Grote twijfels?!
Geplaatst: 14 februari 2015, 11:16
Hallo iedereen,
Mijn vrouw en ik zijn nu iets meer dan een jaar bezig onder medische begeleiding zwanger te worden. Op de natuurlijke manier gaat het waarschijnlijk niet meer gaan, hoewel er nog een waterkansje bestaat.
De vruchtbaarheidsproblemen liggen bij mij, door een aangeboren chronische aandoening produceer ik zelf geen spermacellen. Onze specialist vertelde mij dat er echter een kleine mogelijkheid was om toch nog vruchtbaar te worden door hormonen in te nemen. Ondertussen neem ik al meer dan een jaar Pregnyl, wat houdt dit in dat ik wekelijks 6 injecties krijg. Na een jaar hormonen innemen blijk ik nog steeds niet vruchtbaar te zijn, maar uit de testen blijkt dat er wel enige activiteit in de testikels zit.
Nu stelt de arts voor om nog een hormoon bij te nemen, Menopur, dit zou ik maximum drie maanden mogen innemen.
Nu komt de hamvraag:
Na dat jaar hormonengebruik en inspuitingen en enkele negatieve ervaringen hierdoor ben ik, als man moeilijk om toe te geven, een emotioneel wrak. Ik twijfel dus heel hard om nog die Menopur bij te nemen, de kans dat ik daardoor vruchtbaar word is 0,00001 en na de menopur moet er zowizoo een biopsie van de testikels genomen worden om te kijken zitten er zaadcellen of niet en anders nemen ze DNA-materiaal om via IVF/ ISCI zwanger te worden.
Grote twijfels dus doorloop ik dit project verder en put ik me mentaal nog meer uit met een kleine kans op succes, of stop ik nu met alles maar voel ik me rotslecht en schuldig omdat ik niet alles uit de kast gehaald heb voor ons toekomstig kindje.
Kan iemand me raad geven of hebben jullie gelijkaardige ervaringen?
Groetjes Geert
Mijn vrouw en ik zijn nu iets meer dan een jaar bezig onder medische begeleiding zwanger te worden. Op de natuurlijke manier gaat het waarschijnlijk niet meer gaan, hoewel er nog een waterkansje bestaat.
De vruchtbaarheidsproblemen liggen bij mij, door een aangeboren chronische aandoening produceer ik zelf geen spermacellen. Onze specialist vertelde mij dat er echter een kleine mogelijkheid was om toch nog vruchtbaar te worden door hormonen in te nemen. Ondertussen neem ik al meer dan een jaar Pregnyl, wat houdt dit in dat ik wekelijks 6 injecties krijg. Na een jaar hormonen innemen blijk ik nog steeds niet vruchtbaar te zijn, maar uit de testen blijkt dat er wel enige activiteit in de testikels zit.
Nu stelt de arts voor om nog een hormoon bij te nemen, Menopur, dit zou ik maximum drie maanden mogen innemen.
Nu komt de hamvraag:
Na dat jaar hormonengebruik en inspuitingen en enkele negatieve ervaringen hierdoor ben ik, als man moeilijk om toe te geven, een emotioneel wrak. Ik twijfel dus heel hard om nog die Menopur bij te nemen, de kans dat ik daardoor vruchtbaar word is 0,00001 en na de menopur moet er zowizoo een biopsie van de testikels genomen worden om te kijken zitten er zaadcellen of niet en anders nemen ze DNA-materiaal om via IVF/ ISCI zwanger te worden.
Grote twijfels dus doorloop ik dit project verder en put ik me mentaal nog meer uit met een kleine kans op succes, of stop ik nu met alles maar voel ik me rotslecht en schuldig omdat ik niet alles uit de kast gehaald heb voor ons toekomstig kindje.
Kan iemand me raad geven of hebben jullie gelijkaardige ervaringen?
Groetjes Geert