onbegrepen.



Plaats reactie
solange90
Berichten: 6
Lid geworden op: 18 januari 2013, 19:08

onbegrepen.

Bericht door solange90 » 1 juni 2014, 0:18

Ik vroeg me af over meerder dames zijn met een onbegrepen gevoel naar familie, schoonfamilie en vrienden?

Ik heb dit gevoel namelijk heel sterk, ik heb echt het gevoel als of mijn man en ik alleen elkaar hebben in deze periode.
Het lijkt wel of een soort taboe over heerst dat je er niet over mag praten.Terwijl Ik (man is niet zo n prater) vooral wel zou willen praten. Vooral nu we aan de iui gaan beginnen, en het alleen maar zwaader zal worden zou het wel fijn zijn om een paar steun pilaren te hebben.

Gewoon mensen die naar je luisteren, waar je kwaad kan worden en waar je kan huilen.

Ik lees graag jullie verhalen en/of meningen

Ook over pcos, afvallen met pcos, iui, ivf enz.

Ahiha
Berichten: 1093
Lid geworden op: 26 januari 2010, 19:49

Re: onbegrepen.

Bericht door Ahiha » 1 juni 2014, 9:10

Goh Solange, ik had pas echt behoefte aan praten toen ik aan IVF begon. En gelukkig heb ik heeeeel veel aan dit forumgehad. Echte steun vond ik alleen hier en bij 1 zus. Anderen proberen wel 'te steunen' en 'begripvol' te zijn maar ik dacht enkel 'ja, jij hebt makkelijk praten, bij jou is het gelukt...'
Dus echte steun.... helaas enkel gevonden bij mensen die in hetzelfde schuitje zaten...

solange90
Berichten: 6
Lid geworden op: 18 januari 2013, 19:08

Re: onbegrepen.

Bericht door solange90 » 2 juni 2014, 7:48

Hoi Ahiha,

Knap dat jij het pas had bij de ivf. Ik denk dat het bij mede komt door dat in het begin van het kastje naar de muur gestuurd ben. Ten eerste wil ik echt al van kleins af aan 'mama' worden, maar heb ik ook al vanaf mijn tienerjaren het gevoel gehad dat het niet een twee drie zou lukken. Vraag me niet waarom maar dat gevoel had ik en dat gevoel was dus terrecht.

Ben nu namelijk vijf jaar geleden in het ziekenhuis terecht gekomen vanwege buikpijnen eerst in eigen stad en toen mijn arts met pensioen ging naar het Amc(had ik beter niet kunnen doen) daar werd ik namelijk voor gek verklaard het zat tussen mijn oren. Toen is er drie jaar geleden een kijkoperatie uitgevoerd bij mij en ik zou toen endometriosche hebben vandaar de buikpijnen. Hele gesprekken gehad met mijn vriend toen (nu mijn man) om dan ook te stoppen met de pil en er voor te gaan. Dit is nu sinds gisteren dan drie jaar terug. In de tussen tijd is er bij mij pcos geconstateerd (heel veel eiblaasjes maar geen groei waardoor geen eisprong).

En kan ik mijn huis behangen met temperatuurkaarten, 8 x clomid geslikt (lange cyclussen), 10 x gonal F gespoten (8 langecyclussen en 2 korte, 9 x pregnyle en 1x op hoop van zegen dat hij zelf springt( deze cyclus) vanwege vakantie.

Wat is jullie ervaring met ziekenhuizen, pcos, iui, ivf, zwanger raken, zwangerschappen om je heen.

Anoniem1234
Berichten: 5
Lid geworden op: 8 mei 2014, 15:40

Re: onbegrepen.

Bericht door Anoniem1234 » 4 juni 2014, 16:23

Dag Solange90

Ik herken je verhaal heel goed. Ook ik heb altijd een grote kinderwens gehad maar ook altijd het gevoel gehad dat het niet zo vlot zou gaan. Bovendien ben ik in het begin ook wat aan mijn lot overgelaten: ik heb een jaar pilletjes genomen die blijkbaar niets uithaalden. Ik ben begin oktober 2012 gestopt met de pil en eind december had ik nog steeds geen ms. Heb dan eind januari een afspraak gemaakt bij een gyneacoloog en hij stelde pcos(-like want heb geen overwicht, overbeharing, acne, ... enkel meerdere cystes op mijn eierstokken) vast. Hij schreef me lutenyl voor (in de hoop zo mijn maandstonden terug natuurlijk op te wekken). Ik had meteen het gevoel dat deze pilletjes niet hielpen maar als je gyneacoloog dat zegt, doe je dat maar want wat ken je er nu zelf van? Na een jaar Lutenyl te nemen heb ik zelf de stap gezet om naar een fertiliteitsarts te gaan en te vragen naar een tweede opinie. Mijn vermoeden werd bevestigd: met die pilletjes zou ik niet zwanger raken... Ik kreeg direct een behandeling met clomid voorgeschreven en hij onderzocht ook mijn bloed. Bleek dat ook mijn schildklier te traag werkte, dus ondertussen ook in behandeling bij een endocrinoloog. Was dus wel redelijk slecht gezind dat ik een jaar ben kwijt gespeeld door die gyneacoloog... Nu ondertussen een 7tal keer clomid genomen maar slechts 3 keer een eitje geweest (na hele lange cyclussen) dat groot genoeg was. Ben nu duphaston aan het nemen om ms op te wekken, daarna start ik met spuitjes dus ik sta nog helemaal niet zo ver als jou. Maar ik begrijp heel goed wat je doormaakt...

Voor de rest is ook iedereen rondom mij precies zwanger en krijg ik elke week wel eens de vraag: "En wanneer beginnen jullie eraan?" En dan moet ik telkens vrolijk zeggen: "Daar denken we nog niet aan, eerst nog wat profiteren..." Niet leuk dus. Ik heb het ondertussen wel tegen mijn moeder verteld, twee goede vriendinnen en 1 collega. Het doet deugd om af en toe je verhaal te kunnen doen maar voorlopig heb ik nog geen behoefte om dit tegen iemand anders te zeggen. Maar dat is voor iedereen persoonlijk. Mijn collega is pas gestart met IVF dus zij weet heel goed wat ik doormaak maar zij heeft al 1 kindje (zonder problemen zwanger geraakt) dus toch ligt dat nog anders alhoewel dat even erg is natuurlijk. Mijn 2 vriendinnen zijn nog totaal niet met kinderen bezig en dat maakt het ook wel makkelijker vind ik. Als ik met iui zou beginnen zou ik het ook wel tegen mijn vader en broer willen zeggen omdat ik het dan ook op mijn werk moet zeggen en dat zou ik niet eerlijk vinden dat al mijn collega's het wel weten en mijn eigen familie niet vandaar...
Mijn schoonzus was telkens van de eerste keer zwanger dus dat ligt moeilijker vind ik en ik kijk er dan ook tegenop om het tegen haar te vertellen. En als ik zwangere mensen zie rondlopen op straat denk ik altijd: misschien hebben zij er ook wel jaren over moeten doen om zwanger te raken want dat kan je natuurlijk niet aflezen. Dus ik probeer het allemaal nog positief te bekijken en te genieten van de mooie momenten nu, al gaat dat de ene moment beter dan de andere uiteraard...

Groetjes en veel succes met de behandeling!

anneke1989
Berichten: 10
Lid geworden op: 1 juni 2014, 12:53

Re: onbegrepen.

Bericht door anneke1989 » 5 juni 2014, 9:53

Heey iedereen, ,

Zijn er nog mensen met hetzelfde probleem?
Bij mij is paar weken terug pco vastgesteld en zit al een anderhalf jaar zonder maandstonden
Heb ook overgewicht zou 15 tot 20 kg moeten afvallen eer de fertiliteitsdokter met een behandeling wil beginnen,
Maar mijn kinderwens is super groot mijn familie en collega
Zeggen dat da toch makkelijk is met dit doel voor u ogen maar toch lukt het me niet :( wat/hoe hebben jullie dit gedaan? Frustratie word groter en groter :(

solange90
Berichten: 6
Lid geworden op: 18 januari 2013, 19:08

Re: onbegrepen.

Bericht door solange90 » 5 juni 2014, 22:01

Hey iedereen,

@anneke1989 ik heb het zelfde probleem iedere keer weer dat afvallen en alles wat ik doe werkt niet van sonja bakker tot dure cambrige van appeldieet naar vlees dieet. Het wil er gewoon niet af. Zou dus ook niet durven zeggen hoe of wat.ik weet dat het bij mij er aan gevlogen is sinds ik gestopt was met de pil. En dacht het komt wel, dit ook omdat ik toen ik de pil nog slikte alles onder controle had qua gewicht.

@anoniem1234 ik vind het erg knap van je dat je er nov zo positief in staat. Ik weet ondertussen niet meer waar ik het vandaan moet halen, en dan vooral die glimlach op me gezicht toveren om mensen te feliciteren met hun zwangerschap.

Ook loopt alles lekker gelijk op met dingen:

juli 2012 pcos gconstateerd / schoonzus en zwager verwachten 1e kindje (negen maanden met afschuw naar schoonzus gekeken lekker kinderachtig maar had het niet in de had) 3 collega s zwanger
Maart 2013 clomid slaat wel aan maar er gebeurt niks/ neefje geboren waar ik knetter gek op ben
Mei 2013 puregon/gonal f
April 2014 vrienden vertellen over zwangerschap (waren half jaar geleden nog uit elkaar)!
Mei 2014 beginnen met 1e iui/ schoonzus en zwager echo tweede kindje( waar ik ok knetter gek op zal worden bij de eerste ontmoeting. De zwangerschap zal alleen zeer moeilijk worden om door te komen. Gat namelijk nu al nergens anders over)
Iui gaat niet door eicellen zijn niet groot genoegen man gaat op vakantie.

Uitbehandeld maart 2013 dan zitten er zes x iui op en drie ivf s

Heeft iemand wel eens gehoord van vijandig baarmoederslijm? Of weet iemand dat zij dat heeft?

anneke1989
Berichten: 10
Lid geworden op: 1 juni 2014, 12:53

Re: onbegrepen.

Bericht door anneke1989 » 7 juni 2014, 23:44

Heey solange,

Ik weet ook niet hoe ik het ga moeten doen
20 kg is niet niks :( en als ik mensen zie die zwanger zijn
Ben ik wel blij voor hen maar ga kapot vanbinnen :(
Je krijgt wel behandeling? Dus al wa meer hoop
Bij mij wil ze nog niks beginnnen ben ten einde raad :(
Weet je trouwens als het zou helpen als ik de gewone
Pil zou beginnen nemen?

Groetjes

Nouke
Berichten: 7
Lid geworden op: 2 januari 2014, 11:29

Re: onbegrepen

Bericht door Nouke » 8 juni 2014, 9:36

Hey,
Ik ken ook het gevoel .
Bij mij is eer ook pcos vast gesteld.
Als ik er over praat voel ik bekeken als aansteller.
Mijn moeder luistert niet eens daar moet ik elke keer opnieuw uitleggen.
Dan zegt ze dat ik te jong ben. (Ben 25)
Nog een ander antwoord zoals tis psychisch kreeg ik ook.
Bedoeld als als je te veel aan denkt werkt het tegendraads.
Moeilijk niet aan denken Als ik 4 pillen per dag moe nemen.
Men man weet ik niet goed of hij wil praten er over.
Ik heb al veel moeten doen nooit is er al iets positieve resultaat geweest.
Alleen dat ik van mijn medicatie mijn misselijk werd.
Dit is gelukkig aangepast.

solange90
Berichten: 6
Lid geworden op: 18 januari 2013, 19:08

Re: onbegrepen.

Bericht door solange90 » 9 juni 2014, 16:21

@ anneke ik druf dat niet te zeggrn of het zou werken als je nu aan de pil zou gaan. Ik weet dat toen ik aan de pil was ik gemoeite had met afvallen. En nu ik gestopt ben de kilos er zijn aan gevlogen en ik ze er niet af krijg. Zeer irritant.

Mijn man is ook niet zo een prater, en dan nog vind ik het lastig hij staat heel anders in het traject dan mij.

Ik ben diegene die geen eisprong heeft, en ik moet alle onderzoeken ondergaan. Ik moet rekening hojden met het prikken van me medicijnen qua tijd en uitstapjes. Hij voelt dingen anders dan dat ik ze voel.

anneke1989
Berichten: 10
Lid geworden op: 1 juni 2014, 12:53

Re: onbegrepen.

Bericht door anneke1989 » 10 juni 2014, 14:21

Heey mensen,,

Ik wil dit effe laten weten ik vind dit heel raar
Maar het is wel waar ik heb sinds zondag mijn maandstonden gehad nu ondertussen 3 dagen hoop dat da goed teken is,
Ik was super happy maar nu is nog afwachten wat de volgende maanden gaan doen maar er is weer hoop
Ik ga toch nog wachten met te vragen voor de gewone pil
Ga nu kijken hoe het verder gaat ;) hoop dat het bij jullie allemaal ook die richting op gaat gaan X

anneke1989
Berichten: 10
Lid geworden op: 1 juni 2014, 12:53

Re: onbegrepen.

Bericht door anneke1989 » 10 mei 2015, 16:02

Heey mensen,,

Ik wil hier iets positief laten weten,
En dat is dat wij ondertussen een kindje mogen verwachten in oktober en dat op een natuurlijke manier :)
Ik wil dus ook nog aan iedereen laten weten dat afvallen niet altijd de oplossing zou zijn want die 20 kg was er nooit af geweest. Wij waren eigenlijk met de trouw bezig en minder met de kinderwens en toen gebeurde het onverwachte maar het fantastisch nieuws. ik hoop dat ik hier niet de enige ga zijn die ondertussen zwanger geraakt is maar wens iedereen ook heel veel geluk toe ;) en ik geloofde het ook eerst niet maar probeer er eens niet aan te denken en wie weet...

Groetjes an

Plaats reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 1 gast