Geplaatst: 17 oktober 2010, 14:23
Hallo allemaal,
Ik ben nieuw op het forum. Ik heb wel al enkele keren gelezen, maar was tot nu toe nog niet ingelogd. Maar toen ik jullie topic zag, wou ik toch wel zeker reageren om ook onze ervaring te delen. Misschien hebben jullie er iets aan hé.
Wij kregen zowat dezelfde boodschap als jullie enkele maanden geleden. Bij mijn man hebben ze niets van mogelijke oorzaak gevonden. Ik ben dan gestart met de voorbereidingen voor de pick-up. Een beetje onwetend want ons hadden ze gezegd dat er altijd nog iets in een vers staal tevoorschijn kan komen en bij wijze van spreke hebben ze maar 1 zaadcel nodig natuurlijk. Mijn man moest wel stand-by zijn voor een eventuele TESE, zo zeiden ze ons. Ik had dus nog hoop (naïef misschien maar ja) dat er (met de vitamienen Flixar die mijn man moest nemen) toch nog iets in zijn staal zou zitten. Maar de dag van de pick-up was er dus niets te vinden. Ze hebben dan op dezelfde dag van de pick-up een TESE gedaan en gelukkig materiaal gevonden. Er zijn dan verse zaadcellen gebruikt om te bevruchten en de rest is ingevroren. Uiteindelijk wel enkele bevruchtingen maar slechts 1 embryo was goed genoeg om terug te plaatsen (dus niets ingevroren). En wonder bij wonder was dat direct een goeike en ben ik nu al enkele maanden zwanger. We beseffen maar al te goed dat we ongelooflijk veel geluk hebben gehad, maar het kan dus wel!
Firence, zou je niet samen met je man in hetzelfde ziekenhuis kunnen gaan? Bij ons is mijn man meegeweest met de pick-up en hebben ze diezelfde dag zijn TESE gedaan (daar kan je toch niet bij zijn want dat is onder algemene verdoving). Wij hebben die dag erg veel aan mekaar gehad. Het was een dag vol emoties, niet te vatten eigenlijk, en het ging eigenlijk allemaal heel snel. Nadien waren we allebei nog enkele dagen thuis (ze schrijven je altijd enkele dagen ziek na dergelijke ingrepen) en dat gaf ons wat tijd om samen van dit alles te bekomen. Dat vond ik ook wel aangenaam. Dan lig je daar samen op de zetel
Bij ons zeiden ze dat verse zaadcellen misschien altijd toch nog ietsje beter zijn, maar ze hebben er geen bewijzen van hoor, dus dat is allemaal niet zeker. Maar ja, als er toch een kleine kans is dat het de slaagkans verhoogt? Je weet het niet hé. 't Is zo moeilijk kiezen soms. Bij ons ging het allemaal zo snel dat er geen tijd was om na te denken. En wij waren samen natuurlijk. 'k Moet zeggen dat iedereen in het ziekenhuis wel erg lief was, de begeleiding vonden we dik in orde hoor.
Ivm kosten vond ik het allemaal wel oplopen. Onze hospitalisatieverzekering betaalt (zoals de meeste verzekeringen) niets terug van fertiliteitsbehandelingen. Van de TESE wordt ook door de mutualiteit niets terugbetaald (daghospitalisatie, operatie, invriezen,...)dat is toch een hele boterham. Als jullie exactere cijfers willen, kan ik het wel eens opzoeken.
In elk geval nog veel succes voor iedereen! Ik duim echt voor jullie mee hoor! Zelfs al ben ik nu zwanger, ik blijf er precies toch mee bezig. Soms vind ik dat raar, maar het is ook niet niets natuurlijk hé.
Groetjes
Ik ben nieuw op het forum. Ik heb wel al enkele keren gelezen, maar was tot nu toe nog niet ingelogd. Maar toen ik jullie topic zag, wou ik toch wel zeker reageren om ook onze ervaring te delen. Misschien hebben jullie er iets aan hé.
Wij kregen zowat dezelfde boodschap als jullie enkele maanden geleden. Bij mijn man hebben ze niets van mogelijke oorzaak gevonden. Ik ben dan gestart met de voorbereidingen voor de pick-up. Een beetje onwetend want ons hadden ze gezegd dat er altijd nog iets in een vers staal tevoorschijn kan komen en bij wijze van spreke hebben ze maar 1 zaadcel nodig natuurlijk. Mijn man moest wel stand-by zijn voor een eventuele TESE, zo zeiden ze ons. Ik had dus nog hoop (naïef misschien maar ja) dat er (met de vitamienen Flixar die mijn man moest nemen) toch nog iets in zijn staal zou zitten. Maar de dag van de pick-up was er dus niets te vinden. Ze hebben dan op dezelfde dag van de pick-up een TESE gedaan en gelukkig materiaal gevonden. Er zijn dan verse zaadcellen gebruikt om te bevruchten en de rest is ingevroren. Uiteindelijk wel enkele bevruchtingen maar slechts 1 embryo was goed genoeg om terug te plaatsen (dus niets ingevroren). En wonder bij wonder was dat direct een goeike en ben ik nu al enkele maanden zwanger. We beseffen maar al te goed dat we ongelooflijk veel geluk hebben gehad, maar het kan dus wel!
Firence, zou je niet samen met je man in hetzelfde ziekenhuis kunnen gaan? Bij ons is mijn man meegeweest met de pick-up en hebben ze diezelfde dag zijn TESE gedaan (daar kan je toch niet bij zijn want dat is onder algemene verdoving). Wij hebben die dag erg veel aan mekaar gehad. Het was een dag vol emoties, niet te vatten eigenlijk, en het ging eigenlijk allemaal heel snel. Nadien waren we allebei nog enkele dagen thuis (ze schrijven je altijd enkele dagen ziek na dergelijke ingrepen) en dat gaf ons wat tijd om samen van dit alles te bekomen. Dat vond ik ook wel aangenaam. Dan lig je daar samen op de zetel
Bij ons zeiden ze dat verse zaadcellen misschien altijd toch nog ietsje beter zijn, maar ze hebben er geen bewijzen van hoor, dus dat is allemaal niet zeker. Maar ja, als er toch een kleine kans is dat het de slaagkans verhoogt? Je weet het niet hé. 't Is zo moeilijk kiezen soms. Bij ons ging het allemaal zo snel dat er geen tijd was om na te denken. En wij waren samen natuurlijk. 'k Moet zeggen dat iedereen in het ziekenhuis wel erg lief was, de begeleiding vonden we dik in orde hoor.
Ivm kosten vond ik het allemaal wel oplopen. Onze hospitalisatieverzekering betaalt (zoals de meeste verzekeringen) niets terug van fertiliteitsbehandelingen. Van de TESE wordt ook door de mutualiteit niets terugbetaald (daghospitalisatie, operatie, invriezen,...)dat is toch een hele boterham. Als jullie exactere cijfers willen, kan ik het wel eens opzoeken.
In elk geval nog veel succes voor iedereen! Ik duim echt voor jullie mee hoor! Zelfs al ben ik nu zwanger, ik blijf er precies toch mee bezig. Soms vind ik dat raar, maar het is ook niet niets natuurlijk hé.
Groetjes