Voor onze lieve Remko, 't mooiste sterretje aan de hemel

[Tatjana]

Morgen zou je 18 weken oud zijn kliene kapoen van me!!!
Mama en papa missen je zo ontzettend hard, mijn lieve kleine grote man!!!
'k Zou je zo graag nog eens in mijn armen kunnen houden, 'k wou dak je kon knufffelen, je kusjes kon geven... 'k Wou dak je tegen alles en iedereen kon beschermen... 'k Mis je zo ongeloofijk hard mijn lieve kleine Remko* <3 <3
Dikke kus en knuffel van je mama en je papa

[Tatjana]

Mama is nog mama
papa blijft nog papa
maar Remko* wordt grote broer!
Heel voorzichtig willen we jullie laten weten dat we zwanger zijn van ons 2de kindje...

't is allemaal nog 't begin maar 't is toch wel terug wennen... Maar we weten dat Remko* zijn best gaat doen om voor zijn zusje/broertje mee te helpen zorgen! Remko* zal over dit beebje waken, dat hebben we hem toch gevraagd... En 'k ben zeker dat onze grote vent hierboven vanop zijn grote wolk zijn best zal proberen doen!

[nogeenkeer]

Wat een geweldig nieuws Tatjana! Dikke proficiat voor jou, je ventje en die lieve Remko*

[Tatjana]

Dank je Nogeenkeer x

[Sterretje]

wat een goed nieuws!

en Remko zal een fantastische engelbewaarder zijn! Hopelijk blijft alles goed gaan en kunnen jullie genieten

[kim1901]

Eerst en vooral wil ik laten weten dat ik heel erg met jullie mee leef met het verlies van jullie prachtige zoontje...
Ikzelf heb ook mijn zoontje verloren, op 26weken zwangerschap, door een vroege zwangerschapsvergiftiging.

Maar ik wil je ook proficiat wensen met je nieuwe zwangerschap! Ik duim en hoop mee dat alles deze keer goed zal verlopen, maar begrijp je angsten en twijfels zeker ook!
Je sterretje zal zeker over zijn kleine broer of zus waken!

Je bent niet alleen meid.

Dikke knuffel
Kim, mama van Robbe*

[Tatjana]

Dank jullie meiden!
Tot nu toe gaat alles goed! 'k Ben er zeker van dat Remko* zijn best doet om een beetje te helpen zorgen voor dit beebje! 'k Denk dat hij zijin taak als grote broer wel serieus neemt! Eigenlijk is het allemaal nog zo raar... Dinsdag zou ons kleine kapeon 23 weekjes zijn moest hij blijven leven zijn en dezelfde dag geboren zijn... 't is allemaal nog zo raar en moeilijk te vatten gelijk... Moest Remko'* ni overleden zijn dan had dit beebje er niet geweest... Maar we weten dat ons ventje zijn uiterste best doet!
Dikke kus xxx

[lauraw27]

Hallo Tatjana,
Heel veel sterkte met jullie verlies, en veel succes met jouw zwangerschaap.Ik begrijp heel goed wat jij voelt, want ik heb hetzelfde mij gemaakt. Ik heb mijn baby <Dominique> bij een zwangershaap van 35w4d verloren.Alle verliep goed nooit ziek geweest of misselijk, en de kontrolen waren altijd goed, de baby groeide normaal...De nachtmerrie begon op 3 december 2011,s;avonds raakte ik in paniek want ik voelde aal paar uurtjes mijn baby niet bewegen, ik heb zelf probeerd de hartslag te vinden met de doopler maar ik kon niet, dus ik wist aal dat niet goed was, wij zijn gelijk naar ziekenhuis gereden en daar de echo heb het bevestigt dat mijn baby was overlijden in mijn buik.De volgende dag was ik ingeleid, en daan 36 uren laater kom mijn baby ter wereld, hij was zo mooi en perfect 52cm en 2900g.Het was niet te zien waarom het fout is gelopen...Alle onderzoeken zijn nu klaar, maar het was niet te vinden, dus geen oorzaak voor de overlijden...Puur pech zij de aarts.Woorden de zo makelijk zijn gezegt door andere maar voor ons zijn de verschrikkelijk...Ik kan dat niet accepteren.Waarom ik?...Hij was de 1 icsi pogging, het was de eerste keer raak eigentlich te mooi om waar te zijn...Nu ben ik bezig met icsi 2 en ik hoop ook opnieuw zwanger te zijn.
Hoe voel jij Tatjana? Hoe veer ben je?
Groetjes Laura

[Tatjana]

Dag Lauraw,

'k snap perfect wat je bedoelt! 'k heb het er ook nog steeds moeilijk mee! De ene dag verloopt beter dan de andere... 'k Vrees dat dit altijd zo zal blijven! Ons hele leven lang... En om den duur kan je nog op weinig plaatsen terecht met je verdriet, ale ja zo ervaar ik het toch! Gelukkig heb ik mijn ventje, hij staat steeds voor me klaar! We hebben van in het begin tegen elkaar gezegd dat we alles gingen zeggen tegen elkaar! Dat we gingen blijven praten met elkaar, over elkaar, over onze gevoelens maar vooral ook over onze lieve kapoen Remko*! We blijven hem onze kapoen noemen! Dat zal hij altijd blijven! Mijn oogappel! Ongeacht hoeveel zusjes en/of broertjes hij nog zal krijgen!
Vandaag ben ik exact 14 weken zwanger van ons 2de kindje. 'k Zal altijd zeggen ons 2de omdat Remko* ons eerste kindje is en altijd zal blijven! Ook al hebben andere mensen het daar moeilijk mee dat we dat zeggen en dat we Remko* altijd in ons leven zullen blijven betrekken! Maar ik kan niks anders, hij is en blijft mijn zoontje!
Deze zwangerschap verloopt heel wat anders dan de zwangerschap van Remko*... 'k Maak mij heel veel zorgen, bijna constant... Ben heel bang dat dit ons nog eens overkomt, ook al zegt mijn gyn dat die kans heel miniem is maar dat veranderd helemaal niks aan mijn schrik die ik nu meedraag...
Ik ga om de 2 weken op controle bij mijn gyn en elke keer mag die me weer gerust stellen, dan zijn we weer ff goed voor een paar uur hoogtens tot de dag nadien. Dan komen de zorgen en de schrik terug...
Ik lijk nu alles veel meer te voelen, is het echt zo of beeld ik mij dat gewoon in of misschien let ik nu op alles veel meer, ik weet het allemaal niet...
Deze week heeft mijn gyn mij voor de rest van mijn zwangerschap thuisgezet, het ging niet meer... Heb echt veel last nu en dan vooral van bandenpijn en rugpijn, kon er soms niet meer door bewegen... Het enige dat ik nu kan doen is zoveel mogelijk rusten! Ook heb ik enorm veel hoofdpijn, bijna dagelijks maar dat komt door de stress van alle zorgen die ik mij nu maak!
Heel veel mensen zeggen ja nu komt alles wel goed geniet er maar van nu en ik weet dat ze dat niet slecht bedoelen, maar genieten zit er nu niet meer in... Ben al blij dat ik zo een prachtige zwangerschap heb gehad van Remko'tje*, daar ben ik onze kleine kapoen eeuwig dankbaar voor!
De schrik die blijft eeuwig... Maar ergens denk ik wel dat onze kleine spruit van hierboven uit alles zal doen om over zijn kleine brusje te waken en hen zo goed mogelijk te beschermen!
Voor de rest tellen we enorm af naar oktober, we wouden dat we zo'n paar maand konden overslaan... We blijven hopen dat alles goed mag gaan en dat we dan in oktober Remko* zijn zusje/broertje mogen verwelkomen... Maar dit kindje zal opgroeien wetend dat hij of zij een grote broer heeft in de hemel! En dat hij altijd over hen zal proberen waken...
Hou je mij op de hoogte hoe het bij jou vordert Lauraw?

Dikke kus Tatjana

[lauraw27]

Hallo Tatjana,

Hoe gaat met jou meid? Hoe verloopt de zwangerschaap?
ik ben 11 weken zwanger van de 2 icsi. Het is heel moeilijk, ik kan niet echt blij van zijn, en ik ben bang dat iets miss zou lopen...
Liefs Laura

[Tatjana]

Dag Laura,

De zwangerschap verloopt tot nu toe perfect!
We zijn nu vandaag 25 weken en 2 dagen ver. Zijn vandaag zelfs nog naar de gynaecoloog geweest en alles was heel goed met ons 2de wondertje! Dus ben ik weer heel ff gerust, ook al is da meestal ni van lange duur... Morgen begin ik mijn waarschijnlijk al terug zorgen te maken...
Ik ga al van in het begin om de 2 weken op controle bij mijn gyn, niet omdat het nodig is medisch gezien dan maar gewoon omdat ik dat nodig heb en zelf ook wil! 'k Maak me zo snel en veel zorgen... Gelukkig begrijpt onze gyn het allemaal goed! Vanaf dat ik 30 weken ben ga ik wekelijks op controle beginnen gaan!
Ik vraag me af hoe ik die periode ga doorkomen, de periode waarin we Remko'tje* verloren zijn... In het slechtste geval laat ik mij die periode opnemen in het ziekenhuis...
Ik had in het begin echt veel schrik om me aan dit baby'tje te hechten, maar langs de andere kant voelde ik me dan zo immens schuldig tegenover dit kindje... Ik probeer zo positief mogelijk te blijven... Ook al is da ni altijd even gemakkelijk... Maar ben ondertussen wel al enorm gehecht aan ons 2de wondertje dat hier in mijn buik groeit... Ik doe mijn best om te genieten van de schopjes en de stampjes...
We hebben ook zo'n angelsound in huis gehaald en elke dag luisteren we naar de hartslag van ons kindje, meestal stelt dit me wel wat geruster. Maak ik me echt teveel zorgen dan ga ik gewoon naar 't ziekenhuis. Nu zijn we zo stilletjes aan terug begonnen aan de voorbereidingen zoals de kaartjes en 't doopsuiker en zo... Kan het niet blijven uitstellen he... Anders gaan we het nooit in tijds afkrijgen... Normaal als alles blijft gaan zoals het nu gaat dan word ik ingeleid op 37 à 38 weken en van zodra het gewicht goed is van ons kindje. 'k Ga echt blij zijn als 't oktober is en dit kindje in onze armen ligt dan gaan we pas gerust zijn...
Hoe voel jij je meid?

Kusjes Tatjana

[lauraw27]

Hallo Tatjana,
Ik ben blij voor jou dat alles goed is. Weet je wat het word? Vandaag ik voel mij goed, maar ik ben altijd nog bang. Ik doe mijn best om blij te zijn.Maar rustig zou ik pas zijn als ik mijn kind heb.Volgende weel de 12 weken echo+neckploimeting.
Liefs Laura

[Tatjana]

Dag Laura,

Hier gaat tot nu toe alles nog heel goed.
Ben nu 30 weken en 4 dagen zwanger, dus moet nog een 8-tal weken gaan. 'k Moet sowieso niet tellen tot 40 weken doordat ik word ingeleid aan 37/38 weken ongeveer. Maak me ook heel veel zorgen nog steeds. Soms is het echt heel erg en krijg ik soort van paniekaanvallen... Ben ondertussen al regelmatig naar het ziekenhuis geweest, omdat ik me te veel zorgen maakte... 'k Ga nu liever teveel dan te weinig... Ik nader nu ook de periode waarin we Remko* verloren zijn en heb echt heel veelschrik vraag me soms af hoe ik het einde van mijn zwangerschap ga halen... Ga pas iets geruster zijn als 'k dit kindje gezond en wel in mijn armen zal hebben... We weten inderdaad of Remko* een zusje of een broertje krijgt, maar mag het nog niet vertellen van mijn ventje. Dus nog ff geduld tot begin oktober ergens. Moet nu stilaan aan alles beginnen ter voorbereiding van dit kindje maar blijf alles maar uitstellen... Enkel het geboortekaartje en het kaartje voor de babyborrel is al in orde. Het doopsuiker moet ik nog aan beginnen, alles staat hier klaar dus ga er in de loop van de week aan moeten beginnen enkel de naamkaartjes heb ik al gedaan. Moet dan nog alle kleertjes wassen en strijken, de meubels ('t park, de verzorgingstafel,...) moeten in september ook naar beneden komen en moet die dan ook allemaal nog keer afwassen. Moet dan ook nog alle adressen schrijven op de enveloppes, dus heb nog redelijk wa werk... Ik ga nu ook wekelijks op controle bij mijn gynaecoloog, niet omdat het nodig is maar gewoon omdat ik er nood aan heb om gerust gesteld te worden...
Hoe was je 12 weken echo meid?
En de nekplooimeting?
Hoe ver ben je nu?
En weet je al wat het bij jullie is?
En hoe voel je je nu meid?
En hoe gaat het nu met jullie beebje?

Dikke kus Tatjana

[lauraw27]

Hallo Tatjana,

Waw jij ben al 30 weken, de tijd vliegt.De 12 weken echo+neklpooimeting was goed, nu ben ik 17 weken,de baby kan ik nog niet voelen, ik dacht dat het zou sneler zijn de 2 keer, maar tot nu toe nog niet.Ik heb een profesionelle Doopler gegaald dus als ik onbezorgd ben, dan ga ik naar de hartslag van de baby luisteren.
Wij hebben nichts meer gekocht, want de baby kamer staat vanaf vorige jaar klaar, alles zit het.Ik ga met het geboortekaartjes tot na de bevaling wachten, in de begin zou ik ook geen zin hebben voor bezoekers dus ik vind prima om te wachten met de kaartjes.
Bij mij zou keizersnee zijn en de arts wil wachten tot 38/39 weken, maar ik denk niet dat ik zou lang kan wachten, ik wil liever bij 37 weken, ja dat moet bespreken zijn.Wij gaan elke 2 weken bij controle, een keer bij verloskundige en dan bij gynecolog dus dat is goed.
Meid jij ben bijna am ende van deze moeilijke weg, nog paar weken en dan kan jij jou kleintje bewonderen.Super.
De echo was goed op dinsdag, en de arts demk dat het zou alweer een jonge
zijn..Ik ben heel blij dat een jonge is.
Ik heb de gevoel dat mijn baby<Dominique> terug bij mij is gekomen, ik weet
dat niet kan maar ik vind het leuk zo om te denken.Gek heh??
Liefs Laura

[Tatjana]

Hey Laura,

Nu zaterdag ben ik 32 weken ver... Ben zondag voor de zoveelste keer naar 't ziekenhuis gegaan, omdat ik heel veel last had van harde buiken. Dacht dat het door de warmte kwam. Ma had er redelijk veel last van en 'k had er redelijk veel vond ik, dus heb ik keer gebeld naar verloskunde. De vroedvrouw aan de mijn zei dat er door dat weer meer zwangeren last van hadden, maar als 'k gerust wou zijn dak keer moest langs komen en 'k zei dan dak bijna nog niks gedaan had dus dat al ni kan zijn doordak ni rustig geweest ben en toen ze zei weet ge kom gewoon naar hier ff. Dus toen we daar dan toe kwamen, had de vroedvrouw al mijn dossier keer doorgenomen waardoor ze dus wist wat we al hebben meegemaakt en moest direct aan de monitor. Op een half uurtje tijd had ik al zeker 8 harde buiken gehad, die dus voorweeën bleken te zijn... Begonnen om den duur ook wel wat pijn te doen ze... Dus ben direct mogen blijven voor 3 dagen, moest aan het infuus met weeënremmers. Heb nu 1,5cm opening. Ben nu sinds gisteravond terug thuis en moet nu pilletjes nemen, pre-par. En heel veel rusten. Maar ons beebje dioet het wel heel goed en zit nog heel hoog in mijn buik dus das al goe nieuws en wa ook in mijn voordeel is, is da mijn baarmoederhals nog lang is. Maandag moet ik terug op controle bij mijn gyn.

Groetjes Tatjana