Ervaringen met TESE



Tinne31
Berichten: 202
Lid geworden op: 7 juli 2010, 22:24

Bericht door Tinne31 » 27 mei 2011, 12:27

Hey Yordy,

Mijn vriend heeft vorig jaar een tese laten doen en wij hebben inmiddels 4 ICSI's achter de rug met eigen materiaal. De 3de keer waren we er heel kortbij want toen heb ik een biochemische zwangerschap (korte innesteling) gehad. Mijn vriend heeft het sertoli-only-syndroom maar in gedeeltelijke vorm dus er worden zaadcellen aangemaakt maar vrij miniem. Wij hebben nu voor inseminatie met donorzaad gekozen en zijn in afwachting van.

Dinsdag zijn we naar Life geweest in Leuven en we zijn daar echt goed ontvangen geweest. We gaan zien wat we beslissen want al bij al zijn we ook content van GHB. We hebben ook wat meer uitleg gehad over het probleem van mijn vriend, want sinds zijn operatie en het goede nieuws (vondst van 6 strootjes) van vorig jaar heeft het accent bij GHB vooral gelegen bij mij en hebben we geen feedback gehad over toestand syndroom bij hem en/of mogelijkheid van een 2de tese. 2de tese kan uiteraard indien wij dit echt willen maar de kwaliteit van zaadstaal wordt er niet beter door. Als ze al iets vinden want er zit er zeker nog hier en daar maar waar weten ze natuurlijk niet exact en wat weggesneden is groeit niet meer terug ;-) Op dat gebied ben ik al blij dat die mening met GHB hetzelfde is.
Eerst en vooral veel goede moed en sterkte om dit allemaal te verwerken want de diagnose azoospermie is verschrikkelijk. Die eerste periode 2 jaar geleden was het ergste, als je eenmaal aan de behandelingen begint gaat het al wat beter. Vele groetjes, Tinne

AnneliesP
Berichten: 31
Lid geworden op: 27 april 2012, 18:35

Bericht door AnneliesP » 16 mei 2012, 16:21

Hallo,
Dit is de eerste maal dat ik iets neerschrijf op het forum. Al een hele tijd volgen mijn vriend en ik de verhalen hier wat en halen we er heel wat steun en informatie uit.
Nu voel ik me echter ook klaar om hier ons verhaal te doen.
Ons verhaal begint een veertiental maanden terug. We wisten al heel lang, van voor we elkaar leerden kennen, dat we kinderen wilden. Toen we een koppel werden, merkten we dat onze band heel sterk was en dat we samen kinderen willen. Vorig jaar stopte ik dan ook met de pil. Elke maand opnieuw hoopten we op positief nieuws, dat we zwanger waren. Maar elke maand opnieuw bleef het uit. In het begin mijmerden we samen over hoe het zou zijn met zo'n klein wezentje in huis, maar naarmate de tijd verstreek werden we steeds ongeruster dat er toch iets 'mis' zou zijn. Meer en meer mensen in onze omgeving werden zwanger en zijn ondertussen al bevallen. Voor ons bleef het uit... In november sprak ik erover met de huisarts, maar die vond dat er nog helemaal geen probleem was, dat we het tijd moesten geven. Echt ongerust waren we nog niet, maar het begon toch al wat te knagen. We bleven positief en bleven denken dat er wel meerdere koppels minstens een jaar moesten proberen, dat we ook meestal maar de succesverhalen horen: 'Twas van den eerste keer raak!'
In januari maakte ik dan toch een afspraak met de gyneacoloog. Hij zei meteen dat hij voorstander is om meteen beiden te onderzoeken. Dus mijn vriend moest een staaltje binnen brengen. Bleek dat er geen enkele zaadcel gevonden werd. Samen zijn we opnieuw naar de gyneacoloog geweest en op ons aandringen heeft hij ook mij onderzocht. We kregen te horen dat ik perfect in orde was, er zat een follikel klaar die perfect van grootte zou zijn tegen de eisprong. Voor ons was het al een geruststelling dat we toch al 1 op 2 hadden. Nu moesten we enkel zorgen dat we 2 op 2 haalden.
Dezelfde week nog mochten we op consultatie bij een dokter inwendige ziekten. Daar werd opnieuw een staal van mijn vriend gevraagd. Maar ook dit leverde geen enkel zaadcel op. Er werd ook een genetisch onderzoek gedaan.
Op de resultaten van dit laatste moesten we een zestal weken wachten. Eind maart kregen we dan te horen dat er genetisch niets fout is, een hele opluchting dus. Maar dat hij wel lijdt aan azoöspermie. Deze dokter maakte een afspraak met een uroloog in UZ Gent.
Afgelopen week zijn we dus naar UZ Gent geweest. Mijn vriend moet nu binnen een 7tal weken geopereerd worden. Ze zullen een TESE uitvoeren. De uroloog zei ons dat we nu moeten wachten op het resultaat van die TESE. Als die goed is, en er worden zaadcellen gevonden dan kan een behandeling gestart worden bij mij. Als ze niets vinden, dan moeten we gaan denken aan KID en is dit een andere behandeling. De uroloog gaf wel te kennen dat er weinig kans is dat er zaadcellen gevonden zullen worden.
We staan zeker open voor KID, want we zijn ervan overtuigd dat 'vader' zijn veel meer is dan 'zaadcellen' leveren.

We zitten dus opnieuw op het wachtbankje. Er zijn nog geen afspraken gemaakt met andere dokters of zo. We moeten afwachten wat de TESE oplevert.

Is er iemand die hier ook ervaring mee heeft? Die in hetzelfde schuitje zit of hier al voorbij is?
We zitten met heel veel vragen.
Stel dat er zaadcellen gevonden worden:
- Hoe lang moeten we dan wachten voor een afspraak om een behandeling op te starten?
- Welke behandeling wordt dan opgestart en hoe lang duurt die dan?

En stel dat er geen zaadcellen gevonden worden:
- Hoe lang moeten we dan wachten op een afspraak voor een behandeling?
- Welke behandeling moet dan gevolgd worden? En hoe lang duurt die?

We hebben heel veel moed en zijn meestal heel positief. We laten ons hoofd niet hangen, maar af en toe is het wel lastig en zijn er toch wel wat tranen. Vooral wanneer een nieuw baby'tje geboren wordt in onze omgeving, wanneer er nog iemand zwanger is, ...

Groetjes.

Nejo
Berichten: 27
Lid geworden op: 8 juni 2008, 21:05

Bericht door Nejo » 16 mei 2012, 17:31

Hoi Annelies,

ik wil even op je vraagjes reageren.
Onze voorgeschiedenis is wel wat anders, want bij mijn vriend vonden ze wel zaadcellen, maar die waren onbeweeglijk. We hadden dus wel kans dat ze iets gingen vinden met TESE.
In december 2010 werd de TESE uitgevoerd en zoals je al eerder hebt kunnen lezen leverde deze een goed resultaat op! In januari ben ik dan gestart met de behandeling. Na een TESE is dit altijd ICSI (dwz dat ze de zaadcel rechtstreeks in de eicel spuiten).
Als ze dus zaadcellen vinden, kan je in principe al bij je volgende cyclus beginnen.
Indien er geen zaadcellen gevonden worden, zal er waarschijnlijk wat meer tijd tussen zitten omdat je dan met een donor moet werken. Maar hoe dat allemaal in elkaar zit, daar kan je niets over vertellen.

Zelf had ik bij mijn eerste poging goede hoop, maar iedere mislukte poging deed mijn hoop zakken.
Nu zijn we meer dan een jaar verder en nu kan ik jullie wel hoop geven, want in februari hebben we een gezonde tweeling gekregen (dankzij TESE en ICSI).

Ik wens iedereen hier veel succes! Ik duim voor jullie dat die langverwachte baby er snel mag komen!

Nejo

AnneliesP
Berichten: 31
Lid geworden op: 27 april 2012, 18:35

Bericht door AnneliesP » 16 mei 2012, 21:36

Dag Nejo,
heel erg bedankt voor je antwoord!
Wat fijn te lezen dat jullie na al het wachten en de lange weg een gezonde tweeling kregen!
Dit geeft inderdaad wel wat hoop.
We zullen zien hoe het verder loopt hé. We zitten op het wachtbankje en moeten gewoon verder. We willen ook zeker verder, dus we hebben het er zeker voor over. Al is het soms zwaar.
Ik duim ook mee voor iedereen die zo graag een kindje wil, dat het hen ook lukt, want ze verdienen het! Als je er zoveel voor over hebt, zoveel voor wil geven, ... dan kan je niet anders dan goede ouders zijn.
Groetjes.

DD
Berichten: 1
Lid geworden op: 26 maart 2013, 22:04

Bericht door DD » 26 maart 2013, 22:45

Mijn TESE-ervaring.

Voor alle mannen die voor een TESE staan, of dit overwegen.

Man 35 jaar, kerngezond.
Uitbehandeld bij het UMC. Veel semen-analyses gehad. Veel tegenstrijdigheden in de uitslagen. Uiteindelijk hebben wij besloten om naar Duitsland te gaan.

Precies een week geleden heb ik een TESE-behandeling ondergaan. Omdat ik er heel erg tegenop zag, wil ik graag mijn ervaring delen.

De behandeling is mij 100% meegevallen. Het ergste van de ingreep was de weg er naar toe. Dagen voor de ingreep liep ik aan één stuk door te ijsberen en kon alleen maar denken: dit wil ik niet, ik ga dit niet doen. Uiteindelijk heb ik doorgezet en daar heb ik geen moment spijt van gehad.

Ik ben behandeld bij de PUR/R kliniek in Mulheim. Ik wil je deze kliniek absoluut aanraden. De TESE is hier een routine ingreep, ik heb geen centje pijn gehad. Volledige narcose. Wakker worden, aankleden en naar huis. Zorg wel voor vervoer van familie, want je bent suf van de narcose. Al thuis lig je een dag of twee op de bank. Het zaakje is wat gevoelig, maar zolang je je kalm houdt is er niets aan de hand.

Ik heb een zeer goede ervaring gehad en dit kan ik eigenlijk alleen maar toeschrijven aan de specialisten van de PUR/R kliniek.

En weet je wat het leuke is?
Bij het UMC was ik uitbehandeld. Amateurs.
Na de verse TESE bij de PUR/R in Mulheim zijn er bruikbare zaadcellen gevonden en is er een embryo terug geplaatst. Ook is er nog een hoeveelheid sperma ingevroren.

Hoe ben ik hier terecht gekomen? Via Kinderwunsch zentrum in Dusseldorf. De samenwerking tussen de beide klinieken is echt goed te noemen.

Als je meer wilt weten over de behandeling, laat het mij weten. Ik vertel het je graag.

Plaats reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 3 gasten