De Verdwaalde Ooievaar

1 augustus stond mijn wereld stil, een echo voor de nekplooi, maar de gynaecoloog fronste en zei als dit de nekplooi is is ze wel te dik. Na wat verder kijken en meten blijkt dit het begin van een zware periode... Vlokkentest bevestigd dat er iets mis is, ons meisje heeft het Turnersyndroom. Wat kans geeft hartproblemen, nierproblemen,gehoorproblemen, psychische problemen, onvruchtbaarheid, fysische afwijkingen,.... De zwangerschap wordt onderbroken. 1 september, na inleiding beval ik na 17 weken van ons meisje.. het afscheid valt heel zwaar.... Wie begrijpt ons maakte hetzelfde mee? ....

niemand maakt volledig hetzelfde mee, maar over een tweede semester zwangerschapsonderbreking kan ik meespreken (jammergenoeg).

eerste en vooral: proficiat, je bent moeder geworden en dat blijf je. en meteen een hele dikke knuffel, dit is geen koude pap wat je door te slikken krijgt...

Liesje

Dag Vlindertje,

ik heb ook al mijn deel aan problemen gehad , net als 95% van de mensen op dit forum. Ik bespaar je ff de details, want dat doet er nu niet toe. Wat jij hebt meegemaakt lijkt me ook echt wel rot... Ik kan me indenken dat het bijzonder moeilijk is om afscheid te nemen. Weet niet goed wat ik kan zeggen om je moed in te spreken, denk niet dat er gepaste woorden zijn op zo'n moment. Ik leef met je mee. Veel sterkte!

Nogeenkeer.

Vlindertje,

Ik heb dit zelf niet meegemaakt en kan me dus in de verste verte niet inbeelden hoe je je nu moet voelen, maar toch; heel veel sterkte meid.

Snoezeke
xxx

vlindertje,

woorden schieten te kort,
vanavond brand mijn kaarsje voor jou
heel veel sterkte

Vlindertje ,

Net als snoezeke kan ik het me niet voorstellen en alleen maar inbeelden .

Toch heel veel sterkte want idd dat moet een reuze klap zijn welke moeilijk te aanvaarden is je bent zo blij dat je zwanger bent en dan dit ......

Dikke knuffel

Hier moet ik toch even op reageren. Wat vreselijk! Ik moet toch elke keer even slikken als ik zulke verhalen hoor...

Niet omdat ik het zelf al heb meegemaakt. ( gelukkig maar...) Wel omdat ik zelf het Turner Syndroom heb. Bij mij vallen de gevolgen heel goed mee, omdat het tweede X chromosoom slechts gedeeltelijk ontbreekt.
Op mijn leeftijd ( 27) vind ik de onvruchtbaarheid nog het ergste, verder heb ik het een plaats kunnen geven. Het verschil in ' handicap' tussen Turner vrouwen is heel groot. Bij de ene valt er allemaal prima mee te leven. Maar er zijn er toch ook die vrij zwaar gehandicapt zijn. De natuur maakt al een grove selectie: 90 % van zwangerschappen van een Turner meisje, eindigt volgens schatting in een spontane miskraam.

Ik begrijp dus heel goed dat het een moeilijke beslissing moet geweest zijn. Eerst de vreugde om de zwangerschap, daarna zo bruusk van de roze wolk vallen. Wens je heel veel sterkte toe.

Dag Saartje,

Jouw tekst raakt me. Ik zou denken dat meisjes en vrouwen met het Turner me dit zo kwalijk zouden nemen... Maar het was inderdaad helemaal geen gemakkelijke beslissing. Maar de info die maakte dat de bloeduitslag en vlokkentest en nekplooi combinatie aantoonden dat het honderd procent zo was, en ook die hele grote kans op een miskraam ofwel vele problemen zorgden ervoor dat wij deze keuze maakten. Toch missen we haar enorm en houden we van haar!...
Ik denk dat ik kan begrijpen dat voor jou de onvruchtbaarheid heel moeilijk moet zijn, ben nu zelf ook 27. Voor dat ook sterkte. en bedankt voor je berichtje.

Saartje1984 schreef:Hier moet ik toch even op reageren. Wat vreselijk! Ik moet toch elke keer even slikken als ik zulke verhalen hoor...

Niet omdat ik het zelf al heb meegemaakt. ( gelukkig maar...) Wel omdat ik zelf het Turner Syndroom heb. Bij mij vallen de gevolgen heel goed mee, omdat het tweede X chromosoom slechts gedeeltelijk ontbreekt.
Op mijn leeftijd ( 27) vind ik de onvruchtbaarheid nog het ergste, verder heb ik het een plaats kunnen geven. Het verschil in ' handicap' tussen Turner vrouwen is heel groot. Bij de ene valt er allemaal prima mee te leven. Maar er zijn er toch ook die vrij zwaar gehandicapt zijn. De natuur maakt al een grove selectie: 90 % van zwangerschappen van een Turner meisje, eindigt volgens schatting in een spontane miskraam.

Ik begrijp dus heel goed dat het een moeilijke beslissing moet geweest zijn. Eerst de vreugde om de zwangerschap, daarna zo bruusk van de roze wolk vallen. Wens je heel veel sterkte toe.

Bedankt allemaal voor de steun

Heel veel sterkte, ik zou het zelf nooit hebben gekund om die keuze te moeten maken. Ik besef dat er heel veel moed voor nodig is geweest.