Firence! Ik duim voor een motiverend gesprek morgen!
Knuf,
repelsteeltje
Azoospermia
-
Tinne31
- Berichten: 202
- Lid geworden op: 7 juli 2010, 22:24
Hey Shiro en Firence,
Het heeft niet mogen zijn geen enkele eicel was bevrucht.
Zijn vanavond onmiddellijk bij gyne mogen langsgaan en hebben uitleg gekregen over de 2 mislukte pogingen. Het goeie nieuws is dat ze maar 1 strootje gebruikt hebben en dat er geen speciale opmerkingen waren van het labo. Er zijn dus nog minstens 2 pogingen achter de hand aangezien ze blijkbaar geen speciale verrichtingen hebben moeten doen om normale zaadcellen uit te sorteren. Over de eicellen ook niks speciaals gelukkig. Ze wou me al inplannen voor de volgende poging maar we hebben besloten om alles wat te laten bezinken, minstens tot na nieuwjaar. Het embryoke wat teruggeplaatst was de eerste keer, was van goede kwaliteit zei ze, waarom het niet is blijven zitten daar weet men geen antwoord op. Als er bij de derde poging weer geen bevruchtingen zijn dan moeten we misschien stillekes aan donorschap beginnen denken maar volgens de dokter moeten we zeker nog niet panikeren. Wat de PU betreft die was minder aangenaam dan de eerste keer, ze hebben een bloedvat geraakt maar dat komt meer voor... Ben ook wakker geworden tijdens de PU maar vervelend gevoel kwam pas achteraf toen ik constant moest plassen (had een wiek ingestoken gekregen)en als reactie op de narcose begon ik onbedaarlijk te trillen. Ze hebben me ook heel hard op de buik moeten duwen want ze kwamen moeilijk los. Ze hebben me iets langer daargehouden wegens de bloeding maar alles is nu helemaal terug ok. Shiro ik wil je helemaal niet bangmaken hoor, zal wel lukken bij jou, de eerste keer viel bij mij ook heel goed mee. Dat van het bloedvat was toevallig bij mij. Ik duim voor je volgende week. Firence was het gesprek een beetje meegevallen ik hoop dat je niet te lang moet wachten voor de tese. Dank jullie wel voor de woorden van steun, lieve groetjes
Het heeft niet mogen zijn geen enkele eicel was bevrucht.
Zijn vanavond onmiddellijk bij gyne mogen langsgaan en hebben uitleg gekregen over de 2 mislukte pogingen. Het goeie nieuws is dat ze maar 1 strootje gebruikt hebben en dat er geen speciale opmerkingen waren van het labo. Er zijn dus nog minstens 2 pogingen achter de hand aangezien ze blijkbaar geen speciale verrichtingen hebben moeten doen om normale zaadcellen uit te sorteren. Over de eicellen ook niks speciaals gelukkig. Ze wou me al inplannen voor de volgende poging maar we hebben besloten om alles wat te laten bezinken, minstens tot na nieuwjaar. Het embryoke wat teruggeplaatst was de eerste keer, was van goede kwaliteit zei ze, waarom het niet is blijven zitten daar weet men geen antwoord op. Als er bij de derde poging weer geen bevruchtingen zijn dan moeten we misschien stillekes aan donorschap beginnen denken maar volgens de dokter moeten we zeker nog niet panikeren. Wat de PU betreft die was minder aangenaam dan de eerste keer, ze hebben een bloedvat geraakt maar dat komt meer voor... Ben ook wakker geworden tijdens de PU maar vervelend gevoel kwam pas achteraf toen ik constant moest plassen (had een wiek ingestoken gekregen)en als reactie op de narcose begon ik onbedaarlijk te trillen. Ze hebben me ook heel hard op de buik moeten duwen want ze kwamen moeilijk los. Ze hebben me iets langer daargehouden wegens de bloeding maar alles is nu helemaal terug ok. Shiro ik wil je helemaal niet bangmaken hoor, zal wel lukken bij jou, de eerste keer viel bij mij ook heel goed mee. Dat van het bloedvat was toevallig bij mij. Ik duim voor je volgende week. Firence was het gesprek een beetje meegevallen ik hoop dat je niet te lang moet wachten voor de tese. Dank jullie wel voor de woorden van steun, lieve groetjes-
firence
- Berichten: 69
- Lid geworden op: 1 augustus 2010, 11:32
Hey iedereen,
Tinne: oh nee, geen goed nieuws! Zo jammer voor jullie! Leef met jullie mee! Het is zeker niet slecht om even te wachten en alles te laten bezinken. Ik wou dat ik het ook kan. Bij mij moet het precies altijd maar vooruit gaan. Wil niet wachten, wil zo snel mogelijk zwanger zijn,...wachten is tijdverlies! Hoewel ik goed genoeg besef dat de medische mallemolen= wachten!
Geen goed nieuws gehad bij het gesprek. Wij moeten op 20 september naar androloog en die gaat bepalen welke tese er wordt gedaan. Ofwel een specifieke ofwel een lukrake. (daar komt het op neer)
Mijn man mankeert niets zeggen ze. Zijn hormonen zijn goed, geen obstructie, bloedwaarden zijn goed,...maar waarom dan azoospermie??? Ik snap het toch niet goed allemaal hoor!
Het komt er dus op neer, dr. is heel eerlijk geweest, wij hebben maar 30% kans dat ze zaadcellen bij een tese gaan vinden. De dr. heeft ons verteld dat we moeten beginnen na te denken over het donorschap. Het was zware klap!
Het gedacht dat we misschien nooit een kleine spruit van onszelf zulllen zien rondlopen valt me toch zwaar.
Nu maar bang afwachten! Weet niet goed wat ik moet hopen. Durf niet positief denken maar ook niet negatief. Zit in een dipje momenteel. Mijn man vindt het ook super zwaar. Overal zie je vaders lachend met hun zoon of dochter wandelen/spelen en telkens wordt hij geconfronteerd dat dat mss niet voor hem is weggelegd. Hij heeft onlnags nog gelezen dat de natuur het dan misschien zo gewild heeft en dat het soms niet goed is om de natuur te omzeilen. Wil dit dan zeggen dat je een slechte vader wordt? Nee, natuurlijk niet! Net omdat je zoveel moeite doet, wordt je zeker een goede moeder/vader! is mijn mening toch!
Groetjes
Tinne: oh nee, geen goed nieuws! Zo jammer voor jullie! Leef met jullie mee! Het is zeker niet slecht om even te wachten en alles te laten bezinken. Ik wou dat ik het ook kan. Bij mij moet het precies altijd maar vooruit gaan. Wil niet wachten, wil zo snel mogelijk zwanger zijn,...wachten is tijdverlies! Hoewel ik goed genoeg besef dat de medische mallemolen= wachten!
Geen goed nieuws gehad bij het gesprek. Wij moeten op 20 september naar androloog en die gaat bepalen welke tese er wordt gedaan. Ofwel een specifieke ofwel een lukrake. (daar komt het op neer)
Mijn man mankeert niets zeggen ze. Zijn hormonen zijn goed, geen obstructie, bloedwaarden zijn goed,...maar waarom dan azoospermie??? Ik snap het toch niet goed allemaal hoor!
Het komt er dus op neer, dr. is heel eerlijk geweest, wij hebben maar 30% kans dat ze zaadcellen bij een tese gaan vinden. De dr. heeft ons verteld dat we moeten beginnen na te denken over het donorschap. Het was zware klap!
Het gedacht dat we misschien nooit een kleine spruit van onszelf zulllen zien rondlopen valt me toch zwaar.
Nu maar bang afwachten! Weet niet goed wat ik moet hopen. Durf niet positief denken maar ook niet negatief. Zit in een dipje momenteel. Mijn man vindt het ook super zwaar. Overal zie je vaders lachend met hun zoon of dochter wandelen/spelen en telkens wordt hij geconfronteerd dat dat mss niet voor hem is weggelegd. Hij heeft onlnags nog gelezen dat de natuur het dan misschien zo gewild heeft en dat het soms niet goed is om de natuur te omzeilen. Wil dit dan zeggen dat je een slechte vader wordt? Nee, natuurlijk niet! Net omdat je zoveel moeite doet, wordt je zeker een goede moeder/vader! is mijn mening toch!
Groetjes
-
Repelsteeltje
- Berichten: 1422
- Lid geworden op: 23 juli 2009, 10:33
Hey Firence,
eerst en vooral een dikke knuffel.
Weer wachten op een volgende afspraak.. Maar 20 september is niet zo lang meer!
Die percentages verbazen me een beetje. Bij ons waren er abnormale hormoonwaardes, geen obstructie, geen genetische defecten en wij kregen 40% kans op positief resultaat. Maar eigenlijk maken die percentages niet uit. Of je nu 90% of 10% krijgt, je weet dat de kans bestaat dat je heel slecht nieuws gaat krijgen...
Wat je schrijft over je man is heel herkenbaar. De mijne had het niet ergens gelezen, maar dacht zelf dat als hij geen zaadcelletjes had, dat dat toch een teken moest zijn. Een begrijpelijke reactie, maar eigenlijk heel onlogisch. Die azoöspermie wordt veroorzaakt door een mankementje in een of ander gen. Voor hetzelfde geld was dat mankementje in een ander gen terechtgekomen en had hij gewoon een bril nodig, of platvoeten. Gewoon pure pech.
Wat je schrijft is 100% waar over moeite doen en vaderschap! Ik denk dat onze mannen in ieder geval veel bewuster vader zullen worden en veel meer nadenken over wat vaderschap is. Het enige waar ik mee zit is dat mijn ventje soms het gevoel heeft dat hij zich heel hard gaat moeten bewijzen als vader, omdat de genetische band ontbreekt.
Firence, de periode waar je nu in zit is echt de zwaartste. Vanaf dat je kan beginnen met behandelen, ICSI of KID, dat geeft terug energie. Dat kleintje komt dan toch ineens wat dichterbij...
Pffft, Tinne, wat balen zeg. Al die hormonen, die moeite voor niks... Ik hoop dat je snel duidelijkheid krijgt over waar jullie staan.
Knuf,
Repelsteeltje
eerst en vooral een dikke knuffel.
Weer wachten op een volgende afspraak.. Maar 20 september is niet zo lang meer!
Die percentages verbazen me een beetje. Bij ons waren er abnormale hormoonwaardes, geen obstructie, geen genetische defecten en wij kregen 40% kans op positief resultaat. Maar eigenlijk maken die percentages niet uit. Of je nu 90% of 10% krijgt, je weet dat de kans bestaat dat je heel slecht nieuws gaat krijgen...
Wat je schrijft over je man is heel herkenbaar. De mijne had het niet ergens gelezen, maar dacht zelf dat als hij geen zaadcelletjes had, dat dat toch een teken moest zijn. Een begrijpelijke reactie, maar eigenlijk heel onlogisch. Die azoöspermie wordt veroorzaakt door een mankementje in een of ander gen. Voor hetzelfde geld was dat mankementje in een ander gen terechtgekomen en had hij gewoon een bril nodig, of platvoeten. Gewoon pure pech.
Wat je schrijft is 100% waar over moeite doen en vaderschap! Ik denk dat onze mannen in ieder geval veel bewuster vader zullen worden en veel meer nadenken over wat vaderschap is. Het enige waar ik mee zit is dat mijn ventje soms het gevoel heeft dat hij zich heel hard gaat moeten bewijzen als vader, omdat de genetische band ontbreekt.
Firence, de periode waar je nu in zit is echt de zwaartste. Vanaf dat je kan beginnen met behandelen, ICSI of KID, dat geeft terug energie. Dat kleintje komt dan toch ineens wat dichterbij...
Pffft, Tinne, wat balen zeg. Al die hormonen, die moeite voor niks... Ik hoop dat je snel duidelijkheid krijgt over waar jullie staan.
Knuf,
Repelsteeltje
-
Tinne31
- Berichten: 202
- Lid geworden op: 7 juli 2010, 22:24
Hey Dames,
Firence, begrijp dat je in een dip zit nu, een gelijkaardige boodschap kregen wij ook van onze gyne een jaar geleden voordat we naar androloog getrokken zijn. Wij kregen 0% aangezien de hormonen hoog lagen en toen waren de genen nog niet eens getest!Zo van begin maar al te denken aan donorschap/adoptie wat we toen ook gedaan hebben. Androloog gaf ons net zoals bij Repelsteeltje 40% kans en zie nu we hebben nog 3 strootjes over dus nog de helft. Nog maar niet wanhopen he meid 20 september is niet veraf en dan ben je bij de specialist. Ik wist niet eens dat er 2 soorten van teses waren. Moesten wij nog een tweede tese nodig hebben dan gaat dit weer via dhr Vanderschueren maar dan zou het kunnen dat ze mijn vriend hormonaal uit balans brengen dus dat gaat men waarschijnlijk niet riskeren. (hebben het daar gister uitgebreid over gehad) Bij 3de poging Repelsteeltje gaan we voorgoed weten waar we staan want als dr opnieuw geen bevruchtingen zijn tja dan houdt het op en is m'n tweede mislukte poging geen louter toeval geweest. Ze gaan dan geen verdere pogingen doen want dat put de eicellen onnodig uit en zo'n pick-up telkens is toch nie niks. Het is de afgelopen zomermaanden echt heftig geweest, nu die hormonen dat pak je er allemaal bij en al bij al viel het goed mee maar dat afwachten is moordend. Als ik opnieuw wil starten gaan ze dit in mijn natuurlijke cyclus doen en niet alles eerst stilleggen met de pil wie weet lukt het dan beter. Allez wij gaan wat uitwaaien in Zeeland. Hoop dat Shiro beter nieuws dan ik ga krijgen. Doeikes,
Tinne
Firence, begrijp dat je in een dip zit nu, een gelijkaardige boodschap kregen wij ook van onze gyne een jaar geleden voordat we naar androloog getrokken zijn. Wij kregen 0% aangezien de hormonen hoog lagen en toen waren de genen nog niet eens getest!Zo van begin maar al te denken aan donorschap/adoptie wat we toen ook gedaan hebben. Androloog gaf ons net zoals bij Repelsteeltje 40% kans en zie nu we hebben nog 3 strootjes over dus nog de helft. Nog maar niet wanhopen he meid 20 september is niet veraf en dan ben je bij de specialist. Ik wist niet eens dat er 2 soorten van teses waren. Moesten wij nog een tweede tese nodig hebben dan gaat dit weer via dhr Vanderschueren maar dan zou het kunnen dat ze mijn vriend hormonaal uit balans brengen dus dat gaat men waarschijnlijk niet riskeren. (hebben het daar gister uitgebreid over gehad) Bij 3de poging Repelsteeltje gaan we voorgoed weten waar we staan want als dr opnieuw geen bevruchtingen zijn tja dan houdt het op en is m'n tweede mislukte poging geen louter toeval geweest. Ze gaan dan geen verdere pogingen doen want dat put de eicellen onnodig uit en zo'n pick-up telkens is toch nie niks. Het is de afgelopen zomermaanden echt heftig geweest, nu die hormonen dat pak je er allemaal bij en al bij al viel het goed mee maar dat afwachten is moordend. Als ik opnieuw wil starten gaan ze dit in mijn natuurlijke cyclus doen en niet alles eerst stilleggen met de pil wie weet lukt het dan beter. Allez wij gaan wat uitwaaien in Zeeland. Hoop dat Shiro beter nieuws dan ik ga krijgen. Doeikes,
Tinne
-
firence
- Berichten: 69
- Lid geworden op: 1 augustus 2010, 11:32
-
Tinne31
- Berichten: 202
- Lid geworden op: 7 juli 2010, 22:24
Hey iedereen,
Firence wat die hormonen betreft gaan ze de voorafgaande pil die alles stillegt laten wegvallen en hormonen spuiten voor de eisprong. Misschien brengt dat toch meer eicellen op wie weet. Ik was tijdens de periode dat ik de pil nam niet mezelf. Als ik dan moest stoppen, mijn regels kreeg en begon met de spuiten ging het beter. Gezien mijn leeftijd (voor hen blijkb nog betrekkelijk jong 31) en risico op overstimulatie is dosis Menopur fel verhogen voor meer eicellen niet aan te raden. We praten thuis meer en meer over donorschap voor het geval we moeten overschakelen. Vorig jaar was mijn vriend er nog niet uit, ik wel, hij was meer voor adoptie. Sinds we bij dokter hebben gepraat staat hij er wel positiever tegenover. Ik duim momenteel voor iedereen die het nodig heeft,tot in de week
Firence wat die hormonen betreft gaan ze de voorafgaande pil die alles stillegt laten wegvallen en hormonen spuiten voor de eisprong. Misschien brengt dat toch meer eicellen op wie weet. Ik was tijdens de periode dat ik de pil nam niet mezelf. Als ik dan moest stoppen, mijn regels kreeg en begon met de spuiten ging het beter. Gezien mijn leeftijd (voor hen blijkb nog betrekkelijk jong 31) en risico op overstimulatie is dosis Menopur fel verhogen voor meer eicellen niet aan te raden. We praten thuis meer en meer over donorschap voor het geval we moeten overschakelen. Vorig jaar was mijn vriend er nog niet uit, ik wel, hij was meer voor adoptie. Sinds we bij dokter hebben gepraat staat hij er wel positiever tegenover. Ik duim momenteel voor iedereen die het nodig heeft,tot in de week
-
Hamster
- Berichten: 147
- Lid geworden op: 18 september 2009, 22:01
Hej Firence, dikke knuffel meid.
Bij het lezen van je verhaal komen de emoties allemaal terug boven, die emoties van het eerste uur, dat bange afwachten. Wij hadden ongeveer dezelfde kaarten op tafel liggen: alle waarden waren goed, niets abnormaals, dus gaf de arts ons 50% kans op een geslaagde tese. Wij trokken echter aan het kortste eind, maar dat wil zeker niet zeggen dat het voor jullie ook zo zal lopen.
En ja, je kan al eens denken over de andere opties, maar zolang je geen definitief resultaat hebt, kan je die knoop niet doorhakken. (Dat is toch mijn ervaring.)
Tijdens het wachten op de tese hadden zowel mijn man als ik het behoorlijk moeilijk. We leefden naast elkaar, elk verzonken in onze gedachten. Weinig of niets durven zeggen, uit schrik om elkaar te kwetsen.
Sinds de tese is dit helemaal omgeslagen. We brengen het te pas en te onpas ter sprake, durven onze angsten te formuleren. Zijn ook kort na de tese op vakantie geweest, waar we veel tijd hadden om na te denken en te praten, en vooral veel tijd voor elkaar maakten! We hakten hier de knoop door.
We beseften dat we het wel goed hadden met ons tweetjes, maar toch voor de uitdaging van het ouderschap via donorsperma wilden gaan. Ondertussen zijn we aan de voorbereiding van onze zevende IUI met donorsperma.
Een grote geruststelling voor mijn man was dat ze ondertussen een geschikte donor met zelfde bloedgroep gevonden hebben. De eerste 5 pogingen was dit niet het geval en dat bracht toch extra twijfel met zich mee voor mijn man. De behandeling verloopt met de nodige mood-swings, maar ik kan hieruit maar één grote conclusie trekken: we gaan sámen met veel liefde voor hetzelfde doel!
Ik wou je even mijn ervaring meegeven. Maar duim vooral voor jullie dat jullie aan de goede kant van de statistieken terecht komen
En ik twijfel er niet aan dat er vele verhalen zijn van mensen die wel een geslaagde tese en behandeling achter de rug hebben!
Bij het lezen van je verhaal komen de emoties allemaal terug boven, die emoties van het eerste uur, dat bange afwachten. Wij hadden ongeveer dezelfde kaarten op tafel liggen: alle waarden waren goed, niets abnormaals, dus gaf de arts ons 50% kans op een geslaagde tese. Wij trokken echter aan het kortste eind, maar dat wil zeker niet zeggen dat het voor jullie ook zo zal lopen.
En ja, je kan al eens denken over de andere opties, maar zolang je geen definitief resultaat hebt, kan je die knoop niet doorhakken. (Dat is toch mijn ervaring.)
Tijdens het wachten op de tese hadden zowel mijn man als ik het behoorlijk moeilijk. We leefden naast elkaar, elk verzonken in onze gedachten. Weinig of niets durven zeggen, uit schrik om elkaar te kwetsen.
Sinds de tese is dit helemaal omgeslagen. We brengen het te pas en te onpas ter sprake, durven onze angsten te formuleren. Zijn ook kort na de tese op vakantie geweest, waar we veel tijd hadden om na te denken en te praten, en vooral veel tijd voor elkaar maakten! We hakten hier de knoop door.
We beseften dat we het wel goed hadden met ons tweetjes, maar toch voor de uitdaging van het ouderschap via donorsperma wilden gaan. Ondertussen zijn we aan de voorbereiding van onze zevende IUI met donorsperma.
Een grote geruststelling voor mijn man was dat ze ondertussen een geschikte donor met zelfde bloedgroep gevonden hebben. De eerste 5 pogingen was dit niet het geval en dat bracht toch extra twijfel met zich mee voor mijn man. De behandeling verloopt met de nodige mood-swings, maar ik kan hieruit maar één grote conclusie trekken: we gaan sámen met veel liefde voor hetzelfde doel!
Ik wou je even mijn ervaring meegeven. Maar duim vooral voor jullie dat jullie aan de goede kant van de statistieken terecht komen
En ik twijfel er niet aan dat er vele verhalen zijn van mensen die wel een geslaagde tese en behandeling achter de rug hebben!
-
firence
- Berichten: 69
- Lid geworden op: 1 augustus 2010, 11:32
Hey Hamster,
Bedankt om je ervaring te delen. Je merkt echt wel dat iedereen dezelfde gevoelens heeft,he.
Het doet wel goed dat ik weet dat ik toch niet de enige ben die mij zo voel!
Ik wens je nog veel succes met je 7e IUI. Hopelijk 7e keer goede keer!
Ik heb ondertussen besloten om het even te laten rusten tot we het definitief resultaat weten. Dat is het beste denk ik want mijn man wil er voorlopig ook niet over praten en het zelf wat op zichzelf verwerken denk ik. Hij weet dat hij bij mij terecht kan en hij zal dit ook wel doen als hij dit nodig vindt. Wil hem ook niet overstelpen met info...Ik weet dat hij dit uit zichzelf ook wel allemaal opzoekt op internet...
Groetjes
Bedankt om je ervaring te delen. Je merkt echt wel dat iedereen dezelfde gevoelens heeft,he.
Het doet wel goed dat ik weet dat ik toch niet de enige ben die mij zo voel!
Ik wens je nog veel succes met je 7e IUI. Hopelijk 7e keer goede keer!
Ik heb ondertussen besloten om het even te laten rusten tot we het definitief resultaat weten. Dat is het beste denk ik want mijn man wil er voorlopig ook niet over praten en het zelf wat op zichzelf verwerken denk ik. Hij weet dat hij bij mij terecht kan en hij zal dit ook wel doen als hij dit nodig vindt. Wil hem ook niet overstelpen met info...Ik weet dat hij dit uit zichzelf ook wel allemaal opzoekt op internet...
Groetjes
-
shirogirl
- Berichten: 153
- Lid geworden op: 17 augustus 2010, 21:26
Hallo iedereen is een tijdje geleden maar hier zijn we weer met goed nieuws.
Na eerste FM geen follikels tot weinig follikels te bespeuren. Dus menopur verdubbeld. Na 5 dagen toch in gang geschoten. Zo heb ik vorige vrijdag mijn PU gehad enkele dagen later als gepland. Ze hebben er 9 waavan 8 rijp en zaterdag het telefoontje met het antwoord dat er toch 2 bevrucht waren geraakt. Dus Maandag morgen eigenlijk TP. We zijn blij dat er toch overlevende zijn van de tese in de vriezer die hun werkt gedaan hebben. Alleen ben ik vergeten te vragen aan de telefoon hoeveel strootjes er gebruikt zijn. Dit zal toch de eerste vraag zijn morgen als ik binnenga.
Nu ik wat bijgelezen heb is hier niet al te goed nieuws geweest. Tinne is heb echt met je te doen het is wel goed dat je nog strootjes overhebt.
Hey firence misschien dat dit kan helpen maar bij ons gaven ze maar 10% kans en kijk er zijn er zelfs twee bevrucht de hoop niet opgeven echt niet en morgen is het al zover dus borst vooruit en kin omhoog blijven hopen.ik laat morgen voor jullie ook mee een kaarsje branden.
ik wens iedereen nogveel geluk en tot later.
Na eerste FM geen follikels tot weinig follikels te bespeuren. Dus menopur verdubbeld. Na 5 dagen toch in gang geschoten. Zo heb ik vorige vrijdag mijn PU gehad enkele dagen later als gepland. Ze hebben er 9 waavan 8 rijp en zaterdag het telefoontje met het antwoord dat er toch 2 bevrucht waren geraakt. Dus Maandag morgen eigenlijk TP. We zijn blij dat er toch overlevende zijn van de tese in de vriezer die hun werkt gedaan hebben. Alleen ben ik vergeten te vragen aan de telefoon hoeveel strootjes er gebruikt zijn. Dit zal toch de eerste vraag zijn morgen als ik binnenga.
Nu ik wat bijgelezen heb is hier niet al te goed nieuws geweest. Tinne is heb echt met je te doen het is wel goed dat je nog strootjes overhebt.
Hey firence misschien dat dit kan helpen maar bij ons gaven ze maar 10% kans en kijk er zijn er zelfs twee bevrucht de hoop niet opgeven echt niet en morgen is het al zover dus borst vooruit en kin omhoog blijven hopen.ik laat morgen voor jullie ook mee een kaarsje branden.
ik wens iedereen nogveel geluk en tot later.
-
shirogirl
- Berichten: 153
- Lid geworden op: 17 augustus 2010, 21:26
hallo iedereen,
Ik heb eindelijk mijn embryotje bij mij en het goede nieuws is dat er toch maar 1 strootje gebruikt is. Het slechte nieuws is wel dat ons ander emmyniet sterk genoeg was om terug in te vriezen.De gyne zei wel dan de andere (geplaatste emmy) precies alles had meegekregen en een heel goed toppertje was nu hopen dat ze gelijk heeft.
Ik heb eindelijk mijn embryotje bij mij en het goede nieuws is dat er toch maar 1 strootje gebruikt is. Het slechte nieuws is wel dat ons ander emmyniet sterk genoeg was om terug in te vriezen.De gyne zei wel dan de andere (geplaatste emmy) precies alles had meegekregen en een heel goed toppertje was nu hopen dat ze gelijk heeft.
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 33 gasten