één jaar later..



Plaats reactie
MickSha
Berichten: 100
Lid geworden op: 30 april 2013, 10:43

één jaar later..

Bericht door MickSha » 23 november 2014, 15:19

na veel tegen slagen ... een jaar niets meer gedaan en Plots zwanger geworden :D
Dus mensen je lichaam heeft soms echt tijd nodig omt te ontpillen enz.. op natuurlijke manier zw worden met PCOS
het kan!
Kwens jullie allemaal veel moed en succes toe!!!

wiko
Berichten: 4
Lid geworden op: 6 oktober 2014, 10:44

Re: één jaar later..

Bericht door wiko » 29 november 2014, 11:44

Geweldig!!!
Das echt fijn nieuws.
Hier ook PCO, we zijn nu een jaar na de diagnose... (1,8 na kinderwens)
Ondertussen overgeschakeld op Menopur, pregnyl, ultrogestan.
Vrijdag heb ik zwangerschapstest en ben helemaal in paniek, uiteraard
Ik ben zo blij dat ik goed nieuws bij jou lees.
Mijn grootste zorg is nu hoe ik gewoon 'kalm' kan blijven.
Als ik dan lees dat jij gewoon een jaar hebt gerust dan sta ik echt versteld!!
Hoe heb je het kunnen loslaten?
Bij mij gaat dat echt niet.
Ik ben er bijna door geobsedeerd :s

Ik weet wel dat ik in het begin toen ik geen maandstonden kreeg, impulsief de beslissing heb genomen om een tijdje rond te trekken in Senegal, en toen zijn ze wel gekomen...
Dus ik denk daardoor ook dat het bij mij een beetje psychologisch is.
Maar ik heb nu al zo hard aan mijzelf gewerkt...
Mensen rondom mij beschrijven mij al als iemand die heel rustig en zen is.
Wat kan ik in godsnaam nog meer doen?

Ben met accupunctuur opgestart, misschien helpt mij dat een beetje.

Soit, ik loop tegen de muren. Vrijdagnamiddag weet ik meer.
Tot nu toe voel ik niets, alleen maar neerslachtigheid.

Maar we moeten er blijven in geloven vermoed ik?

Alvast bedankt voor je fijne bericht.
Mensen moeten kunnen kanaliseren over triest nieuws, maar ik merk dat ik van succesverhelen toch vrolijker word

Groetjes en veel geluk en plezier met de zwangerschap.

wiko

MickSha
Berichten: 100
Lid geworden op: 30 april 2013, 10:43

Re: één jaar later..

Bericht door MickSha » 4 december 2014, 22:21

Wel het is dus niet allemaal manenschijn en rozegeur laten we zeggen ..
Toen ik en vriend aan het proberen waren .. gaf dit idd enorme stress enz met zich mee, Hoe jij zegt dat je bijna soort van obsessie, dit was bij mij ook het geval, en helaas is de relatie (na bijna 9j samen) stukgelopen
Natuurlijk dacht ik niet meer aan zw worden.. aangezien je dan alleen bent.. Toen is het dan eventjes terug goed gegaan met men ex .. en toen na idd éne keer.. Bleek ik plots zwanger te zjn :D Ondertussen is het niet goed gekomen met de relatie , allesinds de liefde was er, maar soms is liefde niet genoeg, maar om zwanger te worden plots wel hihi
Het is natuurlijk niet de ideale toestand. Maar ben wel heel gelukkig! en wie weet ooit dat het terug met mn ex misschien terug goed komt.
En inderdaad erin blijven geloven is altijd het beste ;)
Het komt meestal wel op momenten dat je dit niet verwacht heb nogal zo verhalen gehoord.
Ene raad dat ik je geef is omdat het zo zwaar is en al die hormonen enz Voor de relatie dan best praten met een psycholoog samen met je partner. Bij sommige ziekenhuizen bieden ze dit aan , omdat ze weten voor een koppel is dit heel stressvol
vooral voor de vrouw. k weet natuurlijk niet hoe je partner er tegen over staat.. Maar ze beleven dit allesinds minder intens, en soms begrijpen ze niet alles wat een vrouw mee moet maken, valt natuurlijk te zien hoe je partner is ingesteld ook he, maar het is echt nodig praten praten enz , sommige koppels komen er sterker uit en andere ja zoals ik
Maar heb wel iets moois in de plaats nu.
Mijn ex zit nu ookal bezig da ik geobsedeert bezig ben, constant naar de echo's kijken en veel over bezig enz en hij heeft het er moeilijk mee.. Vandaar dat ik denk dat er ook maar een minieme kans is dat we terug samen zouden komen.
Maar allesinds ik wens jullie heel veel succes! En hoop dat jullie ook vlug een wondertje mogen krijgen :)
Every Miracle Takes a Little Time ;)

Angieke
Berichten: 1
Lid geworden op: 28 december 2014, 22:02

Re: één jaar later..

Bericht door Angieke » 28 december 2014, 22:10

Hoi

Ik heb 3 maanden geleden de diagnose gekregen. Ondertussen hebben we net vernomen dat de tweede kuur Clomid en Pregnyl op niets is uitgedraaid. Ik heb het er enorm moeilijk mee. Net zoals Wiko ervaar ik ook dat de succesverhalen met PCO met deugd doen, in tegenstelling tot de succesverhalen van de mensen rondom me waarbij het allemaal vanzelf gaat. Ik kan me niet ontdoen van de vraag waaraan ik dit verdiend heb. Onnozel, want in het leven krijg je om de één of andere reden niet wat je verdient.

Mensen zeggen ook dat ik er teveel mee bezig ben, maar hoe kan je er in godsnaam niet mee bezig zijn? Het wordt ook een obsessie voor mij... Help!

Plaats reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 2 gasten