Azoospermia



Beccie
Berichten: 191
Lid geworden op: 11 november 2011, 20:00

Bericht door Beccie » 1 april 2012, 17:27

Hey daar,

Bedankt voor jullie reactie/antwoorden! 8)
a.s. dinsdag voor de laatste keer een staal in leveren en dan 30 april op gesprek en w.s. start ivf/icsi!
Wat mij betreft heb ik er goede hoop op. Ben al door de 'molen' gegaan en zo gezegd goed geschikt bevonden, maar goed ondertussen denk ik wel zo 'you'll never know' wat er dan weer opduikt! :evil: ..
Maar door het goede nieuws de afgelopen weken hebben we toch weer hoop gekregen, want die was in NL zo goed als de kop ingedrukt (dr: mnr u wordt w.s. nooit vader :evil: , oktober 2011.)

Lang leve de kunde van onze buren! :)

groetjes Beccie

Beccie
Berichten: 191
Lid geworden op: 11 november 2011, 20:00

Bericht door Beccie » 4 april 2012, 21:10

hallo daar,

Tis hier wat stilletjes op dit forum (das opzich goed nieuws..)

Gaat het verder goed met iedereen?

3 zaadstalen inleveren verder hebben we een resultaat van maar liefst 10 strootjes!! :D :D
Iets wat ik en mijn man niet gedacht hadden, het lijkt echt wel een wonder!

W.s. wordt het dus (nog) geen tese voor ons.
30 april starten met het ivf/icsi traject, erg spannend allemaal.

Ik wens jullie allemaal fijne pasen!

liefs Beccie

lotje83
Berichten: 249
Lid geworden op: 30 augustus 2011, 0:06

Bericht door lotje83 » 4 april 2012, 21:18

hey beccie,

dit deel van het forum is wel meer nogal rustig. Ik heb geen ervaring met aazospermie. Mijn man heeft antisperma antistoffen. Ik vond het aanvankelijk wel jammer dat ik geen lotgenootjes vond met hetzelfde probleem.

Het doet goed he, goed nieuws. Ik wens jullie veel succes.

x

Beccie
Berichten: 191
Lid geworden op: 11 november 2011, 20:00

Bericht door Beccie » 5 april 2012, 19:53

Hoi Lotje,

Leuk dat je wat neerschrijft! :wink:

Ja dat heb ik gemerkt (dat stille hier)..
Moet zeggen dat ik merk dat ik het erg fijn fijn om met lotgenoten mijn verhaal te delen (had ik eigenlijk niet verwacht van mezelf.)

Hoe zit dat dan precies met jouw man? Worden de zaadcellen van jou man dan door het lichaam zelf afgebroken? En wat voor behandeling kunnen jullie nog volgen/of volgen jullie?

Liefs Beccie

lotje83
Berichten: 249
Lid geworden op: 30 augustus 2011, 0:06

Bericht door lotje83 » 6 april 2012, 10:08

Mijn man heeft stoffen in zijn sperma die de zaadcelletjes aanvallen zodat ze niet door de baarmoedermond geraken. Ook is de kwantiteit van zijn zaad héél erg wisselend. Het minste was 200.000, het meeste 44 miljoen. Beide komen blijkbaar zelden voor.
Er bestaat een medium dat de antistoffen uitschakelt. We hebben drie iui's geprobeerd waarbij het sperma behandeld werd met het medium, maar omdat bij de eerste iui het aantal zaadcellen te laag was, werden we doorverwezen voor icsi.

Ik heb net de eerste poging achter de rug, het aantal was deze keer wél goed want ze hebben ivf toegepast ipv icsi en voorlopig ziet het er goed uit. Ik ben vijf weken zwanger. Nog heel pril dus, zal pas geruster zijn na echo.

veel succes nog, het komt bij jullie ook wel goed!

x

Beccie
Berichten: 191
Lid geworden op: 11 november 2011, 20:00

Bericht door Beccie » 7 april 2012, 10:19

Hoi Lotje,

Nou dan mag ik jullie dus feliciteren! Super! :D

Het is toch wel fijn dat we in deze tijd leven hé! Met de medische wetenschap die ons een handje probeert te helpen!

Nou probeer te genieten van dit prille geluk, ik kan me voorstellen dat je eerst die echo gezien wilt hebben...maar geniet ervan!!! :wink:

liefs Beccie

lotje83
Berichten: 249
Lid geworden op: 30 augustus 2011, 0:06

Bericht door lotje83 » 7 april 2012, 13:46

Dat heb ik ook al vaak gedacht. De generatie van onze ouders had minder geluk.

x

AnneliesP
Berichten: 31
Lid geworden op: 27 april 2012, 18:35

Bericht door AnneliesP » 16 mei 2012, 14:05

Hallo,
Dit is de eerste maal dat ik iets neerschrijf op het forum. Al een hele tijd volgen mijn vriend en ik de verhalen hier wat en halen we er heel wat steun en informatie uit.
Nu voel ik me echter ook klaar om hier ons verhaal te doen.
Ons verhaal begint een veertiental maanden terug. We wisten al heel lang, van voor we elkaar leerden kennen, dat we kinderen wilden. Toen we een koppel werden, merkten we dat onze band heel sterk was en dat we samen kinderen willen. Vorig jaar stopte ik dan ook met de pil. Elke maand opnieuw hoopten we op positief nieuws, dat we zwanger waren. Maar elke maand opnieuw bleef het uit. In het begin mijmerden we samen over hoe het zou zijn met zo'n klein wezentje in huis, maar naarmate de tijd verstreek werden we steeds ongeruster dat er toch iets 'mis' zou zijn. Meer en meer mensen in onze omgeving werden zwanger en zijn ondertussen al bevallen. Voor ons bleef het uit... In november sprak ik erover met de huisarts, maar die vond dat er nog helemaal geen probleem was, dat we het tijd moesten geven. Echt ongerust waren we nog niet, maar het begon toch al wat te knagen. We bleven positief en bleven denken dat er wel meerdere koppels minstens een jaar moesten proberen, dat we ook meestal maar de succesverhalen horen: 'Twas van den eerste keer raak!'
In januari maakte ik dan toch een afspraak met de gyneacoloog. Hij zei meteen dat hij voorstander is om meteen beiden te onderzoeken. Dus mijn vriend moest een staaltje binnen brengen. Bleek dat er geen enkele zaadcel gevonden werd. Samen zijn we opnieuw naar de gyneacoloog geweest en op ons aandringen heeft hij ook mij onderzocht. We kregen te horen dat ik perfect in orde was, er zat een follikel klaar die perfect van grootte zou zijn tegen de eisprong. Voor ons was het al een geruststelling dat we toch al 1 op 2 hadden. Nu moesten we enkel zorgen dat we 2 op 2 haalden.
Dezelfde week nog mochten we op consultatie bij een dokter inwendige ziekten. Daar werd opnieuw een staal van mijn vriend gevraagd. Maar ook dit leverde geen enkel zaadcel op. Er werd ook een genetisch onderzoek gedaan.
Op de resultaten van dit laatste moesten we een zestal weken wachten. Eind maart kregen we dan te horen dat er genetisch niets fout is, een hele opluchting dus. Maar dat hij wel lijdt aan azoöspermie. Deze dokter maakte een afspraak met een uroloog in UZ Gent.
Afgelopen week zijn we dus naar UZ Gent geweest. Mijn vriend moet nu binnen een 7tal weken geopereerd worden. Ze zullen een TESE uitvoeren. De uroloog zei ons dat we nu moeten wachten op het resultaat van die TESE. Als die goed is, en er worden zaadcellen gevonden dan kan een behandeling gestart worden bij mij. Als ze niets vinden, dan moeten we gaan denken aan KID en is dit een andere behandeling. De uroloog gaf wel te kennen dat er weinig kans is dat er zaadcellen gevonden zullen worden.
We staan zeker open voor KID, want we zijn ervan overtuigd dat 'vader' zijn veel meer is dan 'zaadcellen' leveren.

We zitten dus opnieuw op het wachtbankje. Er zijn nog geen afspraken gemaakt met andere dokters of zo. We moeten afwachten wat de TESE oplevert.

Is er iemand die hier ook ervaring mee heeft? Die in hetzelfde schuitje zit of hier al voorbij is?
We zitten met heel veel vragen.
Stel dat er zaadcellen gevonden worden:
- Hoe lang moeten we dan wachten voor een afspraak om een behandeling op te starten?
- Welke behandeling wordt dan opgestart en hoe lang duurt die dan?

En stel dat er geen zaadcellen gevonden worden:
- Hoe lang moeten we dan wachten op een afspraak voor een behandeling?
- Welke behandeling moet dan gevolgd worden? En hoe lang duurt die?

We hebben heel veel moed en zijn meestal heel positief. We laten ons hoofd niet hangen, maar af en toe is het wel lastig en zijn er toch wel wat tranen. Vooral wanneer een nieuw baby'tje geboren wordt in onze omgeving, wanneer er nog iemand zwanger is, ...

Groetjes.

Repelsteeltje
Berichten: 1422
Lid geworden op: 23 juli 2009, 10:33

Bericht door Repelsteeltje » 16 mei 2012, 16:42

Dag Annelies,

Je verhaal is heel gelijkaardig aan wat mijn man en ik samen hebben meegemaakt.
Al maakten wij ons geen zorgen over mijn man omdat het duidelijk was dat ik een probleem had (heeeeeeeel lange cyclussen). Dat zaadstaal leek ons een procedure, niet echt iets om ons zorgen om te maken. En dan het resultaat. Een bom sloeg in: NIETS gevonden; Een week later weer hetzelfde resultaat.
2 maand later hebben we een TESE gehad en ook daar jammer genoeg geen resultaat (er zijn er hier op het forum wel die wel goed nieuws kregen).
3 maand later was ons dossier goedgekeurd en nog eens 2 maand later konden we starten met onze eerste KID poging. Nog eens 4 maand later was ik zwanger, ons dochtertje zet nu haar eerste stapjes :-D.

De periode van onzekerheid vond ik het ergste, eens we wisten dat we niet meer moesten hopen op een bio-kindje (je moet het kind toch een naam geven), konden we beetje bij beetje beginnen verwerken en ons toekomstbeeld bijstellen. We hebben heel veel vragen en twijfels gehad, maar zijn blij uiteindelijk voor KID gekozen te hebben.

Als je nog vragen hebt, er is een KID mailinglijst en het boek van Ken Daniels is ook een aanrader. al hoop ik dat je beiden gewoon niet nodig hebt en jullie goed nieuws krijgen bij de TESE!

Liefs,
Repelsteeltje

AnneliesP
Berichten: 31
Lid geworden op: 27 april 2012, 18:35

Bericht door AnneliesP » 16 mei 2012, 21:25

Dag Repelsteeltje,

Bedankt voor je antwoord. Het helpt me toch al wat vooruit in het plaatsen van alles. Ik vreesde even dat er ellenlange wachtlijsten zouden zijn voor KID en tegen dat het dan zou opgestart worden en ... wie-weet-wat-nog-allemaal. Zo lang je het gevoel hebt dat je vooruit gaat, geeft het hoop, het is alleen het wachten en 'stilstaan' dat zo lastig is. Maar goed, we moeten erdoor en willen er ook door!
Zo plezant ook te lezen dat jullie een dochtertje hebben! Geniet van haar eerste stapjes...

Groetjes.

inneminnemuisje
Berichten: 187
Lid geworden op: 13 december 2012, 12:46

Bericht door inneminnemuisje » 14 december 2012, 12:39

Beste Annelies P

Ik heb met veel interesse jouw verhaal gelezen.

Ook wij zijn in behandeling in UZ Gent.
Na 2 negatieve zaadstalen contact genomen met urologie.
Dinsdag mochten we erheen. Al onmiddelijk de vraag gekregen hoe we stonden tov donorsperma.?!

Mijn lieve schat zijn fabriekje is te klein.
Zo omschreef de dokter het. Hij denkt dat het genetisch is maar kon al zeggen dat het heel moeilijk zou zijn om ons te helpen. Momenteel is er een bloedonderzoek aan de gang. 14 januari hebben we daar de uitslag van. Een TESE/MESE zou volgens hem geen zin hebben. Dan zit je je echt wel af te vragen wat er aan de hand is hoor. Maar de dokter zegt niks, wil eerst het bloedonderzoek afwachten voor zekerheid.
Dat komt aan als een klap in je gezicht. Voor woensdag had ik al een afspraak Fertiliteit gepland. Zij heeft bij mij een echo gedaan en bloed genomen. Vandaag zou ze mij bellen voor de bloeduitslag. 11 februari moeten we dan terug bij haar en hopelijk kunnen ze dan al zeggen hoe het met mijn ventje is gesteld zodat we kunnen starten met behandeling of misschien wel KID.

Hoe gaat het met jou?

Melientje
Berichten: 1
Lid geworden op: 1 april 2015, 23:22

Re: Azoospermia

Bericht door Melientje » 1 april 2015, 23:38

Hallo allemaal,

ik ben hier nieuw, en na een lange zoektocht hebben wij ook de diagnose gekregen van azoospermia,
Na vele staaltjes sperma binnen te brengen wisten ze ons te vertellen dat mijn vriend tijdens het ejaculeren geen zaadcellen heeft in zijn sperma. Dan doorgestuurd geweest naar specialist, die daar ook een genetisch onderzoek wou uitvoeren voor mucovisidose, als dit negatief zou zijn en hij geen drager is van muco zouden we doorgestuurd worden naar UZ gent, maar helaas, mn vriend teste ook positief op muco en is drager.. terug uitgesteld. Vandaag terug naar de specialist, die wist me te vertellen dat ik mij ook moest laten testen, alweer 2 maanden wachten op het resultaat... het wachten maakt ons bang, en onzeker. We hopen op een goed antwoord zodat we kunne starten in gent met TESE voor mn man. Want die word ook zot van de onzekerheid. Voor ons werd er ook een TESE operatie voorgesteld samen met icsi. Weinig weet ik hier momenteel over, hopelijk kunnen jullie mij hier mee helpen.



Melientje xx

olivia79
Berichten: 265
Lid geworden op: 17 mei 2013, 14:18

Re: Azoospermia

Bericht door olivia79 » 3 april 2015, 14:38

Hallo iedereen,

Jullie probleem is mij heel bekend. Bij mijn echtgenot is er twee jaar geleden dezelfde diagnose gesteld. Ik wens jullie allen een hart onder de riem stekken, en moed ingeven. Gelukkig na een tese operatie die in Uza Antwerpen uitgevoerd is hebben ze bij mijn man zaadcellen gevonden. Mijn eerste twee icsi pogingen zijn uiteraard zonder resultaat geweest, en pas nadat die Tese geweest is bij mijn derde icsi poging ben in zwanger geraakt . Ik ben sinds vorig jaar in december van onze prachtige dochter bevallen. Met deze wens ik jullie te zegen , dat er nog zeker kansen zijn en de moed niet opgeven. Ik weet het, gemakkelijk gezegd dan gedaan. Wens jullie veel succes !


Groetjes, Olivia

Vraagtekens
Berichten: 2445
Lid geworden op: 17 augustus 2012, 10:43

Re: Azoospermia

Bericht door Vraagtekens » 22 april 2015, 11:19

melientje

ooh sjoe dat is dubbel pech en azoospermia en drager van muco..
hopelijk zijn jouw testen snel binnen.

Ik hoop ook dat ze via TESE of MESE operatie in combinatie met ICSI ze jullie dan kunnen verder helpen..
De kans dat ze niets vinden met zo een operatie is echt heel erg klein!
wij hadden niet het geluk.. maar wij hadden dat dan ook verwacht omdat toen mijn man baby was hij bestraald geweest is en daardoor waren de aanmaakcellen vernietigd.
De meeste waar ik van hoor eigenlijk 99% die zo een operatie ondergaan komen meestal met goed nieuws terug.
dus ik zou daar echt alle hoop en geloof in zetten.
Met een TESE of MESE operatie maken ze een sneetje in de teelballen en zoeken ze daar naar zaadcellen..
het is niet omdat het niet in het sperma geraakt dat er geen zijn. daar nemen ze naar gelang de hoeveelheid eruit. en bewerken ze die.. en vriezen ze die in.
In sommige gevallen zorgen ze er voor dat ze pas een TESE operatie doen als jij ook klaar bent met een hormonen behandeling. zodat ze kunnen werken met vers materiaal.
dus dan zou jij eerst moeten stimuleren (adhv hormonenspuitjes: lijkt erger dan het is!! dus niet panikeren).. zorgen dat er een boel eitjes klaar zijn.. dan zouden ze die bij jou wegnemen en dan zouden ze je man opereren.. wanneer ze daar dan zaadjes vinden gaan ze dan jouw eitjes injecteren met 1 zaadje van je man. dus 1 eitje met 1 zaadje..
ze gaan dus eigenlijk zelf het eitje bevruchten..
bv 7 eitjes, waarvan 6 rijp.. 6 bevruchten.. 4 beginnen goed te delen.. dan kijken ze hoe de deling verloopt
en aan de hand daarvan weet je of je na 3 of 5 dagen na de pick up een tp gaat krijgen van dat bevruchte eicelleke in je baarmoeder..


Verder ook al is dat negatief.. dan nog kan je jullie droom uitkomen..
wij hebben voor KID gekozen.. (uiteindelijk via ICSI donor) zwanger geraakt
en vandaag mama van een flinke 8 maand oude zoon die mijn man mss niet als 'biologische papa' heeft
maar die ZOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO zot van zijn papa is.. (en omgekeerd)
het is een papas kindje..
hij kan al flink kruipen.. maar naar mama gaan we niet hoor :)
het is echt prachtig om te zien..
het voelt ook niet raar ofzo..
het is gewoon ons kindje..niet onze meest perfecte manier waarop wij gedacht hadden een gezin te creëren.. maar wel ons perfect gezinnetje..

veel succes!
29j, 4 IUI-D Jette neg, 1 ICSI-D verse TP neg, 1 TP Cryo van ICSI-D 1 POSITIEF,
Mama van een super mooie jongen, 16-08-2014

Droevigeman
Berichten: 1
Lid geworden op: 24 juni 2016, 8:41

Re: Azoospermia

Bericht door Droevigeman » 24 juni 2016, 8:57

Hallo Iedereen,

Sinds enige tijd ben ik hier al verschillende verhalen aan het volgen.
soms met een traan soms met een lach....

Mijn toekomstige vrouw en ik zijn al een geruime tijd bezig om zwanger te geraken...
Maart 2016 zijn we begonnen met wat controles.. eerste bij de vrouw --- > alles ok.
Toen ik een sperma onderzoek, daar werd me koud weg even verteld dat het er echt niet goed uit ziet, want er waren geen zaadcellen. Omdat ik het thuis had opgewekt zou ik het nog eens moeten proberen, te samen met een echo grafie bij een andere dokter.

De echo gaf aan dat alles * in orde * was.. enkel het 2 de sperma onderzoek gaf het zelfde resultaat.
Daarna in een IVF kliniek nogmaals mijn sperma voor de 3de X laten testen... wederom niet in orde.

Ik weet dat ik niet moet hopen op een beter staal, maar het komt zo hard aan.....
Ze hebben voor mijn 3 de sperma onderzoek ook bloed getrokken.
Toen ik de resultaten ging ophalen werd er me ook verteld dat mijn FSH waarden te hoog lag.

Ze verwachten dus geen obstructie, maar mijn lichaam heeft een te hoog FSH omdat hij zaadcellen wil aanmaken of iets dergelijks....

Hierdoor nu doorverwezen naar Leuven.... niet voor een thesis ( door te hoog FSH )... maar een micro thesis bij dokter Albertsen M. Zou het zelfde zijn als thesis, enkel dan op microscopisch niveau.....

Daar staat mijn eerste kennismaking nu geplant voor 03-08-2016. De laatste weg om er zeker van te zijn of wij biologische ouders kunnen worden of niet.....

tegelijkertijd loop er opnieuw een bloed onderzoek, dit maal voor mijn genetica dacht ik... duurt 6 - 8 weken voor resultaat....

Eerlijk gezegd heb ik er weinig of geen vertrouwen in.... ik voel me zo on-mannelijk, ik vind het erg wat mijn toekomstige hierdoor moet doormaken... ik kan alles tegen mijn toekomstige vertellen, maar dit onderwerp daar ben ik precies redelijk gesloeten over...

Iedereen in onze ongeving raakt zwanger alsof het niks is, ben super gelukkig voor hun, maar het maakt het er allemaal niet simpel op.

Zijn er hier mensen die met MICRO THESIS ervaring hebben bij DR Albertsen in Leuven?


Groetjes NL

Plaats reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 11 gasten