Dag Kimmeke,

Een dikke proficiat met de geboorte van jullie zoon. Heel erg dat je zo vlug terug afscheid moest nemen. Helemaal niet eerlijk.
Ik denk dat we ons allemaal op onze eigen manier wel af vragen 'waarom wij'. Ik vraag me af of er wel een antwoord is.

Dikke knuffel.

[Kimmeke13]

Hey iedereen,

dank jullie wel voor de lieve woorden van steun...
Ik ga zeker eens een kijkje nemen op de website die jullie mij aanbevelen!

groetjes,
Kimmeke.