Hoi allemaal,
vorige vrijdag zijn we nog eens naar onze ferti-arts geweest. Ik ben ondertussen al een tijdje bezig. Eerst clomid, dan menopur. Bij de eerste menopur was ik zwanger, maar ons kindje ging dood na 12 weken zwangerschap. De 3 daaropvolgende pogingen hebben niets opgeleverd. Nu heb ik een reeks extra onderzoeken gehad, binnen 4 weken krijgen we daarvan de resultaten te horen. Dan gaan we kijken of we toch nog gewoon zo mogen/kunnen doorgaan, dan wel of we misschien naar IVF overstappen.
Ik ben dus nog niet met IVF bezig, en ben er op zich ook helemaal niet tegen of zo, zeker niet. En misschien gaat het ook helemaal niet nodig zijn. Maar ik heb heel veel schrik dat het bij mij misschien niet goed zou kunnen werken. Ik reageer helemaal niet zo goed op de stimulatie, in de zin dat ik minstens 2 weken 1,5 ampulle menopur moet spuiten om 1 eitje te krijgen. Ik vraag me af of ik dan wel voldoende eitjes zou krijgen voor IVF. Stel dat dat niet zo is, dan zou ik wel heel erg snel door de 6 terugbetaalde pogingen zijn vrees ik... Ik weet dat ik me veel teveel zorgen maak op voorhand waarschijnlijk, maar toch vroeg ik me af of er anderen zijn die iets soortgelijks meemaakten?
Bedankt en veel succes aan iedereen die hier leest!
Barbara
xxx
http://lilliepawillie.blogspot.com
PCO en IVF?
-
koala
- Berichten: 721
- Lid geworden op: 3 december 2009, 19:01
Hey Babs01,
Zelf zit ik ook nog niet in de IVF-fase. Ook ik heb Clomid en Menopur gedaan. Clomid had niet het gewenste effect en met Menopur is het 1 keer gelukt maar na 1 maand een miskraam. Nu heb ik mijn laatste Menopur behandeling achter de rug (nog alle 6 gedaan) maar gyn heeft beslist om over te stappen naar inseminatie als deze behandeling geen positief resultaat geeft. En werkt dat niet, dan zal het IVF worden. Ik zat met deze behandeling ook aan 1.5 ampulle spuiten en had toen 2 eitjes. Dus ja, ik denk dat iedereen anders reageert.
Sluit gerust aan bij het andere topic
http://www.deverdwaaldeooievaar.be/foru ... &start=525
Daar zitten erbij bij wie het met Clomid gelukt is, bij anderen met menopur, andere met IUI en nu zelfs eentje met IVF. Ik vertrouw daarbij volledig op het advies van mijn gyn. En als je voor IVF gaat, dan kan je nog altijd zien wat het geeft bij de eerste poging he! Alleszins veel succes!
Zelf zit ik ook nog niet in de IVF-fase. Ook ik heb Clomid en Menopur gedaan. Clomid had niet het gewenste effect en met Menopur is het 1 keer gelukt maar na 1 maand een miskraam. Nu heb ik mijn laatste Menopur behandeling achter de rug (nog alle 6 gedaan) maar gyn heeft beslist om over te stappen naar inseminatie als deze behandeling geen positief resultaat geeft. En werkt dat niet, dan zal het IVF worden. Ik zat met deze behandeling ook aan 1.5 ampulle spuiten en had toen 2 eitjes. Dus ja, ik denk dat iedereen anders reageert.
Sluit gerust aan bij het andere topic
http://www.deverdwaaldeooievaar.be/foru ... &start=525
Daar zitten erbij bij wie het met Clomid gelukt is, bij anderen met menopur, andere met IUI en nu zelfs eentje met IVF. Ik vertrouw daarbij volledig op het advies van mijn gyn. En als je voor IVF gaat, dan kan je nog altijd zien wat het geeft bij de eerste poging he! Alleszins veel succes!
-
Babs01
- Berichten: 99
- Lid geworden op: 26 juli 2010, 16:31
Hoi Koala,
bedankt voor je antwoord! Ik vertrouw zeker ook op mijn gyn hoor, maar 't is de aard van het beestje om toch veel te zitten dubben helaas... En inderdaad, elk verhaal is anders, maar ik ben toch ook benieuwd. Maar ja, we zullen het wel zien he... Veel anders is er niet echt te doen :-S
Ik heb even een kijkje genomen op het andere onderwerp, maar daar krioelt het precies van de zwangeren en dat vind ik toch nog altijd wel moeilijk helaas. Of nee, ik vind het sinds een paar maanden moeilijk, vooral sinds de miskraam. Daarvoor babbelde ik er lustig op los op een forum op zappybaby, maar dat lukt me nu niet echt nog... Ik gun het iedereen superhard, en degenen bij wie het moeilijk gegaan is zelfs nog meer, maar ik vind het confronterend om over echo's en zo te lezen...
Wie weet kan ik er ooit beter tegen
Alleszins jij ook heel veel succes! Ik hoop echt dat je snel succes gaat hebben!
xxx
bedankt voor je antwoord! Ik vertrouw zeker ook op mijn gyn hoor, maar 't is de aard van het beestje om toch veel te zitten dubben helaas... En inderdaad, elk verhaal is anders, maar ik ben toch ook benieuwd. Maar ja, we zullen het wel zien he... Veel anders is er niet echt te doen :-S
Ik heb even een kijkje genomen op het andere onderwerp, maar daar krioelt het precies van de zwangeren en dat vind ik toch nog altijd wel moeilijk helaas. Of nee, ik vind het sinds een paar maanden moeilijk, vooral sinds de miskraam. Daarvoor babbelde ik er lustig op los op een forum op zappybaby, maar dat lukt me nu niet echt nog... Ik gun het iedereen superhard, en degenen bij wie het moeilijk gegaan is zelfs nog meer, maar ik vind het confronterend om over echo's en zo te lezen...
Wie weet kan ik er ooit beter tegen
Alleszins jij ook heel veel succes! Ik hoop echt dat je snel succes gaat hebben!
xxx
-
koala
- Berichten: 721
- Lid geworden op: 3 december 2009, 19:01
Hey Babs,
Voor een aantal is het daar inderdaad snel gegaan en met veel zwangeren ineens. Inderdaad best wel confronterend en ik heb het daar ook niet altijd gemakkelijk mee. Maar je weet natuurlijk dat die kans er altijd in zit als je op dit forum zit. De meesten zijn zelfs later dan mij begonnen met de behandeling en dan is het inderdaad even slikken. Helaas werkt het hier niet netjes in de rij gaan staan en dan maar afwachten.
En troost, je bent niet de enige die onzeker is. Ik zit ook steeds met die vragen en over alles na te denken. Ik durf al niet veel meer te hopen en probeer me ook steeds tegen negatief nieuws te beschermen, maar dat lukt niet altijd, meestal zelfs niet. Ik zal hier ook af en toe eens komen kijken en dan kunnen we elkaar wat steunen!
En nu ga ik genieten van een weekje sneeuw, dat maakt het wachten weer wat aangenamer! Succes nog!
Voor een aantal is het daar inderdaad snel gegaan en met veel zwangeren ineens. Inderdaad best wel confronterend en ik heb het daar ook niet altijd gemakkelijk mee. Maar je weet natuurlijk dat die kans er altijd in zit als je op dit forum zit. De meesten zijn zelfs later dan mij begonnen met de behandeling en dan is het inderdaad even slikken. Helaas werkt het hier niet netjes in de rij gaan staan en dan maar afwachten.
En troost, je bent niet de enige die onzeker is. Ik zit ook steeds met die vragen en over alles na te denken. Ik durf al niet veel meer te hopen en probeer me ook steeds tegen negatief nieuws te beschermen, maar dat lukt niet altijd, meestal zelfs niet. Ik zal hier ook af en toe eens komen kijken en dan kunnen we elkaar wat steunen!
En nu ga ik genieten van een weekje sneeuw, dat maakt het wachten weer wat aangenamer! Succes nog!
-
Styx
- Berichten: 32
- Lid geworden op: 29 juli 2009, 23:06
Hoi Babs,
ik wel even antwoorden op je angst om de IVF-pogingen aan je neus te zien voorbijgaan omwille van te weinig eitjes. Al ik me niet vergis wordt het terugbetalingsformulier pas getekend bij het zetten van de pregnyl. Dat betekent dat je pas een IVF-beurt ingaat als er voldoende eicellen worden aangemaakt.
Ook zal je veel hogere dosissen moeten nemen (bij Menopur kan dat tot 6 ampulles gaan) omdat er een overstimulatie moet uitgelokt worden. Vaak wordt zelfs een ander medicijn dan Menopur toegediend en mss reageer je daar beter op.
Mijn inspuitingen met Puregon gaven alvast een sneller maar niet het verhoopte resultaat. Stimulatie mislukt (slechts 2 eicellen), maar geen IVF-poging kwijt.
Ik hoop dat dit je toch een beetje gerust kan stellen. Veel sterkte.
Styx
ik wel even antwoorden op je angst om de IVF-pogingen aan je neus te zien voorbijgaan omwille van te weinig eitjes. Al ik me niet vergis wordt het terugbetalingsformulier pas getekend bij het zetten van de pregnyl. Dat betekent dat je pas een IVF-beurt ingaat als er voldoende eicellen worden aangemaakt.
Ook zal je veel hogere dosissen moeten nemen (bij Menopur kan dat tot 6 ampulles gaan) omdat er een overstimulatie moet uitgelokt worden. Vaak wordt zelfs een ander medicijn dan Menopur toegediend en mss reageer je daar beter op.
Mijn inspuitingen met Puregon gaven alvast een sneller maar niet het verhoopte resultaat. Stimulatie mislukt (slechts 2 eicellen), maar geen IVF-poging kwijt.
Ik hoop dat dit je toch een beetje gerust kan stellen. Veel sterkte.
Styx
-
Babs01
- Berichten: 99
- Lid geworden op: 26 juli 2010, 16:31
Hoi Styx,
bedankt voor je antwoord! Het is misschien heel onnozel, maar je antwoord stelt me echt enorm gerust! Ik wist helemaal niet dat het zo werkte! Ik dacht dat het ook als 1 IVF-poging telde als je bv. maar pakweg 2 eitjes hebt...
Ach ja, hoe dan ook wordt het wachten tot de 25e februari eer ik meer weet.. Ik zit echt heel erg af te tellen!
Mag ik trouwens vragen hoe jij dan nu bezig bent? Ik hoop dat je misschien bij een volgende poging meer geluk hebt (gehad)...
Koala, hopelijk ben jij aan het genieten van de sneeuw... Bedankt nog voor je lieve en begripvolle antwoord. Het is inderdaad niet zoals in de rij staan en ieder op zijn beurt het wonder ontvangen, bij wijze van spreken. En alle vragen die je dan kunt hebben...pfff...
Begin je binnenkort opnieuw?
Alvast heel veel succes!
xxx
bedankt voor je antwoord! Het is misschien heel onnozel, maar je antwoord stelt me echt enorm gerust! Ik wist helemaal niet dat het zo werkte! Ik dacht dat het ook als 1 IVF-poging telde als je bv. maar pakweg 2 eitjes hebt...
Ach ja, hoe dan ook wordt het wachten tot de 25e februari eer ik meer weet.. Ik zit echt heel erg af te tellen!
Mag ik trouwens vragen hoe jij dan nu bezig bent? Ik hoop dat je misschien bij een volgende poging meer geluk hebt (gehad)...
Koala, hopelijk ben jij aan het genieten van de sneeuw... Bedankt nog voor je lieve en begripvolle antwoord. Het is inderdaad niet zoals in de rij staan en ieder op zijn beurt het wonder ontvangen, bij wijze van spreken. En alle vragen die je dan kunt hebben...pfff...
Begin je binnenkort opnieuw?
Alvast heel veel succes!
xxx
-
koala
- Berichten: 721
- Lid geworden op: 3 december 2009, 19:01
hey Babs,
Ik ben terug van mijn verlof en het heeft enorm deugd gedaan. We hadden zalig zonnig weer en hebben er echt van kunnen genieten. Dat maakte het wachten wat aangenamer, helaas wel veel last van bijwerkingen van utrogestan (misselijk, pijnlijke borsten, ....). En ja, vandaag is het weer D-day he, net deze morgen een BN laten doen en deze namiddag bellen voor het resultaat. Ik ben weer super zenuwachtig en wacht met gemengde gevoelens af: hoop en toch weer mezelf wat beschermen tegen het eventuele slechte nieuws. Pffff, wat moeten we toch weer allemaal doorstaan.
Dus als het vandaag negatief is, dan moet ik wachten tot 14 maart. Dan hebben we een afspraak met gyn om over te stappen naar inseminatie.
Ik ben terug van mijn verlof en het heeft enorm deugd gedaan. We hadden zalig zonnig weer en hebben er echt van kunnen genieten. Dat maakte het wachten wat aangenamer, helaas wel veel last van bijwerkingen van utrogestan (misselijk, pijnlijke borsten, ....). En ja, vandaag is het weer D-day he, net deze morgen een BN laten doen en deze namiddag bellen voor het resultaat. Ik ben weer super zenuwachtig en wacht met gemengde gevoelens af: hoop en toch weer mezelf wat beschermen tegen het eventuele slechte nieuws. Pffff, wat moeten we toch weer allemaal doorstaan.
Dus als het vandaag negatief is, dan moet ik wachten tot 14 maart. Dan hebben we een afspraak met gyn om over te stappen naar inseminatie.
-
koala
- Berichten: 721
- Lid geworden op: 3 december 2009, 19:01
Hey Babs,
Ik zal hier ook nog even blijven want helaas, het resultaat was negatief
Weer voor niks dat allemaal moeten doorstaan. En hoe ik ook probeer om me tegen dat nieuws te wapenen, dat komt toch altijd weer zo hard aan he!
Dus nu is wachten tot 14 maart en dan starten we nadien met inseminaties.
En hoe gaat het ondertussen met jou?
Ik zal hier ook nog even blijven want helaas, het resultaat was negatief
Weer voor niks dat allemaal moeten doorstaan. En hoe ik ook probeer om me tegen dat nieuws te wapenen, dat komt toch altijd weer zo hard aan he!
Dus nu is wachten tot 14 maart en dan starten we nadien met inseminaties.
En hoe gaat het ondertussen met jou?
-
Babs01
- Berichten: 99
- Lid geworden op: 26 juli 2010, 16:31
Hej Koala,
dat is echt rotnieuws. Inderdaad, elke keer weer bereid je je voor op slecht nieuws, in de hoop dat het eens wat minder hard zou aankomen, maar elke keer weer is het een slag in je gezicht he... Ik ken het gevoel echt zoooo hard, helaas... Ik hoop dat je de dag een beetje bent doorgekomen?
Goed dat je toch een klein beetje hebt kunnen opladen op reis. Dat heb je dan toch maar gehad en dat nemen ze je niet meer af. Inderdaad wel vervelend dat je net dan met die Utrogestan zat te sukkelen. Dat is toch echt een vieze bedoening he!
Heb je op 14 maart een afspraak bij de arts of zo? Of waarom moet je tot 14/03 wachten? Ik duim alleszins dat de tijd goed vooruitgaat. Ik moet 'nog maar' tot volgende week vrijdag wachten, maar zit echt elke dag af te tellen...
Ik hoop alleszins echt heel erg voor jullie dat de inseminaties jullie wat meer geluk gaan brengen...
Hier gaat het redelijk goed nu. We zijn volop bezig met de hopelijke aankoop van een huis, een boerderijtje eigenlijk. Dat leidt de aandacht ook wel wat af... Verder heb ik de afgelopen week eigenlijk wel wat verdriet gehad. Ik zit echt zo in een niet-weten-fase, ik weet niet hoe ik het anders zou moeten noemen. Ik heb het gevoel dat de onzekerheid nu echt meer knaagt dan ooit voorheen. Ik pieker me suf over hoe ik het moet doen om met al mijn zwangere schoonzussen en vriendinnen om te gaan de volgende maanden. Het enige idee dat het een beetje draaglijker zou kunnen maken, is een zwangerschap. Maar ik heb ondertussen precies wel geleerd dat ik beter zo niet denk. Want elke keer opnieuw verleg je je termijnen he: ik weet nog hoe ik dacht dat ik wel weer zwanger zou zijn tegen de uitgerekende datum, nu denk ik dat het tegen volgende zomer wel gelukt zou zijn, maar wie weet hoe denk ik er dan over... Ach ja...
Zo wachten we dus allebei verder af...
Heel veel moed en een hele dikke knuffel!
Babs
xxx
dat is echt rotnieuws. Inderdaad, elke keer weer bereid je je voor op slecht nieuws, in de hoop dat het eens wat minder hard zou aankomen, maar elke keer weer is het een slag in je gezicht he... Ik ken het gevoel echt zoooo hard, helaas... Ik hoop dat je de dag een beetje bent doorgekomen?
Goed dat je toch een klein beetje hebt kunnen opladen op reis. Dat heb je dan toch maar gehad en dat nemen ze je niet meer af. Inderdaad wel vervelend dat je net dan met die Utrogestan zat te sukkelen. Dat is toch echt een vieze bedoening he!
Heb je op 14 maart een afspraak bij de arts of zo? Of waarom moet je tot 14/03 wachten? Ik duim alleszins dat de tijd goed vooruitgaat. Ik moet 'nog maar' tot volgende week vrijdag wachten, maar zit echt elke dag af te tellen...
Ik hoop alleszins echt heel erg voor jullie dat de inseminaties jullie wat meer geluk gaan brengen...
Hier gaat het redelijk goed nu. We zijn volop bezig met de hopelijke aankoop van een huis, een boerderijtje eigenlijk. Dat leidt de aandacht ook wel wat af... Verder heb ik de afgelopen week eigenlijk wel wat verdriet gehad. Ik zit echt zo in een niet-weten-fase, ik weet niet hoe ik het anders zou moeten noemen. Ik heb het gevoel dat de onzekerheid nu echt meer knaagt dan ooit voorheen. Ik pieker me suf over hoe ik het moet doen om met al mijn zwangere schoonzussen en vriendinnen om te gaan de volgende maanden. Het enige idee dat het een beetje draaglijker zou kunnen maken, is een zwangerschap. Maar ik heb ondertussen precies wel geleerd dat ik beter zo niet denk. Want elke keer opnieuw verleg je je termijnen he: ik weet nog hoe ik dacht dat ik wel weer zwanger zou zijn tegen de uitgerekende datum, nu denk ik dat het tegen volgende zomer wel gelukt zou zijn, maar wie weet hoe denk ik er dan over... Ach ja...
Zo wachten we dus allebei verder af...
Heel veel moed en een hele dikke knuffel!
Babs
xxx
-
koala
- Berichten: 721
- Lid geworden op: 3 december 2009, 19:01
Hey Babs,
Ja, die Utrogestan is inderdaad vieze bedoening he!
En dat neem je er allemaal maar bij in de hoop dat het resultaat positief is. En als het dan weer negatief is, dan heb je weer het gevoel van verdomme waarom heb ik dat weer allemaal moeten nemen.
We hebben inderdaad pas 14/3 een afspraak bij de gyn en dan zullen we het hebben over de inseminaties. Ik weet niet of zij dat zelf mag doen of dat we daarvoor naar een andere kliniek en dokter moeten.
Whauw, ook wel spannend de aankoop van een boerderijtje! Klinkt leuk. En zoiets helpt wel om je gedachten eens te verzetten, zeker als er nog wat werk aan is.
En troost je, ik ga momenteel ook meer en meer door die niet-weten-fase. Ik zei het gisteren nog tegen mijn vriend: ik zou veel geld over hebben voor gewoon een datum waarop het aan ons is. Dat zou het al veel draaglijker maken als je bv wist binnen zoveel maanden is het aan ons. Gisteren was het bij ons 2 weer hard aangekomen. Ik ben zelf al heel emotioneel maar nu begint het voor mijn vriend ook veel zwaarder te worden. Ik vond enorm zwaar om hem te zien wenen en wil hem zo graag het geluk gunnen om papa te worden. Pffff.
Gelukkig kunnen we er samen heel goed over babbelen en vinden we echt wel steun bij elkaar. Maar het blijft moeilijk he! Hoever ga je nog mee in al die behandelingen, tot welk slaagpercentage? Want uiteindelijk wordt heel je leven nu bepaald door die behandelingen.
En ondertussen wordt de een vriendin, collega, kennis na de andere zwanger. En zelf blijf je maar doorgaan met spuiten, pillen slikken, bloednames, … en nog altijd zonder resultaat.
En dat wordt zwaarder en zwaarder.
Dus ik begrijp maar al te goed hoe jij je voelt. Veel succes! Nog een weekje wachten en dan weet je misschien weer meer!!!
Ja, die Utrogestan is inderdaad vieze bedoening he!
En dat neem je er allemaal maar bij in de hoop dat het resultaat positief is. En als het dan weer negatief is, dan heb je weer het gevoel van verdomme waarom heb ik dat weer allemaal moeten nemen.
We hebben inderdaad pas 14/3 een afspraak bij de gyn en dan zullen we het hebben over de inseminaties. Ik weet niet of zij dat zelf mag doen of dat we daarvoor naar een andere kliniek en dokter moeten.
Whauw, ook wel spannend de aankoop van een boerderijtje! Klinkt leuk. En zoiets helpt wel om je gedachten eens te verzetten, zeker als er nog wat werk aan is.
En troost je, ik ga momenteel ook meer en meer door die niet-weten-fase. Ik zei het gisteren nog tegen mijn vriend: ik zou veel geld over hebben voor gewoon een datum waarop het aan ons is. Dat zou het al veel draaglijker maken als je bv wist binnen zoveel maanden is het aan ons. Gisteren was het bij ons 2 weer hard aangekomen. Ik ben zelf al heel emotioneel maar nu begint het voor mijn vriend ook veel zwaarder te worden. Ik vond enorm zwaar om hem te zien wenen en wil hem zo graag het geluk gunnen om papa te worden. Pffff.
Gelukkig kunnen we er samen heel goed over babbelen en vinden we echt wel steun bij elkaar. Maar het blijft moeilijk he! Hoever ga je nog mee in al die behandelingen, tot welk slaagpercentage? Want uiteindelijk wordt heel je leven nu bepaald door die behandelingen.
En ondertussen wordt de een vriendin, collega, kennis na de andere zwanger. En zelf blijf je maar doorgaan met spuiten, pillen slikken, bloednames, … en nog altijd zonder resultaat.
En dat wordt zwaarder en zwaarder.
Dus ik begrijp maar al te goed hoe jij je voelt. Veel succes! Nog een weekje wachten en dan weet je misschien weer meer!!!
-
Babs01
- Berichten: 99
- Lid geworden op: 26 juli 2010, 16:31
Hej Koala,
we begrijpen elkaar inderdaad wel denk ik. Het is zo herkenbaar wat je schrijft. Konden ze ons maar die datum geven! Ik wacht met plezier tot het zover is! Dat niet-weten is gewoon de grootste kwelling. Ook ik zit zo'n beetje met het gevoel dat ik m'n vriend zo graag dat kindje zou willen geven. Ongewild kan je hem als vrouw toch niet geven wat je zou willen en zou moeten kunnen geven he...
En die teleurstellingen keer op keer, dat maakt het allemaal nog slopender. Al die moeite die wij ervoor moeten doen, al die spuiten, pillen, afspraken, bloednames, echo's, kosten, en ga zo maar door. Voor NIKS! En rondom ons gaat het als een fluitje van een cent. Frustrerend is dat...
Het duurt allemaal lang en toch kan je er zo moeilijk mee stoppen. Ergens weet je ook dat als je maar lang genoeg volhoudt, dat kind er ooit wel eens zal komen. Maar ten koste van wat? en hoe lang? en hoeveel leven geef je op om dat doel te bereiken? ... Ik denk altijd dat als ik echt wil stoppen, ik dat ga voelen. Maar ja, tijd zal dat wel uitwijzen zeker.
Voorlopig wordt het toch nog geen IVF bij ons. We gaan nog 2 pogingen doen met menopur. Als het dan niet gelukt is, gaan we over naar IVF. Ik heb het hele verhaal van onze consultatie vandaag op m'n blog geschreven (http://lilliepawillie.blogspot.com). ik heb niet zoveel zin om het 2 keer in detail te vertellen Ik hoop alleszins dat het snel gaat lukken bij ons. Ik ben het zooooo beu... Maar ja. Ook hier weer: tijd zal het wel uitwijzen zeker?
De aankoop van het boerderijtje wordt trouwens steeds concreter! Hopelijk weten we binnenkort definitief of het van ons wordt, het hangt ervan af of het klein beschrijf kan blijven, wat waarschijnlijk wel het geval zal zijn.
En jullie gaan binnenkort ook meer weten hopelijk? Al is 14 maart ook nog wel lang he. Die weken kunnen zo traag gaan als je zit te wachten op nieuws, op dat beetje meer zekerheid dat je zou willen! Al is 14 maart nog maar een dikke 2 weken, het lijkt een eeuwigheid! En in tussentijd hebben jullie geen nieuwe poging dan? Ik hoop alleszins superhard dat de tijd rap mag vooruitgaan!!
Dikke knuffel en tot snel!
Babs
xxx
we begrijpen elkaar inderdaad wel denk ik. Het is zo herkenbaar wat je schrijft. Konden ze ons maar die datum geven! Ik wacht met plezier tot het zover is! Dat niet-weten is gewoon de grootste kwelling. Ook ik zit zo'n beetje met het gevoel dat ik m'n vriend zo graag dat kindje zou willen geven. Ongewild kan je hem als vrouw toch niet geven wat je zou willen en zou moeten kunnen geven he...
En die teleurstellingen keer op keer, dat maakt het allemaal nog slopender. Al die moeite die wij ervoor moeten doen, al die spuiten, pillen, afspraken, bloednames, echo's, kosten, en ga zo maar door. Voor NIKS! En rondom ons gaat het als een fluitje van een cent. Frustrerend is dat...
Het duurt allemaal lang en toch kan je er zo moeilijk mee stoppen. Ergens weet je ook dat als je maar lang genoeg volhoudt, dat kind er ooit wel eens zal komen. Maar ten koste van wat? en hoe lang? en hoeveel leven geef je op om dat doel te bereiken? ... Ik denk altijd dat als ik echt wil stoppen, ik dat ga voelen. Maar ja, tijd zal dat wel uitwijzen zeker.
Voorlopig wordt het toch nog geen IVF bij ons. We gaan nog 2 pogingen doen met menopur. Als het dan niet gelukt is, gaan we over naar IVF. Ik heb het hele verhaal van onze consultatie vandaag op m'n blog geschreven (http://lilliepawillie.blogspot.com). ik heb niet zoveel zin om het 2 keer in detail te vertellen
Ik hoop alleszins dat het snel gaat lukken bij ons. Ik ben het zooooo beu... Maar ja. Ook hier weer: tijd zal het wel uitwijzen zeker?De aankoop van het boerderijtje wordt trouwens steeds concreter! Hopelijk weten we binnenkort definitief of het van ons wordt, het hangt ervan af of het klein beschrijf kan blijven, wat waarschijnlijk wel het geval zal zijn.
En jullie gaan binnenkort ook meer weten hopelijk? Al is 14 maart ook nog wel lang he. Die weken kunnen zo traag gaan als je zit te wachten op nieuws, op dat beetje meer zekerheid dat je zou willen! Al is 14 maart nog maar een dikke 2 weken, het lijkt een eeuwigheid! En in tussentijd hebben jullie geen nieuwe poging dan? Ik hoop alleszins superhard dat de tijd rap mag vooruitgaan!!
Dikke knuffel en tot snel!
Babs
xxx
-
koala
- Berichten: 721
- Lid geworden op: 3 december 2009, 19:01
Hey Babs,
Ik had hier eerder deze week al een antwoord gegeven maar blijkbaar is er iets misgelopen. Dus nieuwe poging. Ik heb het ondertussen allemaal nagelezen op je blog. Veel succes met de menopur, hopelijk is die IVF dan niet meer nodig. Ik gun het je van harte.
En hopelijk komt de aankoop van dat boerderijtje er ook vlug aan!
Wij zullen ondertussen nog wat meer moeten wachten. Onze afspraak met de gyn is verzet naar 238 maart, ppfff. We moeten immers allebei 15 maart naar Leuven voor testen vooraleer we kunnen starten met de inseminaties. En in tussentijd dus geen nieuwe poging. Op zich is het dus weer wat langer wachten maar ik moet toegeven dat zo'n rustperiode ook wel weer even goed doet. Nu kunnen we weer even zelf ons leven bepalen en hangt het niet af van afspraken, controles, inspuitingen, ....Maar ik ga toch ook wel weer blij zijn als we weer van start kunnen gaan!
Ik had hier eerder deze week al een antwoord gegeven maar blijkbaar is er iets misgelopen. Dus nieuwe poging. Ik heb het ondertussen allemaal nagelezen op je blog. Veel succes met de menopur, hopelijk is die IVF dan niet meer nodig. Ik gun het je van harte.
En hopelijk komt de aankoop van dat boerderijtje er ook vlug aan!
Wij zullen ondertussen nog wat meer moeten wachten. Onze afspraak met de gyn is verzet naar 238 maart, ppfff. We moeten immers allebei 15 maart naar Leuven voor testen vooraleer we kunnen starten met de inseminaties. En in tussentijd dus geen nieuwe poging. Op zich is het dus weer wat langer wachten maar ik moet toegeven dat zo'n rustperiode ook wel weer even goed doet. Nu kunnen we weer even zelf ons leven bepalen en hangt het niet af van afspraken, controles, inspuitingen, ....Maar ik ga toch ook wel weer blij zijn als we weer van start kunnen gaan!
-
Babs01
- Berichten: 99
- Lid geworden op: 26 juli 2010, 16:31
Hej Koala,
sorry voor het late antwoord... Veel aan m'n hoofd gehad de laatste dagen/week...
Maar eerst en vooral: weet je hoe het vandaag geweest is met de testen? Of wordt dat ook later pas besproken? Op hoeveel maart heb je een afspraak? Ik vermoed 28 maart? Of is het 23 maart? de cijfertjes stonden wat door mekaar hierboven... Ik vind het echt wel rot voor je dat je zo lang moet wachten. Elke dag en elke week duurt een eeuwigheid he. Je wilt gewoon die kans hebben!! Ik ga echt heel erg duimen dat het snel allemaal duidelijk wordt en dat jullie zo vlug mogelijk mogen starten.
Misschien heb je het al gelezen op m'n blog, maar er is een mirakel gebeurd bij mij want ik blijk spontaan zwanger geworden te zijn.. het spijt me dat ik dat nu zo plompweg moet zeggen hier. Ik kan me heel goed voorstellen dat dat steekt...
Hoewel ik natuurlijk probeer een beetje gelukkig te zijn, voorzichtigjes, ben ik ook echt heel erg bang dat het opnieuw gaat mislopen. Die angst overheerst vaak, zelfs al na de paar dagen dat ik het nu weet. Volgende week heb ik echo want ik zou al ongeveer 6 weken zijn. Ik hoop met elke vezel van m'n lijf dat ik die hindernis zonder kleerscheuren kan doorspartelen...
Alleszins, ik hoop dat dit nieuws je niet teveel pijn of verdriet doet, en ik hoop vooral heel erg dat jullie ook snel goed nieuws mogen hebben...
Heel dikke knuffel
Babs
xxx
sorry voor het late antwoord... Veel aan m'n hoofd gehad de laatste dagen/week...
Maar eerst en vooral: weet je hoe het vandaag geweest is met de testen? Of wordt dat ook later pas besproken? Op hoeveel maart heb je een afspraak? Ik vermoed 28 maart? Of is het 23 maart? de cijfertjes stonden wat door mekaar hierboven... Ik vind het echt wel rot voor je dat je zo lang moet wachten. Elke dag en elke week duurt een eeuwigheid he. Je wilt gewoon die kans hebben!! Ik ga echt heel erg duimen dat het snel allemaal duidelijk wordt en dat jullie zo vlug mogelijk mogen starten.
Misschien heb je het al gelezen op m'n blog, maar er is een mirakel gebeurd bij mij want ik blijk spontaan zwanger geworden te zijn.. het spijt me dat ik dat nu zo plompweg moet zeggen hier. Ik kan me heel goed voorstellen dat dat steekt...
Hoewel ik natuurlijk probeer een beetje gelukkig te zijn, voorzichtigjes, ben ik ook echt heel erg bang dat het opnieuw gaat mislopen. Die angst overheerst vaak, zelfs al na de paar dagen dat ik het nu weet. Volgende week heb ik echo want ik zou al ongeveer 6 weken zijn. Ik hoop met elke vezel van m'n lijf dat ik die hindernis zonder kleerscheuren kan doorspartelen...
Alleszins, ik hoop dat dit nieuws je niet teveel pijn of verdriet doet, en ik hoop vooral heel erg dat jullie ook snel goed nieuws mogen hebben...
Heel dikke knuffel
Babs
xxx
-
koala
- Berichten: 721
- Lid geworden op: 3 december 2009, 19:01
Hey Babs,
Zelf ben ik hier ook niet veel geweest. Die rustperiode heb ik niet veel zin om te volgen hoe het met anderen gaat. Ik moet wel zeggen dat die rust me ook wel goed doet.
Allereerst goed voor jou hoor! Ik gun je het van harte. Ik hoop dat alles goed verloopt en dat je er toch van kan genieten. Ik kan me best wel voorstellen dat de angst ook groot is, volledig te begrijpen natuurlijk. Maar hopelijk kan de vreugde het af en toe ook overnemen en kan die op termijn de bovenhand halen!
Blij dat mirakels toch ook nog bestaan!
We moeten maandagavond naar de gyn en dan weten we meer weer.
groetjes,
An
Zelf ben ik hier ook niet veel geweest. Die rustperiode heb ik niet veel zin om te volgen hoe het met anderen gaat. Ik moet wel zeggen dat die rust me ook wel goed doet.
Allereerst goed voor jou hoor! Ik gun je het van harte. Ik hoop dat alles goed verloopt en dat je er toch van kan genieten. Ik kan me best wel voorstellen dat de angst ook groot is, volledig te begrijpen natuurlijk. Maar hopelijk kan de vreugde het af en toe ook overnemen en kan die op termijn de bovenhand halen!
Blij dat mirakels toch ook nog bestaan!
We moeten maandagavond naar de gyn en dan weten we meer weer.
groetjes,
An
-
Babs01
- Berichten: 99
- Lid geworden op: 26 juli 2010, 16:31
Hej An,
bedankt voor je lieve reactie. Het is inderdaad heel bang, echt 'genieten' zoals iedereen lijkt te verwachten zit er echt niet in gezien hoe het afgelopen is met onze vorige zwangerschap. Maar we hopen natuurlijk wel.
Ik hoop echt superhard dat je maandag goed nieuws krijgt. Die testen, waarschijnlijk zal het wel ok zijn, maar je wet toch ook maar nooit, dus het zal fijn zijn om dat achter de rug te hebben. En ik duim dat je dan direct terug opnieuw mag starten en dat heel deze miserie dan snel voorbij mag zijn...
Veel succes en veel moed alleszins, ik duim!
Liefs en knuffel
Babs
xxx
bedankt voor je lieve reactie. Het is inderdaad heel bang, echt 'genieten' zoals iedereen lijkt te verwachten zit er echt niet in gezien hoe het afgelopen is met onze vorige zwangerschap. Maar we hopen natuurlijk wel.
Ik hoop echt superhard dat je maandag goed nieuws krijgt. Die testen, waarschijnlijk zal het wel ok zijn, maar je wet toch ook maar nooit, dus het zal fijn zijn om dat achter de rug te hebben. En ik duim dat je dan direct terug opnieuw mag starten en dat heel deze miserie dan snel voorbij mag zijn...
Veel succes en veel moed alleszins, ik duim!
Liefs en knuffel
Babs
xxx
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 27 gasten