3x miskraam, geen garanties, geen hoop, geen kind

[sterretjes]

Ik weet het.. Ik blijf me ook voorhouden dat we hierdoor moeten want we het ons anders eeuwig gaan blijven afvragen of het niet had kunnen helpen. Maar het wachten is verschrikkelijk.

Hoe lang ga je moeten herstellen na de ingreep in maart?

[Maria80]

hallo sterretjes,

ik weet het niet precies maar zal waarschijnlijk pas de zomer worden voordat we er weer voor mogen gaan.... als de operatie en behandeling allemaal goed gaan. we hopen t beste.
wanneer moet jij op operaties ondergaan?

alvast veel sterkte gewenst.

liefs

[sterretjes]

Bij mij ligt de operatie vast voor begin april pas. Ik moest eerst voldoende herstellen van de vorige ingreep en sowieso was het precies eventjes wachten.

Er lopen ook nog een boel andere testen dus..

Hebben ze bij jou op voorhand een MRI of iets dergelijks gedaan om te checken of het wel zinvol was om te opereren? Of hebben ze dat pas gezien tijdens de kijkoperatie zelf?

Ook bij ons is gesproken over wachten tot de zomer..

[Maria80]

Beste Sterretjes,
hoe lang het herstel gaat duren weet ik niet precies. Ik hoor na de operatie of het goed is gegaan en hoe het vervolg eruit gaat zien. Ze moeten echt middels een buikoperatie kijken of het 1 baarmoeder is, dat kunnen ze niet middels een MRI zien. Helaas.
11 maart is de volgende operatie. Hoop zo dat het goed zal gaan en dat ik daarna echt kan herstellen. Merk dat mijn lichaam totaal in de war is. Ben al 3 weken ongesteld, ondanks de pil....
Maar goed, na de operatie, krijg ik een blaasje erin, moet ik aan de antibiotica, hormonen en weet ik veel wat. Ik hoop dat het dan na de zomer allemaal goed en hersteld is. Ik moet het per dag bekijken... Maar moeilijk vind ik het wel. Ook mijn relatie heeft er onder te lijden. Ik sta al maanden stil, onderga operaties, slik medicaties, ben soms erg emotioneel etc en hij gaat door.... Hij staat aan de zijlijn. We houden heel veel van elkaar, maar het is wel zwaar.

Maar goed, we houden moed. Wat ik wel merk is dat het lichaam tijd nodig heeft om te herstellen dus begrijp dat je operatie in aprilis gepland.
Heel veel sterkte gewenst.

[Maria80]

Hallo,
hoe is t met jullie?
Bij mij is t weer erg spannend. Na tot half juni aan de hormonen te zijn geweest heb ik een pauze ingelast om bij te komen van alle heftige gebeurtenissen. We hebben een lange verre reis gemaakt, even alleen maar leuke dingen doen. Dat was goed en erg nodig.
En nu, nu ben ik 5,5 week zwanger en op van de zenuwen. Zou t nu goed gaan? We hopen t zo. De spanning is erg groot en ik slaap s.nachts nauwelijks. Over 2,5 week de eerste echo. Spannend of ik dat haal en of t goed zal zijn. We hopen t zo.

Ik hoop dat t goed met jullie gaat.

[Katrienemie84]

Maria ik hoop het allerbeste! Maar probeer ook wat te relaxen en positief te zijn! Is ook erg belangrijk. Je moet je echt niet zo opfokken (makkelijker gezegd dan gedaan) want das niet goed voor je klein ukje. Komaan! Positief zijn!

[sterretjes]

Dag Maria,

Wat een fijn, maar tegelijk ook zo spannend nieuws! Mijn duimen staan in elk geval omhoog voor jullie de komende weken!

Ook in ons verhaal lijkt het geluk gekeerd te zijn. Begin april werd ik geopereerd en er bleek een groot tussenschot te zitten in de baarmoeder, wat dan weggenomen werd. Eind mei nog eens voor controlehysteroscopie gegaan en alles wat goed genezen; wel blijft mijn baarmoeder vanboven wat "ingedeukt", dus hartvormig maar het schotje is weg.
En..vlak na die controle zijn we opnieuw zwanger geraakt. Een vlekkeloos parcours werd het opnieuw niet! Op 6 weken kreeg ik een zware bloeding en moest ik verschillende weken het rustig aan doen. Maar uiteindelijk bleef het hartje kloppen en ondertussen ben ik 16 weken zwanger.

We hebben echt zenuwslopende weken achter de rug en om eerlijk te zijn ben ik nog steeds doodsbang voor elke echo maar voorlopig gaat alles goed..
Maar na drie miskramen zit de schrik er te diep in om nu gerust te kunnen zijn jammer genoeg.

Maria, Ik begrijp dus perfect hoe spannend deze weken zijn. Ik was bij momenten ook echt in paniek en geloofde niet dat het goed zou komen en hoewel stress zeker niet goed zal zijn, soms heb je dat echt niet in de hand hè.. De komende weken zal je gewoonweg moeten uitzitten vrees ik! Wat mij hielp, was toch al proberen om geregeld rustig dingen te vertellen aan het kleintje want zelfs al loopt het fout, dat pakken ze je niet meer af en het blijft jouw kindje hè.

Wanneer heb je de echo?

Heel veel succes meid!!

[nogeenkeer]

Maria, Sterretjes, wat een geweldig nieuws voor jullie beiden!! Ik hoop dat alles goed mag blijven gaan. Ik kom nog zelden op DVO maar kan dit topicje nooit overslaan, omdat ik zelf ook drie miskramen en een bbz heb gehad. Maar daarnaast heb ik ook twee prachtige, geweldige zoontjes!

Sterretjes, die schrik blijft tot op het einde. Zeker bij mijn eerste zwangerschap begon ik voor iedere echo bijna (of soms helemaal..) te huilen in de wachtkamer van de gynaecoloog, puur van de schrik! Maar het geluk dat je dan nadien hebt als ze geboren zijn, is gewoon overweldigend. Die kindjes waar je zoveel moeite voor moeten doen worden suuuuupergraag gezien

[Maria80]

Beste sterretjes,

 

Wat een heftig verhaal, maar ook van harte gefeliciteerd dat jullie al 16 weken ver zijn. Wat fijn, ondanks de inmense spanning en bloedingen die je hebt gehad. Jullie kindje is heel eigenwijs en laat zich niet wegjagen. Wat goed om te horen.

Ik vind het heel fijn om te lezen dat er hoop is en dat onze verhalen op elkaar lijken en dat ik hopelijk ook net zo ver kom als jou en dat we samen tot het einde komen. Je geeft me hoop. Maar oh, wat ben ik soms bang. Je bent continu aan het controleren of alles nog wel goed gaat, al weet ik dat ik er 0,0 invloed op heb. Maar door jouw verhaal (dat idd vrijwel identiek is) ga ik bijna denken dat het weghalen van het schotje heeft geholpen. We hebben er iig allebei alles aan gedaan. Nu is het aan het kindje.

Wellicht kan ik een verklaring geven voor je bloeding. Bij mij is gezegd (na 2x geopereerd te zijn geweest in januari en daarna begin maart) dat het lichaam rust nodig heeft zodat de baarmoeder goed kan herstellen. Ik zou 2 maanden na de laatste operatie weer mogen proberen, maar ze raadde het af. Ik moest weer 2 maanden aan de pil. Heel tegenstrijdig. Dus wellicht was je baarmoeder wat onrustig nog van de operatie en kreeg je daarom een bloeding. Mooi dat je kindje zich hier niks van heeft aangetrokken en is blijven zitten.

Door mijn voorgeschiedenis heb ik afgelopen vrijdag toch een echo gehad. Bij 6 weken en 2 dagen. De kans dat er iets te zien zou zijn (hartfunctie) zou klein zijn. Ik was heel erg gespannen, wist me echt geen houding te geven. Gelukkig bleek er hartfunctie te zijn. Eindelijk eens goed nieuws als je op zo’n stoel ligt. En nu kunnen we alleen maar hopen en duimen. Ik merk dat ik door het zien van de hartfunctie iets hoop heb gekregen, maar aan de andere kant ben ik nog zo onzeker. Je droomt nu voorzichtig vooruit, over de toekomst, maar wil ook niet te veel vooruitdenken om je een teleurstelling te besparen. Ik vind het heel fijn als je voor me wilt duimen. Je woorden en steun doen me erg goed. Ook al weet ik dat we geen invloed hebben, postieve gedachten kunnen nooit kwaad.

Lieve sterretjes, ik wens jou en jullie heel veel sterkte en mooie en goede maanden. Dat al ons verdriet maar ergens goed voor is geweest.

Liefs Maria

 

[Vlientje]

Hallo dames,


Ik kom hier even binnen vallen.
Eerst en vooral proficiat met jullie zwangerschap, ik duim hier hard mee dat alles goed verloopt.

Zelf heb ik ook een tweehoornige baarmoeder, het tussenschot is zo ver mogelijk verwijderd, ik heb dus ook nog een klein overschotje bovenaan. Mijn baarmoeder heeft dus de vorm van een hartje.

Ik heb geen idee in hoeverre jullie nu opgevolgd worden en wat er allemaal gemeten wordt, maar ik wil jullie aanraden om aan de gynaecoloog die jullie opvolgt te vragen om jullie baarmoederhals ook goed op te volgen. De prof die mij behandelt vertelde me dat de kans op funneling cervix (eigenlijk een soort van baarmoederhalsinsufficiëntie) iets groter is bij vrouwen die een tussenschot hadden in hun baarmoeder.
De kans is iets groter, maar daarom heb je dit niet, maar ik vind het de moeite om het op te laten volgen.

Ik verloor 2 kindjes op ongeveer 18 weken door die funneling cervix. Door goede opvolging en tijdig ingrijpen is de kans op een gezond kindje veel groter. Ik hoop enorm hard dat het bij jullie nu goed gaat, daarom wou ik hier toch even reageren.


Veel lieve en duimende groetjes,

Eveline

[Maria80]

Hallo Eveline,

Bedankt voor je reactie en advies. Dit wordt bij mij niet gevolgd maar ik ga t zeker aangeven als ik zo ver mag komen. Dank je wel. Ik had er nog nooit eerder over gehoord.

Heel heftig dat je 2 kindjes hebt verloren en dapper dat je ons wilt helpen dit te voorkomen. Ik wens je veel goeds voor de toekomst.

Liefs maria

[sterretjes]

Hoi Vlientje,

Amai wat heb jij al meegemaakt seg.. Op 18 weken je kindjes verliezen..ik krijg er kippenvel van

Ik had al ergens gelezen dat problemen met de baarmoederhals vaker voorkwamen bij onze soort "baarmoederafwijkingen" dus de gynaecologe heeft de baarmoederhals opgemeten en die was nog meer dan 5cm dus dat zat voorlopig goed.

Is er iets meer dat ze kunnen doen dan de baarmoederhals iedere controle opmeten?

In elk geval bedankt dat je dit met ons wil delen. Ik mag er niet aan denken het kindje nu nog te moeten verliezen..

[Vlientje]

Hey dames,


Bij mij hebben ze een hysteroscopie gedaan. Dit onderzoek kan enkel als je niet zwanger bent. Bij die hysteroscopie hebben ze een extra check gedaan om te kijken in hoeverre mijn baarmoederhals mooi aansluit. Daarbij nemen ze een steriele cilinder en brengen ze die in. De baarmoederhals zou al rond een cilinder van 5mm moeten spannen. Bij mij was dat niet het geval, bij mij spande de baarmoederhals zelfs nog helemaal niet bij een cilinder van 7 mm. Doordat mijn baarmoederhals ook nog eens heel kort is (2,8 cm), zeiden ze dat ik een cerclage nodig heb bij een nieuwe zwangerschap.

Tijdens een zwangerschap kunnen ze inderdaad enkel elke keer de baarmoederhals meten en controleren. Een cerclage steken ze pas als ze zien dat er een probleem is.
Stel nu dat er toch een probleem is, zul je moeten rusten of platliggen en in bepaalde gevallen een noodcerclage steken.
'k Hoop dat bij jullie alles goed gaat en dat bij jullie jullie baarmoederhals lekker stevig is.

Ondertussen ben ik 26 weken zwanger, heb ik een cerclage gekregen toen ik 11 weken zwanger was, maar moet ik hier toch platliggen. Mijn baarmoederhals is mijn zwakke plek en is al een stuk open gegaan. Momenteel ziet het er nog redelijk uit, 't is vooral afwachten hoe goed mijn baarmoederhals het blijft doen, maar we zijn nu toch al een pak verder geraakt en de kansen voor ons kindje zien er goed uit.

Veel succes ladies! En ik duim met jullie mee dat jullie binnen een aantal maanden jullie kleine wondertje mogen vasthouden!


Veel liefs,

Eveline

[Maria80]

Hallo dames,
Hoe gaat t met jullie? Hoop dat alles goed gaat.
Ik zit inmiddels op 14 weken en t voelt heel onwerkelijk. Ik durf het bijna niet te geloven. Ben nog elke dag bang dat t mis gaat en ik heb het ook nog niet aan veel mensen verteld. Ondanks dat we erg blij zijn is de angst bij mij heel groot. Het enige wat ik kan doen is t beste blijven hopen. Ik was vanaf week 7 erg misselijk en dat is net minder geworden. Irritant want nu heb ik geen enkele bevestiging meer. Ik merk dat ik vaak erg moe ben. Misschien wel door de combi hard door blijven werken en de dagelijkse spanning of t allemaal wel goed is. Over 2 weken weer een echo. Het blijft zo spannend. De mensen die t wel weten zeggen vaak; je MOET nu wel genieten. Ik hoop dat dat steeds meer zal komen, hoe meer tijd t goed gaat hoe meer vertrouwen ik erin zal krijgen. Stap voor stap.

Ik ben heel benieuwd hoe het met jullie gaat. Wens jullie iig heel veel goeds.

Liefs

[Margot_80]

Dag Maria,

ik ben 33 jaar en heb ook net 3e biochemische miskraam achter de rug op 9 maanden tijd. Ben nu aan cryo poging van 4e icsi begonnen. Mijn kansen beginnen te slinken.

Ook bij mij zeiden 4 verschillende dokters van verschillende feriliteitscentra: super! Je KAN zwanger worden...
Laat dat nu niet MIJN doel zijn, ik wil zwanger BLIJVEN en bevallen...
(Ik ben dus maw 3 bijkomende opinies gaan vragen.)

Met ups en vele downs en een endometriose operatie en 1 van de 2 eileiders half dicht,
Blijf ik momenteel nog de moed hebben om telkens weer recht te kruipen en opnieuw te proberen. Ik ben zo bang om te stoppen met al die behandelingen...

Mijn relatie is sterk maar het intieme is er af momenteel.

Toch geloof ik er nog in. De natuur is sterk. Zowel in deleten als het niet goed is, gelukkig maar, en in doorzetten als er toch kleine kans is. Denk aan onkruid dat door terrastegels groeit... Of plantjes tussen rotsen doe toch hun weg naar de zon groeien...

Dat houdt mij recht.

Hoe is het nu met jou?

Groetjes,
Margot