Mijn mooie lieve kleine Mel...

[LFM]

Ik weet eigenlijk niet echt waar ik terecht kan.. Niemand begrijpt me precies/ze ontlopen me een beetje..
Het begin mijn man en ik zijn dit jaar 12jaar samen en hebben al 2 prachtige kinderen, onze broer van 6 en ons zus van 4. Allebei super zwangerschappen, ik had werkelijk niets, niet overgeven, niet echt dik, niks misselijk/zuur.. Echte droomzwangerschappen!
Na lang nadenken/tubben/afwegen toch een derde kindje erbij! Men droom gaat in vervulling..
Spiraal eruit in augustus en in november positieve zwangerschapstest!
Maar mijn gevoel zei me direct dat het precies niet goed was, het was anders als bij de andere 2.
Dan op een dag, een plof in men buik, en ineens alles onder bloed...
Ik ga direct naar gyn want ik denk een miskraam.. Vruchtje was er nog maar was te klein voor de aantal weken dat ik dacht zwanger te zijn, bloedafname gaf een hoog hcg aan dus ik moest dan eind van de week terug komen. Vrijdag terug en met stomheid geslagen alles in orde! 5w5d zwanger..
Tussendoor nog redelijk wat bloedingen gehad, bleek een hematoom te zijn die dicht bij het vruchtje zat dus kon nog alle kanten uit.. Dan 4januari word ik wakker van een natte broek, ik doe het licht aan en heel men bed vol met bloed, ik sta recht en wil naar toilet maar er blijft bloed uitgutsen.. Heb wel geen pijn dus ik ga om 7u naar spoed.. Daar aangekomen direct onderzoek.. Hematoom is helemaal weg en ons baby zit er nog helemaal bewegend! Alles in orde... 12w echo alles ok nekplooimeting was goed, 17w super we krijgen er een meisje bij, perfect op schema.. En toch ik voel me toch precies niet goed bij deze zwangerschap.. Word je voorzichtiger met ouder worden? Heb je meer zorgen..
En dan gebeurt het op 22w3d ik word terug wakker ' snachts met een natte broek.. Ditmaal geen bloed maar vruchtwater.. Bij gyne geweest en zit nog. 30ml in platte rust en medicatie, maar het helpt niet ik blijf vruchtwater verliezen, 2 dagen terug op controle en alles van vruchtwater is weg.. Er is niets meer aan te doen onze dochter zal moeten geboren worden en zal het niet overleven..
Om 15.30 binnengegaan een hele hoop bloedtesten, tabletten en gel en daar was ze dan op 20/3 om 01.27 kwam onze 2de prinses ter wereld 480gram en 28cm onze mooie Mel
We hebben ontzetten veel gehuild waarom waarom wij?
Nu bijna 3weken later begint het te gaan.. De plotselinge huilbuien zijn gedaan maar ik voel me zo leeg vanbinnen maar ik moet ook wel door voor men twee andere kindjes..
Ik voel me zo kwaad vanbinnen, verdrietig, leeg, haat tegenover zwangere waarom zij wel en ik niet.. Het leven is toch soms zo cru.. Maar ik mag toch blij zijn want ik heb er al twee en sommige koppels helemaal geen..
Pfff wanneer gaat het verdriet weg? De pijn ?
En ik weet dat er nog zovelen dit of nog erger hebben meegemaakt.. En toch voel ik mij helemaal alleen en onbegrepen

[liezeke]

o lieverd...

altijd welkom op www.metlegehanden.be...

liesje

[LFM]

Liezeke ik heb geprobeerd om me aan te melden maar heb nog geen reactie gehad...

[Lotje1981]

heel veel sterkte, tis zo moeilijk dat verlies.

Hier 20 februari bevallen van een mini zoontje dat op 16 weken. Hij overleed om een onbekende reden in men buik. Zomaar, uit het niets. De week daarvoor nog een goeie echo gehad. alles normaal.
Het is hard aankomen he. Ineens zomaar met lege handen, lege buik.

Wanneer het stopt die pijn, daar kan ik geen antwoord op geven. Ik merk vooral op dat het gemis groter word ... misschien omdat augustus in zicht komt? uitgerekende datum enzo?

Veel sterkte en geef jezelf de tijd om het te verwerken.

[Miemme]

Pfff... Wat een heftige verhalen, heb de tranen in mijn ogen!
Veel Sterkte dames!