Meerdere miskramen: Welke onderzoeken? Welke centra?

Aria
Berichten: 702
Lid geworden op: 2 januari 2014, 11:08

Meerdere miskramen: Welke onderzoeken? Welke centra?

Bericht door Aria » 2 januari 2014, 11:19

Hoi allemaal,

ik hoop dat het goed gaat met jullie en dat jullie in dit nieuwe jaar allemaal gezegend zullen worden met 'n pracht van een kindje.

Een half jaar geleden ben ik gestopt met de pil en ondertussen heb ik 2 spontane miskramen gehad: de eerste op 6w5d en de tweede op 6w. Ik word dus erg snel zwanger (Beide keren van de eerste poging), maar ik blijf het dus niet... Ik ben sinds bijna een jaar echter vooral in het buitenland omwille van professionele redenen en ik heb mijn beide miskramen dus in het buitenland gehad. Ik heb echter gemerkt dat men er hier nogal 'lichtjes' over gaat. Onderzoeken, medicatie, ... het is volgens mijn gyn hier allemaal nog niet nodig en ik heb dus het advies gekregen na mijn 2de miskraam om 3 maanden pauze in te lassen en gewoon opnieuw te proberen. Begin februari zouden we dus opnieuw mogen proberen.

De angst voor een 3de miskraam is echter groot, vooral omdat ik dus absoluut niet begeleid wordt hier. Mijn eerste zwangerschap was wel vastgesteld in België door mijn huisarts en ze had me haar contactgegevens bezorgd zodat ik vanuit het buitenland met mijn vragen bij haar terechtkon, maar toen ik haar om advies vroeg na mijn eerste miskraam heb ik nooit een antwoord terug gekregen...

Ik heb dus nog geen enkel (bloed)onderzoek gehad om een eventuele oorzaak te achterhalen en ik denk er dus over om bij een 3de miskraam naar België af te reizen om daar te starten met onderzoeken. Ik ben nogal teleurgesteld in mijn huisarts, omdat zij mij dus met geen enkel advies of opvolging heeft bijgestaan en ik zou dus graag weten waar ik in België terechtkan met mijn probleem.

Welke onderzoeken gebeuren er zoal standaard na 3 miskramen? Werden jullie eerder, na 2 miskramen, ook al onderzocht? Welke specialisten, ziekenhuizen, fertiliteitscentra raden jullie mij aan?

Hartelijk dank!

Vele groetjes,
Aria

Pimpajoentje
Berichten: 175
Lid geworden op: 24 januari 2013, 13:51

Bericht door Pimpajoentje » 2 januari 2014, 14:11

Beste Aria,

Het spijt me dat je hierdoor moet, ik wens het niemand toe!

Ik heb zo een beetje in hetzelfde schuitje gezeten: 2 vroege miskramen en wat dan? Toen hebben ze bij mij beperkt bloedonderzoek gedaan (standaarddingen werden onderzocht zoals de alvleesklier) en daar is toen niks uitgekomen. Dus werden de miskramen geweten een brute pech en mochten we verder proberen. Opnieuw onmiddellijk een derde keer zwanger en ook die zwangerschap is na een week of zes misgelopen. Toen hebben ze enerzijds een onderzoek gedaan met contrastvloeistof om te kijken of mijn baarmoeder afwijkingen had (wat niet het geval was) en anderzijds bij mijn man en mij uitgebreid bloedonderzoek, waaronder ook een genetisch onderzoek werd gedaan om te kijken of er een probleem was in de 'koppeling' tussen mijn man en mij. Ook daar is niets uit verder gekomen en mijn gynaecoloog had me daar ook op voorbereid, dat er slechts bij weinig koppels echt een oorzaak wordt gevonden (er is een groot verschil tussen niet zwanger worden en niet zwanger kunnen blijven) en dat er van dat percentage ook nog maar eens een laag percentage effectief kan worden geholpen. Bij de volgende poging heeft ze ons wel het gebruik van utrogestan en aspirine aangeraden. Ligt het daaraan, we zullen het nooit weten, maar momenteel ben ik bijna 35 weken zwanger:-). Ik wens je heel veel moed toe!

Aria
Berichten: 702
Lid geworden op: 2 januari 2014, 11:08

Bericht door Aria » 2 januari 2014, 14:54

Beste Pimpajoentje,

hartelijk dank voor je reactie! :-)

Wat 'n geweldig nieuws trouwens dat je ondertussen een gezonde zwangerschap hebt mogen doormaken en al bijna je prutske op de wereld kan zetten! Ik hoop dat de laatste weken nog vlekkeloos mogen verlopen en je dan 'n pracht van 'n kindje in je armen en je hart mag sluiten!

't Is wel een opluchting voor mij om te weten dat ik niet alleen in dit schuitje zit.

Dat er meer niet dan wel 'n oorzaak wordt gevonden voor de herhaalde miskramen is me inderdaad bekend. Ik denk dat 't echter eerder 't idee is van dat ik door me te laten onderzoeken (en m'n man) 't gevoel heb dat ik er iets aan 'doe'. Dat ik niet gewoon zit te wachten tot dit opnieuw gebeurt...

Zou je voor mij de benamingen van die onderzoeken kunnen oplijsten? (En eventueel ook waar je die hebt laten doen, was dat in 'n gespecialiseerde afdeling van 'n ziekenhuis of gewoon via de huisarts?)

Ik heb inderdaad al gelezen over utrogestan en aspirine: zou dit iets zijn dat ik kan voorstellen aan mijn gyn bij 'n volgende zwangerschap?

Vele groetjes,
Aria

nogeenkeer
Berichten: 1443
Lid geworden op: 6 juli 2011, 11:49

Bericht door nogeenkeer » 2 januari 2014, 15:12

Dag Aria,

ik ben de trotse mama van 2 superjongens maar heb ook vier zwangerschappen zien mislukken, 3x miskraam en 1x bbz. Na mijn derde miskraam is er een uitgebreid onderzoek gedaan van mijn bloed naar enerzijds stollingsafwijkingen (te dik bloed zorgt voor te weinig zuurstoftoevoer richting baarmoeder) en anderzijds genetische problemen, DNA-afwijkingen (van zowel mijn man als mij). Als daar niets uitkwam konden we ook opteren voor zo'n baarmoederonderzoek, hysteroscopie als ik het mij goed herinner. De gynaecoloog waarschuwde ons dat ze slechts in 5% van de gevallen iets vinden en dat er ook dan nog maar aan een beperkt aantal dingen iets gedaan kan worden.
Ik was één van de "gelukkigen" bij wie ze een eenvoudig probleem ontdekten, nl een te laag gehaalte proteïne S waardoor mijn bloed iets té dik is. Ik heb dan bij een volgende zwangerschap utrogestan gekregen om de innesteling te bevorderen en junior-aspirine genomen tot 16 weken. En die zwangerschap liep goed!!
Ze geven wel geen garanties, bij mij is er zelfs geen "bewijs" dat die stollingsafwijking de reden was, omdat het slechts een lichte afwijking was, maar kijk, het heeft geholpen en die kleine vriend is intussen 16 maand geworden :wink:

Succes!!

Pimpajoentje
Berichten: 175
Lid geworden op: 24 januari 2013, 13:51

Bericht door Pimpajoentje » 2 januari 2014, 16:33

Hey Aria,

Het was hetzelfde traject als bij nogeenkeer:

-hysteroscopie
-genetisch bloedonderzoek

Beide onderzoeken gebeurden op de 'gewone' afdelingen: bloedonderzoek door het labo van het ziekenhuis en hysteroscopie werd uitgevoerd door mijn eigen gynaecoloog. Dus wij zijn nooit verder gegaan naar een fertiliteitscentrum of meer gespecialiseerd centrum. Mijn gynaecoloog zei zelf (weet niet in welke mate het waar is) dat een meer gespecialiseerd centrum waarschijnlijk weinig voor ons kon doen, omdat we geen probleem hebben met zwanger worden, maar wel met zwanger blijven. En de percentages die nogeenkeer aanhaalt, zijn bij ons ook gezegd, dus ik geloof wel dat ze ons serieus namen, maar er is "helaas" gewoon nooit een oorzaak gevonden. In 2013 toch niet, misschien dat er voor onze problemen over 20 jaar wel meer kan worden gedaan.

Die utrogestan en (junior) aspirine kunnen zeker geen kwaad (beide te nemen vanaf eisprong): utrogestan (vaginaal) geeft wel veel vervelende vaginale afscheiding en door alle aspirine sta je wel snel vol blauwe plekken:-). Met beide ben ik mogen afbouwen op 12 weken, maar door mijn eigen onzekerheid ben ik ze eigenlijk blijven doornemen tot een week of 16.
Utrogestan bevordert in feite de innesteling en de aspirine zorgt voor een betere doorbloeding (vandaag dus ook sneller de blauwe plekken als je je ergens tegen stoot). Ik zou het zeker eens aankaarten bij je arts, want elke miskraam is er eentje te veel!
Als ik je verder nog kan helpen, geef maar een seintje.
En nog veel moed gewenst, ik duim voor je!

Aria
Berichten: 702
Lid geworden op: 2 januari 2014, 11:08

Bericht door Aria » 2 januari 2014, 19:31

Hoi nogeenkeer en Pimpajoentje,

dankjulliewel om jullie ervaringen met me te delen en verdere info te geven!

Het geeft mij ontzettend veel moed als ik lees dat vrouwen ook in mijn schoenen hebben gestaan en er toch nog een mogelijkheid is op een vlotte, goede zwangerschap.

Vele groetjes,
Aria

Nu
Berichten: 4
Lid geworden op: 21 november 2012, 10:28

Bericht door Nu » 2 januari 2014, 22:25

Hoi,

Ik wil geen hoop wegnemen, maar mijn verhaal delen. Misschien heb je er toch iets aan (hoop ik dan ;-) Ik heb 1 dochter en sindsdien vruchtbaarheidsproblemen en 3 miskramen. Ik word opgevolgd in het CRG Jette.

Na hyperstimulatie + 2 mk hebben ze bloedonderzoek, baarmoederonderzoek en genet. onderzoek gedaan. Het enige wat ze vonden was een lichte afwijking in mijn bloedstolling (proteïne s), maar zij vonden dit geen verklaring voor de mkn. Bij mijn 3de mk had ik Utrogestan én aspirine gebruikt, maar het mocht niet baten. Ze hadden ook mijn schildklierhormoon onderzocht, en daar zou het mssch aan kunnen liggen die laatste keer (= hcg was veel te hoog). Misschien ...

Wat het CRG mij voorstelden om te doen bij een ev. nieuwe zwangerschap is zowiezo het nemen van Utrogestan, aspirine en later spuitjes tegen bloedklonters. Ze spraken ook over het ev. nemen van cortisone (maar ze waren er niet echt enthousiast over). Er is ook de mogelijkheid om in het onderzoek stappen van dr. Noens in UZ Gent.

Ik heb de indruk dat 'ze' (= zowel gespecialiseerde als 'gewone' gynaecologen) weinig weten over miskramen en dat er maar heel weinig onderzoek naar gebeurd, terwijl het toch veel mensen overkomt en veel mensen eronder lijden. Ik zou ook zo graag hebben dat ze meer zouden kunnen doen om mkn te voorkomen. Ik wil geloven in het idee van natuurlijke selectie, maar ik kan niet geloven dat alle 3 mijn mkn hieronder vallen.

Laatst las ik een onderzoek in Engeland (op te zoeken via google) waarbij ze als mogelijke oorzaak van mkn zeiden dat sommige vrouwen te vruchtbaar zijn en toen werd er besloten dat het toedienen van steroiden zou kunnen helpen...

Hoop doet leven, zeggen ze ;-)

Aria
Berichten: 702
Lid geworden op: 2 januari 2014, 11:08

Bericht door Aria » 3 januari 2014, 9:27

Hoi Nu,

hartelijk dank om je verhaal te delen!

Ik hoop dat je binnenkort toch ook mag gezegend worden met een brusje voor jullie eerste kindje, zodat ook het leed van 3 miskramen wat verzacht kan worden.

Ik ben me ervan bewust dat zelfs met medicatie het fout kan lopen. Er is geen wondermiddel...

Ik ga jouw medische ervaringen zeker in het achterhoofd houden. Over die steroïden in Engeland had ik inderdaad al iets gelezen, maar daar was nog niet echt wetenschappelijk bewijs voor, dat zit nog in een experimenteerfase?

Een flinke dosis hoop en geduld, ook voor jou!

Vele groetjes,
Aria

Aria
Berichten: 702
Lid geworden op: 2 januari 2014, 11:08

Bericht door Aria » 3 januari 2014, 9:32

Hoi Nu,

hartelijk dank om je verhaal te delen!

Ik hoop dat je binnenkort toch ook mag gezegend worden met een brusje voor jullie eerste kindje, zodat ook het leed van 3 miskramen wat verzacht kan worden.

Ik ben me ervan bewust dat zelfs met medicatie het fout kan lopen. Er is geen wondermiddel...

Ik ga jouw medische ervaringen zeker in het achterhoofd houden. Over die steroïden in Engeland had ik inderdaad al iets gelezen, maar daar was nog niet echt wetenschappelijk bewijs voor, dat zit nog in een experimenteerfase?

Een flinke dosis hoop en geduld, ook voor jou!

Vele groetjes,
Aria

sterretjes
Berichten: 57
Lid geworden op: 23 augustus 2012, 14:02

Bericht door sterretjes » 3 januari 2014, 10:18

Hoi Aria,

Ook hier een verhaal van herhaalde miskramen dat ik wil delen; hoe meer informatie hoe beter is mijn ervaring!

Ik heb op een jaar tijd drie miskramen gehad, telkens tussen de 6e-8ste week zwangerschap en telkens nadat er eerst wel hartactiviteit was vastgesteld.

Na de eerste curettage zag de gynaecologe op een gewone controle-echo dat mijn baarmoeder 'hartvormig' was (medische term dat ze toen gebruikte was uterus bicornis). Volgens haar had dit er weinig mee te maken en kon hier ook niks aan gebeuren.
Na de tweede miskraam hebben we een basisbloedonderzoek en genetisch onderzoek gekregen via de gynaecologe. Hier kwam niets uit.

Bij de derde zwangerschap kreeg ik van de gynaecologe utrogestan maar ook dit mocht niet baten. Na de derde miskraam zijn we op zoek gegaan naar antwoorden en oplossingen en hebben we verschillende specialisten/centra gecontacteerd.
In Gasthuisberg Leuven zagen we Prof. Pexsters en werd een hysteroscopie gedaan. Hier spraken ze opnieuw van een hartvormige baarmoeder en raadden ze gewoon aan verder te blijven proberen.
Ik had hier geen vertrouwen meer in en ben naar het UZ Gent gegaan naar Prof. De Sutter. Omdat dit een hele tijd wachten was op een intake zijn we in tussentijd ook naar Dr. Decleer (Aalter - Jan Palfijn Gent) gegaan. Hier werd een opnieuw een soort genetisch onderzoek gedaan om te zien of ik en mijn vriend wel "matchen" op bepaalde vlakken. Als dit niet zo was, zou Dr. Decleer werken met baxters immunoglobulines (cfr. ook Prof. Noens in UZ Gent doet dit). Maar voor ons was er geen probleem op dit vlak. Verder zei hij dat mijn baarmoederafwijking mogelijk verkeerd gediagnosticeerd was en er misschien een tussenschot zat wat dan WEL verwijderd kon worden. Hij stelde een kijkoperatie voor (laparoscopie in combinatie met hysteroscopie). Dit gebeurde in april 2013 en Dr. Decleer had gelijk want er is tijdens die operatie een groot tussenschot én heel wat littekenweefsel van de curettages verwijderd. Er was dus nog amper plaats in mijn baarmoeder.
Ondertussen doorliepen we ook in het UZ Gent de onderzoeken bij Prof. De Sutter en bij aanvullend bloedonderzoek werd daar een lichte stollingsafwijking gevonden (in factor 2). Daardoor moest ik bij een volgende zwangerschap een combinatie van junioraspirine en fraxiparine-spuitjes nemen.

Om het verhaal te eindigen: vlak na de kijkoperatie ben ik zwanger geraakt. Ik heb tot 16 weken junioraspirine én utrogestan genomen; daarna ben ik ermee gestopt. Fraxiparine spuit ik al de ganse zwangerschap en ondertussen ben ik goed 31 weken ver.

Er zijn inderdaad vaak geen duidelijke oorzaken te vinden bij herhaalde miskramen, maar soms ook wel en mijn ervaring is dat de artsen soms te lang blijven zeggen dat het "pech" of "natuurlijke selectie" is. Wij waren zowel van Dr. Decleer als van het UZ Gent (Prof. De Sutter) zeer tevreden. Ook het UZ Jette staat heel hoog aangeschreven.

Ik wens je heel erg veel succes en hoop dat 2014 voor jullie een mooi wondertje mag brengen!!

Veel liefs!

Edna
DVO Lid
DVO Lid
Berichten: 19
Lid geworden op: 29 april 2013, 16:23

Bericht door Edna » 22 januari 2014, 21:43

Hier ook een verhaal van meerdere miskramen.

Deze hebben wel plaatsgevonden binnen een traject van vruchtbaarheidsbehandelingen. Door verminderde zaadkwaliteit van mijn partner onderga ik icsi behandelingen. Aan de start van deze behandelingen gebeuren er standaard al heel wat onderzoeken (genetisch onderzoek, hysteroscopie) dat vaak ook gebeurd in het kader van herhaalde miskraam. Dit was allemaal in orde.
Bij de 1ste terugplaatsing was ik zwanger, maar bij de echo op 8 weken bleek het te gaan om een missed abortion (geen hartactie). Bij de 2de terugplaatsing hetzelfde verhaal (bleek lege vruchtzaak bij de eerste echo). Hierna heb ik aanvullend bloedonderzoek gedaan, maar dit was het enige aangezien ik alle andere onderzoeken al gehad heb. Hier is niets uitgekomen.
Bij de 3de terugplaatsing hebben we ervoor gekozen om 2 embryo's terug te plaatsen. Ik ben nu 14 weken zwanger van 1 embryo. Het andere is opnieuw uitgegroeid tot een lege vruchtzak maar dan gestopt.
Tijdens al deze behandelingen werd ik zowiezo al ondersteund met utrogestan (is standaard bij ICSI).
Dus tot nu toe, geen verklaring.

Wat mij wat heeft geholpen om erin te blijven geloven zijn de vele verhalen van anderen die ook herhaalde miskramen gehad hebben en toch nog zwanger zijn geworden.
En voorlopig lijkt het nu bij ons ook de goede richting uit te gaan.

Het is inderdaad zo dat er nog ontzettend weinig geweten is over herhaalde miskramen. Maar ik kan er niet tegen als ze het benoemen als "pech". De kans op herhaalde miskramen is zo klein, dus gewoon "pech" kan het niet zijn. De medische wereld kan gewoon nog niet verklaren hoe het komt.

Aria
Berichten: 702
Lid geworden op: 2 januari 2014, 11:08

Bericht door Aria » 23 februari 2014, 0:05

Hoi sterretjes en Edna,

nog een late, maar welgemeende dankjulliewel om jullie ervaringen voor me neer te schrijven!

Hoe verloopt jouw zwangerschap nog, Edna? Hopelijk gaat alles goed?

En hoe verloopt het bij jou, sterretjes? Ben je ondertussen misschien al bevallen?

Hier zijn we deze maand opnieuw gestart voor een derde poging... Als ik zwanger blijk te zijn, ga ik een tijdje naar Belgie. (Door professionele redenen veel in het buitenland) Daar trek ik me ook wel aan op. Beide miskramen heb ik gekregen in het buitenland en had toen geen familie of vriendinnen om me heen, waardoor er weinig fysieke steun was en dat wil ik geen derde keer meemaken...
Dan zou ik ook in Belgie willen starten met een aantal onderzoeken, want dat zie ik in het buitenland dan weer minder zitten. Maar, we hopen natuurlijk dat het een derde keer gewoon wel goed gaat. :-)

Ik ga sowieso van zodra ik weet dat ik zwanger ben mijn schildklier onder de loep laten nemen, want ik denk dat die wel iets te maken heeft met mijn eerste miskraam. Die werkte namelijk te traag en men had die te lage waardes te laat gezien, waardoor men mij te laat heeft laten weten dat ik medicatie moest nemen... Ik wil daar dus deze keer wel op tijd bij zijn. Niet dat het een miskraam kan voorkomen, maar dan heb ik daar toch al gedaan wat ik kon...

Liefs,
Aria **

waitykaty
Berichten: 424
Lid geworden op: 21 mei 2013, 12:12

Bericht door waitykaty » 8 maart 2014, 15:30

Hallo Dames,

Proficiat aan de zwangeren!

We proberen ondertussen al 2,5 jaar om een eerste kindje te krijgen, zonder groot succes. Sinds 1,5 jaar heb ik al allerhande medicatie gekregen. In september werd ik natuurlijk :shock: zwanger in dezelfde maand als mijn laparoscopie. Helaas evolueerde de hcg waarden niet goed en liep het na 5 weken mis. Nadat ze nog wat de kat uit de boom hebben gekeken (hcg bleef een beetje stijgen) heb ik de miskraam laten opwekken met medicatie (het vruchtje was veel te klein dus het was een hoploos verhaal). De miskraam werd bestempeld als 'PECH'.
Sinds december IVF en uiteindelijk in februari zwanger. De eerste weken steeg de hcg zeer goed maar nu neemt de tendens af. Op week 6 zagen ze een vruchtje met kloppend hartje maar hcg is zeer laag op hun curve. Nu moet ik een week wachten om te weten of het weer een MK wordt. Een lelijk klein stemmetje zegt dat ik al goed genoeg weet hoe het gaat eindigen en dat vertraagde HCG slecht is, mirakels zijn voor andere mensen weggelegd, niet voor ons.
Nu voel ik dus de bui al hangen dat het woord PECH weer eens gaat vallen en ik nog een rondje zal mogen overdoen. Nieuwe ivf poging na een lange wachttijd na de miskraam, pick-up, tp, wachtweken, ...
Ik denk dat er meer aan de hand is! Nu denk ik ook dat ze in Jette pas van herhaalde miskraam spreken nadat je 3 keer 'PECH' hebt gehad... ik ben het daar niet mee eens.

Welke bloedtesten moet ik aanvragen om te weten of mijn man en ik wel compatibel zijn? Door welke test zien ze of er op DNA gebied geen problemen zijn? Hoe weet ik of één van beiden (of beiden) niet erfelijk belast zijn met iets dat ervoor zorgt dat er nooit een gezond kindje komt?
Ik zie proberen zonder antwoorden eigenlijk niet zitten. Mijn hele leven staat al 2,5 jaar 'on hold'...

groetjes,

Elmi
Berichten: 60
Lid geworden op: 2 oktober 2013, 21:19

Bericht door Elmi » 8 maart 2014, 19:18

Ik begrijp jullie gedachtegangen jammer genoeg maar al te goed.

Na de eerste miskraam werd gezegd: oh maar dat is normaal. Die en die en die hebben ook een miskraam gehad, blijkbaar komt dat vaker voor dan je denkt. Ok, denk je, volgende keer meer geluk!

Na de tweede miskraam (zwanger terug gekomen van huwelijksreis!) was het ook nog: oei, jammer, maar dat komt vaker voor hoor. Die heeft dat ook gehad en is nu zwanger van haar tweede! Ok, denk je, volgende keer meer geluk, en hopelijk derde keer, goede keer!

Na de derde miskraam reageerde de dokter al minder nonchalant. Het genetisch onderzoek wees ondertussen uit dat er niets mis was met mijn en mijn man zijn genetica. Eens bij moeders en vaders en grootouders gecheckt voor medische achtergronden, maar niets te vinden. Ook bloedspiegels, hormonenwaarden, schildklier, stolling, baarmoeder, ... alles was perfect in orde! Dus geen oorzaak van de miskramen te vinden..

Na de vierde miskraam waagde de dokter tegen mij te zeggen: 'heel jammer meisje, hopelijk volgende keer meer geluk!' en ook: 'wees blij dat je zo snel zwanger raakt!'. Ik was tezeer in tranen (het was vlak na de echo waarbij een lege vruchtzak te zien was geweest), maar ik kon hem toen vervloeken, dat kunnen jullie wel begrijpen! Dat was ook het punt waarop we besloten hebben naar een andere dokter te gaan.

Dan de vijfde zwangerschap, dat bleek een buitenbaarmoederlijke te zijn. Met spoed geopereerd, en geen verklaring..

Ondertussen al twee maal een hysteroscopie gehad en een ingreep waarbij de baarmoederwand 'afgeschraapt' werd, omdat het bovenste laagje net iets te weinig doorbloed was.

Zesde keer zwanger, zes weken, zeven weken, acht weken, ... en toch weer een miskraam. Dat is twee maand geleden nu. Bij de laatste miskraam werd genetisch materiaal van het vruchtje weg genomen en onderzocht in het labo. Daar hebben we twee weken geleden de uitslag van gekregen: trisomie 13. Een genetische afwijking, en 'maar goed' dat mijn lichaam het vruchtje heeft afgestoten, want dat zijn kindjes die niet levensvatbaar zijn. Dit is absoluut de oorzaak van laatste miskraam, en naar alle waarschijnlijkheid ook die van ze allemaal.
Dit is iets wat niet te zien is in mijn of zijn genetica. Het gebeurt bij de celdeling, daar loopt het mis. Ook mijn leeftijd (37) speelt hierin een rol.

Dus het heeft ons vijf miskramen en één buitenbaarmoederlijke zwangerschap gekost, om eindelijk een antwoord te weten. Ik stel me zelf ook soms de vraag hoe het kan dat dat zolang geduurd heeft.. De dokter in Hasselt (dr Wisanto) is naar ons gevoel veel te laks geweest, en veel te 'chill'. 'Het komt wel goed, volgende keer beter, etc...'
Nu zijn we bij LIFE in Leuven, dr Sylvie Gordts, en we voelen ons alvast in veel betere handen.
Volgende week beginnen we met IVF-PGD, een IVF-procedure waarbij de embryo's eerst genetisch gescreend worden alvorens ze ingeplant zullen worden.

Dus dames, ook al zit je 'nog maar' aan miskraam 1, 2 of 3.. Twijfel niet om een second opinion te vragen aan een meer gespecialiseerde arts. Iedere miskraam is er één teveel..
Mijn gevoel kon ook niet geloven dat het steeds 'pech' was, en 'natuurlijke selectie'. En toch was dat hetgene wat de dokter steeds bleef herhalen..

Ik wens jullie veel moed, veel geduld, en hopelijk komt 'alles' goed..
Hoewel, met één of meerdere miskramen op je conto zal nooit 'alles' goed zijn..
Het blijven littekens op je ziel, die vaak alleen jijzelf nog ziet.. Xxx

waitykaty
Berichten: 424
Lid geworden op: 21 mei 2013, 12:12

Bericht door waitykaty » 9 maart 2014, 8:13

Hey Eimi,

Bedankt voor je antwoord!
Ik word gevolgd in Jette dus denk wel dat ik daar goed zit. Probleem gaat zijn dat mijn arts nog geen onderzoeken zal willen doen want een tweede MK is "pech" en "toeval". Ik denk ook niet dat hij een curretage zal willen doen (hij is er nogal tegen gekant omdat het ingrijpend is en je achteraf littekenweefsel kan aanmaken dat een zwangerschap kan bemoeilijken) dus kan het vruchtje ook niet onderzocht worden.
Misschien moet ik er mijn been maar stijf over houden en dat onderzoek 'eisen' (voor zover dat mogelijk is).
Ik las dat er lange wachttijden zijn voor PGD, tot een jaar! Is dit ook het geval in Leuven.
Ik had nog een vraagje over LIFE: is dat verbonden aan het UZ van Leuven of werken zij samen me Heilig Hart? Hebben zij een eigen labo?
Zie je telkens je eigen arts of vaak anderen? In Jette zie je vaak iemand anders, dat maakt het allemaal nog moeilijker.

Heel veel succes!

groetjes,

Plaats reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 4 gasten