geen respect voor mensen met een vroeg miskraam

[fleur19]

Goeie avond iedereen,
ik stel mezelf even voor, ik ben 32 en heb PCO.Ik heb een ovariële drilling gehad en kort daarna werd ik zwanger.
Dolgelukkig waren we want we hadden al een miskraam achter de rug, ook de gyneacoloog was positief, echo gemaakt alles zag er goed uit.
We waren vijf weken en 5 dagen, we zagen het helemaal zitten.
Maar dan kreeg ik krampen en bruinverlies.
Iedereen zei dat ik me geen zorgen moest maken dat oud bloed niet erg was maar ik was er toch niet gerust in en mijn voorgevoel is uitgekomen afgelopen zaterdag op mijn verjaardag heb ik ons vruchtje verloren, we waren zes weken en twee dagen.
Ik dacht dat ik mij niet slechter kon voelen maar sommige mensen slaagden erin om mij nog slechter te doen voelen mijn huisarts bijvoorbeeld.
Waarom moeten die mensen je zo klein doen voelen door dingen te zeggen zoals je was nog niet ver, je had het hartje nog niet zien kloppen,...Zo'n opmerkingen geven mij het gevoel dat ik een aanstelster ben dat ik geen verdriet mag hebben omdat ik maar zes weken zwanger was...

[Nala80]

Ik vind het jammer voor je

De meeste mensen weten niet goed wat zeggen, denk ik. Er bestaan geen goede woorden voor zo'n situatie. Sommigen proberen je te troosten, maar zeggen dan verkeerde dingen.

Je bent zeker geen aanstelster, en het is normaal dat je verdriet hebt!

Dikke knuffel!

[vanille32]

Hallo,


Erg dat mensen je zoveel pijn kunnen doen maar geloof me
dat is van dommigheid of van niet weten hoe...
Ik begrijp je maar al te goed en wil je bij deze een dikke knuffel geven en hoop dat je alles binnenkort een plaatsje kan geven..., want weet je die verwachting blijft even groot en de teleurstelling even groot ook al is het nog maar allemaal heel in het begin , het is tenslotte daarmee dat alles begint...
Ik hoop voor jou dat het vlug weer mag lukken en wens je veel sterkte in deze moeilijke dagen
Kruip eens dicht bij elkaar of ga eens een weekendje weg wat zo'n tegenslagen brengen veel mensen verder uit elkaar....
lieve groetjes

[fleur19]

Merciekes voor jullie antwoord.Ik was gisteren nogal kwaad op de wereld,toen de chocoladekoekjes niet meer werkten heb ik maar een boos bericht geschreven Vandaag gaat het al beter al heb ik soms nog een huilbui, ik vond het zo zalig om zwanger te zijn mijn lijf was al aan het veranderen.

Dit is nu mijn tweede miskraam,ik vind het moeilijk om de draad weer op te pakken.Heeft er iemand tips?
Ik heb een heel lieve vriend en we kunnen er goed over praten met mekaar, hij is mijn maatje.Dus eigenlijk kan ik niet klagen.

groetjes Fleur

[Babs01]

Hej Fleur,

ik heb zelf ook een miskraam gehad en het is inderdaad ongelooflijk wat mensen dan allemaal zeggen. Het vaakst zeggen ze "maar dat gebeurt bij zoveel vrouwen", alsof dat het dan ineens wat minder erg maakt. HALLOOOHOO?? Mensen hebben het blijkbaar erg moeilijk om te zien dat je ook echt iemand verliest als dat persoontje er voor hen nooit geweest is.
Ik heb een boek gekocht dat heet "Als je een prille zwangerschap verliest", van oa Manu Keirse. Daar heb ik echt veel aan gehad. Ook andere boeken, of babbelen op forums zoals dit waar er lotgenootjes zijn (bv. bij onderdeel 'als een zwangerschap niet eindigt zoals verwacht'). Ook zijn er redelijk wat liedjes die deugd doen. Op forumonderdeel 'Algemeen' is er een topic daarover. Wat ook kan helpen is een soort ritueel, waarin jullie dat kindje symbolisch een plekje geven. Er zijn waarschijnlijk veel dingen die je kan doen. Ieder heeft nood aan wat anders, het is heel erg individueel. Maar wat je ook doet, die pijn gaat niet zomaar weg. Een diepe wonde als dit gewoon heel veel tijd nodig vrees ik...

Heel veel sterkte!

Dikke knuffel

Barbara
xxx