De Verdwaalde Ooievaar

ik ben zo moe van alles mensen echt................

Hoe moeten we ons hier weer doorheen slaan nu???

Is er echt wel hoop..................???

ik vraag me af heeft het echt wel zin om moed te houden en er in te geloven dat wij ooit een wondertje is onze armen mogen sluiten??????
Zo ja waarom....?
Het is wel makkelijk om te zeggen 'alles komt goed', maar wie garandeert dat?
Wie kan in de toekomst kijken om dat tegen ons te kunnen zeggen......??

Sorry voor de negativiteit lieve mensen..............................

liefs..

Laurier,

Dikke knuffel meid.
Die onzekerheid is moordend hé. Ik ken er alles van.
Ik hoop dat je snel duidelijkheid krijgt.
Zelf vond ik de periode voor dat we te horen kregen dat er misschien geen biologische kindjes gingen komen zeker even als de periode naddat we dat met zekerheid wisten.

Ik heb ook heeel die pgezeten, mezelf door de dagen gesleept, elke avond zitten huilen, op het einde zelfs niet meer wetende waarom. Maar ik heb doorgezet en ben beloond geweest.
Niemand kan je zeggen of en wanneer jij een beloning krijgt, maar als je niet doorzet zal er spijtig genoeg geen beloning komen.

Wat hielp bij mij: een weekje ziekteverlof (om mij eens helemaal te laten gaan) een weekje echt verlof (om te genieten van de mooie dingen in het leven, zon, zee, mijn man).

Veel moed!

Liefs,
Repelsteeltje