En plots is het ... voorbij

sara 888
Berichten: 22
Lid geworden op: 28 april 2011, 15:20

En plots is het ... voorbij

Bericht door sara 888 » 3 augustus 2011, 11:45

3 jaar onderweg, 3 jaar vechten, 3 jaar jezelf en je relatie zien kapot gaan. Allemaal voor die ene wens. Als je er uiteindelijk bent geraakt na een heleboel KUI, 3 IVF en 1 ICSI poging krijg je ineens het volgende: Maandag, exact 10 weken zwanger ging ik naar de dokter om te bekijken wat ik kon doen om beter stoelgang aan te maken. Ik vroeg of hij een echo wou doen aangezien ik nog 2 weken moest wachten vooraleer het de 12 weken echo was.

Stil, het was erg lang stil. Hij zocht en zocht, bewoog en veranderde nog een keer ... Ik lag bevroren op de tafel. Ik durfde niets vragen. Ik was helemaal alleen. Tja het moest ook maar gewoon een bevestigende echo worden ... "Geen hartactiviteit meer, het spijt me" zei hij!! Toen mocht ik door gaan naar spoed.
Daar werd ik na 3 uur wachten opnieuw bevestigd dat er geen hartje meer kopte. Gelukkig was mijn vriend van op zijn werk afgekomen en kon ook hij zien hoe het kleintje er nog zat maar niet meer bonsten. De tranen rolde over onze wangen. Er werd ons uitgelegd waarvoor we stonden: ofwel afwachten op de natuur, ofwel pilletjes laten plaatsen ofwel een curettage. De dag begon zwanger en om 17u sta je voor die keuze. Mijn wereld is ingestort. Ik kon niet meer helder nadenken. Ik werd woest en toch ijskoud vanbinnen. We kregen de dag erna (gisteren dus) een nieuwe afspraak zodat we het eventjes konden laten bezinken. De maandag avond was een nacht merrie. Zelfs met een slaappil lukte het nog niet. Ik was helemaal in paniek. Ik zag geen uitweg. Ik wil geen keuze maken. Ik wil niet kiezen tussen mogelijkheden om dat kindje weg te doen. Ik wil het houden. Ik wil dat het onze baby word. Ik heb er verdomme kei hard voor gevochten. Ik wil niet dat het weg gaat. Gisteren heb ik een hele dag in bed gelegen. Ik ben niet naar het ziekenhuis gegaan. Daar raakten ik niet. Alles deed pijn mijn lijf, mijn hart, mijn hoofd. En gaan? Om wat te doen? Om nog eens te horen dat ik toch een keuze zou moeten maken? Met mijn verstand weet ik het wel! Maar hoe kan een mens nu kiezen? Precies dat het iets goed is. Ja hebt keuze over hoe je het weg wilt laten gaan, ik wil het niet weg !! Ik wil het koesteren, bijhouden. Het is misschien het enige van mijn vriend en ik dat we ooit gaan hebben. Het is misschien het enige van ons dat ooit in mijn buik zal groeien. Ik wil het niet weg...
Straks moet ik terug naar het ziekenhuis. Om mijn keuze te gaan maken ... Mijn hart bloed leeg, mijn lijf doet pijn, ik ben er even niet meer. Kom ik dit nog wel te boven? Ga ik ooit nog zwanger worden? Ga ik ooit nog hebben wat ik nu heb? Een baby in mijn buik ... Snik

milla
Berichten: 93
Lid geworden op: 25 juni 2009, 20:35

Bericht door milla » 3 augustus 2011, 12:30

Hoi Sara,

Ik wil je eerst en vooral heel veel sterkte wensen met het verlies van jullie kindje. Dit is zo vreselijk oneerlijk! :(

Helaas weet ik maat al te goed hoe je je nu voelt. Op een woensdag in mei ging ik ook voor een echo (op bijna 10 weken), had de vrijdag ervoor ook echo gehad en toen was alles dik in orde, ik kreeg deze echo owv mijn voorgeschiedenis. Ik was ook alleen, op de echo zag ik dat ons hummeltje weer wat groter was geworden, maar op mijn vraag "waar zit het hartje nu precies" kreeg ik als antwoord "dat klopt niet meer". De grond zakte weg onder mij. 1 week later hebben ze dan een curetage gedaan.
Dit was voor ons ICSI nr 8, ik heb uit ICSI 3 een wonder van een dochter en na ISCI 4 ben ik een tweeling verloren na 15 weken zwangerschap. Ik dacht dat ik het allemaal gehad had, maar niet dus.

Neem je tijd om dit allemaal te verwerken samen met je ventje. Ik weet zeker dat je een sterke madam bent want anders zou je al die behandelingen niet hebben volgehouden!

Heel veel troostende groeten, Milla

sara 888
Berichten: 22
Lid geworden op: 28 april 2011, 15:20

Bericht door sara 888 » 3 augustus 2011, 12:36

Hey !! jij hebt een dochter !! Heerlijk !! Ik ben zo jaloers !! ik zou alles geven om ook maar 1 kindje te krijgen !! Mijn man en ik wouden graag een gezin met 4 kids !! Die hoop hebben we al lang laten varen ... Maar 1'tje ?? Ik sta hier nog steeds en dat zou moeten betekenen dat ik idd al de behandelingen heb aangekund, maar zo voelt het echt niet aan ... Ik voel me zo klein, zo anders, zo stil ...
Heb jij na jullie 6e terug betaalde poging alles zelf betaald? Ik ga naar de fertiliteit psycholoog en ze vertelde me dat 1 poging meer dan 3000 euro kost ??? Dat kan een mens toch niet betalen ??? Ik ben zo bang voor de toekomst ...

milla
Berichten: 93
Lid geworden op: 25 juni 2009, 20:35

Bericht door milla » 3 augustus 2011, 12:55

Hoi,

Ja ik heb een dochter en daar ben ik vreselijk dankbaar voor (en na deze ellende alleen maar meer) maar het verlangen naar het tweede kindje is net zo groot als naar mijn eerste. Op vakantie bijvoorbeeld doet het pijn als ik andere kindjes zie spelen met een brusje en zij speelt helemaal alleen. Maar ik weet het ik heb er tenmiste 1 (zoals ik van iedereen te horen krijg) en daar ben ik natuurlijk heel blij mee en ik weet dat er veel zijn die er geen hebben maar in mijn hart verlang ik heel erg naar een tweede.

Ja, wij hebben na ICSI 6 diep in de buidel getast en helaas klopt het bedrag van 3000 euro. :(

Die fertiliteitpsycholoog, valt dat een beetje mee? Ik ben er nog nooit geweest maar soms denk ik dat het goed zou zijn om eens te gaan. Wat kost dit ongeveer en hoe vaak moet je gaan?

Huil maar eens goed, en je mag vreselijk boos zijn. Langzaam aan zal je je beter gaan voelen (een cliché maar waar). Het verdriet zal langzaam slijten maar vergeten doe je het nooit. Het is een kras op je ziel.

sara 888
Berichten: 22
Lid geworden op: 28 april 2011, 15:20

Bericht door sara 888 » 3 augustus 2011, 13:02

Ik ben in GHB en ben heel blij dat ik de stap naar de psycholoog gezet heb. Ze kunnen natuurlijk niet helpen. Ze geven je geen kindje maar ze vertellen je hoe je sommige dingen kan leren aanvaarden, mee om gaan, verder gaan maar ook mogen stil staan wanneer het even niet meer gaat. Ze heeft me geleerd hoe ik kon omgaan met mijn sociale omgeving. Dit is een heel moeilijke voor mij. mijne hele vriendenkring heeft nl al kinderen. En wij kunnen alleen maar kijken en maandelijks geboorte kaartjes openen ... Ze is heel lief en betrokken. Ik ben nu al even niet meer geweest aangezien ik het gevoel had dat het niet nodig was omdat ik zwanger was. Maar ik denk dat ik binnenkort weer wekelijks op bezoek ga. Volgens mij kost het 40 euro en 55 euro als je met twee gaat. Soms denk ik dat wij ook al maar beter kunnen beginnen sparen voor poging 7,8,9, ... Zucht ...

milla
Berichten: 93
Lid geworden op: 25 juni 2009, 20:35

Bericht door milla » 3 augustus 2011, 13:14

Ik ben ook in behandeling in GHB. Misschien moet ik ook maar eens een afspraak maken.
Ik vind het heel moeilijk om een antwoord te geven op de vraag: "hoe ver ga je". Je bent ergens aan begonnen en het is heel moeilijk om te zeggen stop.

Ik hoop uit de grond van mijn hart dat jullie niet moeten sparen voor na poging nr 6. Hopelijk heb je er maar 1 meer nodig!

nogeenkeer
Berichten: 1443
Lid geworden op: 6 juli 2011, 11:49

Bericht door nogeenkeer » 3 augustus 2011, 13:30

Hoi Sara,

ik had zo gehoopt voor je dat alles ok was. Het leven kan zo hard en oneerlijk zijn... Veel sterkte, goed uithuilen en blijven praten met je ventje!

Dikke knuf om je te steunen,
nogeenkeer

sara 888
Berichten: 22
Lid geworden op: 28 april 2011, 15:20

Bericht door sara 888 » 3 augustus 2011, 13:34

hey meisje, sorry dat ik niet direct antwoorden op jou andere berichtjes ... het leven staat soms gewoon stil ... Dank je wel voor je lieve woorden. Hoe gaat het nu met jou? Groetjes

nogeenkeer
Berichten: 1443
Lid geworden op: 6 juli 2011, 11:49

Bericht door nogeenkeer » 3 augustus 2011, 14:06

Hey Sara,

ik begrjip het wel hoor. Als je me voelt zoals ik bij mij eerste miskraam dan heb je nu zo ff het gevoel dat de wereld mag ophouden want de jouwe is in duigen gevallen :( Die onmacht blijft nog even hoor, maar zoals Milla daarnet al meldde, het slijt. Ik hoop dat het jullie snel een keer écht mag meezitten zodat je deze miserie achter jullie kan laten. Als ik je misschien een mooi verhaal mag meegeven. Mijn collega en zijn vrouw hebben 5 jaar geprobeerd voor hun eerste kindje en daarbij talloze IVF-pogingen en een miskraam moeten doorstaan maar toen kregen ze wel hun lieve schat. En ze hebben zichzelf nadien de miserie nog eens terug aangedaan zodat ze dit jaar in mei, na weerom vier jaar met meerdere IVF-pogingen en een buitenbaarmoederlijke zwangerschap, een tweede wondertje mochten verwelkomen. Dus veel miserie, maar ook twee schatjes. De aanhouder wint zeggen ze dan hé...
Met mij ging het ff niet zo goed, toen ze dachten dat de afwijkende waarde uit mijn bloedonderzoek er op wees dat ik een auto-immuunziekte had maar dat is eind vorige week gelukkig uitgesloten. Positief gevolg is dat nu mogelijk (garanties geven ze uiteraard niet :evil: ) de oorzaak voor mijn miskramen gevonden is in een te laag proteïne S wat bloedklontertjes kan veroorzaken waardoor er te weinig zuurstof naar de baarmoeder gaat. Met goeie moed, volharding en een klein hartje gaan we er dus nogmaals voor gaan, ditmaal met bloedverdunners als extraatje.
Als ik je nog één goeie raad kan meegeven. Beetje gelijkaardig aan wat Milla zei: sluit jezelf niet op, ook al voel je je nu misschien zo. Ga een keer winkelen met je ma, bel vrienden op om uit te gaan eten. Desnoods waar je zeker geen andere mensen tegenkomt die je achter je situatie gaan vragen (zo deed ik dat :oops: ) maar probeer je gedachten te verzetten. Het helpt.

Knuf!

valentijn
Berichten: 559
Lid geworden op: 29 juli 2011, 18:54

Bericht door valentijn » 3 augustus 2011, 18:45

Sara,
Ik vind het heel erg voor je, het is allemaal niet eerlijk.
Ik vind de juiste woorden niet maar ik brand vanavond mijn kaarsjes en ééntje ervan brandt voor jou.

knuffel

sara 888
Berichten: 22
Lid geworden op: 28 april 2011, 15:20

Bericht door sara 888 » 3 augustus 2011, 20:01

Hey lieve vrouwtjes, het ziekenhuisbezoek zit erop. De knoop is doorgehakt en het is gebeurd ... Onze zwangerschap is nu definitief voorbij ... Heb veel pijn en slik braaf om de 3u mijn pijnstillers door ... Zucht. Ben stik op van al het emotionele denkwerk en verdriet ... We horen elkaar snel, DANK JE WEL Sara x

Inas
Berichten: 130
Lid geworden op: 11 april 2009, 8:32

Bericht door Inas » 5 augustus 2011, 1:35

Hoi Sara,

Veel sterkte wens ik jou in deze moeilijke periode. Bijna 2 jaar geleden heb ik hetzelfde voor gehad en heb ook enorm afgezien. Geef jezelf voldoende tijd en tracht te blijven denken dat er wel een kindje van jullie zal komen. Je hebt er alleen zo weinig vat op hé, dat is zwaar. En je kan er ook zelfs niks aan doen dus probeer de schuldgevoelens als die er moesten zijn te bannen hoor. Uiteindelijk zal het wel goed komen meisje!

knuffel

sara 888
Berichten: 22
Lid geworden op: 28 april 2011, 15:20

Bericht door sara 888 » 5 augustus 2011, 10:49

hey, ik heb nu al twee dagen op rij pilletjes laten plaatsen en de eerste dag had ik super veel pijn, krampen en redelijk veel bloedverlies. Na de tweede keer pilletjes had ik bijna geen klachten. Nu dat ook nog, een curettage ... Ne mens moet precies eerst echt alle miserie meegemaakt hebben vooraleer die aan de goede dingen kan beginnen ... Zo werkt het leven toch niet ... Pure loterij ... Weet iemand of je na die curettage nog op controle moet? Want als dat het geval is gaat ook onze verlof er nog eens aan ... Dan kunnen we niet eens weg gaan ...

milla
Berichten: 93
Lid geworden op: 25 juni 2009, 20:35

Bericht door milla » 5 augustus 2011, 11:39

Hoi Sara,

Het zit echt niet mee hè.

Ik moest na mijn curretage 1 maand de pil slikken en daarna pas weer op controle.
Ik hoop dat je toch nog op vakantie kan gaan en er toch (al is het maar een beetje) van kan genieten.

Veel sterkte!

Groetjes, Milla

Inas
Berichten: 130
Lid geworden op: 11 april 2009, 8:32

Bericht door Inas » 5 augustus 2011, 22:42

Hoi,

Ik moest niet meer op controle hoor.

sterkte

Plaats reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 7 gasten